بنام خدا
جنگنده بمب افکن A-7 CORSAIR
[External Link Removed for Guests]
A-7 کورس آیر اساسا از روی جنگنده اف-8 یو ساخته شد و زمانی که معروفیت این جنگنده فراگیر شد اصلاحاتی در آن به وجود آمد. A-7 کورس ایر که اکنون بازنشسته شده است قبلا برای پشتیبانی هوایی و ماموریت های حمله به کار برده میشد.A-7E یک مدل از این هواپیما بود که بعد از ساخت سریعا تولید شد.
بعداز خدمت بیش از 20 سال اکنون هورنت های اف-18 که به توپ های 20 میلیمتر و قابلیت حمل تسلیحات تا بیش از15000 پوند جایگزین شده اند(چیزی که جز مشخصات کورس آیر بود).
[External Link Removed for Guests]
A-7 دارای 8 نقطه حمل تسلیحات بود. کورس ایر ها در جنگ لیبی در سال 1986 بر علیه تروریست ها شرکت داشتند و اهداف آنها را کشف هم کردند.
در این حملات با همکاری اف-18 های هورنت و کورس ایر های ضد رادار موشک های پدافند لیبی نتوانستند که کاری از پیش ببرند و اعلام بی طرفی کردند.با کنار هم بودن (بال در بال حرکت کردن) اف-18 ها و کورس آیرها به اف-18 ها امکان انعطاف پذیری بیشتری برای آنها به وجود می آید تا هم در نقش بمب افکن و هم در نقش جنگنده ظاهر شوند. به جز این همیشه احتیاج هست برای اینگونه حملات یک هواپیمای کوچکتر هم کنار اینها باشد.
A-7کورس ایر در 19 مارس 1964 طرح ریزی شد و در 27 سپتامبر 1965 اولین پروازش را با موفقیت انجام داد. موتور این هواپیما محصول پرات اند ویتنی با قدرت 12200 پوند و توربو فن بود.(تی-اف-30-پی-8). تحویل این جنگنده به مشتریان(نیروی دریایی) در 14 اکتبر 1966 شروع شد سری (دیی) باموتور توربوفن (تی-اف-41)مخصوص نیروی هوایی بود نیروی دریایی هم ورزن (ایی)با همان موتور ها را انتخاب کرد.
A-7 با داشتن بار (مهمات )یک شعاع عملیاتی تاکتیکی تا 700 مایل(چیزی حدود بیش از 1100 کیلومتر) را داشت.
کورس آیر هم یک توپ 20 میلیمتری داشت همچنین او نیز میتوانست 15000 پوند مهمات حمل کند.کورس از جمله محدود جنگنده هایی بود که می توانست انواع مهمات بمب ها و موشک ها را حمل کند.همچنین این هواپیما از هواپیما هایی است که توسط نیروی هوایی وهم نیروی دریایی استفاده شد.
کورس آیر در جنگ ویتنام به طور کامل استفاده شد و همچنین در جنگ خلیج فارس نیز از کورس ایر استفاده شد.
کورس آیر یک هواپیمای جنگنده ایی بود که سرعتی زیر سرعت صوت داشت(ساب سونیک) این هواپیما برای نیروی دریایی ساخته شد و توسط نیروی دریایی ایالات متحده خریداری شد!این هواپیما به طرز فوق العاده ایی دقیق بود.این هواپیما بعدا توسط نیروی هوایی امریکا نیز خریداری شد.
A-7 و سلاح های قابل حمل و نقاط مربوط
[External Link Removed for Guests]
مدل های آ-7 کورس ایر
YA-7:مدل اولیه جنگنده کورس آیر
A-7A:ساخته شده برای نیروی دریایی ایالات متحده به تعداد 199 فروند با موتور ساخت پرات اند ویتنی(تی-اف-30) و مجهز به 2 توپ 20 میلیمتری کانون(ام- کا-12)
تصویر A-7A
[External Link Removed for Guests]
A-7B:جنگنده بمب افکن با موتور بهینه شده(به طور اسمی).به تعداد 196 فروند ساخته شد.
تصویرA-7B
[External Link Removed for Guests]
A-7C:هواپیمای جنگنده با اویونیک و ابزارهای ارتقا داده شده به اضافه یک توپ جدید.به تعداد 67 فروند ساخته شد.
تصویر A-7C
[External Link Removed for Guests]
TA-7C:گونه ایی آموزشی از کورس ایر-2 نفره به تعداد 24 فروند از کورس ایر های (بی) به این مدل تغییر داده شدند و 49 فروند مدل(سی) نیز همچنین.
