بررسي بازي Call of Duty 2

[Mahdi1944]

از: ماهنامه شبکه

اشاره :
هنگامي كه بازي Call of Duty (فراخواني به خدمت) در سال 2003 به‌بازار آمد، نه‌تنها از استقبال چشمگير مخاطبان برخوردار شد، بلكه <بهترين بازي اكشن سال> نيز لقب گرفت و از طرف بسياري از سايت‌ها و مجلات هم به‌عنوان بازي برتر شناخته‌شد. شايد تنها دليل اين برتري، تعبيه بي‌نقص واقعيت درون جنگ در يك دنياي مجازي بود. يعني چيزي كه نمونه‌اش را در ديگر بازي‌هاي جنگي ساخته‌شده تا آن لحظه، شاهد نبوديم. اين بازي نه‌تنها يكي از بهترين بازي‌هاي جنگي شناخته‌شد، بلكه در زمينه بازي‌هاي Shooter يا تيراندازي غيرجنگي نيز گامي به‌جلو محسوب مي‌شد. اين موفقيت‌ها نه‌تنها در نسخه الصاقي (Expansion) بازي تكرار شد، بلكه دو چندان هم شد. زيرا برخي از نكاتي كه در نسخه اصلي جايشان خالي بود، در اين نسخه آمده بود. تمام اين موفقيت‌ها به طرفداران بازي نويد ساخته‌شدن ادامه موفقي براي اين بازي را مي‌داد. يعني چيزي كه بتواند علاوه بر تكرار آن موفقيت‌ها، حرف تازه‌اي هم در دنياي مجازي جنگ داشته باشد. حال مي‌بينيم كه Activision در محصول جديدش، يعني Call of Duty 2 به اين اميدواري پاسخ مثبت داده‌است. اين بازي يك بازي جنگي بي‌نظير است و با بهره‌گيري از صداها و گرافيك فوق‌العاده، يكي از بهترين بازي‌هاي چند وقت اخير است كه توانسته در زمينه هوش مصنوعي و بازيِ چند‌نفره جذاب، از ديگر رقيبان خود در حوزه بازي‌هاي جنگي، يعني EA و Ubisoft، چندين گام جلوتر قرارگيرد. در اين شماره به قسمت دوم بازي Call of Duty كه اين‌روزها سر و صداهاي زيادي را برپا كرده‌است، مي‌پردازيم. در پايان ذكر اين نكته را ضروري مي‌دانيم كه هدف ماهنامه شبكه از مطرح كردن بازي‌هاي جديد، عمدتاً آشنايي دست‌اندركاران و علا‌قمندان اين حوزه با تازه‌ترين فناوري‌هاست و نه تاييد تام و تمام و همه‌جانبه يك بازي. براي زيستن در عصرشبكه، بايد با تمام زوايا و مولفه‌هاي آن آشنا شد.




فراخواني به بازي‌
همه روزه چشممان به بازي‌هاي بي‌شمار جنگي در ويترين مغازه‌ها مي‌افتد و بعضي از آن‌ها را هم مي‌خريم و در آخر از وقتي كه براي آن صرف‌كرده‌ايم، پشيمان مي‌شويم. شايد خيلي‌ها بعد از سال‌ها كه بازي‌هاي اكشن با موضوع جنگ‌جهاني دوم را بازي كرده‌اند، ديگر از اين ژانر بازي‌ها خسته شده‌باشند.

حتي از بازي‌هايي مانند Medal of Honor ،Return to Castle Wolfenstein ،‌Commandos Brothers in Arms نيز دل‌خوشي ندارند! زيرا همواره با ده‌ها نسخه الصاقي و سري‌هاي بعدي، در حال تكرار كردن خود مي‌باشند. و در همه آن‌ها نيز شما در نقش سربازان متفق بايد آلماني‌هايِ سنگدل، بي‌رحم و در عين حال بينوا را تكه‌تكه كنيد! اما در اين بين شايد همواره منتظر بعضي از اين بازي‌ها باشيد.

زيرا تجربه ثابت‌كرده‌است هركدام از اين بازي‌‌ها كه نوآوري‌هايي را به‌همراه داشته‌است، چه در نزد مخاطبان و چه در نزد منتقدان از محبوبيت بيشتري برخوردار بوده‌است. نمونه بارز اين امر همين بازي call of Duty است كه چه در قسمت اول، چه در نسخه الصاقي و چه در نسخه اخيري كه به‌بازار آمده‌است، به‌قدري نكات تازه و غيركليشه‌اي دارد كه بسياري از طرفداران بازي را مجذوب خود كرده‌است كه شايد بدشان نيايد يك اسلحه تامپسون به‌دست بگيرند و با آن همه را به گلوله ببندند!

شركت Activision از چند ماه قبل زمان استراحت علاقمندان به اين بازي را تمام شده اعلام كرد و آن‌ها را دوباره به‌خدمت فراخواند! اين كار با پيش‌نمايش اين بازي در نمايشگاه E3 انجام شد كه همان‌طوركه انتظارش مي‌رفت بسيار مورد استقبال قرار گرفت و در همان زمان خبر از شگفتي‌ جديدي مي‌داد. غرفه Call of Duty 2 در اين نمايشگاه يكي از شلوغ‌ترين غرفه‌ها بود. شركت Activision با هوشياري خاص خود اين بازي را براي اسباب‌بازي جديد و پرتوان مايكروسافت، يعني Xbox 360 نيز طراحي كرده‌است و به‌همين خاطر در آن نمايشگاه نيمي از نگاه‌ها به غرفه‌اش جلب شده‌بود.

