مناجات امیرالمومنین به پارسی سره

[Mardaviz]

درود
[FONT=Times New Roman]  امیرالمومنین به پارسی   

[External Link Removed for Guests]

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَلابَنُونَ اِلاّ مَنْ اَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلیمٍ

خدایا! از آن روز که نه دارایی و نه فرزندان مرا کارساز نباشد و جز با دلی پاک به سوی تو آمدن سودی ندارد، پناه می‌خواهم.

وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ یَعَضُّ الظّالِمُ عَلى یَدَیْهِ یَقُولُ یا لَیْتِنىِ اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبیلاً

و پناه بر تو از روزی که ستم‌کار دو دست خویش به دندان گزد که ای کاش به راه پیامبر رفته بودم.

وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسیماهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّواصى وَالاَْقْدامِ

و آن روز که بدکاران به سیماشان شناخته می‌شوند و از پا و پیشانی آنها را گرفته‌اند، به تو پناه می‌برم.

وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ لا یَجْزى والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَلا مَوْلُودٌ هُوَ جازٍ عَنْ والِدِهِ شَیْئاً اِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقُّ

و آن روز که نه پدر به جای فرزند و نه فرزند به جای پدر کیفر نبینند و پیمان تو که هماره راست است، از تو پناه می‌خواهم.

وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ الظّالِمینَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوَّءُ الدّارِ

و پناه بر تو از آن روز که پوزش ستم‌کاران پذیرفته نمی‌شود و نفرین و بدفرجامی بر آنها خواهد بود.

وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ لا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئاً وَالاَْمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ

و از آن روز که هیچ کس هیچ ندارد و سررشتة هر کار تنها به دست خداست، به تو پناه می‌آورم.

وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخیهِ وَاُمِّهِ وَاَبیهِ وَصاحِبَتِهِ وَبَنیهِ لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَاءْنٌ یُغْنیهِ

پناه بر تو از روزی که آدمی از برادر و مادر و پدر و همسر و فرزندش می‌گریزد و هر کس آن گاه به کار خود خواهد بود.


وَاَسْئَلُکَ الاَْمانَ یَوْمَ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدى مِنْ عَذابِ یَوْمَئِذٍ بِبَنیهِ وَصاحِبَتِهِ وَاَخیهِ وَفَصیلَتِهِ الَّتى تُؤْویهِ
وَمَنْ فِى الاَْرْضِ جَمیعاً ثُمَّ یُنْجیهِ کَلاّ اِنَّها لَظى نَزّاعَةً لِلشَّوى

و پناه بر تو آن روز که بدکار می‌خواهد که پسران، همسر، برادر و خویشانش و هر که در زمین است را جای‌گزین کند تا او را در پناه گیرند تا از درد رها شود. ولی دوزخ آتشی سوزان است که پوست از سر می‌کند.

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْمَوْلى وَاَ نَا الْعَبْدُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْعَبْدَ اِلا الْمَوْلى

دوستم! ای سرورم! تو بزرگی و من بنده. چه کسی بر بنده دل می‌سوزاند جز بزرگ اش؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْمالِکُ وَاَ نَا الْمَمْلُوکُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَمْلُوکَ اِلا الْمالِکُ

؟
ای دوست من! ای بزرگ من! تو دارنده‌ای و من داشته. جز دارنده چه کسی بر داشته دل می‌سوزاند؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْعَزیزُ وَاَ نَا الذَّلیلُ وَهَلْ یَرْحَمُ الذَّلیلَ اِلا الْعَزیزُ

ای یار من! ای مهترم! تو بلند جایگاهی و من خوار. جز مهتران چه کسانی بر مهتران دل می‌سوزانند.

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْخالِقُ وَاَ نَا الْمَخْلُوقُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَخْلُوقَ اِلا الْخالِقُ

ای دوست من! ای بزرگ! تو آفریننده‌ای و من آفریده. جز آفریدگار که بر من آفریده دل بسوزاند؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْعَظیمُ وَاَ نَا الْحَقیرُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْحَقیرَ اِلا الْعَظیمُ

ای همدم من! ای سرورم! تو بزرگی و من کوچک. چه کس بر من کهتر دل بسوزاند جز توی بزرگ؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْقَوِىُّ وَاَ نَا الضَّعیفُ وَهَلْ یَرْحَمُ الضَّعیفَ اِلا الْقَوِىُّ

ای یار من! ای برتر من! تو نیرومندی و من ناتوان. جز توانا چه کسی بر ناتوان دل بسوزاند؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْغَنِىُّ وَاَ نَا الْفَقیرُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْفَقیرَ اِلا الْغَنِىُّ

ای دوست! ای بزرگ! تو دارایی و من نادار. جز توی بی‌نیاز چه کسی بر من نیازمند بنگرد؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْمُعْطى وَاَنَا السّاَّئِلُ وَهَلْ یَرْحَمُ السّاَّئِلَ اِلا الْمُعْطى

ای دوست! ای مهتر! تو بخشنده‌ای و من نیازمند. و نیازمند جز توی بخشنده به که پناه ببرد؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْحَىُّ وَاَ نَا الْمَیِّتُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَیِّتَ اِلا الْحَىُّ

