آشنایی با جنگنده مشترک اف-35

[black hawk]

جنگنده ي F.35 (با اسم آزمايشي x.35) نتيجه ي مناقصه ي جنگنده ي ضربتي مشترك(JSF) با اسم كامل(Joint Strike Fighter) مي باشد اما كليات طرح JSF به سالهاي 86 تا 91 باز ميگردد كه در آن زمان به دنبال اعلام نياز نيروي دريايي و هوايي براي جنگنده اي كم هزينه با كارايي بالا(و همچنين كم پيدا) براي جايگذيني جنگنده هاي F.14 و F.16 و F.18 شكل گزفت(البته از همان ابتدا برنامه ريزي براي سه مدل از اين جنگنده بود كه در ادامه خواهيد خواند) در ابتدا سه گروه براي اين پروژه اعلام آمادگي كردند شامله 1.لاكهيد مارتين 2.بويينگ 3.تركيب مكدانل داگلاس و نورثوپ گرومن به همراه هوافضاي انگليس البته گروه سوم بدليل ور شكست شدن مكدانل داگلاس از ميدان خارج شد و تنها گرومن توانست در طرح شريك شود و اين اولين بار بود كه يك هوا پيما براي سه نيرو طراحي مي شد(نيروي هوايي دريايي و سپاه تفنگداران دريايي) در سال 98 هر دو شركت بويينگ و لاكهيد اقدام به نمايش پيش نمونه هاي خود نمودند X-32 مربوط به بويينگ معروف به قورباقه ي چاق(اصلا جنگنده ي خوش استيلي نبود) و طرح X-35 شركت لاكهيد كه در نهايت لاكهيد بدليل برتري هاي طرح پيشنهادي مناقصه را برد اما دلايل برتري:طرح فن متحرك لاكهيد بسيار بهتر از طرح توليد مستقيم نيرو در X-32 و اما ديگر دلايل ريسك فني طرح لاكهيد كمتر بود هزينه ي نگهداري كمتر و قدرت رانش بيشتر دانست
اما ويژگي هاي خود جنگنده F.35 قرار است در سه مدل ساخته گردد
مدل A كه براي نيروي هوايي در نظر گرفته شده و جنگنده اي باقابليت پروازي عاديست و قرار است جايگزين فالكن (F.16) و A.10 گردد
مدل B كه براي سپاه تفنگداران دريايي(USMC) طراحي شده و داراي برد زياد و قابليت نشست و برخواست كوتاه براي جايگزيني هايير در نظر است
مدل C كه براي نيروي دريايي (USN) و نيروهاي انگليسي در نظر گرفته شده كه دارايي قابليت ناو نشيني و نشست و برخواست كوتاه است
در مورد كم پيدايي جنگندهي F.35 بجز در مدلB بدليل عدم نياز جنگنده اي كم پيداستاز اصول كم پيدايي اين جنگنده مي توان به اسستفده از بدنه ي تقريبا يك پارچه اشاره كرد بدين معني كه ساختار بال با بدنه يكپارچه است بو بداخل بدنه فرو مي رود(برخلاف جنگنده هاي كنوني)در بدنه ي F.35 به ميزان قابل توجهي از مواد مركب استفاده گرديده كه اين به صرف هزينه ي كمتر و نگهداري آسانتر كمك مينمايد پسگرايي بال و دم نسبت به لبه ي جلويي 35 درجه و نسبت به لبه ي عقبي 15 درجه است سكانهاي عمودي ثابت هواپيما داراي پسگرايي تا 35 درجه و انحراف تا 25 درجه هستند(بعد از مدتها يك جنگندهي مدرن بر سلطه ي بيش از 50 ساله ي بالهاي پسگرا خاتمه داد)
اما موتور اين جنگنده از موتور F.119 ساخت شركت پرات اندويتني استفده مي كند نكته جالب در مورد اين موتورها اين است كه با وجود فناوري پيشرفته و كارآمد آن، قيمت پايين تري نسبت به موتورهاي ديگر دارد و نگهداري آن نيز راحتر است هركدام از موتورها نيروي پيشراني به اندازه 15420 كيلوگرم و با استفاده از پس سوز (afterburner) اين نيرو به 22675 كيلوگرم مي رسد.
ساخت رادار F-35 را بخش سيستم هاي الكتريكي شركت نورثروپ گرومن عهده دار است و براي اين كار شركت گرومن دست به گسترش رادار APG-77 زده است و با مدرن كردن آن اميدوار است كه هوشمندترين رادار در حال حاضر راطراحي كند البته هيچگاه از توانايي هاي كامل اين رادار در انواع صادراتي استفاده نخواهد شد(شمار انتنهايي رادار از 62 براي رپتور به 21 براي F-35 كاهش يافته) گفته ميشود F-35 به تجيزات داخلي الكترونيك يكپارچه مجهز است(همانند رپتور) كه براي كاهش هزينه ها در تمام جنگنده ها از تجيزات استاندار استفاده خواهد شدهمچنين اين جنگنده به همراه رادار خود از سامانه ي SA براي هرچه راحت تر كردن كنترل رادار بهره ميبرد كه اين سامانه وضعيت آسمان نبرد دستورات و اجازه ي شليك موشكها و اسكن زميني و... را اجام مي دهد و گذارش مي نمايداز ديگر سامانه ها ميتوان به سامانه ي جلونگر فروسرخ كه به منظور پرواز در ارتفاع پايين و آشكار سازي عوارض زميني و پدافن هاي دشمن استفاده مي شود نام برد
اما تسليحات F-35 داراي يك محفضه ي جنگ افزاري در زير بدنه است كه براي منظور هاي كم پيداييست در صورت عدم لزوممي تواند از آويزگه هاي زير بال نيز بهره ببرد
در بعد كوتاه برد از موشكهاي رايج سايد وايندر (احتمالا در دو مدل X و M )استفاده خواهد كرد و در بعد ميانبرد از امرام استفاده ميكند(احتمالا از مدل C كه از يك جستجو گر چند طيفي براي ردگيري موشكهاي كروز كم پيدا بهره ميبرد)
اما تسليحات اصلي جنگنده (چون وضيفه ي اصلي اين جنگنده نقش هجومي و ضربتيست)از انواع -55/78/87 CBU(اين ها بمب هاي خوشه اي با قدرت انفجاري ار حداقل22 كيلوگرم اين بمب ها بمب هاي هوا انفجاري هستند و قبل از رسيدن به زمين منفجر ميشوند و تاثير هولناكي بر روي وصايل زرهي و بخصوص نفرات پياده دارن چيزي شبيه مين در روي زمين بقدر وحشتناك هستند كه از آنها براي پاكسازي ميادين مين استفاده ميشود) تا بمب هاي هدايت دقيق (GBU) و درنهايت يكي از هولناك ترين بمب ها بمب هاي سري JADAM (مانند سري GBU) اين بمب ها تركش شونده براي منظور ها تهاجمي مستقيم استفاده ميشوند و درنهايت بمب هاي DAACM كه براي تهاجم عليه فرودگاه ها كاربرد دارند و انواع موشكهاي هوابه زمين باضافه ي يك توپ 27 ميليمتري ماوزر در نمونه هاي عادي و درنمونه هاي عمود پرواز از توپ هاي غلافدار استفاده ميكند
درنهايت طبق برنامه ريزي ها قرار است مدل هاي A درسال ۲۰۱۱ ميلادي با قيمت ۴۰ ميليون دلار به فروش برسند و مدل CوB نيز در سال 2012 وارد خدمت شوند به هر حال اين نويد تولد آينده ي جنگنده هاي نوين است