نقطه اوج اين بازي نيز ‌نمايش صحنه‌اي از بازي‌ بود كه به عمليات معروف ششم ژوئن، D-Day، اختصاص داشت و در اين بازي يكي از جذاب‌ترين مراحل به‌شمار مي‌رود. اشتباه نكنيد! قرار نيست دوباره شاهدِ عمليات سواحل Omaha و Utah باشيد كه بارها در بازي‌هاي اخير آن‌را تجربه كرده‌ايد. اين‌بار به Pointe du Hoc خواهيد رفت. در اين مرحله شما در نقش يك سرباز ارتش متفقين ظاهر مي‌شويد كه ‌بايد به‌همراه ديگر هم‌قطارانتان در برابر آتشِ توپخانه دشمن از صخره‌هاي 100 مايلي با طناب بالا برويد و پايگاه‌ تيربار نازي‌ها را تصرف‌كنيد. در اين بين صد‌ها نفر در خون مي‌غلتند و جلوي چشمان شما از بين مي‌روند. تمام اين‌صحنه‌ها بر پرده‌هاي بزرگي در سالن E3 در بالاي غرفه Activision نمايش داده مي‌شد تا دل شركت‌كنندگان را به لرزه در آورد!

مشخصات بازي

تاريخ پخش: 25 اكتبر 2005 (3 آبان 1384)
شركت توليد كننده: Infinity Ward
شركت پخش كننده: Activision
تعداد سي‌دي‌ها: 6 عدد
طراحي شده براي: Xbox ,Pc و PS 2
نوع بازي: اكشن با موضوع جنگ جهاني دوم (سه بعدي- اول شخص)
مخاطبان بازي بر اساس درجه بندي T :ESRB - نوجوانان (13 سال به بالا)
قابليت بازي چند نفره: دارد (تا 32 نفر)
قيمت اوليه بازي: 50 دلار
حداقل تجهيزات لازم براي اجراي بازي:
Pentium RIV1.4GHz or AMD Athlon1.4GHz or equivalent
RAM: 256 MB
Video Memory: 64 MB
Hard Drive Space: 4 GB
Other: Internet (TCP/IP) and LAN (TCP/IP)play supported, LAN play requires network interface card and latest drivers

تجهيزات پيشنهادي براي انجام دادن بازي:
System: Intel Pentium4 3.2 GHz
RAM: 1024 MB
Video Memory: 256 MB
Hard Drive Space: 8 GB
Other: 256MB GeForce 6800
PCI-Express,Sound Blaster Audigy 2 ZS MB

سايت اختصاصي بازي:
[External Link Removed for Guests]

سايت شركت توليدكننده:
[External Link Removed for Guests]

سايت شركت پخش‌كننده:
[External Link Removed for Guests]


روايت جنگ‌
بازي با ارتش روسيه شروع مي‌شود. در ابتدا شما در نقش <واسيلي ايوانويچ>، يك سرباز عادي روسي كه بسيار شما را به‌ياد نقش Jude Law در فيلم <دشمن پشت دروازه> مي‌اندازد، موظفيد در 20 مايلي مسكو در برابر حملات معروف برق‌آساي آلماني‌ها به Blitzkrieg مقاومت كنيد.

يكي از زيباترين مراحل اين بازي جايي است كه شما در كارخانه‌اي در مسكو ‌بايد به قلب دشمن حمله كنيد و با اسنايپر خود، تك‌تيرانداز‌هاي دشمن را از بين ببريد. بعد از اتمام قسمت روسيه، در نقش دو سرباز انگليسي (يكي در گروهان زرهي و فرمانده تانك و ديگري گروهباني از ارتش هشتم فرمانده معروف <مونت گومري>) ‌بايد در صحراهاي افريقا با <روباه صحرا> يعني فيلد‌مارشال رومل، بجنگيد. نبرد تانك‌ها در صحراي افريقا بسيار جذاب و مطلوب خواهد بود. در صورت اتمام اين قسمت وارد بخش ديگري از بازي مي‌شويد كه نبرد‌هاي معروف نور‌ماندي و ديگر نبرد‌هاي داخل كشور فرانسه را با آن تجربه خواهيد كرد. از نبرد‌هاي معروفي كه در اين بازي تجربه خواهيد كرد، نبرد استالينگراد، نبرد العالمين (كه در آن سربازان متفقين صد‌ها تانك قلابي را از چوب و سنگ ساختند تا ارتش آلمان را در جايي ديگر سرگرم كنند) و نبرد D-Day است كه از جذابيت بيشتري برخوردار مي‌باشد. اگر شما هم مانند من ترجيح مي‌دهيد قبل از اين نبرد‌ها خلاصه‌اي از تاريخ و نحوه عمليات هركدام را بدانيد، مي‌توانيد به سايتwww.historylearningsite.co.uk مراجعه كنيد. در اين سايت اطلاعاتي مفيد با زباني ساده در مورد نبرد‌هاي مشهور جهان آمده‌است.