A-7D:هواپیمایی جنگنده ساخته شده برای نیروی هوایی با موتور جدید به اضافه توپ جدید همچنین بهینه کردن و ارتقا دادن سیستم های حمله و ناوبری. در این گونه سیستم بمباران هدف از دقت بالایی برخوردار شده بود.تعداد 459 فروند از این جنگنده ساخته شد.
تصویر A-7D
[External Link Removed for Guests]
A-7E:مدل ساخته شده برای نیروی دریایی ایالات متحده مجهز به موتور جدید و سیستم FLIR ساخته شده به تعداد 551 فروند.
تصویر A-7E
[External Link Removed for Guests]
A-7H/TA-7H:جنگنده ساخته شده برای نیروی هوایی یونان. این جنگنده برای نشستن در فرودگاه(پایگاه) طراحی شده بود.این جنگنده از روی مدل (ایی) ساخته شد.به تعداد 60 فروند جنگنده تک سرنشین ساخته شد و 5 فروند هم آموزشی 2 سرنشینه
تصویر A-7H
[External Link Removed for Guests]
EA-7L:یک مدل ساخته شده از کورس آیر برای مقابله با جنگ های الکترونیک
تصویر A-7L
[External Link Removed for Guests]
A-7P:یک مدل ساخته شده از کورس ایر ( آ) برای کشور پرتغال به تعداد 50 فروند و 6 فروند آموزشی 2 نفره
A-7K:یک مدل آموزشی 2 نفره ساخته شده برای نیروی هوایی گارد ملی ایالات متحده به تعداد 32 فروند
تصویر A-7K
[External Link Removed for Guests]
کورس آیر و جنگ های شرکت کننده درآن
[External Link Removed for Guests]
1-جنگ ویتنام به سال 1968 تا 1972 استفاده شده توسط نیروی هوایی-مارین کروپز-نیروی دریایی
2-جنگ لبنان به سال 1982 تا 1983 استفاده شده توسط نیروی هوایی ناتو
3-جنگ لیبی به سال 1986 استفاده شده توسط نیروی دریایی
4-جنگ عراق به سال 1991
کشورهای دارنده کورس آیر A-7
یونان-پرتغال-تایلند و ایالات متحده امریکا(نیروی هوایی-دریایی-مارین کروپز-نیروی هوایی گارد ملی)
مشخصات کورس آیر
[External Link Removed for Guests]
خدمه:1 نفر
طول:14.06 متر
طول باله ها:11.8 متر
ارتفاع:4.90 متر
مساحت باله:34.83 متر مربع
وزن خالی:8.9 تن
وزن نرمال برای تیک آف:مشخص نیست
ماکزیمم وزن برای تیک آف:19 تن
ماکزیمم وزن مهمات:15000 پوند برابر 6.8 تن
پیشرانه:یک عدد موتور ساخت آلیسون(تی-اف-41-آ-2)توربوفن-غیر پس سوز-با ماگزیمم قدرت 15000 پوند
ماکزیمم سرعت:در ارتفاع 5000 پایی(1.5 کیلومتری)برابر 645 مایل در ساعت برابر 1040 کیلومتر در ساعت و در سطح دریا 1110 کیلومتر در ساعت
نرخ اوج گیری:1.5 کیلومتر در دقیقه
سقف ارتفاع پروازی:12.8 کیلومتر
برد: بدون مهمات 4605 کیلومتر و با مهمات 1150 کیلومتر
مهمات:
1 عدد توپ 20 میلیمتری ولکان کانون (ام-61) با 1000 فشنگ
8 نقطه برای حمل انواع مهمات-توانایی حمل سایدویندرها-موشک های هوا به سطح شریک-ماوریک-هارپون-آی جی ام 88 هارم
بمب های جی بی یو 10 و 15 ردیابی شونده توسط لیزر-سری ام کا-بی ال یو 107 دوراندل
قابلیت حمل تجهیزات مختل کننده الکترونیک(ایی سی ام پد)-(اف-ال-آی-آر) وانواع راکت
منابع:
[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]
برداشت مطالب بدون ذکر نام سایت http://www.centralclubs.com مجاز نیست!