مقايسه ي F-35 با F-22 ربتور

بسياري معتقدند اين دو جنگنده بسيار به هم شبيه هستند اما تفاوتها و شباهتها وروديهاي هواي كناري (بعدا تغييراتي كرد) دماغه و بال ذوذنقه اي و سكان عمودي دم مشابه هستند ولي از نظر كلي با وجودي كه رادار F-35 برداشتي با ماهيتي نا معلوم از رادار رپتور است تنها 40 تا 50 دصد توانايي آن راداراست و از نظر پنهانكاري اگر ما رپتور را يك توپ بيسبال در نظر بگيريم F-35 حكم توپ فوتبال را دارد و بازتاب راداريش بيشتر است
در مديريت جنگ هاي نوين قرار است هر F-35 بتواند نقش 2 جنگنده ي F/A.18 را بخوبي ايفا كنددر حالي كه حداقل دو فروند F-35 براي ايفاي نقش يك رپتور نياز است

نويسنده: محمد حسين جهان پناه
هرگونه استفاده بدون ذكر منبع غير مجاز است

[moh-597]

با سلام
قبل از هرچيز لازم اگر متن از لحاظ جمله بندي مشكل دارد مرا ببخشيد اين مقاله در دو قسمت مجزا تهيه كرده ام قسمت اول آنرا ترجمه و درحال حاضر دراختيار شما مي گذارم و قسمت دوم آن كه مقايسه كامل مدلها و مشخصات و تسليهات قابل حمل مي باشد را تا چند روز آينده ترجمه و در تاپيك مي گذارم .


جنگنده F35 ملقب با صاعقه 2 يك جنگنده همه كاره

جنگنده F35 ملقب با صاعقه 2 يك جنگنده همه كاره از طرحي مشترك توسط دو شركت بزرگ هواپيما سازي آمريكا به منظور ضربه زدن سريع به دشمن طراحي و در نهايت توسط شركت Pratt & Whitney ساخته مي شود . اين هواپيما بعد از پرواز اوليه نامزد گرديد كه در سالهاي آينده 70 تا 90 درصد قدرت نيروي هوايي و درياي امريكا را در اختيار بگيرد . كل طرح ريزي اوليه اين هواپيما برداشتي متفاوت از جنگنده F22 مي باشد . تمامي مدلها مجهز به دوربين مادون قرمز ، سيستم كنترل كننده موشكهاي هوابه هوا و هوابه زمين ، سيستم حمل بمب هاي فوق پيشرفته ليزري هدايت شونده و دستگاه فوق پيشرفته جنگ الكترونيك و سيستم لود مهمات مي باشند . البته ذكر شده كه قابليت نصب و حمل جنگ افزارهاي فوق پيشرفته را دارا مي باشد كه از ذكر نام آنها خودداري شده است .
تنها اشكالي كه كارشناسان از اين هواپيما گرفته اند اين بود كه هر مدل صرفا براي منظوري خاص طراحي گرديده كه در پاسخ مي توان گفت با توجه به تنوع مشخصات هر مدل امكان بكارگيري همه موارد در يك مدل تقريبا غير ممكن است . لازم به ذكر است اولين پرواز اين هواپيما بصورت آزمايشي در تاريخ 24 اكتبر سال 2000 مي باشد و تا بحال فقط پرواز مدلهاي آزمايشي با نامهاي X35 انجام پذيرفته است و پيش بيني شده اولين پرواز رسمي آن البته فقط مدل A تا پايان سال 2006 انجام گيرد .

سالن ساخت شركت Pratt & Whitney در حال ساخت F35
url=http://upload4.postimage.org/1709081/photo_hosting.html][/url]

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]

مراسم افتتاحيه در 24 اكتبر 2000

[[External Link Removed for Guests]

سيستم منحصر به فرد لود مهمات

[External Link Removed for Guests]

نمايي از ساختمان سه مدل

[External Link Removed for Guests]


مدل A :
اين مدل به سفارش نيروي هوايي امريكا ساخته شده است نيروي هوايي امريكا بعد از بررسي هاي متعدد برروي جنگنده f22 طرحي را ارائه نمود كه در آن علاوه بر اينكه مشكلات و معايب f22 رفع گرديده بود قابليتهاي جديدي در آن در نظر گرفته شده بود اين طرح اوليه توسط دو شركت كه ذكر شده بررسي و بعد از تغييراتي به وزارت دفاع امريكا عودت داده شد كه پس از تصويب كار ساخت شروع گرديد . در اين مدل با تغييراتي كه در بدنه آن داده شده مشكلات جنگهاي هوابه هوا درهواپيماهاي F15 و F22 كاملا رفع گرديده است و بطور كلي اين هواپيما مدل ارتقاء يافته F16 مي باشد .
اين مدل از سوي وزارت دفاع امريكا بعنوان تنها مدل قابل صادر انتخاب گرديد و مقرر شد با حذف يكسري از دستگاههاي ناوبري اصلي در دو درجه 2 و 3 با قيمت پايه 45 ميليون دلار صادر گردد . بعد از اعلام اين خبر كشورهاي ايتاليا – هلند – اسرائيل – استراليا – كانادا – دانمارك – تركيه – نروژ و سنگاپور سفارشات خود را براي خريد مدل درجه 2 اين هواپيما ارائه كردند كه دولت امريكا با درخواست كشورهاي ايتاليا و هلند موافق نكرد و به آنها مدل درجه 3 را پيشنهاد كرد البته لازم مي دانم كه ذكر كنم منظور از درجه 2 يا 3 ضعف يا عدم كيفيت نمي باشد بلكه صرفا بخاطر نوع دستگاه هاي حذف شده از روي آنها مي باشد. پيش بيني مي شود تحويل آن به بعد از سال 2008 مي باشد .