قسمت جديد اين بازي درست برمبناي قسمت اول آن ساخته‌شده است. به‌طوري كه اگر قسمت اول را بازي كرده باشيد، هيچ مشكلي در كنترل و انجام‌دادن قسمت دوم بازي‌نخواهيد داشت و گويي بار‌ها آن‌را بازي كرده‌ايد. مانند قسمت قبلي در قسمت تك‌نفره موضوعي بازي (Campaign) در نقش سه سرباز ارتش متفقين ظاهر خواهيد شد. هركدام از اين سرباز‌ها اسم و پيشينه مختصري دارند و البته به هم ربطي ندارند. هركدام از آن‌ها يكي از ده‌ها سرباز جوخه خود مي‌باشند كه براي هدفي در ماموريت خاصي مي‌جنگند. اغلب شما با دو يا سه سرباز ديگر وظيفه داريد كار خاصي را انجام دهيد كه مهم‌ترين قسمت اين وظيفه برعهده شماست. البته نه مانند قسمت اول بازي كه ساير اعضاي جوخه مي‌ايستادند تا شما تمام دشمنان را نابود كنيد. در اين بازي آن‌ها پا به پاي “شما” در مأموريت‌ها شركت مي‌كنند. اما كار اصلي را شما انجام خواهيد داد. در بعضي از مراحل مانند مراحل دفاع از يك ناحيه استراتژيك در برابر نيرو‌هاي دشمن، ‌بايد با همرزمان بيشتري ماموريت‌ها را انجام دهيد. موضوع اكثر ماموريت‌هاي بازي نيز مانند قسمت قبلي بازي و ديگر بازي‌هاي از اين دست مي‌باشد؛ يعني گرفتن نقاط استراتژيك از دست دشمن، حفظ اين نقاط تا رسيدن نيرو‌هاي كمكي، پاكسازي ساختمان‌ها و سنگر‌ها، منفجر كردن توپ‌ها و اسلحه‌هاي زمين به هوا و زمين به زمين، قطع وسايل ارتباطي دشمن و ... در بعضي از مرحله‌ها نيز درون تانك قرار مي‌گيريد و خط آتش دشمن را نابود مي‌كنيد و يا با دوربين شكاري خود موقعيت پايگاه‌هاي دشمن را به مركز فرماندهي اطلاع مي‌دهيد تا آن‌ها را نابود كنند. البته به تمام اين‌ها، تعقيب و گريز‌هاي جيپ‌هاي جنگي را هم اضافه كنيد كه از هيجان زيادي برخوردار است.


چيزي كه در مورد ماموريت‌هاي اين قسمت تغيير يافته‌، روش انجام‌دادن و ترتيب ماموريت‌هاست. به‌طور مثال اگر در مرحله‌اي ‌بايد سه ساختمان را تسخير كنيد و آن‌ها را در قطب‌نماي خود با حروف A ،B و C مي‌بينيد، ترتيب تسخير آن‌ها با شماست و خود شما مي‌توانيد نحوه انجام‌دادن آن ‌را طرح‌ريزي كنيد. مانند بازي Brothers in Arms كه اساسش مبني بر دور‌زدن دشمن و از بين بردن آن‌ها از مسيري غير از مسير مستقيم است. در اين بازي هم شما اين حق انتخاب را داريد كه در حالي كه اكثر نيرو‌هايتان مستقيماً به دشمن حمله مي‌كنند و شما را پوشش مي‌دهند (و به اصطلا‌ح Cover مي‌كنند) از مسير‌هايي برويد كه پشت نيروي اصلي دشمن قرار بگيريد و با زاويه مناسب و در فرصتي بهتر آن‌ها را از بين ببريد.

از جمله نكات خوب اين بازي كه در بازي‌هاي Hidden and Dangerous و Rainbow Six و اين اواخر بازي F.E.A.R هم شاهد آن هستيم، اين است كه موقعيت قرار‌گيري سربازان دشمن در هر بار كه بازي مي‌كنيد، تفاوت مي‌كند. شما مي‌توانيد برخلاف خطي بودن داستان بازي، براي انجام مأموريت‌ها موقعيتي پويا را ايجاد كنيد و به نحوي كه خود مي‌خواهيد آن‌ها را انجام دهيد. همچنين حركت دشمنان شما بسيار بيشتر از هر بازيِ ديگري است. آن‌ها بار‌ها هنگامي كه از دستشان فرار‌مي‌كنيد، به‌دنبالتان مي‌آيند. حتي شما را دور مي‌زنند و در جنگ‌هاي تن به تن با شما درست مثل خودتان پناه مي‌گيرند و با دقت تيراندازي مي‌كنند. هر دو طرف در مورد نارنجك‌ها بهتر عمل مي‌كنند. آن‌ها ديگر در برابر نارنجك‌هاي شما مانند سربازان فلج نظاره‌گر منفجر شدن خودشان نيستند! اغلب از نارنجك‌ها فرار مي‌كنند و يا آن‌ها را مجدداً به طرف خود شما پرتاب مي‌كنند! و اين كاري است كه شما قادر به انجام دادن نيستيد!!

فيلم يا بازي؟
وابستگي اين بازي‌ هم مانند قسمت اولش به فيلم‌هاي ساخته شده، بسيار زياد است. در قسمتي كه روسي هستيد، بسياري از مراحل و حتي لوكيشن‌ها و نقشه‌هاي بازي از روي فيلم <دشمن پشت دروازه‌ها> ساخته شده‌است. در قسمت‌هاي بعدي هم بسياري از مراحل عيناً از فيلم كم‌ديده‌شده Band of Brothers محصول مشترك <اسپيلبرگ> و <تام‌هنكس> ساخته‌شده‌است. اين فيلم كه در سال 2001 و سه سال بعد از موفقيت‌هاي <نجات سرباز رايان> توليد شده‌ فيلمي است در حدود ده ساعت كه هشت كارگردان از جمله <تام‌هنكس> آن‌‌را ساخته‌اند. قسمت سوم فيلم كه Carentan نام دارد، دقيقاً مانند مرحله‌اي به‌همين نام است كه در قسمت اول بازي نيز وجود داشت. حتي جزئيات ماموريت، خيابان‌ها، موقعيت قرار‌گيري دشمنان و نوشته‌هاي روي ديوار‌ها و بعضي از POV‌ها نيز دقيقاً در اين بازي آمده است.
در قسمت دوم بازي نيز، به‌ويژه در نبرد معروف D-Day از اين فيلم و فيلم <نجات سرباز رايان> بسيار استفاده شده‌است. جالب است بدانيد براي قسمت دوم اين بازي، هفت نفر از بازيگران فيلم Band of Brothers جاي شخصيت‌هاي بازي صحبت كرده‌اند.

