Boeing E-767 AWACS, عقاب بیدار نیروی دفاع هوایی ژاپن

[CAPTAIN PILOT]

 Boeing E-767 AWACS

[External Link Removed for Guests]
Boeing E-767 AWACS 
هواپیمای هشدار زودهنگام هوابرد Boeing 767 AWACS از جانب ژاپن به عنوان ایفا کننده نقش نظارت, فرماندهی و کنترل هوایی (C2) در یگان های تاکتیکی و نیروی هوایی انتخاب گردیده است. سیستم نظارتی و انعطاف پذیر این هواپیما مبتنی بر یک رادار چند منظوره میباشد که قادر است در هر 2 حالت گشت هوایی و دریایی عمل نماید. تولید هواپیمای B707 که از سال 1977 به عنوان بستر آواکس E-3 مورد استفاده قرار میگرفت, در ماه می 1991 برای همیشه پایان یافت. کمپانی بوئینگ پس از صرف مطالعات فراوان برای یافتن بهترین جایگزین بستر جدید آواکس, سرانجام در دسامبر 1991 گونه ارتقا یافته جت Boeing 767-200ER را به عنوان جانشین جدید 707 معرفی نمود.

 [External Link Removed for Guests] 
برنامه اصلی E-767 در سال 1993 و هنگامیکه آمریکا و ژاپن قرارداد همکاری در خصوص توسعه سیستم رادار هوابرد را امضا نمودند, آغاز شد. این قرارداد همکاری در ژانویه 1992 میان جرج بوش و Kiichi Miyazawa به عنوان نخست وزیر وقت ژاپن منعقد شد. به عنوان تبعیت از سنت جهانی, نیروی دفاع هوایی ژاپن نیز از پیشوند E در ابتدای نام این هواپیما بهره برد و بدین شکل عنوان E-767 برای آن برگزیده شد. در ادامه این روند, اولین و دومین فروند از E-767 در ماه مارس 1998 به دولت ژاپن تحویل گردیدند و 2 هواپیمای باقی مانده نیز تا ژانویه 1999 آماده شدند. هر 4 فروند هواپیمای مذکور موفق شدند تا ماه می 2000 توسط نیروی دفاع هوایی ژاپن (JASDF) وارد خدمت گردند. همچنین جالب است بدانید شرکت هواپیمایی Japan Airlines پنجاهمین فروند از بوئیگ 767 مسافری خود را در جولای 2009 دریافت نموده است. گونه تجاری بوئیگ 767 در بیش از 130 کشور دنیا حضور موفق و فعال دارد و این حضور در ژاپن درخشش بیشتری میابد. هواپیمایی All Nippon Airways یا همان ANA نیز طی قرادادی 2 بیلیون دلاری در دسامبر 2009 بوئیگ را موظف به تحویل 5 فروند 777 و 5 فروند 767 نمود. E-767 برای پرواز تنها به 2 خلبان نیاز دارد و این در حالیست که E-3 در کابین خلبان نیازمند حضور مستمر 4 خدمه پروازی میباشد. در بخش کنترل ماموریت E-767 مجموعا" 18 نفر حضور دارند که توسط یک نفر به عنوان رهبر عملیات و نفری دیگر به عنوان رهبر تاکتیکی مدیریت میشوند.

 [External Link Removed for Guests]
E-3 Sentry
 

ساختار Boeing 767 AWACS:

ساختار پهن پیکر 767 در قیاس با 707 بیش از 50% فضای اضافه و 2 برابر حجم بیشتر در اختیار خدمه قرار میدهد. کلیه 767 ها ابتدا توسط کارخانه مرکزی بوئینگ در Everett واشنگتن ساخته میشوند و سپس برای ارتقا ساختار کلی جهت نصب تجهیزات راداری به سوی مجموعه "سیستم های دفاعی, فضایی و اطلاعاتی بوئینگ" واقع در شهر Wichita ایالت کانزاس پرواز مینمایند. پس از این مرحله, مجددا" نوبت به کارخانه بوئینگ در Seattle میرسد تا کار نصب تجهیزات نهایی و آنتن رادار را به اتمام برساند. سایر پیمانکاران حاضر در پروژه E-767 عبارت هستند از: Northrop Grumman, General Electric, Rockwell Collins و Telephonics که در برنامه های پیشین بوئینگ برای تولید آواکس نیز حضوری فعال داشتند.

