نگاهي بر كمپاني خودروسازي رنو

[Don Corleone]

روز 24 دسامبر سال 1898 يعني درست 108 سال پيش، يك جوان 20 ساله فرانسوي به نام «لويي رنو» خودروي بسيار ساده و كوچك خود را كه نمونه تكامل يافته يك سه چرخه موتوري بود، همزمان با ايام پاياني سال و تعطيلات كريسمس در يكي از خيابان‌هاي شهر پاريس به حركت در آورد. پس از اين اقدام، مردمي كه نمايش خودروي وي را مشاهده كرده بودند سفارش ساخت 12 دستگاه از اين خودرو را به وي دادند. رنو و برادرانش در سال 1899 شركت خودروسازي برادران رنو را تأسيس كردند. در آن زمان طراحي و ايده پردازي شركت به عهده لوئي جوان بود و برادرانش براي اين كار حقوق قابل توجهي به او پرداخت مي‌كردند. بعدها خودروهاي ساخت او و همكارانش توانستند در مسابقه رانندگي بين پاريس ـ برلين و همچنين پاريس ـ وين به مقام نخست برسند. اين پيروزي براي برادران رنو نوعي بازاريابي مستقيم بود.
آنها با اين كار توانستند بدون تبليغات، نام خود را در سراسر اروپا بر سر زبان‌ها بيندازند. برادران رنو توليدات خود را به قيمت 3 هزار فرانك مي‌فروختند. در آن زمان چنين مبلغي برابر با حقوق 10 سال كار بود.
و حتما از سرنوشت اين كمپاني هم خبر داريد كه پس از جنگ به بهانه همكاري با آلمان اين كارخونه رو به زور تصاحب كردنو ...

آغاز توليد صنعتي
در سال 1902 با توسعه فضاي كارخانه، نمونه‌هاي جديدي از خودروهاي رنو به بازار آمد و همزمان نخستين موتور ساخت رنو به صورت تجاري توليد و عرضه شد. اين موتور داراي 4 سيلندر و 24 اسب بخار قدرت بود. يك سال بعد يعني در سال 1903 رنو نخستين شبكه فروش خود را در كشورهاي انگلستان، بلژيك، ايتاليا، آلمان، اسپانيا و امريكا راه‌اندازي كرد. به اين ترتيب فروش محصولات رنو جنبه بين‌المللي پيدا كرد و از بازارهاي داخلي فرانسه فراتر رفت. در سال 1919 لوئي رنو متوجه اختلاف فاحشي بين خودروسازان اروپايي و رقباي امريكايي آنها شد. امريكايي‌ها به دليل شرايط جغرافيايي خاص، از منازعات ويرانگر به دور مانده و در عرصه صنعت به ويژه در زمينه خودروسازي رشد قابل توجهي كرده بودند.
اين توسعه بيشتر به دليل فعاليت‌هاي ارزنده شركت فورد در توليد زياد و قيمت پايين محصولات بود. از اين رو صنعت خودرو در اقتصاد ملي ايالات متحده نقش قابل توجهي يافته بود. در مقابل، خودرو در فرانسه هنوز كالاي تجملي به حساب مي‌آمد و ماليات سنگيني بر آن وضع شده بود. در سال 1921 رنو دست به اقدام منحصر به فردي زد؛ به اين ترتيب كه شركتي به نام
Anonyme des Usines Renault (SAUR) Société تشكيل داد و با فروش سهام شركت خود به بانك، رنو را به عنوان يك شركت بزرگ و داراي توان اقتصادي فراوان معرفي كرد. شركت جديد به صورت متمركز به توليد قطعات مورد نياز خودرو اقدام مي‌كرد اما امروزه اين سياست به كلي كنار گذاشته شده است و رنو حدود 80 درصد از قطعات مورد نيازش را مي‌خرد و تنها به طراحي، مونتاژ و افزايش فروش مي‌انديشد. حال با گذشت بيش از يك قرن از آن تاريخ، شركت رنو توانسته است در عرصه بازارهاي بين‌المللي جايگاه خاصي براي خود دست و پا كند.