ای همدم من! ای والای من! تو زنده‌ای و من مرده. آیا به جز زنده کسی بر مرده دل خواهد سوخت؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْباقى وَاَ نَا الْفانى وَ هَلْ یَرْحَمُ الْفانىَ اِلا الْباقى

ای یار من! ای بزرگم! تو ماندگاری و من رفتنی! آیا جز توی مانا کسی می‌تواند بر ما پدیده‌های گذرا دل بسوزاند؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الدّاَّئِمُ وَاَ نَا الزّاَّئِلُ وَهَلْ یَرْحَمُ الزّآئِلَ اِلا الدَّّائِمُ

ای دوست! ای بزرگ! تو همیشگی هستی و من رفتنی. آیا جز توی جاویدان کسی می‌تواند بر من رفتنی دل بسوزاند؟

مَوْلا ىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الرّازِقُ وَاَ نَا الْمَرْزُوقُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَرْزُوقَ اِلا الرّازِقُ

ای مهرورز من! ای مهترم! تو روزی دهنده‌ای و من روزی‌خوار. آیا جز روزی دهنده کسی بر نیازمند روزی دل می‌سوزاند؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَالْجَوادُ وَاَ نَاالْبَخیلُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْبَخیلَ اِلا الْجَوادُ


ای یار من! ای راهبر من! تو می‌دهی و من می‌گیرم. چه کسی بر گیرنده دل می‌سوزاند جز دهنده؟

مَوْلاىَ یامَوْلاىَ اَنْتَ الْمُعافى وَاَ نَا الْمُبْتَلى وَهَلْ یَرْحَمُ الْمُبْتَلى اِلا الْمُعافى

ای دوست من! ای بزرگ من! تو رهایی بخشی و من درمانده. چه کسی جز توی رهایی‌بخش بر من درمانده دل بسوزاند؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْکَبیرُ وَاَ نَا الصَّغیرُ وَهَلْ یَرْحَمُ الصَّغیرَ اِلا الْکَبیرُ

ای همراه من! ای سرورم! تو بزرگی و من کهتر. جز بزرگ چه کسی بر کهتر دل بسوزاند؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْهادى وَاَ نَا الضّاَّلُّ وَهَلْ یَرْحَمُ الضّاَّلَّ اِلا الْهادى

ای همدم من! ای سردار! تو راهبری و من گمراه. چه کسی جز راهبر بر گمراه دل بسوزاند؟

مَوْلاىَ یامَوْلاىَ اَنْتَ الرَّحْمنُ وَاَ نَا الْمَرْحُومُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَرْحُومَ اِلا الرَّحْمنُ

ای یار! ای والای من! تو بخشایشگری و من بخشایش‌خواه. آیا من جز از چون تویی بخشایش می‌توانم بخواهم؟

مَوْلاىَ یامَوْلاىَ اَنْتَ السُّلْطانُ وَاَ نَا الْمُمْتَحَنُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمُمْتَحَنَ اِلا السُّلْطانُ

ای دوست من! ای سرورم! تو شهریاری و من آزمودنی. آیا جز شهریار کسی بر آزمودنی دل خواهد سوزاند؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الدَّلیلُ وَاَ نَا الْمُتَحَیِّرُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمُتَحَیِّرَ اِلا الدَّلیلُ


ای دوست! ای والای من! تو راهنمایی و من سرگردان. آیا جز راهنما بر سرگردان دل خواهد سوخت؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْغَفُورُ وَاَ نَا الْمُذْنِبُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمُذْنِبَ اِلا الْغَفُورُ

ای همراه من! ای بزرگ! تو آمرزنده‌ای و من گناه‌کار. آیا جز آمرزنده بر گناه‌کار دل خواهد سوزاند؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْغالِبُ وَاَ نَا الْمَغْلُوبُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَغْلُوبَ اِلا الْغالِبُ

ای مهرورز من! ای سرور بزرگ من! تو چیره‌ای و من دستگیر. آیا جز توی چیره بر من دستگیر دل خواهد سوزاند؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الرَّبُّ وَاَ نَا الْمَرْبُوبُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْمَرْبُوبَ اِلا الرَّبُّ

ای دوست من! ای والا! تو پروردگاری و من پرورده. آیا جز پروردگار بر پرورده دل خواهد سوخت؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْمُتَکَبِّرُ وَاَ نَا الْخاشِعُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْخاشِعَ اِلا الْمُتَکَبِّرُ

ای همراه! ای بزرگ! تو بزرگمنشی و من فروتن. آیا جز بزرگمنش کسی بر فروتن دل خواهد سوزاند؟

مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اِرْحَمْنى بِرَحْمَتِکَ وَارْضَ عَنّى بِجُودِکَ وَکَرَمِکَ وَفَضْلِکَ

ای همراه من! ای سرور من! به بخشایشگریت مرا ببخش و به بزرگیت از من خرسند باش.

یا ذَاالْجُودِ وَالاِْحْسانِ وَالطَّوْلِ وَالاِْمْتِنانِ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

چشم به دلسوزی تو دارم ای بخشندة نیکوکار، ای بخشه ده و سپاس دار! ای مهربانترین مهربانان!
ــــــــــــــــــــــــــ
[FONT=Times New Roman]از:اینترنت