 [External Link Removed for Guests] 
در مجموع بیش از 380 ساعت پرواز آزمایشی پیش از تحویل توسط بوئیگ برای روی این هواپیما انجام شد. از آنجا که بستر اصلی 767 به عنوان یک هواپیما تجاری شناخته میشود, لذا برای انجام آزمایشات باید تمام پیش نیازهای تعریف شده از جانب سازمان هوانوردی فدرآل آمریکا (FAA) تامین میگردید و این بر خلاف سایر تولیدات نظامی بود. بر همین اساس بیش از 290 ساعت تست زمینی و 130 سورتی پرواز توسط آن انجام شد و طی آن تمام پیش نیازهای تعریف شده محقق گردیدند که از جمله مهمترین آنها میتوان به بررسی عملکرد Yaw Damper (قطعه ای برای کنترل خودکار فرمان Rudder بر روی سکان عمودی), فرود با باد مایل, نشست و برخاست, بررسی عملکرد ارابه های فرود, Flap ها و همچنین بررسی عملکرد سامانه لرزاننده سکان هواپیما (Stick Shaker) در سرعت تعیین شده جهت جلوگیری از وقوع Stall اشاره داشت. مجموعا" 138 بخش مختلف بطور دقیق بررسی گردیدند که 46 مورد آنها اختصاصا" مرتبط با الزامات FAA بود. ایجاد مرکز شبیه ساز ماموریتی شامل کلیه کنسول های E-767 و قابلیت شبیه سازی سناریوهای مختلف در طول عملیات, از دیگر مفاد مندرج در قرارداد بود. این تشکیلات در کنار آشیانه اصلی E-767 در پایگاه هوایی Hamamatsu ژاپن راه اندازی شدند. همچنین کلیه زیرساخت های اصلی پشتیبانی از آواکس جدید نیروی هوایی ژاپن شامل آشیانه عظیم و مرکز عملیات اسکادران نیز در همان پایگاه Hamamatsu ایجاد گردیدند.

 [External Link Removed for Guests]
E-767 AWACS در پایگاه هوایی Hamamatsu ژاپن
 
در اوایل 1990 کره جنوبی نیاز خود به هواپیماهای هشدار زودهنگام هوابرد را اعلام نمود. در ماه سپتامبر 1997, دولت کره جنوبی درخواست خرید 4 فروند E-767 به همراه سایر متعلقات همچون: قطعات یدکی, تجهیزات پشتیبانی, اسناد و مدارک فنی, آموزش خدمه و تجهیزات آموزشی و پشتیبانی فنی - لجستیکی توسط دولت و پیمانکاران آمریکایی را اعلام نمود. برآورد هزینه تقریبی این قرارداد حدود 3 بیلیون دلار اعلام شده بود. سرانجام در سال 1999 مسابقه ای برای انتخاب E-767 یا سیستم راداری IAI Phalcon بر روی A310 یا Ericsson Erieye بر روی ERJ-145 برگزار گردید. در آن زمان کره جنوبی به حداقل 4 و حداکثر 8 فروند از این نوع هواپیما نیازمند بود. هرچند انتظار میرفت کره جنوبی نتایج این مسابقه را در همان سال 1999 اعلام نماید اما این مهم به دلیل رکود اقتصادی خاور دور به تعویق افتاد. سایر نمونه های نظامی بر اساس بوئینگ 767 همچنان در حال بررسی و توسعه میباشند و از جمله مهمترین آنها میتوان به تانکر سوخت رسان هوایی و گونه ترابری راهبردی برای جایگزینی با KC-135 و B707 در سراسر دنیا اشاره داشت.

 
[External Link Removed for Guests]
رادار IAI Phalcon بر روی B707
 

سیستم راداری AWACS:

رادار اصلی شامل فرستند و گیرنده به همراه سیستم شناسایی دوست از دشمن (IFF) بصورت یکپارچه در غالب یک آنتن دایره شکل دوار به قطر 9.1 متر در بالای هواپیما قرار دارند. AN/APY-2 که نقش رادار اصلی در E-767 را ایفا مینماید نسخه ای مبتنی بر گونه AN/APY-1 نصب شده بر روی E-3 میباشد که توسط Northrop Grumman در Baltimore توسعه یافته است. فرکانس اصلی رادار حدود 10 گیگاهرتز (طول موج 10 سانتی متر) و فعال بر روی 2 باند E و F میباشد. هنگامیکه هدف هوایی یا دریایی پالس رادار را منعکس مینماید, سیستم ابتدا قدرت فرکانس برگشتی را مورد بررسی قرار میدهد. اگر هدف به سمت آواکس در حال حرکت باشد, فرکانس موج افزایش میابد و متعاقبا" چنانچه هدف در حال دور شدن باشد, موج منعکس شده دارای فرکانس پایینتر خواهد بود. همچنین در این محاسبات, سرعت و جهت حرکت آواکس نیز اعمال میگردند. در این رادار اسکن زاویه آزیموت با وضوح 6 بار در دقیقه (هر 10 ثانیه یک دور کامل) بصورت مکانیکی و اسکن ارتفاع بصورت الکترونیکی انجام میشود. چنانچه در طول پرواز رادار در وضعیت عملیاتی قرار نداشته باشد, آنتن بازهم برای روغن کاری Bearing ها و سایر قطعات دوار در هر 4 دقیقه یک دور 360 درجه میزند.

حالات اصلی عملیات رادار عبارت هستند از:

1- اسکن پالس داپلر بدون مختصات ارتفاع
2- اسکن پالس داپلر شامل مختصات ارتفاع
3- دید ماوراء افق
4- حالت دریایی برای تشخیص شناورهای سطحی
5- حالت غیر فعال (Passive)

 [External Link Removed for Guests]
AN/APY-1 Radar
 
برای رهگیری دوربرد اهداف, میتوان بطور همزمان از چندین حالت مختلف استفاده نمود. همچنین در عملیات اختفای راداری, با استفاده از حالت Passive فرستنده های رادار خاموش میشوند و صرفا" امواج فضای پیرامون دریافت میگردد. AN/APY-2 دارای دید 360 درجه از فضای اطراف هواپیما میباشد و برد تشخیص آن در ارتفاع عملیاتی معادل 320 کیلومتر تعریف گردیده است. کلیه اهداف با توجه به اولویت, بطور جداگانه مدیریت و بر روی نمایشگرهای موقعیتی نمایان میشوند. امکان یکپارچه سازی E-767 با ایستگاه های فرماندهی, کنترل و ارتباطات زمینی از دیگر قابلیت های فوق العاده در مبحث پدافند هوایی توسط این هواپیما میباشد.

 [External Link Removed for Guests] 
در ماه می 2006 درخواست بسته ارتقا راداری RSIP که پیشتر بر روی E-3 Sentry های آمریکا, انگلستان و ناتو نصب گردیده بود, برای 4 فروند E-767 از جانب ژاپن اعلام شد. در دسامبر همان سال کمپانی Northrop Grumman قراردادی برای ارتقا و نصب این بسته دریافت نمود. RSIP شامل ارتقا قابلیت های رادار برای رهگیری اهداف دارای سطح مقطع راداری پایین, موشک های کروز و اقدامات متقابل الکترونیکی میباشد. ارتقا توانایی رادار برای تشخیص اهداف پنهانکار با استفاده از کامپیوتر جدید که جای پردازنده دیجیتال داپلر پیشین را گرفته است و همچنین ترجمه نرم افزار اصلی با زبان ADA محقق گردیده.

 [External Link Removed for Guests]
SAAB 340 AEW&C با رادار [url=http://]Ericsson Erieye[/url] 
سایر تجهیزات ماموریتی:

کابین اصلی عملیات آواکس E-767 دقیقا" در پشت عرشه پروازی قرار دارد و کلیه تجهیزات شامل: ارتباطات, پردازنده های داده و سیگنال, ناوبری و تجهیزات تشخیص دوست از دشمن را در خود جای داده است. جایگاه قرارگیری افسران و اوپراتورها مجهز به کنسول فرماندهی و کنترل ساخت Hazeltine و دارای صفحات نمایشگر با وضوح بالا میباشد. کامپیوتر و پردازنده اصلی داده و سیگنال CC-2E ساخت Lockheed Martin دارای ظرفیت بیش از 3 میلیون کلمه است که این رقم 5 برابر بیشتر از کامپیوترهای CC-2 نصب شده بر روی E-3 میباشد. تجهیزات ماموریتی و الکترونیکی نصب شده بر روی E-767 دارای مزیت "محاربه ثابت" میباشند که هم اکنون بر روی اکثر آواکس های عملیاتی دنیا وجود دارد و از این جهت میتوانند براحتی با سایر هم نوعان خود در آسمان ارتباط برقرار نمایند. سیستم ناوبری هواپیما مبتنی بر 2 سامانه ناوبری اینرسیایی LN-100G یکپارچه با GPS میباشد که توسط Northrop Grumman تامین میشوند (پیشتر Litton مسئولیت تامین آنها را بر عهده داشت).