افزايش توليد و آغاز رقابت
شرايط زمان صلح و آرامش اروپا به رنو امكان داد به بهره‌وري برسد و به توليد انواع وسايل نقليه موتوري اقدام كند. توليد انواع سواري، وانت، كاميون، تراكتور، موتور خودرو، لكوموتيو، موتور هواپيما، موتور كشتي و ساير وسايل موتوري از جمله مهمترين فعاليت‌هاي رنو در اين دوره به حساب مي‌آيد. رنو براي تمركز بخشيدن به توليد خود، بزرگترين مركز توليدش را در جزيره Seguin راه‌اندازي كرد. اين مجتمع عظيم در سال 1937 به طور كامل به بهره‌برداري رسيد. در همين موقع آندره سيتروئن به عنوان رقيب اصلي رنو در فرانسه قد برافراشته بود. سال 1944 نقطه پايان فعاليت‌هاي رنو بود. با مرگ او در اين سال دولت فرانسه شركت رنو را ملي اعلام كرد تا به عنوان يك شركت راهبردي براي امور دفاعي (جنگ جهاني دوم) از آن استفاده كند. پس از جنگ، فشارهاي زياد صنعت خودروسازي امريكا بر توليدكنندگان و بازارهاي جهاني باعث شد عصر جديدي در صنعت خودرو شكل گيرد. در آن زمان خودروسازان امريكايي 89 درصد از كل توليد جهان را در اختيار داشتند. آنها با استفاده از شرايط دوري از جنگ و ويراني، به خوبي آموخته بودند كه چگونه بايد خودروهاي ارزان قيمت و انبوه توليد كنند. اروپا نيز براي مقابله با اين موج و حمايت از صنايع داخلي خود، سياست اعمال ماليات‌هاي سنگين بر واردات را در پيش گرفت. فرانسه و ايتاليا بيش از ساير كشورهاي اروپايي در اين راه مصمم بودند.
توليدكنندگان خودرو در كشورهايي مانند آلمان، ايتاليا و انگلستان به اين نتيجه رسيده بودند كه تنها راه ادامه فعاليت، توليد خودروهاي سبك و ارزان قيمت است تا تعداد بيشتري از مردم قدرت خريد آن را داشته باشند. همين سياست راهبردي باعث توليد نمونه‌هاي كوچك و ارزان قيمت خودروهايي مانند رنو، فولكس واگن (قورباغه‌اي)، فيات 500، پژو 202 و پورشه شد.
در سال 1934 شركت سيتروئن نوآوري جديد خود را در قالب خودروهايي با ديفرانسيل جلو توليد و به بازار عرضه كرد. پس از مرگ لوئي رنو، پير لافوشه به عنوان رئيس جديد شركت رنو معرفي شد و سياست توليد انبوه و فروش خودروهاي همگاني را در دستور كار شركت قرار داد. از سال 1947 صادرات اين خودروها نيز شروع شد و تا حدي رشد يافت كه بخشي از درآمد خارجي كشور را تشكيل مي‌داد. يكي از پيشرفت‌هاي فني شركت رنو در اين سال‌ها، ساخت دستگاه‌هاي مونتاژ موتور خودرو بود. مهندسي اين دستگاه‌ها براساس نمونه ساخته شده توسط شركت جنرال موتورز بود. فرانسوي‌ها توانستند دستگاه‌هاي مذكور را علاوه بر بازارهاي داخلي، به خودروسازان خارجي از جمله اتحاد جماهير شوروي (سابق) و امريكا نيز صادر كنند. مهندسي كه اين دستگاه‌ها را براي رنو طراحي و توليد كرد بعدها توانست نقش بسيار مهمي در توليد نرم افزار معروف CAD داشته باشد.

رويكرد صادرات
شركت رنو در فاصله سال‌هاي 1955 تا 1975 به اين نتيجه رسيد كه صادرات خودرو به عنوان راهبرد و يكي از محورهاي فعاليت اقتصادي و صنعتي همواره بايد مد نظر قرار داشته باشد. در سال 1955 شركت رنو شاهد تغيير مديريت بود. هدف مديران جديد رنو اثبات اين بود كه شركت‌هاي دولتي و ملي نيز مي‌توانند مانند شركت‌هاي خصوصي رقابتي و مولد باشند. راهبرد مديريتي شركت در اين دوره مبتني بر دو انديشه بود:
1- برنامه‌ريزي منسجم به منظور ترسيم مسير حركت شركت و راه‌هاي رسيدن به اهداف تعيين شده
2- صادرات نيمي از محصولات شركت به منظور تضمين توسعه و پيشرفت رنو
در سال 1975 شركت رنو به يك گروه بزرگ صنعتي تبديل شد و توانست حضور خود را در كشورهاي جهان تقويت كند. اين شركت توانست كارخانه‌هاي خودروسازي بسياري در كشورهاي مختلف جهان از جمله ايران راه‌اندازي كند و به توليد برساند. همچنين تعداد كل نيروي انساني شركت در اين سال به 222 هزار و 500 نفر رسيد. از طرف ديگر با افزايش حضور رنو در جهان و گسترش فعاليت، توليد جهاني آن به 3/1 ميليون دستگاه رسيد.