در مورد طراحي اسلحه‌ها لازم نيست گفته شود كه دقيقاً مطابق نسخه اصلي ‌خود هستند. حتي صداها و ميزان دقت و آسيب‌رساني‌ آن‌ها، درست مانند اسلحه‌هاي واقعي جنگ جهاني مي‌باشد. اكثر سلاح‌ها در زماني كه مي‌دويد، فاقد نشانه مي‌شوند و در نتيجه هدف‌گيري با آن‌ها مشكل مي‌شود. بهترين راه استفاده مناسب از سلاح‌ها، به‌ويژه در بازي‌هاي تحت‌شبكه، هدف‌گيري از جلو يا AimingDown است كه كليدِ خاصي در اين بازي براي آن تعبيه شده‌است. ميزان تاثير شليك در اين حالت بسيار بيشتر از زماني است كه از هدف كوچك دايره‌اي شكل روي صفحه استفاده مي‌كنيد.

سيستم اسنايپر بازي نيز به‌طور‌كلي تغيير‌يافته‌است. مشكلاتي كه در نسخه ابتدايي و الصاقي بازي در اين مورد وجود داشت، به‌طور‌كلي حل شده‌است. در اين بازي با نگه‌داشتن كليدي كه خودتان آن را تعيين مي‌كنيد، مي‌توانيد نفس سرباز خود را حبس كنيد تا تكان اسلحه شما از بين برود و سپس گلوله را شليك كنيد. نكته جالب در اين قسمت صداي بي‌نظيري است كه در اين هنگام مي‌شنويد. هنگامي كه نفستان را حبس مي‌كنيد و به‌حالت تمركز مي‌رويد، صداهاي ميدان جنگ كمرنگ و كمرنگ‌تر مي‌شود تا جايي كه مي‌توانيد صداي قلب خود را بشنويد و حسي ‌مانند يك تك‌تيرانداز واقعي پيدا‌كنيد! اگر مي‌خواهيد اطلاعات خوبي در مورد سلاح‌هاي مورد استفاده در جنگ‌جهاني دوم به‌دست آوريد و آن‌را با نمونه آورده‌شده در اين بازي مقايسه كنيد، مي‌توانيد به سايتhttp://world.guns.ru رجوع كنيد. در اين سايت اطلاعات جامعي را در مورد سلاح‌هاي كشور‌هاي مختلف با ذكر تمام خصوصياتشان خواهيد يافت.

نارنجك در اين بازي اهميت ويژه‌اي دارد. زماني كه دشمن از دست شما فرار مي‌كند و در جايي كمين مي‌كند، بهترين روش براي بيرون‌كشاندن او استفاده از نارنجك مي‌باشد. البته او نيز بسيار از نارنجك استفاده مي‌كند. در اين بازي اگر اطرافتان نارنجكي بيفتد، با شكلي كه در وسط صفحه نمايان مي‌شود هشداري به شما داده مي‌شود. دشمنان شما مي‌توانند نارنجكي را كه شما انداخته‌ايد، بردارند و به طرف خودتان پرتاب كنند. اما شما قادر به انجام اين كار نيستيد. يكي از ايراد‌هايي كه در سيستم نارنجك انداختن بازي وجود دارد اين است كه مانند نسخه الصاقي بازي اول، شما نمي‌توانيد نارنجك را فعال كنيد و چند ثانيه‌اي در دست نگه‌داريد و سپس به طرف دشمنان بيندازيد. اين كار كه به‌ويژه در بازي چند‌نفره براي از بين بردن سريع دشمن بسيار موثر واقع مي‌شد، در اين بازي فعال نيست و تمام نارنجك‌هاي انداخته شده در زمان خاصي منفجر مي‌شوند. يكي از مهم‌ترين مسائل اضافه شده بازي، نارنجك‌هاي دودزا مي‌باشد كه از كارايي خوبي برخوردار هستند. حتي در بازي تك‌نفره در عبور از بسياري جاها نياز به توليد دود و از بين‌بردن ديد دشمنان داريد. در بازي چند نفره نيز استفاده از اين نارنجك‌ها، از جمله شيوه‌هاي استراتژيك براي دور زدن و از بين بردن دشمنان به‌شمار مي‌رود.


يكي از تفاوت‌هاي اصلي سري دوم بازي با قسمت اول آن، نحوه التيام زخم‌ها و يا سيستم Healthing بازي است. در اين بازي خبري از كيت‌هاي پزشكي و يا سرنگ‌هاي شفابخش در ميان نيست. حتي ميزان سلامتي شما هم در جايي از صفحه نشان داده نمي‌شود. تنها بعد از چند ثانيه از مجروح‌شدن شما كه بگذرد، تمام جراحت‌هايتان التيام مي‌يابد و دوباره مي‌توانيد مانند ابتداي مرحله، بازي را ادامه دهيد. زماني كه زير رگبار تير دشمن قرار گرفتيد، صفحه بازي شما خونين مي‌شود و صداي نفس زدن شما به شما گوشزد مي‌كند كه تا مرگ، چند زخم ديگر بيشتر نمانده است. در آن موقع ‌بايد پناهگاهي براي خود بيابيد و خود را از مرگ نجات دهيد.

شخصاً با اين ايده جديد ‌Infinity Ward موافقم. گرچه هنوز هم در اين زمينه <واقعي بودن>‌ بازي زير سؤال رفته‌است. اما در ديگر بازي‌ها نيز شاهد شفابخشي بعد از برداشتن كيت‌هاي پزشكي هستيم كه از اين سيستم جديد، بسيار بيشتر غيرواقعي‌ جلوه مي‌كند. شايد اگر در آينده اين شركت فكري منطقي را پشت اين ايده قرار‌دهد و آن‌‌‌را به‌نحوي تكميل كند، جذابيت سيستم شفابخشي در بازي‌هاي كامپيوتري هم وارد عرصه جديدي شود. به‌طور مثال مانند جنگ واقعي زخم‌ها ديرتر از چيزي كه در اين بازي مي‌بينيم، التيام پيدا‌كند و يا تمامي آن‌ها خوب نشود. البته فراموش نكنيد كه دشمنان شما در اين بازي نيز از مزيت‌هاي اين بهبودي خودبه‌خود استفاده مي‌كنند. اگر آن‌ها را زخمي كرده‌ايد، مراقب باشيد كه ممكن است بعد از چند ثانيه زخم‌هايشان خوب شده باشد.