[External Link Removed for Guests]

نمايي زيبا از مدل A

[External Link Removed for Guests]


مدل B :
هواپيمايي با قابليت پرواز در ارتفاع كم با سرعت بسيار بالا مي باشد و در حالت افقي هم امكان پرواز و نشستن در باندهايي با طول كم را نيز دارا مي باشد . مهمترين ويژگي اين مدل فوق العاده عمود پرواز بودن آن است بطوري كه عنوان شده جايگزين كاملي براي هواپيماي قديمي هرير AV-8B و هواپيماي هرير 2 مي باشد و پيش بيني مي شود در آينده اي نزديك با توجه به روابط خوب امريكا با انگلستان در اختيار اين كشور نيز قرارگيرد . F35B داراي موتور توربوفني بسيار قوي با قابليت نشستن و برخاستن در زمينهاي ناهموار مي باشد كه انتقال دادن ستون اصلي اين هواپيما به عقب آن اين قابليت را ايجاد نموده و همچنين از ديگر تغييراتي كه در آن داده شده انتقال سيستم ناوبري آن به عقب هواپيما اشاره كرد . از ديگر قابليت هاي اين مدل مي توان به جانمايي تانركهاي سوخت آن را در كنار موتوربالابرنده اشاره كنيم كه دسترسي به آن را نسبت به مدلهاي ديگر آسان تر نموده است . قدرت اصلي اين هواپيما توسط همان موتورتوربو فن و به شكل منحصر به فردي تامين مي گردد بطوري كه با تعبيه يك لوله خرطوي شكل اين امكان را فراهم آورده تا در هنگام بلند شدن به صورت عمودي همزمان بصورت افقي حركت كرده و بلافاصله به خود حالت جنگي بگيرد كه اين قابليتي بود كه مدتهاست نيروي دريايي امريكا جهت استفاده در ناوهاي جنگلي خود به آن نياز داشت . متاسفانه اين مدل از F35 مشكلاتي از جمله پرداخت هزينه هاي گزاف براي نگهداري و هر پرواز و سنگيني وزن دارد كه البته اين بخاطر استفاده از سيستمهاي بسيار پيشرفته مي باشد كه همين امر باعث سنگين شدن و هزينه نگهداري بالا آن شده است كه اين يكي از معايب اصلي آن مي باشد . مهندسين در تلاشند تا سيستمي را طراحي كنند كه علاوه بركاهش هزينه هاي گزاف نگهداري اندازه اين مدل تغيير و درنتيجه وزن آنرا كاهش دهند .

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]

مدل C :
مي توان به جرات گفت كه تمام مشخصاتي كه بايد يك جنگنده كامل داشته باشد اين هواپيما داراست جنگنده اي فوق العاده چه از لحاظ طراحي چه از لحاظ حمل تجهيزات . اين هواپيما كه براي خدمت در نيروي دريايي امريكا ( البته نه بطور صرف ) طراحي و ساخته شده است از بين مدلهاي ساخته شده f35 تنها اين مدل به غلطك حمال مجهز گرديد . مدل C مدل را مي توان مدل ارتقاء يافته جنگنده F18-E\F دانست . يكي از قابليت هاي مهم اين هواپيما شركت در تك هاي انفجاري شبانه مي باشد كه مي تواند با حداقل امكان ردگيري توسط راداهاي دشمن نفوذ كرده هدف را منهدم و بازگردد . مدل C را مي توان مدل ارتقاء يافته اي درنظر گرفته كه بسياري از معايب جنگنده هاي قبل از آن در آن برطرف شده كه از جمله مي توان به 35 درصد افزايش بال اشاره كرد كه سبب شده كه سوخت بيشتري حمل كرده و درحالي كه هواپيما مسلح و سنگين است با سرعت بالا در ارتفاع كم حركت كند . استفاده از تيغه دماغه بزرگتر و سكان و سطح پروازي بهتر ، قابليت تا شدن بالها ، اصلاح كردن سيستم كنترل و نيرومند كردن ارابه فرود نسبت به مدلهاي ديگرF35 را مي توان نام برد . در اين مدل دستگاه پيشرفته كنترل موشك در جنگهاي هوابه هوا بكار رفته است از ديگر قابليتهاي اين هواپيماي منحصر به فرد مي توان سيستم فرود خودكار و طراحي و نصب سيستم فوق پيشرفته اژدرانداز اشاره كرد اين سيستم به صورتي طراحي گرديده كه خلبان قادر به كنترل اژدر شليك شده خود مي باشد

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]


گردآوري : MOH-597

[moh-597]

با سلام
قسمت دوم مطالب در تهيه و اختيار شما مي گذارم


اولين پرواز :
24 اكتبر 2000 مدل X35A
16 دسامبر 2000 مدل X35C
23 جون 2001 مدل X35B

پيش بيني پرواز مدلهاي اصلي :
اواخر سال 2006 مدل A
سال 2007 مدل B

عرضه به بازار :
مدل A در سال 2011
مدلهاي B و C سال 2012


سرنشين :
1 نفر در هر سه مدل

قيمت پيش بيني شده :
45 ميليون دلار مدل A
60 ميليون دلار مدل B
55 ميليون دلار مدل C

ابعاد :

طول :

15/4 متر در مدلهاي A , B
15/5 متر در مدل C

عرض :

10/7 متر در مدلهاي A , B
13/1 متر در مدل C

ارتفاع :

4/4 متر در مدلهاي A , B
4/7 متر در مدل C

مساحت بال :

42/7 متر مربع در مدلهاي A , B
57/6 مترمربع در مدل C


وزن :
9980 كيلوگرم در مدل A
10660 كيلوگرم در مدل B
10885 كيلوگرم در مدل C

حداكثر وزن در هنگام برخاستن :
22680 كيلوگرم در مدل A


ظرفيت باك :
8390 كيلوگرم در مدل A
6045 كيلوگرم در مدل B
8900 كيلوگرم در مدل C


حداكثر وزن مهمات قابل حمل :
5895 كيلوگرم در مدل A
4990 كيلوگرم در مدل B
7710 كيلوگرم در مدل C

موتور :

يك موتور توربوفن F135 ساخت Pratt & Whitney در هر سه مدل
يك انتقال دهنده قدرت توربوفني ساخت Rolls-Royce/Allison در مدل B


شعاع عملياتي :
2890 كيلومتر در مدل A
2000 كيلومتر در مدل B
3000 كيلومتر در مدل C


تسليهات :
يك مسلسل 25 ميلي متري داخلي GAU-12 cannon در مدل A و يك مسلسل 25 ميلي متري خارجي GAU-12 gun pod با محفظه خارجي
دو جايگاه داخلي نصب مهمات در طرفين بدنه و 3 جايگاه جداشونده در زير هر بال

موشكهاي هوابه هوا قابل حمل : AIM-120C AMRAAM, AIM-132 ASRAAM در محفظه و AIM-9X Sidewinder, AIM-120B/C AMRAAM در زير بال

موشكهاي هوا به زمين قابل حمل : AGM-154 JSOW, Brimstone در محفظه و AGM-65 Maverick, AGM-88 HARM, AGM-158 JASSM, Storm Shadow در زير بال

بمب هاي قابل حمل : 87/89 CBU-103/104/105 WCMD , BU-12 Paveway laser-guided,GBU-31/32/38 JDAM,CBU در محفظه و GBU-10/12/16/24 Paveway laser-guided, GBU-31 JDAM, Mk 82/83/84 GP, CBU-99/100 Rockeye II cluster در زير بال

[External Link Removed for Guests]

رادار :
AN/APG-81 AESA Radar در هر سه مدل
دوربين مادون قرمز AN/AAQ-37 در هر سه مدل
دوربين نشانه روي الكترونيك بر روي هدف در هر سه مدل

رادار پيشرفته F35

[External Link Removed for Guests]

طراحي فوق العاده كاسكت خلبان

[External Link Removed for Guests]

موتور پيشرفته مدل B

[External Link Removed for Guests]

مدلهاي مختلف در مقايسه با ارتقاء يافته ها

[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]

[sinaset]

 جنگنده عمود پروازF35  می توان گفت که جدیدترین هواپیمای نظامی آمریکا، جنگنده مشترک عمود پرواز F-35 JSF است که هم اکنون در مراحل در طراحی و ساخت بوسیله شرکت لاکهید مارتین می باشد. این جنگنده طی یک برنامه مشترک توسط شرکت های نورث روپ گرومن، BAE سیستمز، پرات اند ویتنی و رولزرویس ساخته می شود.
     