تجربه ادغام ناموفق با ولوو
در سال 1993 مديران رنو و ولوو تصميم گرفتند از ابتداي سال 1994 دو شركت خودروساز را در يكديگر ادغام كنند. اين تصميم با واكنش‌هاي تند داخلي در سوئد مواجه شد و بسياري از سهامداران خرد و كلان اين شركت از تصميم مديران ولوو براي ادغام با رنو اظهار ناخشنودي كردند. در پي اين اعتراض‌ها‏، مدير عامل ولوو بركنار شد و اين طرح براي هميشه ناكام ماند.

گسترش حوزه فعاليت
شركت رنو از سال 1995 تا به حال سياست گسترش حضور در نقاط جغرافيايي در حال توسعه جهان را در پيش گرفته است. بر اين اساس، دو منطقه تركيه و آرژانتين در اولويت برنامه‌هاي رنو قرار داشته‌اند و شركت به اين دو كشور به عنوان ستون‌هاي رشد و توسعه بين‌المللي خود مي‌نگرد. مطابق اعلام شركت، جديدترين نمونه‌هاي خودروهاي رنو‏ براساس استانداردهاي روز اروپا در اين كشورها توليد و علاوه بر بازار داخلي تركيه و آرژانتين، در بازارهاي بين‌المللي نيز عرضه خواهند شد. از سوي ديگر بازگشت رنو به ايران در قالب قرارداد ال – 90 پس از سال‌ها در همين جهت ارزيابي مي‌شود. رنو در سال 2006 به عنوان دهمين شركت بزرگ خودروسازي جهان مطرح است و قصد دارد با اجراي يك برنامه سه ساله به سودآورترين توليدكننده انبوه خودرو در اروپا تبديل شود. گردانندگان شركت تصميم گرفته‌اند تا سال 2009 بالغ بر 29 نمونه جديد خودرو توليد و به بازارهاي بين‌المللي عرضه كنند. در حال حاضر راهبرد اصلي شركت رنو در زمينه توسعه و سودآوري مبتني بر سه عامل رقابت، نوآوري و توسعه جهاني است. جدول زير ميزان درآمد و فروش اين شركت خودروسازي در دو سال گذشته را نشان مي‌دهد:




2005 2004 سال
41.338 715‏،40 جمع كل درآمد (ميليون يورو)
2.510.444 2.417.654 كل توليد در سطح جهان (دستگاه)
2.533.428 2.490.337 كل فروش در سطح جهان (دستگاه)
126.584 124.277 جمع كل نيروي انساني در سطح جهان

ادغام رنو با نيسان موتورز
در ماه مه سال 2002 اعضاي هيأت مديره براي نخستين بار جلسه‌اي براي بررسي امكان ادغام دو شركت بزرگ خودروسازي جهان برگزار كردند. اين ادغام با سهام مساوي هر يك از دو طرف صورت گرفت. هدف از اين اقدام، همكاري دوجانبه در سطح جهاني بود و به اعتقاد مقامات هر يك از دو شركت مذكور، ادغام به طور كامل و رضايت بخشي صورت پذيرفته است. مطابق اطلاعات منتشر شده از سوي طرفين، توان مالي دو شركت رنو و نيسان در زمان ادغام آنها در سال 2002 بالغ بر 303 ميليارد دلار بود. در حال حاضر مديريت هر دو شركت رنو و نيسان بر عهده كارلوس گوسن است.