ديگر تغيير اين بازي نسبت به نسخه قبل، عدم امكان <ذخيره بازي> توسط شما مي‌باشد. در واقع با جلورفتن در ماموريت‌ها در جاهايي خاص و با تصميم كامپيوتر، در محل‌هايي بازي ذخيره مي‌شود و سيستم Auto Save تنها انتخاب شما براي ذخيره بازي به حساب مي‌آيد.

همانند نسخه قبل بازي، همچنان بعد از كشته‌شدنتان سخنان جذاب و كوتاهي از بزرگان در مورد جنگ برروي صفحه‌ نقش مي‌بندد، تا جايي كه مي‌توانيد سعي كنيد اين جمله‌ها را بخوانيد.

در بين آن‌ها سخنان شگفت‌انگيز زيادي مي‌شنويد. مانند اين جمله كراسوس كه گفته است: <در دوران صلح ما پدرانمان را دفن مي‌كنيم. در دوران جنگ آن‌ها برروي ما خاك مي‌ريزند!>

تنها صداست كه مي‌ماند
چيزي كه تابه‌حال به‌عنوان صداهاي بازي شنيده‌ايد، فراموش كنيد! مي‌توان گفت اين بازي در زمينه صدا، نقطه آغازي بر بازي‌هاي كامپيوتري بعدي است. شايد بتوان گفت نيمي از موفقيت‌هاي ايجاد فضاي واقعي جنگ اين بازي، مديون طراحي صداي فوق‌العاده‌ آن مي‌باشد. پيشنهاد مي‌شود زماني را بي‌آن‌كه خودتان بازي‌كنيد و يا صفحه مانيتور را نگاه كنيد، در كنار يك نفر در حال بازي تنها به صداهاي بازي گوش كنيد و چهره شخص بازي‌كننده را مشاهده نماييد! خواهيد ديد كه چقدر اين صداهاي طبيعي روي او موثر واقع مي‌شود. در اين بازي درست مانند صحنه جنگ، هركسي مشغول فرياد زدن، فرمان دادن يا از درد ناليدن است. در اين ميان صداي شليك‌ِ تير‌ها و منفجر شدن مين‌ها و توپ‌ها را نيز اضافه كنيد.

Eric Riley تهيه‌كننده قسمت دوم اين بازي در مورد صداهاي بازي گفته‌است: <با مشورتي كه با مشاوران نظامي بازي داشتيم، آن‌ها اظهار كردند كه ضعف بسياري از بازي‌هاي جنگي حال حاضر اين است كه ميدان نبرد ساكت و بي‌روحي دارند كه موجب مي‌شود فضايي مصنوعي از جنگ ايجاد شود. در بازي COD 2 تا زماني كه اولين گلوله شليك نشده‌است، صدايي نمي‌شنويم. ولي با شليك اولين گلوله درست مانند صحنه واقعي جنگ از طرف هر دو گروه صداهاي طبيعي‌اي مي‌شنويم. در واقع ما با طراحي يك سيستم گفتار جنگي حساس به متن (Context Sensitive Battle Chatter) سعي داشتيم براي اولين بار در يك بازي كامپيوتري صداهايي واقعي را برروي نبرد‌ها تعبيه كنيم و بدين وسيله بازي‌كننده را هرچه بيشتر غرق بازي نماييم. صداهاي قسمت دوم بازي بيش از ده برابر قسمت اول يا ديگر بازي‌ها تخمين زده‌ مي‌شود. بيش‌ از 20 هزار خط ديالوگ ضبط كرديم. در بازي هر سرباز بين 800 تا 1000 جمله براي گفتن دارد. حالا ديگر بازي‌كننده از ديگران فرمان مي‌شنود، توسط دشمن تهديد مي‌شود، صداي درخواست همرزمانش را مي‌شنود و حتي صداي دشنام‌هاي خودي و دشمن را لحظه به لحظه حس مي‌كند. قسمت دشوار در مورد صداهاي بازي، تعبيه يك هوش مصنوعي قوي براي به‌كار بردن هر ديالوگ بنا به موقعيت خاص نبرد بود.>


هوش مصنوعي همراه با اين ديالوگ‌ها با وسواس خاصي طراحي شده‌است. سربازان از بين اين همه انتخاب، جمله‌اي را تصادفي نمي‌گويند و هر كدام را بنا به موقعيت خاصِ ايجاد شده برزبان مي‌آورند. در توضيح دشواري تعبيه اين‌گونه هوش مصنوعي بايد گفت: به‌طور مثال اگر 100 جمله مبني بر هشدار انفجار نارنجك ضبط شده باشد، اين‌كه اين سيستم متوجه شود كدام يك از اين جمله هارا در چه لحظه‌اي قرار‌دهد كه اولاً به آن لحظه بخورد و ثانياً ضمن تكراري نبودن متنوع‌هم باشد، كار بسيار مشكلي است. ازسوي ديگر تمام اين صداها اگر متعلق به متفقين باشد، به زبان انگليسي و با لهجه هر كشور و اگر متعلق به متحدين باشد با زبان آلماني شنيده‌ مي‌شود.

صداي اسلحه‌هاي بازي توسط گروه صداي بازي و با نظارت ديگر طراحان بازي ضبط شده‌است. آن‌ها تك‌تك اسلحه‌ها را در يك ميدان تيراندازي برده‌اند و صداي هر‌يك را جداگانه ضبط كرده‌اند. صداي تيراندازي‌هاي نسخه اصلي بازي را جايي در كاليفرنياي جنوبي ضبط كرده‌بودند و از آنجا كه در ميان انبوه جوايز به‌دست آمده آن بازي جايزه‌اي براي جلوه‌هاي صوتي قرار‌نداشت، اين‌ بار گروه با دقت بيشتري كار ضبط اين صداها را انجام دادند.

