آشنايي با بمب افکن M-50

در اين بخش مي‌توانيد در مورد کليه مباحث مرتبط با هواپيماهاي نظامي به بحث بپردازيد

مدیران انجمن: SAMAN, شوراي نظارت, مديران هوافضا

ارسال پست
Colonel II
Colonel II
نمایه کاربر
پست: 4122
تاریخ عضویت: سه‌شنبه ۱۱ بهمن ۱۳۸۴, ۶:۱۶ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 4507 بار
سپاس‌های دریافتی: 4337 بار
تماس:

آشنايي با بمب افکن M-50

پست توسط Reza6662 »

آشنایی با بمب افکن M-50 / M-52, Myasishchev 'Bounder'
قابل توجه دوستداران صنایع اتحاد شوروی

تصویر

گالری تصاویر

به دنبال طراحی بمب افکن سنگین B-52 از سوی ایالات متحده و شروع دوران جنگ سرد بین دو قدرت، اتحاد شوروی به قصد ساخت بمب افکنی افتاد که قابلیت هایی بیش از همتای غربی اش داشته باشد. ضمن آنکه با سرعت فوق العاده، بتواند خود را سریعتر به خاک دشمن برساند و با موشکهای کروز دوربرد خود، ضربات خرد کننده وارد کند.
کار ساخت بمب افکن مافوق صوت بین قاره ای M-50 موسوم به Bounder در سال 1956 به وسیله ی دفتر طراحی Myasishchyev در اتحاد شوروی آغاز شد.
طرح هواپیما از ابتدا قرار بود مافوق صوت، با برد پروازی زیاد و قابلیت حمل موشکهای دوربرد کروز M-61 باشد.
این بمب افکن استراتژیک شوروی، قرار بود برد پروازی در حدود 10000 کیلومتر داشته باشد، ضمن آنکه موشکهای کروز با بردی 1000 کیلومتری را حمل کند.

تصویر

M-50 بالهایی دلتا شکل داشت که برای پرواز مافوق صوت ایده آل بود. فاصله ی دو نوک بال آن 1/35 متر و طول هواپیما نیز 5/57 متر را شامل می شد.
این بمب افکن سنگین، از چهار موتور بسیار پرقدرت توربوجت موسوم به «17-16» ساخت P.F. Zubets بهره می جست. دو موتور پرقدرت تر در جایگاههایی در زیر بالها و دو موتور کم قدرت تر در نوک بالها نصب یافته بودند.
نمونه ی اولیه ی این هواپیما به سال 1959 آماده ی پرواز شد و اولین پرواز خود را به تاریخ 27 اکتبر 1959 با موفقیت انجام داد. به دلیل اینکه موتورهایی که قرار بود از ابتدا بر روی این بمب افکن نصب شوند، در آن زمان در دسترس نبودند، در نمونه ی اولیه ی این هواپیما، از دو موتور VD-7 و دو موتور VD-7g استفاده شده که این موتورها نمی توانستند این بمب افکن سنگین را به سرعتی بیش از 99/0 ماخ برسانند.
دومین نمونه ی M-50 به مدل M-52 معروف گشت. این بمب افکن با موتورهای ساخت Zubets مجهز شده بود که از ابتدا قرار بود بر روی این بمب افکن نصب شوند. نحوه ی نصب موتورها تغییر یافته بود و دو موتور مانند بالچه ی کوچکی، در انتهای بالها نصب شده بودند.
در دسامبر 1960، دبیر کل حزب کمونیست اتحاد شوروی (خورشچف)، طی سخنانی در حضور مقامات عالی رتبه ی اتحاد شوروی، اظهار داشت که طرح و توسعه ی بیشتر صنعت هواپیماهای نظامی به مصلحت نمی باشد.
رهبر شوروی، که شیفته ی اکتشافات فضایی و توسعه ی صنعت فضانوری اتحاد شوروی بود، دستور داد که تمام اموری که قبلن قرار بود توسط هواپیماهای نظامی انجام شوند، با انواع مختلفی از موشکهای هدایت شونده جایگزین شوند.
بدین جهت، مجلس وزرای اتحاد شوروی، طی لایحه ای به ستاد مشرک کل نیروهای اتحاد شوروی، خواستار توقف کلیه ی کارهای تحقیقاتی بر روی هواپیماهای جدید شد. اولین قربانیان این دستور نابخردانه، دفاتر طراحی هواپیمایی Lavochkin و Myasischev بودند. کارشناس معروف دفتر طراحی معروف به V. Myasischev به ریاست مرکز TsAGI انتخاب شد. وی از ادامه ی کار بسیار ناامید و سرخورده بود، زیرا از هواپیمای طراحی شده ی او یعنی M-50 و M-52 که اولین بمب افکن های مافوق صوت و بسیار دوربرد در کل جهان به شمار می رفتند، تنها تعداد بسیار اندکی ساخته شده بود.
به سال 1960، طرح و توسعه ی بمب افکن M-50 ، به دلیل فروپاشی دفتر طراحی Myasishchyev ، برای همیشه متوقف شد.
به طرز شگفت آوری، اطلاعات در مورد M-50 یا Bounder کم است. یکی از مهندسین اتحاد شوروی بعدها اظهار کرد که این هواپیما یک مشکل بزرگ داشت و آن کمبود اطلاعات در مورد پرواز مافوق صوت در زمان طراحیش بود.

