تاریخچه‌ای کوتاه از کانورتیبل

[akbar3913]

اتومبیل‌های بدون سقف یکی از بزرگترین اختراعات تاریخ صنعت خودرو بوده‌اند.

البته شاید کمی در این مورد زیاده‌روی شده باشد؛ زیرا در واقع، اولین اتومبیل‌ها همگی روباز بوده‌اند. یکی از مثال‌های بارز این موضوع، کوآدری سایکل ۱۸۹۶ هنری فورد است که همانند دیگر وسایل نقلیه موتوری آن دوران، یک طراحی شبیه به درشکه داشت.
[External Link Removed for Guests]
Henry Ford & his 1896 Quadricycle
در آن زمان‌ها، اگر راننده می‌خواست در آب و هوای نامساعد رانندگی کند، یا بایستی از یک ‍پوشش دست‌ساز استفاده می‌کرد و یا اینکه زیر یک درخت، اتومبیل خود را پارک می‌کرد. چنین چیزی کارایی لازم را برای استفاده روزمره از اتومبیل، برآورده نمی‌کرد.
در سال ۱۹۰۵، کادیلاک، خودروی با فضای کاملاً بسته را به صورت یک آپشن عرضه کرد. این کار، توجه بسیاری از رانندگان را در آن زمان جلب کرد؛ کسانی که مجبور بودند با سرعت ۴۰ کیلومتر بر ساعت، گرد و خاک و مگس‌ها را تحمل کنند!
[External Link Removed for Guests]
1905 Cadillac Osceola Coupe
از سال ۱۹۱۰، کادیلاک این طراحی را به صورت استاندارد درآورد و به نظر می‌رسید دوران اتومبیل‌های روباز به آخر رسیده است. ولی به زودی، رانندگان دنیای اتومبیل از بودن در زیر یک پناهگاه جداکننده از محیط خسته شدند و به این ترتیب نخستین کانورتیبل‌های واقعی در دهه 20 میلادی متولد شدند.
در نخستین مدل‌ها از این طراحی خودرو، سرما، مشکلی جدی بود و استفاده از سقف‌ نیز به آسانی میسر نبود. اما این وضعیت در سال 1935 با معرفی پژو 601 ایکلیپس تغییر کرد؛ خودرویی که یک سقف با قابلیت جمع‌شدن داشت.
[External Link Removed for Guests]
peugeot 601 eclipse 1935
این نوع طراحی در سال ۱۹۳۹ بوسیله ‍پلیموث ادامه یافت و طی آن، اولین سقفی معرفی شد که کنترل آن با استفاده از موتور بود. در سال‌های دهه ۱۹۵۰ میلادی، کم‍پانی Nash Motors کانورتیبل Rambler را معرفی کرد که در آن چارچوب درها و ستون‌های میانی با جمع‌شدن سقف نیز در جای خود، باقی می‌ماندند. در نتیجه شرایط برای منطبق‌سازی بهتر ساختار طراحی فراهم شد و برخی مشکلات کانورتیبل‌های اولیه مانند سر و صدای زیاد، حذف شد.
[External Link Removed for Guests][External Link Removed for Guests][External Link Removed for Guests]
در دهه ۱۹۷۰ میلادی، نگرانی‌ها در مورد آینده کانورتیبل‌ها افزایش یافت؛ چرا که محدودیت‌های و استانداردهای جدید دولتی می‌توانست آخرین میخ بر تابوت کانورتیبل‌ها باشد. ولی در میانه‌های دهه ۸۰، دوباره میزان علاقه‌مندی به کانورتیبل‌ها افزایش پیدا کرد و رانندگان زیادی به آنها اقبال نشان دادند.
امروزه، نوآوری‌هایی مانند سقف شیشه‌ای لغزان، اتومبیل‌های روباز را در مسیری قرار داده که پیش از آن و در سال‌های اولیه این نوع طراحی خودرو، هیچ‌کس نمی‌توانست به آن فکر کند. طراحی کانورتیبل‌ها، هنوز هم ادامه دارد و به طرف آینده در حرکت است.

منبع:مجله پدال