كارگردان صوتي بازي، Mark Ganus تازه به گروه Infinity Ward پيوسته است. او كه 14 سال در صنعت بازي‌سازي فعال بوده‌ ‌است.
او در مورد صداهاي مختلف موجود ‌در اين بازي مي‌گويد: :<در بازي نخست بسياري از صداها بي‌نقص و عالي بود و بسياري نيز جا براي پيشرفت بيشتر داشت. در اين بازي نه‌تنها آن پيشرفت‌ها حاصل شده،‌ بلكه نحوه به‌كارگيري اين صداها در خود بازي نيز تغييرات بسيار مطلوبي داشته‌است. صداهاي اين بازي نسبت به بازي گذشته بسيار پوياتر است.> صداي سلاح‌ها جايي در صحراي <نوادا> با 14 ميكروفون حرفه‌اي كه هر يك در قسمتي از ميدان تير تعبيه شده‌بودند و با چهار دستگاه جداگانه ضبط شده‌است. اين ميكروفون‌ها در نزديكي منبع صدا، كمي دورتر و بسيار دورتر (تا 400 مايل) قرار گرفته‌بودند تا بتوانند صداهاي مختلف شليك درون بازي از فواصل مختلف را بازسازي كنند. گفتني است اين گروه بيش از 200 ساعت، از تيراندازي‌هايشان صدا ضبط كرده‌اند. تمام اسلحه‌ها نمونه‌هاي واقعي بوده‌اند و حتي سلاح‌هاي كميابي مانند M1 Garand نيز براي اين كار تهيه شده‌است. اما نحوه تهيه اين سلاح‌ها كه هر كدام بيش از 60 سال قدمت دارند نيز در نوع خود شنيدني است. زيرا Ganus مي‌خواسته فقط و فقط از نمونه‌هاي اصلي استفاده كند. به‌همين منظور، گروه بعد از تلاش‌هاي فراوان بالاخره فردي را پيدا كرده كه مجموعه‌اي از سلاح‌هاي قديمي را داشته‌است كه همه آن‌ها اصل و متعلق به ساليان جنگ جهاني دوم بوده‌است و حتي روي بدنه بسياري از آن‌ها شماره 1942مهر شده بود. آن‌ها اين سلاح‌ها را از مجموعه‌دار قرض مي‌كنند و حتي براي اين‌كه اعتماد او را نيز جلب كنند، وي را نيز همراه خود به صحنه ضبط صدا مي‌برند.

Mark Ganus در ادامه صحبت‌هايش گفته‌است: <مشكل اساسي ما در صحرا، صداهاي ناخواسته‌اي بود كه به‌دليل شرايط كار در هواي باز امري طبيعي به‌نظر مي‌رسيد. ما بار‌ها مجبور مي‌شديم در هنگام ضبط صدا، به‌دليل صداي باد، پرندگان و به ويژه حشراتي كه در آن فصل سال در صحرا وجود داشتند، كار را قطع كنيم.>

موسيقي بازي نيز كه اكثراً در پايان هر مرحله شنيده مي‌شود، اثري‌ است شنيدني كه با اركستري عظيم ضبط شده‌است. سازنده موسيقي بازي GraemeRevell معروف است كه موسيقي متنِ بيش از 80 فيلم و سريال تلويزيوني را ساخته‌است. با توضيحات داده‌شده بايد گفت كه شخصاً بهترين ويژگي اين بازي را‌ در صداهاي مختلف آن مي‌دانم. به همين خاطر در قسمت نمره بازي به صداهاي بازي نمره كاملِ 10 را داده‌ام. توصيه مي‌شود اگر مي‌توانيد، بازي را با سيستم ساراند و با حداكثر صدا انجام دهيد! البته مراقب محيط اطرافتان نيز باشيد تا جنگي واقعي را راه نيندازيد!

گرافيك‌

شركت Infinity Ward براي اين بازي يك موتور گرافيكي جديد توليد كرده‌است كه به‌نام خود بازي، يعني Call of 2 Duty مي‌باشد. از جمله خصوصيات اين موتور گرافيكي كه بر مبناي تكنولوژي Quake 3 ساخته‌شده اين است كه برخلاف تمام سيستم‌هاي گرافيكي جديد (به ويژه آن‌هايي كه توسط EA و Ubisoft توليد مي‌شوند) نيازي به سيستمي با تجهيزاتِ قوي ندارد. درواقع مزيت اين موتور گرافيكي اين است كه خود را بر طبق تجهيزات شما هماهنگ مي‌كند و هرچه سيستم شما قوي‌تر باشد، گرافيك بهتري به‌شما مي‌دهد.

حتي در صحنه‌هاي عظيم جنگي (در اين بازي ميدان‌هاي جنگ به‌قدري وسيع است كه به‌نظر نامحدود مي‌آيند) با اين كه تعداد كاركتر‌ها زياد مي‌شود، كوچك‌ترين وقفه‌اي در بازي اتفاق نمي‌افتد.


اگر كامپيوتر شما به حداقل امكانات خواسته‌شده براي انجام دادن بازي مجهز باشد، كمتر شاهد پرش در صحنه‌ها، مكث در تصاويرِ شلوغ و يا ايراد‌هاي گرافيكي در كاراكتر‌ها و پس‌زمينه خواهيد بود. نمي‌توان گفت گرافيك اين بازي در ميان بازي‌هاي امروزي مانند F.E.A.R و يا حتي Quake 4 خيره‌كننده‌است. اما اين بازي در ميان بازي‌هاي هم‌موضوع خود از گرافيك بسيار خوبي بهره مي‌برد. يعني همان چيزي كه در آخرين محصولِ جنگي EA يعني Medal of Honor ضعف اساسي محسوب مي‌شد و در محصول آخر ‌Ubisoft يعني Brothers in Arms ايرادات فراواني داشت. از نكات خوب موتور گرافيكي بازي مي‌توان به طراحي خوب صحنه‌هاي بيروني بازي به‌ويژه در دورنماها، مدل‌سازي بي‌نظير كاراكتر‌ها و تمام اجزاي بدنشان، نمايش خوب جلوه‌هاي ويژه‌ مانند دود‌، انفجار، رد گلوله‌ها و نحوه كشته‌شدن سربازان خودي و دشمن، اثرات ايجاد شده توسط گلوله‌ها و انفجار‌ها بر پس‌زمينه و كند‌شدن صحنه‌هاي بازي زماني كه كنار شما انفجاري رخ مي‌دهد و موجش شما را مي‌گيرد‌، اشاره كرد.


