[External Link Removed for Guests]
بمب افكن بين قاره ائي استراتژيك M-4 BISON اولين بمب افكن توربوجت ساخت شوروي بود.M-4 براي اولين بار در رژه ميدان سرخ مسكو 1954 مشاهده و در غرب به نام بيسون شناخته شد. علي رغم شهرت كمتر ، دفتر طراحي مياسيچف عهده دار طراحي اولين بمب افكن استرتژيك با موتورهاي توربوجت با قابليت بمباران آمريكاي شمالي شد. پروژه در اوايل سال 1950 كليد خورد، اين بمب افكن 4 موتوره ، با توجه به نياز اتحاد جماهير شوروي در ان زمان، بايد قادر به حمل حداقل 5,000 كيلوگرم در يك مسير 11,120 كيلومتري با سرعت 900 كيلومتر بر ساعت باشد. مشابه بمب افكن B-47 در همان زمان، M-4 مجهز به 2 ارابه در دو طرف بال بود.
[External Link Removed for Guests]
اولين پرواز M-4 تقريبا كمي بعد از اولين پرواز B-52 بود، همچنين ابعاد آن نيز با B-52 قابل قياس بود. اما از موتورهائي رنج ميبرد كه مصرف سوخت بالائي داشتند. بزودي مشخص شد كه M-4 آنگونه كه تصور ميشد داراي بردي كافي كه قادر به بمباران آمريكا باشد نيست. هر چند كه اين نقص به طور جزئي و محدود توسط اضافه شدن قابليت سوختگيري مرتفع شد. تعدادي ار M-4 ها با طراحي مجدد و اضافه شدن تانكرهاي سوخت رساني براي سروسي دهي به ديگر M-4 ها همانند بمب افكنهاي TU-95 به كار گرفته شدند. نام اين سري M-4-2 نام گرفت.
براي رفع كمبودهاي اساسي در بيسون، دفتر طراحي مياسيچف مدلي را به نام '3M' كه در غرب به نام بيسون- بي شناخته ميشد طراحي كرد. اين مدل به نحو قابل توجهي از نمونه پيشين كارامدتر بود. 'Bison-B' اولين پرواز خود را در سال 1955 انجام داد. از جمله تغييرات انجام شده حذف 2 مقر از 5 مقر توپ براي سبك تر كردن بمب افكن بود. اگرچه '3M' قادر به بمباران آمريكا نبود اما به اندازه كافي برد داشت تا نيازهاي شناسائي نيروي دريائي رو براورده سازد. در سال 1959 '3M' ركوردهاي جهاني زيادي رو برجاي گذاشت.
[External Link Removed for Guests]
اوايل 1960 'Bison-C' كه داراي رادار جستجوي پيشرفته بود توليد شد. در همين زمان تعدادي از M-4 ها به مدل 'M-4-2' با قابليت سوخت رساني هوائي تبديل شدند. بعدها '3M' به تانكرهاي '3MS-2' و '3MN-2' تبديل شدند. علي رغم بهبودسازي بسيار در موتور و سيستمهاي آويونيك طي 1960 ، بيسون نتوانست انتظارات را براورده كند و در سال 1963 پس از توليد 93 فروند توليد آن متوقف گرديد. آخرين بيسون كه يك مدل M-4-2 سوخترسان بود در سال 1994 بازنشسته شد. مدل VM-T كه مخصوص حمل بارهاي سنگين است بر اساس مدل 3MN-2 ساخته شد.
[External Link Removed for Guests]
مشخصات و مقدورات Myasishchev M-4:
خدمه: 8 نفر
طول: 48.70 متر
فاصله دو نوك بال: 50.53 متر
ارتفاع: 14.10 متر
مساحت بال: 326.35 متر مربع
وزن خالي: 79,700 كيلوگرم
حداكثر وزن برخاست: 181,500 كيلوگرم
موتور: Mikulin AM-3A turbojets -
4 موتور هر يك به قدرت 8575 كيلوگرم
حداكثر سرعت: 947 كيلومتر بر ساعت
سرعت گشت زني: 800 كيلومتر بر ساعت
برد: 8100 كيلومتر
شعاع رزمي: 5600 كيلومتر
سقف پرواز: 11000 كيلومتر
نسبت كشش به وزن: 0.25
بمب: تا 9000 كيلوگرم به طور معمول بمبهاي سقوط آزاد، يك تا دو بمب هسته اي
تسليحات:
9 توپ 23 ميليمتري NR-23 cannons يا شش توپ 23 ميليمتري AM-23 cannons در مقرهاي شكم و مقرهاي پشت.
موشك: تا 4 موشك كروز قابل حمل در مقرهاي خارجي
بمب: تا 9000 كيلوگرم بمبهاي سقوط آزاد يا يك تا دو بمب هسته اي
منابع:
[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]