جنگنده JSF، جنگنده ایست چندماموریته که برای عملیات هوا به زمین بهینه سازی شده و ماموریت هوا به هوا، اصولاً ماموریت ثانویه آن به شمار می آید. اگر به تصاویر این هواپیما دقت کنید، می بینید که این هواپیما تا حدود زیادی به جنگندهF/A-22 Raptor شباهت دارد و طرح کلی آن مشابه این هواپیما بوده و هم چنین تا حدود زیادی نیز از فناوری های مشترکی بهره می جویند. این هواپیما، در پاسخ به نیاز به هواپیمایی که قابلیت پرواز عمودی را داشته باشد، در مرحله طراحی قرار گرفت، چرا که هواپیمایی که بتواند عمودی از زمین برخیزد، دارای فرسایش قطعات پایین تر و مهمتر از آن طول باند کمتر می باشد که آن را به وسیله ی بهینه ای برای برخاست از روی ناوهای هواپیمابر و همچنین فرود بر روی آنها تبدیل می کند. برای انجام این مهم، این هواپیمای پیشرفته تک موتوره، از سیستم وکتورد تراست یا کشش منحرف شده بهره می جوید، یعنی ابتداً همانند موتورهای توربوپراپ نیروی موتور ابتدا به یک جعبه دنده برای کاهش دور انتقال یافته سپس به یک فن یا پنکه عمود بر سطح زمین منتقل می شود. این پنکه نیروی مورد نیاز هواپیما را برای برخاستن تا یک ارتفاع مطمئن تامین کرده و پس از آن، به تدریج قدرت موتور بیشتر به سمت خروجی موتور متوجه شده و از قدرت لیفت فن کاسته می شود و هواپیما به جلو رانده می شود. در سیستم قدرت این هواپیما، برای برخاست، ابتدا دریچه ای زیر و بالای کابین خلبان باز شده و از آن جا لیفت فن هوا را با سرعت زیاد از بالا به سمت پایین پمپاژ می کند. همزمان با این کار، خروجی انتهایی موتور نیز به سمت پایین برگشته و نیروی تراست رو به پایین تولید می کند. این دو محل تولید نیرو، بالانس هواپیما یا تعادل آن را نیز بر قرار می سازند.  
   هواپیما، بسته به موتوری که روی آن نصب می گردد، دارای بردی برابر 1200 هزار کیلومتر و حداکثر سرعتی معادل 8/1 ماخ خواهد بود. این هواپیما، قادر است با بیشینه وزنی حدود 22 تن عملیات برخاست یا تیک آف را انجام دهد. البته در گونه دریایی یا ناونشین این هواپیما، که مدل B یا C می تواند باشد، تغییراتی برای توانایی لندینگ یا نشست بر روی ناو از جمله بزرگتر کردن بالها و افزایش سطح فلپ ها و همچنین تغییراتی نیز در موتور آن حاصل می گردد. این هواپیما، برای حمل تسلیحات خود از دو محفظه داخلی و چهار پایلون خارجی استفاده می کند. هر یک از محفظه ها، قابلیت حمل دو موشک یا بمب یا هر سلاح دیگر را دارند و مقرهای خارجی نیز به همین ترتیب می توانند لود شوند. تقریباً در تمامی مدلهای این هواپیما، تسلیحات یکسانی به کار رفته و تغییرات تنها در قسمت راداری و سیستم های پیچیده برخاست و نشست صورت می پذیرد. از این جنگنده، تعداد بسیار فراوانی، یعنی حدود 3000 فروند سفارش داده شده که حدود 1700 فروند آن برای نیروی هوایی و بقیه برای نیروهای دریایی و ناوگان های آنان خواهد بود. با تمام اوصاف، انتظار می رود که این هواپیما در سال 2008 وارد خدمت شود، یعنی همان سالی که پرنده رویایی اف-14 تامکت بازنشسته و برای همیشه به موزه های هوایی سپرده خواهد شد.     
مدلها:

جنگنده F-35 قرار است در سه مدل ساخته گردد:

مدل A که برای نیروی هوایی در نظر گرفته شده و جنگنده ای باقابلیت پروازی عادیست و قرار است جایگزین F-16 (فالکن) و A-10 شود.

مدل B که برای سپاه تفنگداران دریایی(USMC) طراحی شده و دارای برد زیاد و قابلیت نشست و برخواست کوتاه است و برای جایگزینی هارییر در نظر گرفته شده است.

مدل C که برای نیروی دریایی (USN) و نیروهای انگلیسی در نظر گرفته شده که دارایی قابلیت ناو نشینی و نشست و برخواست کوتاه است.


ویژگیها:

یکی از خصوصیات جنگنده F-35 کم پیدایی آن از لحاظ راداری است(به جز در مدل B به دلیل نیاز کمتر به این ویژگی در این مدل). یکی از اصول کم پیدایی به کار رفته در این جنگنده استفاده از بدنه ی تقریبا یک پارچه است، بدین معنی که ساختار بال با بدنه یکپارچه است و به داخل بدنه فرو می رود(برخلاف جنگنده های کنونی). همچنین در بدنه ی F-35 به میزان قابل توجهی از مواد مرکب ( کامپوزیت) به کار رفته است.

در F-35، پسگرایی بال و دم نسبت به لبه ی جلویی 35 درجه و نسبت به لبه ی عقبی 15 درجه است. سکانهای عمودی ثابت هواپیما دارای پسگرایی تا 35 درجه و انحراف تا 25 درجه هستند. بدین ترتیب بعد از مدتها یک جنگنده مدرن بر سلطه بیش از 50 ساله ی بالهای پسگرا خاتمه داد.

این جنگنده از موتور F.119 ساخت شرکت پرات اندویتنی استفده می کند. نکته جالب در مورد این موتورها این است که با وجود فناوری پیشرفته و کارآمد آن، قیمت پایینتری نسبت به موتورهای دیگر دارد و نگهداری آن نیز راحتر است. هرکدام از موتورها نیروی پیشرانی به اندازه 15420 کیلوگرم تولید می کند که با استفاده از پس سوز (afterburner) این نیرو به 22675 کیلوگرم می رسد.