برگردان:فیشبد
آشنایی با جنگنده تهاجمی A-7
مدیران انجمن: SAMAN, شوراي نظارت, مديران هوافضا
-
- پست: 108
- تاریخ عضویت: یکشنبه ۷ مهر ۱۳۹۲, ۸:۴۳ ب.ظ
- محل اقامت: شیراز
- سپاسهای ارسالی: 26 بار
- سپاسهای دریافتی: 512 بار
هواپیما تهاجمی ناونشین A-7 corsair II
در اواسط دهه 1960 نیروی دریایی ایالات متحده برای تعویض هواپیماهای تهاجمی A-4،مناقصه ساخت یک هواپیمای تهاجمی سبک دریاپایه تک سرنشینه مجهز به سیستم های پیشرفته ناوبری را مطرح کرد. طرح مورد نظر، یک هواپیمای زیرصوتی بود که بتواند بیش از A-4E، سلاحهای غیر هسته ای حمل کند و از عهده میگهای روسی، موشکهای زمین به هوا و آتشبار های ضد هوایی برآید.
همچنین تاکید شده بود که طرح پیشنهادی باید ضمن کاهش هزینه ها و افزایش سرعت تولید،از نظر ویژگیهای متعارف با هواپیماهای موجود چندان متفاوت نباشد. در 11 فوریه 1964 شعبه صنایع هوایی شرکت ال.وی.تی به نام ووت (در آن زمان، ووت کورپوریشن)،برنده این مناقصه شد و کار ساخت و طراحی هواپیمایی را که بعدها ای.7 نامیده شد، آغاز کرد. در 27 سپتامبر 1964 اولین نمونه A-7A به پرواز درآمد که مدتی بعد، رسما Corsair II نامیده شد.
ویژگیها
ال.تی.وی در ساخت ای-7 از تجربه تولید هوپیماهای قبلی اش، یعنی اف-8 کروسادر، استفاده کرد ؛ ولی طرح جدید بر خلاف طرح قبلی به موتور های بدون پس سوز، بالهای بدون پسگرایی و بدنه ای کوتاه مجهز شد. با این حال، قدرت حمل تجهیزات هواپیمای جدید،حدودا دوبرابر A-4 بود. حاصل کار طراحی A-7 ،هواپیمایی کوتوله و بدنما بود که هرچند مشکل مهمی در پروازهای آزمایشی نداشت، خلبانان به کم توانی آن معترض بودند. ضمن آنکه هدایت و کنترل آن بر روی باند های خیس ،مشکل بود. هرچند این هواپیما در نظر اول، چندان توجه کسی را جلب نکرد، در پنج میدان مهم یعنی ویتنام، لبنان، گرانادا، لیبی (1986) و خلیج فارس به طور موثری در عملیات نظامی شرکت کرد.
A-7 مصرف سوخت کمی دارد و تقریبا میتواند همه سلاحهای ویژه نیروی دریایی را حمل کند. این هواپیما در مدلهای متعددی عرضه شد و علاوه بر نیروی دریایی،در نیروی هوایی هم به خدمت درآمد بر خلاف انتظار،با ورود A-7 به خدمت، A-4 همچنان در خدمت باقی ماند و در کنار آن به اجرای وظایفش ادامه داد.
A-7 با استفاده از سیستم Pave Penny (هدفگیر و نشانه گذار لیزری) و همچنین شکل مناسب کابین خلبان که میدان دید وسیعی را فراهم می کند، برای هدف قراردادن مواضع زمینی از دقت نسبتا زیادی برخوردار است و سیستم دید در شب هم امکان اجرای عملیات شبانه را فراهم می کند. این هواپیما در کنار EA-6B زوج مناسبی را برای اجرای عملیات تشکیل می دهد. این ترکیب در جنگ خلیج فارس کارایی خود را نشان داد. برای پوشاندن ظاهر نازیبا، اغلب هواپیماهای A7 رنگ آمیزی باشکوهی دارند، به خصوص بر روی دم عمودی وسیعشان.
مدلها:
A-7A : مدل اولیه
A-7B : با موتور اصلاح شده
A-7C : مدل آموزشی دو سرنشینه
A-7D : مدل ویژه نیروی هوایی
A-7E : آخرین و پرنوانترین مدل دریایی
سایر مدلها: TA-7C , A-7K ,
کاربران:
ایالات متحده آمریکا، یونان، پرتغال، تایلند
تعداد تولید شده تا نیمه دهه 80 : بیش از 1500
مشخصات فنی A-7E
نیروی محرکه: یک موتور توربرفن آلیسون TF41-A2 بدون پس سوز
بیشترین رانش موتور: 66 کیلونیوتن
ظرفیت مخازن سوخت درونی: 5700
ابعاد نسبت منظری بال: 4.0
دهانه بال: 11.8 متر
دهانه دم افقی: 5.5 متر
طول: 14 متر
ارتفاع: 5 متر
بیشترین وزن برخاست: 19 تن
عملکرد پروازی
بیشترین سرعت افقی: 1112 کیلومتر بر ساعت
مسافت برخاستن: 1.8 کیلومتر با بیشترین بارمزد
سال ورود به خدمت: 1967
سال خروج از خدمت در آمریکا: 1991
منبع:arteshfa.ir

همچنین تاکید شده بود که طرح پیشنهادی باید ضمن کاهش هزینه ها و افزایش سرعت تولید،از نظر ویژگیهای متعارف با هواپیماهای موجود چندان متفاوت نباشد. در 11 فوریه 1964 شعبه صنایع هوایی شرکت ال.وی.تی به نام ووت (در آن زمان، ووت کورپوریشن)،برنده این مناقصه شد و کار ساخت و طراحی هواپیمایی را که بعدها ای.7 نامیده شد، آغاز کرد. در 27 سپتامبر 1964 اولین نمونه A-7A به پرواز درآمد که مدتی بعد، رسما Corsair II نامیده شد.