راهبردهاي توليد
هر يك از توليدكنندگان معروف و صاحب نام جهان از اصول و راهبردهاي خاصي براي پيشبرد برنامه‌ها و نيل به اهدافشان استفاده مي‌كنند. شركت رنو نيز داراي راهبردهاي خاصي در زمينه توليد و فروش خودروست. مهمترين مواردي كه در توليد خودرو در اين شركت مورد توجه قرار مي‌گيرند، عبارتند از:
1- جلب رضايت مشتري
2- توسعه پشتيباني و خدمات پس از فروش
3- افزايش توان رقابتي شركت
4- افزايش كيفيت محصولات
5- كاهش مصرف سوخت در خودروهاي توليدي
6- توليد محصولاتي با قابليت تعمير و نگهداري آسان
7- افزايش ضريب ايمني

طرح ادغام رنو – نيسان با جنرال موتورز
چندي است در محافل خبري و صنعتي جهان از احتمال ادغام شركت‌هاي رنو – نيسان با جنرال موتورز سخن مي‌رود. شركت جنرال موتورز امريكا بزرگترين خودروساز جهان است و بيش از 320 هزار نفر نيروي انساني در اختيار دارد. گفته مي‌شود اين شركت با مشكلات مالي جدي رو به رو شده و قرار است 30 هزار شغل و 12 كارخانه بزرگ خود را در امريكاي شمالي تعطيل كند. به اعتقاد كارشناسان، در صورت ادغام اين دو شركت شوك بسيار بزرگي در صنعت جهاني خودرو وارد خواهد شد. براساس پيش‌بيني‌هاي صورت گرفته، شركت‌هاي جنرال موتورز و رنو ـ نيسان در سال 2006 در مجموع بالغ بر 15 ميليون دستگاه انواع خودرو توليد و روانه بازار خواهند كرد. همچنين كارشناسان درآمد سالانه اين سه شركت را بيش از 327 ميليارد دلار در سال برآورد كرده‌اند.
شركت رنو ـ نيسان اعلام كرده براي ادغام با جنرال موتورز آماده مذاكره و بررسي موضوع است. در صورت وقوع چنين رويدادي، علاوه بر تشكيل غول خودروسازي در جهان، به هر يك از شركت‌هاي رنو و نيسان موتورز 10 درصد از سهام جنرال موتورز واگذار خواهد شد. همچنين گفته مي‌شود مديريت جنرال موتورز به گوسن محول خواهد شد چون عملكرد مدير فعلي شركت مذكور به شدت مورد انتقاد است.