ساخت رادار F-35 را بخش سیستمهای الکتریکی شرکت نورثروپ گرومن عهده دار است و برای این کار شرکت گرومن دست به گسترش رادار APG-77 زده است و با مدرن کردن آن امیدوار است که هوشمندترین رادار حال حاضر جهان راطراحی کند؛ البته هیچگاه از تواناییهای کامل این رادار در انواع صادراتی استفاده نخواهد شد. شایان ذکر است که تعداد آنتنهای رادار از 62 برای رپتور به 21 برای F-35 کاهش یافته است.

گفته میشود F-35 ( همانند رپتور) به تجیزات داخلی الکترونیک یکپارچه مجهز است و برای کاهش هزینه ها در تمام جنگنده ها از تجیزات استاندارد استفاده خواهد شد. همچنین این جنگنده به همراه رادار خود از سامانه ی SA برای هرچه راحت تر کردن کنترل رادار بهره می برد که این سامانه وضعیت آسمان نبرد، دستورات و اجازه شلیک موشکها و اسکن زمینی و... را صادر و گزارش می نماید. از دیگر سامانه ها میتوان به سامانه ی جلونگر فروسرخ که به منظور پرواز در ارتفاع پایین و آشکار سازی عوارض زمینی و پدافندهای دشمن استفاده می شود، نام برد.

اما از لحاظ حمل تسلیحات F-35 دارای یک محفظه جنگ افزاری در زیر بدنه است که برای کم پیدایی راداری در آن محل تعبیه شده و در صورت عدم لزوم کم پیدایی راداری می تواند از آویزگاه های زیر بال نیز بهره ببرد.

F-35 در بعد کوتاه برد از موشکهای رایج ساید وایندر (احتمالا در دو مدل X و M )استفاده خواهد کرد و در بعد میانبرد از آمرام استفاده می کند(احتمالا از مدل C که از یک جستجو گر چند طیفی برای ردگیری موشکهای کروز کم پیدا بهره می برد).

اما تسلیحات اصلی جنگنده (با توجه به اینکه وظیفه ی اصلی این جنگنده ایفای نقش هجومی و ضربتیست) انواع -55/78/87 CBUاست (این بمبها بمبهای هوا-انفجاری هستند و قبل از رسیدن به زمین منفجر می شوند و تاثیر هولناکی بر روی وسایل زرهی و به خصوص نفرات پیاده دارند و به قدری وحشتناک هستند که از آنها برای پاکسازی میادین مین استفاده می شود). از دیگر تسلیحات قابل حمل توسط F-35 بمبهای هدایت دقیق (GBU) و درنهایت یکی از هولناکترین بمب ها یعنی بمبهای سری JADAM (مانند سری GBU) است. این بمبهای ترکش شونده برای مقاصد تهاجمی مستقیم استفاده می شوند و درنهایت بمبهای DAACM که برای تهاجم علیه فرودگاه ها کاربرد دارند. همچنین انواع موشکهای هوا به زمین به اضافه یک توپ 27 میلیمتری ماوزر در نمونه های عادی و توپهای غلافدار درنمونه های عمود پرواز را باید به این لیست افزود.

انتظار می رود مدلهای A جنگنده F-35 در سال 2011 میلادی با قیمت 40 میلیون دلار به بازار تسلیحات عرضه شود و مدلهای B و C نیز در سال 2012 وارد خدمت شوند.

مقایسه F-35 با F-22:

بسیاری معتقدند این دو جنگنده از بسیاری جهات، از جمله در ورودیهای هوای کناری، دماغه و بال ذوزنقه ای و سکان عمودی دم مشابه هستند؛ ولی از نظر کلی با وجودی که رادار F-35برداشتی با ماهیتی نا معلوم از رادار رپتور است، تنها 40 تا 50 درصد توانایی آن را داراست و از نظر پنهانکاری اگر رپتور را یک توپ بیسبال در نظر بگیریم F-35 حکم توپ فوتبال را دارد و بازتاب راداریش بیشتر است.

در مدیریت جنگهای نوین قرار است هر F-35 بتواند نقش 2 جنگنده ی F/A18 را به خوبی ایفا کند، در حالی که حداقل دو فروند F-35 برای ایفای نقش یک رپتور مورد نیاز است.

     
مشخصات جنگنده F-35:

نوع کاربری: استریک فایتر

شرکت سازنده: لاکهید مارتین

خدمه: 1 نفر

آخرین قیمت: بین 28 تا 35 میلیون دلار

نیروی محرکه: یک عدد Pratt & Whitney F119-PW-100 استفاده شده در اف-22 رپتور

طول: 13.5 متر

عرض: 10.8 متر

وزن خالی: 10200 کیلو گرم

حداکثر وزن: 22600 کیلو گرم

حداکثر سرعت: احتمالا 1.8 ماخ

برد: در نمونه ازمایشی 1200 کیلومتر

توضیح: مشخصات فوق مربوط به مدل ازمایشی F-35 با نام X-35 Joint Strike Fighter می باشد.

تنظیم برای تبیان: محسن مرادی
منبع:tebyan. 

[vahidm007]

چند سال پیش در یکی از نمایشگاه های توانمندی های نیروهای مسلح (در غرفه های نیروی هوایی) دیدم که طرحی از یک مدل هواپیمای جنگنده با نام «شفق» بود...
که بسیار شبیه به جنگنده «F-35» بود

با شکل بال های دلتا شکل (مثلثی) و سکان های عمودی به همان شکل «F-35» ...

فکر کنم چند وقت دیگه خبر ساخت این هواپیما رو بشنویم...

[Present]

  , چند ساله قرار خبر ساخت این هواپیما رو بشنویم ولی ....

[persian-tiger]

F35 واقعا جنگنده بسیار قدرتمند و مانور پذیری است من چند تا کلیپ ازش دیدم واقعا زیبا بود

[afi66]

چرا پست جدید من در مورد f35 پاک کردین یه پست برای 4 سال پیش رو رو دوباره به روز کردین که اصلا دیگه تو ارشیوهم نبود نتونستین یه پست دیگه رو ببینید حالا اگر دوباره تجدید بشه عیبی داره چون به اسم شما نبود ناراحت شدین واقا" خجالت اوره من که به کارم ادامه میدم

[Mahdi1944]

  ,
ارسال پست تکراري مجاز نيست و در صورت ادامه عمدي اين روند، قطعا با محدوديتهايي در انجمن مواجه خواهيد شد!

[رونین]

نگاهی به هواپیمای اف 35

هواپیمای اف 35 ساخت کمپانی "لاکهید مارتین" آمریکا یکی از پیشرفته ترین جنگنده های حال حاضر جهان است که به مرور زمان ارتش های کشورهای متحد آمریکا با خرید این هواپیما آن را به استخدام نیروی هوایی خود در آورده اند.