گزارش دیدار از موزه ی هواپیماهای نظامی روسیه در Monino
نویسنده: ریچارد سیمن
[External Link Removed for Guests]

تصویر
من کارشناس باتجربه ای در مورد هواپیماهای نظامی شوروی نیستم، اما از دیدن برخی از مدلهای کمتر شناخته شده، بسیار هیجان زده می شدم. یکی از این هواپیماها، بمب افکن M-50 موسوم به Bounder بود که اولین بمب افکن مافوق صوت بین قاره ای در جهان به سال 1959 به شمار می رفت.
این هواپیما یک مدل بسیار خارق العاده در نظرم آمد با بدنه ی دایره ای شکل و بلند و دماغه ای نوک تیز، با ارابه های فرودی همانند دوچرخه با دو چرخ نگهدارنده در دو انتهای بال. یک موتور هم در انتهای هر دو نوک بالها نصب شده است. راهنمایی روسی توضیح می داد که طراح این هواپیما یک پسر 10 ساله ی روسی بوده است و تعداد کمی از این مدل ساخته شده است زیرا سیساستهای دولت خورشچف بر پایه اولویت فعالیتهای فضایی بود. این هواپیمایی است که دو دفتر طراحی معروف اتحاد شوروی یعنی Myasischev و Lavochkin پس از لغو ساختش، برای همیشه تعطیل شدند.

مشخصات
ماموریت: بمب افکن استراتژیکی مافوق صوت

موتورها:
4 موتور توربوجت D-15 در مدل M-50 با میزان کشش هرکدام 28660 پاوند
4 موتور ساخت Zubetc در مدل M-52 با میزان کشش نامعلوم.

سرعت کروز: 4/1 ماخ
فاصله دو نوک بال: 1/35 متر
طول هواپیما: 5/57 متر
ورود به خدمت: 1959
پایان کار: 1960

منابع:
[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]
Colonel II
Colonel II
پست: 1065
تاریخ عضویت: یک‌شنبه ۲۸ اسفند ۱۳۸۴, ۲:۰۴ ب.ظ
محل اقامت: زیر آسمون خدا
سپاس‌های دریافتی: 407 بار
تماس:

پست توسط آرمان »

رضا جان، از مقاله عالی شما واقعاً ممنون. در مورد این بمب افکن
چیزهایی شنیده بودم اما به این حد نه. خیلی عجیبه که شوروی
در اون زمان اشتباهاتی مثل الان آمریکا رو مرتکب شده. چنین
بمب افکنی با طراحی که یک سر و گردن که هیچ، چندین سروگردن
بالاتر از B-52 است می توانست به راحتی در خدمت شوروی قرار
گیرد و باعث شود طرح والکایری آمریکا هم لغو نشود. طراحی این
بمب افکن به نظر من تک هست، مخصوصاً نحوه قرار گیری موتورهای
اون که هرکس اولین بار می بینه براش جالب و تازه است. :) :smile:
Colonel II
Colonel II
نمایه کاربر
پست: 4122
تاریخ عضویت: سه‌شنبه ۱۱ بهمن ۱۳۸۴, ۶:۱۶ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 4507 بار
سپاس‌های دریافتی: 4337 بار
تماس:

پست توسط Reza6662 »

آرمان,
از اينکه وقت گذاشتي خوندي ممنونم. :)
من به طور اتفاقي عکسهاي اين موزه ي روسي رو ديدم و شيفته ي M-50 شدم.
و رفتم دنبال تهيه ي مطلبش.
بله سياست شوروي در اون زمان اشتباه بوده. چون با اجراي اين سياست، دو دفتر طراحي
خوبش را با مهندسين تراز اولش از دست داد. :-?
[External Link Removed for Guests]
ارسال پست

بازگشت به “هواپيماهاي نظامي”