حضور در ايران و تأسيس رنو پارس
چندي پيش مراسم افتتاح شركت رنوپارس با حضور مدير عامل شركت رنو نيسان، رئيس هيأت عامل سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران، مديران عامل شركت‌هاي ايران خودرو و سايپا و چند تن از مسؤولان صنعتي كشور در تهران برگزار شد. مدير عامل شركت رنو نيسان در مراسم افتتاحيه رنو پارس اظهار داشت كه اين شركت در تاريخ 11 خرداد ماه 83 به طور رسمي به ثبت رسيده و سرمايه‌گذاري لازم توسط رنو و شركت توسعه صنايع خودروي ايران (مركب از سازمان گسترش و نوسازي صنايع، ايران خودرو و سايپا) انجام شده است. بنا به اظهارات شوايتزر، شركت رنو پارس توسط شركت رنو و سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران تأسيس شده است تا توليد و فروش ال ـ 90 را هماهنگ كند.
به اين منظور، رنو پارس دارنده امتياز اين خودرو در ايران است. گفته مي‌شود ال ـ 90 از جديدترين و بالاترين دستاوردهاي فناوري روز در صنعت خودرو بهره برده و رنو اين خودرو را بر مبناي يكي از جديدترين پلتفرم‌هاي مشترك رنو نيسان (پلتفرم B) توسعه داده است. ال ـ 90 در ايران داراي موتور 6/1 ليتري، 16 سوپاپه، با قدرتي معادل 107 اسب بخار خواهد بود و طراحي آن با رعايت تمام استانداردهاي رايج در اتحاديه اروپا در زمينه ايمني، آلايندگي و بازيافت انجام شده است. قرار است توليد اين خودرو از سال 2006 (1385) در ايران خودرو و پارس خودرو آغاز شود. اين دو خودروساز ال ـ 90 را با مجوز رنو ـ نيسان و هر يك با ظرفيت اوليه سالانه 150 هزار دستگاه توليد خواهند كرد و در مجموع 300 هزار دستگاه ال ـ 90 در ايران از طريق قطعات ساخت داخل كه توسط رنو پارس تأمين خواهد شد، توليد مي‌شود.
دستيابي به هدف تأمين 60 درصد قطعات و مجموعه‌ها از منشأ داخلي در دستور كار طرف ايراني قرار دارد و در نهايت دو سوم قطعات خودروي ال ـ 90 در ايران با رعايت استانداردهاي كيفيت رنو ساخته خواهد شد. گفتني است تاكنون عرضه ال ـ 90 در بيش از 30 كشور جهان برنامه‌ريزي شده و در اين ميان بازار ايران با جذب 300 هزار دستگاه خودروي ال ـ 90 از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است. رعايت تمام استانداردهاي روز جهان، قابليت گازسوز شدن و ساخت داخل كردن آن به ميزان حداقل 60 درصد از جمله مواردي بود كه سبب شد ايران از بين همه پيشنهادها، پيشنهاد شركت رنو نيسان را بپذيرد.
در اين قرارداد پيش‌بيني شده انتقال دانش فني در پلتفرم به صورت كامل انجام گيرد، اهداف ايران در صادرات خودرو و قطعات تحقق پذيرد، 60 درصد قطعات در داخل ايران ساخته و محصولات توليدي ايران با بازاريابي رنو به 26 كشور جهان فروخته شود.
دكتر منوچهر منطقي مدير عامل گروه صنعتي ايران خودرو نيز در اين آيين گفت: اين خودرو از دو جنبه براي ايران اهميت دارد: يكي داشتن فناوري روز، قيمت مناسب و استانداردهاي روز اروپا كه لازم است از هم اكنون آموزش‌هاي لازم براي ارائه خدمات پس از فروش مطلوب برنامه‌ريزي شود. دوم اين كه ما وارد يك شراكت شده‌ايم و صاحب يك پلتفرم مدرن روز خواهيم شد. وي افزود: با كيفيت مطلوب و قيمت مناسب اين خودرو، قطعه سازان و خودروسازان در زمينه صادرات آن اطمينان خواهند يافت.
مهندس احمد قلعه باني مدير عامل گروه خودروسازي سايپا نيز در اين مراسم گفت: اين نخستين بار است كه در صنعت خودروي ايران، سرمايه‌گذاري خارجي اتفاق مي‌افتد و از سوي ديگر شانسي براي شركت رنو نيز هست كه با شركت‌هايي شريك شده است كه در مجموع 95 درصد سهم بازار خودروي ايران را در اختيار دارند. وي افزود: سايپا بيش از 150 هزار دستگاه ال ـ 90 توليد خواهد كرد و سپس به توليد خودروي اس ـ 90 و مدل‌هاي جديد ديگر ادامه خواهد داد. با توليد ال ـ 90 در سايپا، توليد خودروي پي.كي متوقف مي‌شود و بين ايران خودرو و سايپا يك همكاري راهبردي آغاز خواهد شد.

وضعيت فروش
براساس گزارش مالي و فروش شركت رنو كه به تازگي از سوي مدير عامل اين شركت بزرگ منتشر شده است، بزرگترين بازارهاي رنو در نيمه اول سال 2006 به ترتيب عبارتند از: اروپا، فرانسه، منطقه مديترانه، امريكا، آسيا و افريقا. گفتني است ميزان فروش در اين بازارها در مقايسه با نيمه اول سال 2005 تغييرات محسوسي داشته است؛ به اين ترتيب كه فروش در اروپا، فرانسه و كشورهاي آسيايي و افريقايي كاهش يافته و در ساير مناطق كمي افزايش نشان مي‌دهد. در مجموعه رنو در نيمه اول امسال توانسته است يك ميليون و 315 هزار و 351 دستگاه انواع محصولات خود را به فروش برساند كه در مقايسه با مدت مشابه سال قبل 2/3 درصد كاهش نشان مي‌دهد. كارشناسان شركت رنو مهمترين دلايل اين كاهش را اعمال سياست‌هاي جديد و وضع تعرفه‌هاي بازرگاني در برخي از بازارهاي فروش دانسته‌اند.
جدول زير مقايسه توليد و فروش رنو در سطح جهان را در نيمه اول سال‌هاي 2005 و 2006 نشان مي‌دهد:

عملكرد نيمه اول 2005 نيمه اول 2006 درصد تغيير
ميزان فروش در سطح جهان (هزار دستگاه) 359/1 315/1 2/3-
ميزان درآمد (ميليون يورو) 324/21 547/21 4/0+

بر اين اساس در نيمه اول سال 2006 خودروي لوگان در بازارهاي غيراروپايي موفق‌ترين نمونه محصولات رنو بوده كه با استقبال خوبي از سوي خريداران مواجه شده است. نمونه كليو نيز پرطرفدارترين محصول رنو در بازارهاي اروپايي گزارش شده است.
از سويي مهمترين مشكلات پيش روي اين شركت در دوره مورد بررسي، افزايش قيمت جهاني نفت و گران شدن مواد اوليه بوده است. مديران شركت پيش‌بيني مي‌كنند ميزان فروش در سال 2006 نسبت به سال گذشته تغيير محسوسي نخواهد كرد.