طول این جنگنده 13.5 متر ، عرض آن حدود 11 متر ، وزن حداقل آن بیش از 10 تن و وزن حداکثری آن قریب به 23 تن می باشد . حداکثر سرعت این هواپیما حدود 1.8 ماخ و برد عملیاتی آن 1800 کیلومتر است .

این هواپیما در سه مدل نوع A ، B و C بوده و تفاوت مدل های آن بیشتر حول محور برخاست و فرود آن است .

هواپیمای اف 35 مدل A : برخاست و فرود عادی و روی باند.
هواپیمای اف 35 مدل B : برخاست سریع و فرود عمودی.
هواپیمای اف 35 مدل C: برای ناوهای هواپیمابر طراحی شده است .

نوع "A" این هواپیما صرفا برای کاربرد در باندهای زمینی و نوع "C" آن با مشخصه برخاست و فرود عمودی برای ناوهای هواپیمابر طراحی شده است . البته از نوع " B " این هواپیما می توان روی ناوهای هواپیمابر نیز استفاده کرد .

بنا به اعلام مقامات کمپانی لاکهید مارتین این هواپیما می تواند تا سال 2040 کارایی عملیاتی خود را حفظ کند . این هواپیما 4 برابر، کارایی بیشتری در عملیات های هوا به هوا و هشت برابر کارایی بیشتر در عرصه عملیات های هوا به زمین دارد .

این هواپیما ، جنگنده ایست چندماموریته که برای عملیات هوا به زمین بهینه سازی شده و ماموریت هوا به هوا، اصولاً ماموریت ثانویه وی به شمار می آید. این هواپیما تا حدود زیادی به جنگنده " F/A-22 Raptor " شباهت دارد و طرح کلی آن مشابه این هواپیما بوده، هم چنین تا حدود زیادی نیز از فناوری های مشترکی بهره می جویند.

چون اف 35 بیشتر برای برخاست و فرود عمودی طراحی شده بنابراین فرسایش قطعاتی کمتری نسبت به دیگر جنگنده ها دارد .
برای برخاست عمودی ، این هواپیمای تک موتوره، از سیستم " کشش منحرف شده " بهره می جوید .

خدمه اف 35 یک نفره طراحی شده و این هواپیما، برای حمل تسلیحات خود از دو محفظه داخلی و چهار پایلون خارجی استفاده می کند. هر یک از محفظه ها، قابلیت حمل دو موشک یا بمب یا هر سلاح دیگر را دارند و مقرهای خارجی نیز به همین ترتیب می توانند لود شوند. تقریباً در تمامی مدل های این هواپیما، تسلیحات یکسانی به کار رفته و تغییرات تنها در قسمت راداری و سیستم های پیچیده برخاست و نشست صورت می پذیرد.

[Mr.Amirhessam]

بخش اول

[FONT=Times New Roman]Lockheed Martin F-35 Lightning II از خانواده ی جنگنده های تک سرنشین و تک موتوره میباشد.این جنگنده ی چند منظوره ی نسل پنجم ، جهت شناسایی ، حمله ی زمینی و دفاع هوایی با قابلیت پنهانکاری تولید شده است.   در سه مدل اصلی گسترش یافته که نوع اول قابلیت نشست و برخاست از باند های معمولی را دارد. نوع دوم ، مخصوص باندهای کوتاه ساخته شده است و نوع سوم که مخصوص ناوهای هواپیمابر میباشد.
F-35 زاده ی پروژه X-35 میباشد که در برنامه ای ، موسوم به (JSF ( Joint Strike Fighter تولید شد.هزینه های اصلی این برنامه توسط ایالات متحده ، بریتانیا و شرکای دیگر آمریکا تامین شده است و در این میان میتوان به بیشتر کشور های عضو ناتو و کشورهایی که رابطه ی نزدیکی با آمریکا دارند اشاره داشت.این برنامه توسط یک تیم صنایع هوافضا و به رهبری شرکت لاکهید مارتین به اجرا در آمد و سرانجام F-35 اولین پرواز خود را در دسامبر سال 2006 انجام داد.    جنگنده F-35 در سه نمای متفاوت  
آمریکا قصد خرید 2,443 فروند از این جنگنده را به ارزش 323 میلیارد دلار دارد که این موضوع ، طرح را به گران قیمت ترین برنامه ی دفاعی ایالات متحده و دنیا ، تبدیل کرده است.آمارهای مالی سال 2010 نیروی هوایی ایالات متحده نشان از آن داشت که مخارج فرعی این پروژه از 89 میلیون دلار به 200 میلیون دلار تا مرحله تولید F-35 ، افزایش یافته است.در نهایت هزینه ی تخمینی خرید 2,443 فروند F-35 به حدود 382 میلیارد دلار افزایش یافت و هر هواپیما به طور میانگین 156 میلیون دلار قیمت گذاری شد.افزایش هزینه های این طرح ، ایالات متحده را واداشت تا در تعداد تولیدی این جنگنده تردید داشته باشد.در ژانویه سال 2011 ، F-35B بخاطر بروز برخی مشکلات در تولید به مدت دو سال تحت بازنگری خواهد بود.در فوریه همین سال پنتاگون مبلغی به ارزش 207.6 میلیون دلار برای آماده کردن کردن هر جنگنده در FY2012 پیش بینی کرد که در صورت انجام تحقیقات ، تولید ، آزمایش و ارزیابی به 304.15 میلون دلار برای هر جنگنده تمام خواهد شد.   
 مدل تونل باد جنگنده F-35 در مرکز مهندسی طراحی ارنولد 
 توسعه و تولید 
 
نیازها و انتخاب های برنامه JSF
برنامه JSF ، طرحی جهت جایگزینی با جنگنده های F-16 ، A-10 ، FA-18 (البته به جز انواع E/F “Super Hornet”) و جنگنده ی تاکتیکی AV-8B میباشد.برای پایین نگه داشتن هزینه های تولید ، توسعه و عملیاتی بودن هواپیماها ، یک طرح ارائه شد تا این جنگنده در سه نوع تولید شود:
• F-35A ، مخصوص نشست و برخاست از باندهای متعارف(CTOL)
• F-35B ،مخصوص نشست و برخاست در باندهای کوتاه(STOVL)
• F-35C ، مخصوص نشست و برخاست از ناوهای هواپیمابر(CV)
جورج استاندریج (George Standridge) از طرف شرکت لاکهید مارتین ، گفته است که جنگنده F-35 با وجود اینکه نیاز کمتری به پشتیبانی های لجستیک دارد و تقریبا با سایر جنگنده ها هم قیمت است در یک نبرد هوایی چهار برابر موثرتر از یک جنگنده ی معمولی است ، در عملیات های حمله ی زمینی هشت برابر موثرتر از یک جنگنده ی معمولی بوده و سه برابر بیشتر از جنگنده های شناسایی دفاع هوایی ، موثر است.به نظر میرسد هدف طرح F-35 ساختن یک جنگنده ی برتر تا سال 2040 و دومین جنگنده ی برتری هوایی پس از رپتور باشد.
قرار داد اصلی تولید F-35 در 16 نوامبر 1996 به امضا رسید ، ولی حهت اجرایی کردن و تولید و توسعه در سال 2001 در اختیار لاکهید مارتین قرار گرفت که با طرح X-35 ، پروژه ی X-32 بوئینگ را کنار زده بود. این درحالی بود که هر دو طرح تقریبا پیش نیازهایی یکسان داشتند ، ولی طرح X-35 پس بررسی های تکمیلی ، به دلیل وجود ریسک کمتر و توسعه سریعتر برگزیده شد.جنگنده جدید الورود ، F-35 نام گرفت که خارج از قانون استاندارد های DoD جهت نامگذاری بر روی جنگنده های آمریکایی بود.بر اساس این قانون این پروژه بایدF-24 نامگذاری میشد. 
 