 [External Link Removed for Guests] 

پیشرانش:

E-767 دارای 2 موتور توربوفن CF6-80C2B6FA ساخت General Electric هریک به قدرت 282 کیلونیوتن میباشد. موتورهای قدرتمند E-767 در مقایسه با 707/E3 میتوانند وزن, برد و ارتفاع پروازی بیشتر را برایش به ارمغان بیاورند. همچنین هر موتور دارای 2 ژنراتور برق میباشد که مجموعا" قدرت خروجی معادل 600 کیلووات را تولید مینمایند.

 
[External Link Removed for Guests]
GE CF6-80 
کارایی و مشخصات کلی:

خدمه پرواز: 2 خلبان
خدمه ماموریت: بین 8 الی 18 نفر
طول: 48.5 متر
طول بال ها: 47.6 متر
ارتفاع: 15.8 متر
وزن خالص: 85,595 کیلوگرم
ظرفیت بارگیری: 128,870 کیلوگرم
حداکثر وزن هنگام برخاست: 175,000 کیلوگرم
حداکثر سرعت: 1053 کیلومتر در ساعت
سرعت پیمایش: 851 کیلومتر در ساعت
برد: 10,370 کیلومتر
سقف پرواز: 40,100 پا (12,200 متر)
مداومت پروازی: 9.25 ساعت در ایستگاه با شعاع 1852 کیلومتر و 13 ساعت با شعاع 555 کیلومتر (بدون قابلیت سوختگیری هوایی)

 [External Link Removed for Guests]
767-200ER


 Sources
www.globalsecurity.org
[External Link Removed for Guests]
Author   
 ============================

ترجمه, تالیف و تنظیم: [COLOR=#C00000]CAPTAIN PILOT 

  [HIGHLIGHT=#ffc000]  کپی برداری از این مطلب, تنها با درج لینک   به عنوان منبع و نویسنده مجاز میباشد.      

============================ 

[CAPTAIN PILOT]

در اوایل 1990 کره جنوبی نیاز خود به هواپیماهای هشدار زودهنگام هوابرد را اعلام نمود. در ماه سپتامبر 1997, دولت کره جنوبی درخواست خرید 4 فروند E-767 به همراه سایر متعلقات همچون: قطعات یدکی, تجهیزات پشتیبانی, اسناد و مدارک فنی, آموزش خدمه و تجهیزات آموزشی و پشتیبانی فنی - لجستیکی توسط دولت و پیمانکاران آمریکایی را اعلام نمود. برآورد هزینه تقریبی این قرارداد حدود 3 بیلیون دلار اعلام شده بود. سرانجام در سال 1999 مسابقه ای برای انتخاب E-767 یا سیستم راداری IAI Phalcon بر روی A310 یا Ericsson Erieye بر روی ERJ-145 برگزار گردید. در آن زمان کره جنوبی به حداقل 4 و حداکثر 8 فروند از این نوع هواپیما نیازمند بود. هرچند انتظار میرفت کره جنوبی نتایج این مسابقه را در همان سال 1999 اعلام نماید اما این مهم به دلیل رکود اقتصادی خاور دور به تعویق افتاد.

نهایتا" در سال 2006 میلادی, بوئینگ با هواپیمای B737 AEW&C گوی رقابت را از سیستم راداری IAI Elta بر روی Gulfstream G550 ربود و طی قراردادی 1.6 بیلیون دلاری, تعداد 4 فروند از این نمونه را به کره جنوبی فروخت که اولین فروند آن نیز در سال 2011 تحویل این کشور شد. نام این هواپیما در نیروی هوایی کره جنوبی Peace Eye یا همان "چشم صلح" میباشد.

 [External Link Removed for Guests]
B737 AEW&C کره جنوبی
 

موفق باشید