آشنایی با اویونیکس (الکترونیک هوایی) -3

در اين بخش مي‌توانيد در مورد کليه مباحث مرتبط با الکترونيک هواپيمايي به بحث بپردازيد

مدیران انجمن: CAPTAIN PILOT, SAMAN, hamed_713, شوراي نظارت, مديران هوافضا

ارسال پست
Major II
Major II
پست: 102
تاریخ عضویت: چهارشنبه ۲۷ مرداد ۱۳۸۹, ۴:۴۵ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 9 بار
سپاس‌های دریافتی: 841 بار

آشنایی با اویونیکس (الکترونیک هوایی) -3

پست توسط HGhana »

 تصویر 

 [FONT=Tahoma,sans-serif]سامانه های کنترل پرواز هواپیما      [FONT=Tahoma,sans-serif]هر هواپیما دارای تجهیزاتی است که بطور خودکار پرواز را کنترل می کنند. امروزه، بمنظور کاهش خطای خلبان و حجم کار وی در لحظات حساس مانند زمان برخاست و فرود، استفاده از سامانه های خودکار پروازی در هواپیماها رایج گردیده   
 [FONT=Tahoma,sans-serif]سامانه خلبان خودکار Auto Pilot اولین بار بوسیله آقای لارنس اسپری در جریان جنگ جهانی دوم با هدف ایجاد پایداری در هواپیما بمنظور مورد هدف قراردادن دقیق اهداف از ارتفاع 25000 پایی اختراع و بر روی بمب افکن ها مورد استفاده قرار گرفت. هنگامی که این سامانه برای اولین بار در ارتش آمریکا مورد استفاده قرار گرفت، مهندسین شرکت هانی ول در صندلی عقب هواپیمای می نشستند تا در لحظات اضطراری آنرا غیر فعال کنند. امروزه در اکثر هواپیماهای تجارتی بمنظور کاهش خطای خلبان و حجم کار وی در هنگام برخاست و فرود از این سامانه بهره برداری می گردد.      [FONT=Tahoma,sans-serif]اولین سامانه ساده خلبان خودکار صرفا جهت کنترل جهت و ارتفاع هواپیما مورد استفاده قرار گرفت و جهت کنترل پیشرانه و سطوح کنترلی هواپیما دارای محدویتهایی بود. در بالگردها نیز از سامانه مشابهی موسوم به تثبیت کننده خودکار Auto Stablization استفاده گردید. اولین سامانه ها الکترومکانیکی بودند. ظهور فن آوری های پرواز با سیم Fly By Wire و سطوح پروازی ای که بوسیله موتورهای برقی Electro-actuated ( بجای هیدورلیک ) به حرکت در می آمدند، موجب ارتقاء ایمنی پروازها گردیدند. صفحات نمایش، نشاندهنده ها و دستگاههای حساس که الکترو مکانیکی بودند نیز دارای محدودیت زمانی کارکرد بودند. اما در حال حاضر با بکار گیری فن آوری های نوین، نرم افزارهای مورد استفاده در سامانه های حیاتی با ضریب ایمنی بالا ، به شدت مورد آزمایش قرار می گیرند.       [FONT=Tahoma,sans-serif]سامانه های اجتناب از تصادم هواپیما Aircraft collision avoidance systems  
 [FONT=Tahoma,sans-serif]در اکثر هواپیماهای تجارتی بزرگ و بیشتر هواپیماهای کوچکتر از سامانه ای موسوم به تی کس TCAS/Traffic alert and collision avoidance system ( سامانه هشدار و اجتناب از برخورد) به عنوان مکملی جهت کنترل ترافیک پروازی استفاده می گردد. این سامانه با آشکار سازی مکان هواپیمای مجاور، دستوراالعمل هایی را با هدف اجتناب از برخورد در هوا فراهم می آورد. در هواپیماهای کوچکتر ممکن است از سامانه های هشدار دهنده ترافیک پروازی ساده تر موسوم به تی پس TPAS/Traffic passive alerting system استفاده گردد. این سامانه ها غیر فعال بوده و از قابلیت فعال سازی فرستنده های Transponders هواپیماهای دیگر و ارائه توصیه های لازم جهت جلوگیری از تصادم، برخوردار نیستند.      [FONT=Tahoma,sans-serif]بمنظور جلوگیری از برخورد با زمین نیز از سامانه های همچون سامانه هشدار دهنده نزدیکی زمین GPWS/Ground proximity warning system که از رادارهای ارتفاع سنج بعنوان عامل کلیدی بهره می گیرند، در هواپیماها استفاده می گردد. از نقاط ضعف این سامانه می توان به عدم ارائه اطلاعات دید مقابل اشاره کرد زیرا صرفا اطلاعات مربوط به ارتفاع از سطح زمین (دید پایین) را فراهم می کند. بمنظور رفع این نقیصه، هواپیماهای مدرن از سامانه هشدار دهنده آگاهی از سطح زمین TAWS/Terrain awareness warning systemاستفاده می کنند.   
 [FONT=Tahoma,sans-serif]  
 [FONT=Tahoma,sans-serif][External Link Removed for Guests]  
[External Link Removed for Guests]
ارسال پست

بازگشت به “الکترونيک هواپيمايي”