 
  
   
 فاز طراحی 
 
بر پایه ی تست هایی که در تونل باد انجام گرفت ، لاکهید مارتین با مقداری بزرگتر کردن طرح X-35 ، وارد پروژه ی F-35 شد.در این راستا تثبیت کننده افقی جنگنده جهت حفظ کنترل 2 اینچ جابجا شد و به سمت عقب هواپیما نزدیکتر شد.قسمت فوقانی بدنه یک اینچ در امتداد خط میانی جنگنده ، بالاتر آمد.تصمیمی نیز جهت بزرگتر کردن اندازه ی قسمت های حمل سلاح مدل F-35B گرفته شد تا وجه اشتراکی با دو نوع دیگر داشته باشد.سرانجام ساخت قسمت های مختلف بدنه ی F-35 در نوامبر 2003 آغاز شد.
مدل F-35B در سال 2004 در خطر از دست دادن کارایی های مورد نیاز بود ، زیرا اضافه وزن زیادی داشت که طبق گزارشات مربوطه ، 1000 کیلوگرم بوده است.لاکهید مارتین با اضافه کردن به نیروی رانش موتورهای آن و کوچک کردن اعضای ساختمان جنگنده ، شامل:کوچک کردن فضای قرارگیری سلاح ها و تثبیت کننده ی افقی هواپیما ، تغییر مسیر نیروی رانش از خروجی های رول پست به نازل اصلی و طراحی مجدد اتصال وینگ میت ، سیستم بخش الکتریکی و بخش عقب کاکپیت ، تلاش در برطرف کردن این مشکل داشت.بسیاری از این تغییرات مخصوص F-35B نبود و در هر سه مدل جهت بودن وجوه مشترک بیشتر انجام شد.در سپتامبر 2004 ، مشکل اضافه وزن جنگنده مرتفع شد و 1200 کیلوگرم از وزن آن کاسته شد.
در تاریخ 7 جولای سال 2006 نیروی هوایی ایالات متحده در مراسم یادبود افتخارات هواپیمای P-38 شرکت لاکهید مارتین ، رسما نام F-35 Lightning II را اعلام کرد و در 19 دسامبر سال 2008 اولین (F-35A(AF-1 بهینه سازی شده(بخصوص از نظر وزن) را اماده کرد.این جنگنده اولین F-35 بود که با تمام سرعت خط تولید F-35 ، تولید شد و مانند جنگنده هایی بود که در سال 2010 تحویل میشدند.
شرکتهای مختلف بسیاری ، اجزای مختلف F-35 را تولید میکنند.شرکت لاکهید مارتین که طرف قرار داد اصلی است مسئولیت اَسِمبِل نهایی ، تکمیل کلی سیستم ، سیستم های عملیاتی ، قسمت جلویی بدنه به همراه بالها و سیستم کنترل پرواز را برعهده دارد.شرکت نورثروپ گرومن وظیفه ی تهیه و ساخت رادار فعال ارایه فازی ، سیستم دید الکترو اپتیکی(DAS) ، سیستم های مخابراتی ، سیستم ناوبری ، سیستم شناسایی ، قسمت مرکزی بدنه ، قسمت قرارگیری سلاح ها و سیم نگهدارنده جنگنده بهنگام فرود را دارد.شرکت BAE Systems قسمت عقبی جنگنده و دُم ، دم های افقی و عمودی ، سیستم های جنگ الکترونیکی ، سیستمهای مربوط به سوخت و نرم افزار کنترل پرواز را تامین میکند.شرکنت Alenia هم وظیفه ی اسِمبِل نهایی جنگنده هایی که برای ایتالیا و کشورهای اروپایی تولید میشوند را دارد(البته به جز ترکیه و انگلیستان).این نکته نیز گفتنی است که امریکا اعلام کرده است کدهای نرم افزاری F-35 را در اختیار هیچ یک از شرکای خود قرار نخواهد داد.
در ژانویه سال 2009 شش فروند جنگنده ی F-35 تکمیل شدند که شامل AF-1 و AG-1 بودند و 17 فروند نیز در مرحله تولید به سر میبردند.13 فروند از این 17 فروند در مراحل تست های پیش از پرواز بودند که تمام آنها در سال 2009 تکمیل میشدند.4 فروند باقی نیز اولین هواپیماهای مدل تولید بودند که اولین انها در سال 2010 تحویل نیروی هوایی ایالات متحده ، و به پایگاه اگلین منتقل گشت.وزیر دفاع امریکا در سال 2009 سرعت تولید این جنگنده را بیشتر کرد تا هرچه سریعتر 2,443 فروند به نیروهای آمریکایی تحویل شوند.لاکهید در سال 2010 اعلام کرد به علت بروز برخی مشکلات تولید در نوع قرار گیری بالها ، تولید اولیه کمی کند خواهد بود. 
   
  
   