نكته خوب ديگر گرافيك بازي، خلق مستند‌گونه آب و هوا و نزولات جوي است. همان‌طوركه در تعداد صداهاي ضبط شده تنوع زيادي وجود دارد، چهره افراد نيز بسيار متنوع‌تر از قبل شده‌است و كمتر پيش مي‌آيد كه در شلوغي افراد دشمن و خودي احساس كنيد چهره‌اي را قبلاً نيز ديده‌ايد.

توصيه مي‌شود اگر داراي كارت گرافيكيِ خوبي هستيد، به چهره كشته‌شدگان بعد از مرگشان حتماً نگاهي بيندازيد! طراحي صورت آن‌ها دقيقاً چهره‌اي سرد و مرده را با چشم‌هاي پف كرده و صورتي رنگ‌پريده نشان مي‌دهد. انگار واقعاً با يك جسد روبه‌رو مي‌شويد! جالب است بدانيد كه كارت‌گرافيكي پيشنهادي Activision براي اين بازي كارت‌هاي Nvidia و به‌ويژه مدل GeForce 6800 اين شركت مي‌باشد.


تصميمي كه Activision گرفته‌ احتمالاً شركت رقيب يعني ATI را بسيار خشمگين‌كرده است! زيرا قرار است شركت Nvidia به مشتريان خود كه كارت‌هاي جديد مدل GeForce 7800 را مي‌خرند يك نسخه مجاني از بازي را نيز هديه بدهد! اگر شما هم حاضريد 450 دلار براي خريد اين كارت هزينه كنيد، مي‌توانيد بدون دردسر مبني بر داشتنSerial Number اين بازي را به‌راحتي در اينترنت به صورت چند‌نفره انجام دهيد.

اين بازي هم مانند بسياري از بازي‌هايي كه تازگي‌ها به بازار مي‌آيند، در دو نسخه به‌بازار آمده‌است. يك نسخه ساده 50 دلاري و يك نسخه لوكس كه داراي دو DVD شامل پشت‌صحنه‌هاي ساخت بازي، مصاحبه با عوامل ساخت، راهنماي تصويري مراحل بازي،‌ مستندات تاريخي و نسخه‌هاي گذشته بازي است. متاسفانه اين نسخه هنوز به ايران نيامده‌است و شايد هرگز نيايد. ولي ديدن آن مي‌توانست براي علاقمندانش بسيار جذاب و ديدني باشد. شايد بتوان گفت ضعيف‌تري قسمت بازي، داستان آن است. گويي طراحان Infinity چنان درگير مسائل فني بازي بوده‌اند كه از نوشتن داستاني جذاب براي بازي غافل بوده‌اند و شايد هم در مورد تمام بازي‌هاي جنگي اين ايراد وارد باشد. به‌ويژه اين بازي كه سه نقطه مختلف از جنگ‌جهاني را كه از طرف سه مليت مختلف دنبال مي‌شود را روايت مي‌كند. اما شايد طراحان بازي مي‌توانستند با ساختن ارتباطي منطقي بين اين سه اپيزود بازي و آوردن مسائل دراماتيك بهتر و قصه‌هايي جذاب‌تر، موضوع داستان را به داستان فيلم‌هاي جنگي نزديك‌تر كنند.

جنگ تمام نمي‌شود
از بازي تك‌نفره كه فارغ شويد، اگر هنوز در حس و حال بازي باشيد مطمئناً به Gamenet سرِ كوچه‌خود سري خواهيد زد و اين بازي را چند‌نفره نيز بازي مي‌كنيد. آنجاست كه تازه متوجه جذابيت بازي مي‌شويد. ‌مانند سري اول بازي، Call of Duty 2 نيز قسمت عمده جذابيتش را مديون طراحي و ساختِ خوب قسمت تحت‌شبكه‌خود است.

از تغييرات انجام شده اين قسمت نسبت به قسمت قبلي بازي اين است كه مي‌توانيد در نقش هر مليتي كه ظاهر مي‌شويد، يك اسلحه Shotgun (كه در بازي با نام Trench Gun آمده‌است) نيز انتخاب كنيد؛ اسلحه‌اي با قدرت تخريب زياد (البته از فاصله نزديك) و دقت كم. اين اسلحه بيشتر در بازي‌هاي محتاطانه كه افراد در جاهاي مختلف كمين مي‌كنند و در انتظار دشمن مي‌نشينند، مفيد واقع مي‌شود.

در مورد منطق تاريخي آوردن Shotgun هم شكي نكنيد كه در آن سال‌ها موجود بوده‌است. (بازي Mafia را به‌ياد داريد؟ ماجراي آن نيز در سال‌هاي جنگ‌جهاني دوم اتفاق مي‌افتد.) البته شايد از اين سلاح در ميدان‌هاي نبرد استفاده نمي‌شده‌است. ولي در بازي ‌Multiplayer براي جذاب‌تر كردن بازي وجودش امري ضروري مي‌نموده‌است. از ديگر تغييرات بازي مي‌توان به از بين رفتن توانايي دويدن سربازان اشاره كرد (كه در قسمت اول بازي هم وجود نداشت. اما در نسخه الصاقي بازي كه توسط شركتGrayMatter ساخته شده بود، آورده‌شده بود.) همچنين ديگر خبري از خمپاره‌هاي ضد تانك نيست. همان‌طوري كه ديگر خبري از جنگ با تانك‌ها نيست. علاوه براين، ديگر نمي‌توانيد با كشتن بيشتر دشمنان درجه بالاتري بگيريد و با دوربين موقعيت آن‌ها را علامت دهيد و از نيروي هوايي كمك بخواهيد.