ویژگیها
ال.تی.وی در ساخت ای-7 از تجربه تولید هوپیماهای قبلی اش، یعنی اف-8 کروسادر، استفاده کرد ؛ ولی طرح جدید بر خلاف طرح قبلی به موتور های بدون پس سوز، بالهای بدون پسگرایی و بدنه ای کوتاه مجهز شد. با این حال، قدرت حمل تجهیزات هواپیمای جدید،حدودا دوبرابر A-4 بود. حاصل کار طراحی A-7 ،هواپیمایی کوتوله و بدنما بود که هرچند مشکل مهمی در پروازهای آزمایشی نداشت، خلبانان به کم توانی آن معترض بودند. ضمن آنکه هدایت و کنترل آن بر روی باند های خیس ،مشکل بود. هرچند این هواپیما در نظر اول، چندان توجه کسی را جلب نکرد، در پنج میدان مهم یعنی ویتنام، لبنان، گرانادا، لیبی (1986) و خلیج فارس به طور موثری در عملیات نظامی شرکت کرد.
A-7 مصرف سوخت کمی دارد و تقریبا میتواند همه سلاحهای ویژه نیروی دریایی را حمل کند. این هواپیما در مدلهای متعددی عرضه شد و علاوه بر نیروی دریایی،در نیروی هوایی هم به خدمت درآمد بر خلاف انتظار،با ورود A-7 به خدمت، A-4 همچنان در خدمت باقی ماند و در کنار آن به اجرای وظایفش ادامه داد.
A-7 با استفاده از سیستم Pave Penny (هدفگیر و نشانه گذار لیزری) و همچنین شکل مناسب کابین خلبان که میدان دید وسیعی را فراهم می کند، برای هدف قراردادن مواضع زمینی از دقت نسبتا زیادی برخوردار است و سیستم دید در شب هم امکان اجرای عملیات شبانه را فراهم می کند. این هواپیما در کنار EA-6B زوج مناسبی را برای اجرای عملیات تشکیل می دهد. این ترکیب در جنگ خلیج فارس کارایی خود را نشان داد. برای پوشاندن ظاهر نازیبا، اغلب هواپیماهای A7 رنگ آمیزی باشکوهی دارند، به خصوص بر روی دم عمودی وسیعشان.

مدلها:
A-7A : مدل اولیه
A-7B : با موتور اصلاح شده
A-7C : مدل آموزشی دو سرنشینه
A-7D : مدل ویژه نیروی هوایی
A-7E : آخرین و پرنوانترین مدل دریایی
سایر مدلها: TA-7C , A-7K ,
کاربران:
ایالات متحده آمریکا، یونان، پرتغال، تایلند
تعداد تولید شده تا نیمه دهه 80 : بیش از 1500

مشخصات فنی A-7E
نیروی محرکه: یک موتور توربرفن آلیسون TF41-A2 بدون پس سوز
بیشترین رانش موتور: 66 کیلونیوتن
ظرفیت مخازن سوخت درونی: 5700
ابعاد نسبت منظری بال: 4.0
دهانه بال: 11.8 متر
دهانه دم افقی: 5.5 متر
طول: 14 متر
ارتفاع: 5 متر
بیشترین وزن برخاست: 19 تن
عملکرد پروازی
بیشترین سرعت افقی: 1112 کیلومتر بر ساعت
مسافت برخاستن: 1.8 کیلومتر با بیشترین بارمزد
سال ورود به خدمت: 1967
سال خروج از خدمت در آمریکا: 1991
منبع:arteshfa.ir
[FONT=Verdana]انچه هستی هدیه خدا به توست. آنچه میشوی هدیه تو به خداست. پس بی نظیر باش.