 
افزایش هزینه طرح و تاخیر بیشتر 
 
در 21 اوریل 2009 ، پایگاه خبری پنتاگون ، مدیا ریپورتس اعلام کرد که طی سالهای 2007 و 2008 چندین ترابایت از اطلاعات مربوط به F-35 اعم از اطلاعات طراحی و سیستمهای الکترونیکی توسط کامپیوترهای جاسوس دزیده شده اند و این امر باعث ساختن سامانه هایی جهت مقابله با F-35 خواهد شد.گرچه شرکت لاکهید مارتین به کل صحت این خبر را رد کرد و مدعی شد که هیچ اطلاعات مهمی دزیده نشده است!!!
در 9 نوامبر 2009 ، اشتون کارتر (Ashton Carter) معاون وزیر دفاع اعلام کرد که تیم محاسبات پنتاگون موسوم به تیم JET یا Joint Estimate Team راهی مناسب جهت تامین هزینه های تولید و پیشرفت طرح پیدا کرده است.وی اذعان داشت سعی میکند از به وقوع پیوستن آن بپرهیزد. در تاریخ 1 فوریه 2010 وزیر دفاع رابرت گیت ، مدیر برنامه JSF ، جنرال دیوید هینز را برکنار کرد و از پرداخت مبلغی به ارزش 614 میلیون دلار به لاکهید مارتین بخاطر تاخیر این شرکت ، خودداری نمود.
در تاریخ 11 مارس 2010 ، گزراشی از سخنگوی دفتر دولت به کمیته سنای نیروهای مسلح ارسال شد مبنی بر این که هر فروند F-35 قیمتی بالغ بر 112 میلون دلار خواهد داشت.پنتاگون به صورت رسمی اعلام کرد که هزینه های پروژه F-35 ، 50% بیشتر از آنچه پیش بینی میشده ، بوده است!!!
در نوامبر 2010 در طرحی مبنی بر کاهش هزینه پروژه ، گفته میشد که F-35B تولید نشود و بجای آن دو مدل F-35A و F-35C وارد چرخه تولید شوند.در این راستا مشاور فنی لاکهید مارتین اعلام کرد این موضوع تنها شایعه ای بوده و تصمیمی جهت عدم تولید F-35B و عدم جایگزین کردن آن با AV-8B گرفته نشده است.او همچنین متذکر شد که امکان وجود تاخیر و افزایش مبالغ به دلیل برخی ناسازگاری های فنی با هواپیما و نرم افزارهای آن میباشد ، اما عمده علت افزایش هزینه ها ، مربوط به تستهای پروازی است.
مرکز اطلاعات دفاعی نرم اقزاری برای این پروژه درنظر گرفته بود که منجر به دگرگونی در هواپیما میشد ، البته به همراه یک سال تاخیر و 3 میلیارد دلار هزینه ی بیشتر.در پایان سال 2010 تنها 15% از این نرم افزار باقی مانده بود تا نوشته شود ، ولی این قسمت شامل بخشهای مشکلی همچون ترکیب اطلاعات بود.این نکته نیز حائز اهمیت است که در سال 2011 مشخص شد تنها 50% از این برنامه کامل و در واقع 8 میلیون خط ، کد نوشته شده است و جهت تکمیل این برنامه حداقل به 6 سال وقت و 110 مهندس دیگر نیاز است.قابل ذکر است که مشکلات مالی و تاخیرهای به وجود آمده بسیار گسترده است و بحث پیرامون آنها خارج از حوصله مقاله میباشد. 
   


     
 طراحی 
 
بنظر F-35 مدل کوچکتر شده و تک موتوره ی جنگنده ی F-22 Raptor میباشد و عنصرهایی مشابه آن را دارا میباشد.لوله های اگزوز این جنگنده توسط شرکت جنرال داینامیکس تهیه شده که پیش از این برای جنگنده عمود پرواز سوپر سونیک در سال 1972 طراحی شده بود.
شرکت لاکهید مارتین به علت خاص بودن طراحی F-35B STOVL با شرکت Yakovlev مذاکراتی داشت تا بتواند اطلاعات طراحی هواپیمای YAK-141 را بدست آورد تا از آن در طرح F-35B بهره ببرد.البته از سال 1960 طرح های آزمایشی زیادی در خود آمریکا بودند که موفقیتی بدست نیاوردند و از این میان میتوان به طرح ناموفق Rockwell XFV-12 اشاره کرد.در این راستا F-35B اولین جنگنده سوپرسونیک عملیاتی و پنهانکار موفق میباشد.
حداکثر سرعت این جنگنده 1.6 ماخ و حداکثر وزن برخاست صاعقه دو ، 27,000 کیلوگرم میباشد.F-35 مقدار قابل توجهی از جنگنده هایی که قرار است جایگزین آنها شود ، سنگینتر میباشد.وزن F-35 بدون تسلیحات بسیار نزدیک به جنگنده ی تک موتوره و تک سرنشینه F-105 Thunderchief ، سنگین ترین جنگنده ی تک موتوره جنگ ویتنام ، است.با این وجود موتور مدرن F-35 نیروی رانشی 60% بیشتر در هواپیمایی با وزن مشابه ایجاد میکند ، درنتیجه نیروی رانش بر وزن و لود شدن تجهیزات بالها ، بیشتر قابل مقایسه با F-16 مسلح میباشد. 
   


     
 برخی از بهسازی های صورت گرفته بر روی F-35: 
 
• استقامت بالا ، سهولت تعمیر و نگهداری تکنولوژی استیلث ، استفاده از فیبر حصیر بجای استفاده از پلت فرم های معمول پنهانکاری که نگهداری دشوار و تعمیرات سختی طلب میکنند.
• ارتقا ایونیک و ترکیب سنسورها که باعث ترکیب اطلاعات سنسورهای مختلف شده به خلبان در هدایت هواپیما و یافتن مشخصات هدف و رله سریع اطلاعات با مرکز کنترل و فرماندهی کمک میکند
• سرعت بالای انتقال اطلاعات که شامل IEEE 1394b و شبکه فیبر میشود
• اضافه شدن سیستم های ALGS یا همان اجرای خودکار همه جانبه ی تدارکات ، ALIS یا همان سیستم خودکار اطلاعات تدارکات و CMMS یا همان مدیریت پایداری کامپیوتری سیستم که هدایت هواپیما را با استفاده از کمترین نیروی انسانی محیا میسازند
• اضافه شدن محرک های هیدروستاتیک که با قابلیت کنترل سیستم پرواز با سیم ، اجرا  
  لاکهید مارتین ادعا میکند که F-35 دومین جنگنده ی قدرتمند درگیری هوایی بلند برد ، پس از F-22 رپتور میباشد.این شرکت همیچنین پیشنهادی جهت جایگزینی F-35 با F-15C/D نیروی هوایی ایالات متحده جهت ایفای نقش برتری هوایی و جایگزینی با F-15E در نقش حملات زمینی را دارد ، ولی در عمل این جنگنده هم از برد کوتاه تری نسبت به مدلهای مختلف F-15 برخوردار است ، هم قابلیت حمل تسلیحات به اندازه ی F-15 را ندارد.
لاکهید مارتین مدعی شده است که F-35 بسیار منعطف پذیرتر از رپتور است و به دلیل وجود سنسورهای پیشرفته و اطلاعات ترکیبی که از آنها استفاده میکند ، نسبت به F-22 برتری دارد.
بخش اعظم ساختمان F-35 ، از مواد ترکیبیِ ساخته شده از BMI و مواد پلاستیکی کامپوزیتی تهیه شده اند.با این وجود F-35 اولین هواپیمایی است که با وجود مواد نانو کامپوزیت و کربن پلاستیکِ نانوتیوب تقویت شده در ساختار اصلی ، به تولید انبوه رسیده است. [HR]  و مترجم : اشکان   تمامی حقوق این مطلب متعلق به وب سایت میلیتاری پارسی می باشد و هرگونه استفاده از ان منوط به درج نام نویسنده و این وب سایت است.     منبع : [External Link Removed for Guests] 

[Erratic]

برای دیدن نمایش هواییش هم میتونید فیلم "جان سخت 4" رو تهیه کنید و ببینید.