پروژه مگان
براساس اعلام شركت رنو، توليد مگان در فرانسه در سال 2005 به يك ميليون دستگاه رسيد. توليد خودروي مگان در كارخانه «دوئي» در شمال فرانسه در ماه سپتامبر 2005 از مرز يك ميليون دستگاه گذشت. توليد اين خودرو در مركز دوئي، از ماه ژوئن 2002 شروع شده است و در حال حاضر روزانه 2 هزار و 75 دستگاه خودرو در اين مركز توليد مي‌شود. در سال 2004 تعداد 470 هزار مگان در اين مركز توليد شد.

مگان در ايران
رنو و پارس خودرو (گروه سايپا) قراردادي را امضا كردند كه با توجه به آن از اواسط سال 2006 خودروي مگان در ايران مونتاژ مي‌شود و به فروش خواهد رسيد. چهار مدل از خودروي مگان با دو نوع موتور مختلف (1600 سي سي 16 سوپاپ و 2000 سي سي 16 سوپاپ) و قابليت انتخاب دو نوع تجهيزات جانبي، در بازار ايران عرضه خواهد شد. ظرفيت كارخانه پارس خودرو براي توليد اين مدل در تهران تا سال 2008 بر مبناي توليد 15 هزار خودرو برنامه‌ريزي شده است. خودروهاي توليد شده با توجه به استانداردهاي رنو توليد و توسط نمايندگان مجاز شبكه فروش پارس خودرو عرضه خواهند شد. شركت رنو پارس در توزيع و فروش، كيفيت خدمات پس از فروش و جلب رضايت خريداران نهايت همكاري را با اين پروژه خواهد كرد. اين شركت همچنين وظيفه نظارت بر كيفيت و اجراي استانداردهاي رنو را براي اين خودروي حامل نشان رنو به عهده خواهد داشت.
51 درصد شركت رنو پارس كه در تهران تأسيس شده، متعلق به رنو و 49 درصد آن متعلق به شركت توسعه صنايع خودرو (AIDCO) است. شركت توسعه صنايع خودرو شركتي است كه از اتحاد سازمان نوسازي و توسعه صنايع (IDRO) و دو كارخانه بزرگ خودروسازي ايران يعني ايران خودرو و سايپا تشكيل شده است. قرار است در سال 85 توليد ال ـ 90 با 50 درصد ساخت داخل از سوي رنو پارس در ايران آغاز شود كه نيمي از توليد در سايپا انجام مي‌شود. بعد از ال ـ 90 مگان دومين خودروي رنو خواهد بود كه در سايپا توليد مي‌شود. تيراژ ال ـ 90 در فاز اول 300 هزار دستگاه و رنو مگان 15 هزار دستگاه خواهد بود. رنو مگان در سال 2004 ميلادي پرفروش‌ترين خودروي اروپا بود. شركت رنو به كمك اين خودرو در سال 2004 پرسودترين دوران خود را گذراند و به عنوان پرفروش‌ترين كارخانه خودروسازي اروپا مطرح شد. اين در حالي است كه در همين زمان فورد فوكوس و فولكس گلف دومين و سومين خودروهاي پرفروش اروپا بودند. در همين حال گفته مي‌شود توليد خودروي مگان در پارس خودرو از گروه سايپا دنبال خواهد شد. هم اكنون راهبردي‌ترين شريك خارجي شركت سايپا گروه رنو نيسان است. در گذشته سايپا بيشتر با شركت سيتروئن فرانسه همكاري مي‌كرد. البته شركت سايپا در حال حاضر يكي از شركاي مهم كياموتورز نيز محسوب مي‌شود. شركت سايپا در سال 2004 ميلادي با توليد 332 هزار دستگاه، دومين خودروساز ايران و بيست و يكمين خودروساز دنيا به شمار مي‌آمد.