شايد Activision عده‌اي از اين قابليت‌ها را براي Expansion جديد خود نگداشته است تا همچنان بازي را براي علاقمندانش جذاب نگه‌دارد.حالات بازيِ چندنفره مانند بازي اول شامل نبرد‌هاي تكي (Death Match)، نبرد‌هاي تيمي، فتح پرچم و مهار بمب مي‌باشد. در اين قسمت هم حالت ديگري به نام Headquarters اضافه شده‌است كه به‌عقيده خيلي‌ از افراد، جذاب‌ترين حالت بازي چندنفره اين بازي به‌شمار. در اين حالت تجربه‌اي خواهيد داشت مانند بازي Battlefield.


به‌اين صورت كه هر تيم پايگاهي در نقشه دارد كه اگر آن‌را از دست دهد، امتيازش كمتر مي‌شود. هر تيمي كه امتيازش به 600 برسد،برنده بازي خواهد شد. در مجموع قسمت چند‌نفره بازي 13 نقشه دارد كه از اين تعدادچهارعددآن از نقشه‌هاي محبوب بازي گذشته است. اين چهار نقشه عبارتند از: Carentan ،Bre Court RailYard (با نام جديد Stalingrad) و Dawnville (با نام جديد ST. Mere Eglise).

يك قمقمه آدرنالين‌
علم پزشكي ثابت كرده‌است در موقعيت‌هاي استرس و به ويژه در جنگ، فعاليت بدن به‌كمك هورمون‌ها و فعاليت سيستم عصبي به سمتي پيش مي‌رود كه حالتي آماده باش را براي بدن فراهم مي‌كند.

در اين موقعيت شرايط رواني طوري مهيا مي‌شود كه فرد مي‌تواند بر اين استرس غلبه كند.در اين حالت سمپاتيك، ترشح دو هورمون زياد مي‌شود: آدرنالين و كورتيزول. افزايش ترشح اين دو هورمون باعث مي‌شود فرد با ضربان قلبي بالاتر، تنفس بيشتر و به‌طوركلي آمادگي بهتر با شرايط نامساعد روبرو شود. جالب است بدانيد كه به‌تازگي ارتش‌هاي مدرن براي سازگاري هرچه بهتر سربازان خود با شرايط جنگي، بعد از اين‌كه تمرينات فيزيكي آن‌ها را تكميل مي‌كنند، براي رساندن شرايط روحي ايده‌آل، آن‌ها را چندين ساعت پاي بازي‌هاي جنگي‌اي كه در زمينه طراحي واقعي محيط جنگ بهتر عمل كرده‌اند مي‌نشانند.

يكي از اين بازي‌ها، بازي Call of Duty است. شايد با حالت <شرطي شدن> كه توسط اين بازي‌ها براي سربازان به‌وجود مي‌آيد، ديگر لازم نباشد به محركي براي ترشح آدرنالين احتياج داشته باشند! زيرا آن‌ها ياد مي‌گيرند كه هر لحظه كه مي‌خواهند به صورت ذهني اين شرايط را در دنيايي مجازي براي خود بسازند! شرايطي كه براي شما هم بار‌ها در طول انجام بازي Call of duty 2 پيش مي‌آيد. اگر مي‌خواهيد درستي اين سخن را تجربه كنيد، بعد از يكي از مراحل هيجان‌انگيز (مانند مرحله D-Day) با يك دستگاه فشارسنج، فشار خود را اندازه‌گيري كنيد!



اما سازندگان اين نوع بازي‌ها كه تا به‌حال جنگ نرفته‌اند، چگونه مي‌توانند تجربه‌اي داشته باشند كه بر مبناي آن يك بازيِ جنگي بسازند؟ جواب اين سوال را در ياد‌داشت‌هاي شخصي افراد InfinityWard، يعني طراحان اصلي بازي يافتم. شايد برايتان جالب باشد كه بدانيد اين افراد يكي از علاقمندان و طرفداران لجوج بازيِ تازه محبوب شده Paint Ball هستند. آن‌ها بسياري از تجربه‌هاي به‌دست آمده خود را از اين بازي در Call of Duty‌ها لحاظ كرده‌اند. حتي بسياري از نقشه‌ها را با توجه به نقشه‌هاي اصلي ميدان‌هاي Paint Ball خود طراحي كرده‌اند. در واقع آن‌ها هم در دنيايي مجازي براي خود جنگي برپا كرده‌اند و هم در دنياي واقعي. اما اين بار با اسلحه‌هاي اسباب‌بازي با تير‌هاي رنگي، همديگر را از پا در مي‌آورند.
ارزيابي بازي

محيط بازي
8

گرافيك
5/8

صداها
10

جذابيت
9

داستان
7

نمره كل
5/8(خيلي خوب)


امروزه درحالي كه همه جا صحبت از صلح جهاني و اثرات مخرب جنگ درميان است و شعار <جنگ نكنيد، صلح بورزيد> كه از دهه 1970 تا به‌حال زير لب همگان زمزمه مي‌شود، اين سوال پيش مي‌آيد كه با موفقيت‌هاي خارق‌العاده‌اي كه اين بازي‌ها دارند و مخاطبان اصليشان هم نوجوانان و جوانان هستند، چه سرنوشتي در انتظار جنگ‌هاي آينده است؟ هر كدام از ما ديگر يادگرفته‌ايم كه <قمقمه آدرنالين>‌هايمان را همواره كنارمان داشته باشيم و ...