تازگی خبرهای خوبی از استراتوسفر به گوش میرسد: به گزارش مجلهی نیویورک تایمز، لایهی اوزون زمین در حال ترمیم است. در حالی که پژوهشگران سالها است که در حال مشاهدهی بازگشت لایهی اوزون هستند، مطالعات جدید در ژورنال Science نشان دهندهی آن هستند که ممنوعیت اعمال شده در خصوص استفاده از کلروفلوئوروکربنها کارساز واقع شده است.در حالی که پیشرفتهای به وجود آمده در این خصوص واقعا امیدوار کننده هستند، اما با این حال بر اساس مطالعات صورت گرفته، ترمیم کامل لایهی اوزون تا اواسط قرن حاضر، به وقوع نخواهد پیوست.
دکتر سوزان سلیمان، دانشمند حوزهی شیمی جو، میگوید:
لایهی اوزون را همانند یک بیمار تصور کنید. در ابتدا وضعیت آن رو به وخامت بود. اما بعدها این روند متوقف شد، علیرغم آنکه به ثبات رسیده بود، اما با این حال در حالت بدی قرار داشت.
در حقیقت، سال گذشته، در طول فصل اوج تخریب لایهی اوزون در اواخر فصل تابستان و در اوایل فصل پاییز، ابعاد این سوراخ به بزرگترین میزان خود رسیده بود (تصویر بالا).
یک نشانهی امیدوار کنندهتر: این مطالعه نشان میدهد که مساحت سوراخ لایهی اوزون، که در واقع بیشتر شبیه به یک نقطهی باریک بر فراز قطب جنوب، و همچنین قطب شمال و برخی از مناطق در عرضهای جغرافیایی میانی است، در حال حاضر در حدود ۳.۸۸ میلیون کیلومتر مربع (۱.۵ میلیون مایل مربع) نسبت به مساحت آن در سال ۲۰۰۰، کوچکتر شده است. در سال ۲۰۰۹ دانشمندان ناسا با انجام یک شبیهسازی، حوادثی را که در صورت اجرا نشدن معاهدهی سال ۱۹۸۷ پروتکل مونترال، مبنی بر منع استفاده از CFC در سراسر سیاره، ممکن بود رخ دهد، به تصویر کشید. با توجه به این پژوهش، تا دههی ۲۰۵۰، چیزی از لایهی اوزون باقی نمیماند، و تنها تابش ۱۰ دقیقهای آفتاب تابستان نیویورک میتوانست منجر به بروز آفتاب سوختگی چشمگیری شود.
منبع ENGADGET