کردم همه مشکلات کلی را حل....

[oweiys]

به نام خداوند بخشاینده مهربان


از جرم گل سیاه تا[COLOR=#ffc000] اوج زحل   کردم همه مشکلات کلی را حل


بگشادم بندهای مشکل بحیل هر بند گشاده شد بجز بند عجل


این شعر زیبا منتسب به حکیم عمر خیام است اما عده ای هم آن را منتسب به حکیم ابوعلی سینا میدانند.



در بعضی ازنسخ بخشی از کلمات آن متفاوت با شعر بالاست , اما به نظرم و با توجه به نسخه ای که دارم , این شعر

زیباتر مینماید.

اما نکته اصلی در خود شعر است , ابتدا با زبان راز آلود شعر ,شاعر ادعای عظیمی مطرح مینماید و اوج علوم خودش را به رخ میکشد و

سپس به طرز غیر مستقیم و زیبایی به قدرت پروردگار بزرگ اعتراف مینماید.



یا حق

[!raeen]

خیام هیچوقت از پیش آمدهای ناگوار زندگی شخصی خودش مثل قهر کردن با معشوقه و یا نداشتن پول ننالید
اون همه ی عمر رو به دنبال کشف ناشناخته ها رفت
درد خیام یک درد فلسفی بود

ای بیخبران ، جسم مجسم هیچ است
وین طارم نه سپهر ارقم هیچ است
خوش باش که در نشیمن کون وفساد
وابسته ی یک دمیم و آن هم هیچ است

من خیام رو به خاطر شعرش دوست دارم
به خاطر ستایش می و به خاطر گوشزد دمادم گذر عمر
خیام را دگرگونه باید دید....


اویس اگر زباده مستی خوش باش ...با ماهوشی اگر نشستی خوش باش