مخترعان

[misam5526]

لوئی رنو:

لوئی رنو (۱۲ فوریه ۱۸۷۷ - ۲۴ اکتبر ۱۹۴۴) صنعت‌گر فرانسوی و از بنیان‌گذاران شرکت خودرو سازی رنو بود.

او در فوریه سال ۱۸۷۷ در در پاریس بدنیا آمد. پدر او آلفرد تاجر بود. او در جوانی به هر چیزی که مربوط به مکانیک، ماشین بخار و برق بود علاقه داشت و با شور و شوق بسیار آن را توسعه می‌داد. لوسین در سن ۲۰ سالگی یک قطعه از سه چرخ را به یک چهار چرخه اضافه کرد و اختراعی کرد که در آن زمان خیلی زود اتومبیل به حرکت می‌افتاد. او گیربکس را اختراع کرد. بعد از این اختراع توسط رنو، انتقال نیرو توسط زنجیر به چرخ حذف شد و گیربکس جای آن را گرفت.

او در مورد اختراعش مطمئن بود و شرط بست که ماشین او می‌تواند شیب ۱۳‌٪ را بالا رود. اگر چه دوستانش اول باور نمی‌کردند که لویی شرط را ببرد ولی تنها او شرط را برد، همچنین ۱۲ سفارش اولش را با پول نقد گرفت. دو برادرش مارسل و فرناند در سال ۱۸۹۹ به وی ملحق شدند شرکت برادران رنو را تاسیس کردند.

[misam5526]

یوهانس گوتنبرگ، (متولد حدود ۱۳۹۸ ماینتز ، درگذشت ۳ فوریه ۱۴۶۸ ماینتز) ، زرگر آلمانی و اولین مخترع ماشین چاپ و کلا صنعت آن در اروپا بود .
این صنعت البته ۴۰۰ سال قبل از وی توسط یک بازرگان چینی به نام بی شنگ استفاده می‌شد و حدود ۲۰۰ سال قبل نیز در کره مورد استفاده قرار می‌گرفت.

مهم‌ترین اثر گوتنبرگ انجیل گوتنبرگ یا انجیل ۴۲ سطری است ، که از لحاظ زیبایی خطی و کیفیت صنعتی آن در زمان خودش انجیلی بی‌نظیر بود.

[misam5526]

ساموئل فاینلی بریس مورس (به انگلیسی: Samuel Finley Breese Morse) (۲۷ آوریل ۱۷۹۱ - ۲ آوریل ۱۸۷۲) نقاش آمریکایی و ابداعگر کد مورس بود. او در نقاشی‌های خود به چهره‌نگاری و ترسیم صحنه‌های تاریخی می‌پرداخت.

[misam5526]

سایروس هول مک‌کرمیک (مکورمیک) ِمهتر(به انگلیسی: Cyrus Hall McCormick, Sr.) (زادهٔ ۱۵ فوریه ۱۸۰۹- مرگ ۱۳ مه ۱۸۸۴)محترع آمریکایی و بنیادگذار شرکت ماشین دروگر مک‌کرمیک بود.

پدر مک‌کرمیک ۲۸ با دروگری که به اسب بسته‌می شد کار کرده‌بود. هنگامی که سایروس به ۲۱ سالگی می‌رسد پدرش وظیفهٔ دروگری را بدو می‌سپارد. مک‌کرمیک هم با دروگری که خود ساخته بود در ۱۸ ماه کار درو را به پایان می‌رساند و آنگاه که دروگرش از آزمون سربلند بیرون می‌آید در ۱۸۳۴ امتیاز آن را به نام خود ثبت می‌کند.

در ۱۸۳۹ از ویرجینیا به همراه برادرش به شیکاگو می‌کوچد و کارخانهٔ ساخت ابزرا کشاورزی را پایه‌می‌نهد. به زودی ماشین درو مک‌کرمیک فروش بسیاری می‌یابد و جایزه‌ها و نشان‌های چندی را نیز برای مخترعش به پیشکش می‌آورد از آن جمله انتخابش به عنوان عضو ناظر آکادمی علوم فرانسه یکی از این کامیابی‌ها بود. یا در ۱۸۵۱ ماشین او در نمایشگاه کریستال پالاس لندن نشان زرین دریافت داشت. همچنین تندیس مک‌کورمیک را در محوطهٔ جلویی دانشگاه واشنگتن و لی در ویرجینیا ساخته‌اند.

[misam5526]

الکساندر گراهام بل (۳ مارس ۱۸۴۷ - ۲ اوت ۱۹۲۲) مخترع، مبتکر و دانشمند انگلیسی بود. بل اختراعات زیادی داشته‌است اما شهرت او بیشتر به خاطر اختراع تلفن است. از دیگر اختراعات معروف وی می‌توان از فلز یاب نام برد.

زندگی

الکساندرگراهام بل مخترع تلفن در ۳ مارس ۱۸۴۷ (۲۵ آوریل سال ۱۸۴۷) درشهر ادینبورگ بریتانیا زاده شد وی اگر چه چندسالی بیش به مدرسه نرفت ولی با همت خودش و تلاش خانواده هم در دوران ابتدایی و هم در دوران متوسطه شاگرد ممتازی بود او تحصیلات کالج نداشت و از آنجا که پدر گراهام بل یعنی ملویل بل متخصص فیزیولوژی صدا، اصلاح گفتار و آموزش به ناشنوایان بود در همان دوران کودکی علاقه بل به شغل پدر در او پیدا شد و او تصمیم گرفت با شغل پدر امرار معاش کند.

درسال ۱۸۷۱ میلادی (۱۲۵۰ هـ.ش) الکساندر گراهام بل که درآن هنگام ۲۴ ساله بود دوبرادر خود را به خاطر سل ازدست داد و او خود از بیماری جان سالم به دربرد ودر همان سال به همراه پدر و مادر خود راهی شهر انتاریو کانادا شد، گراهام بل یکسال در کانادا با آسایش زندگی کرد ودوران نقاهت خود را سپری کرد.

درهمان سال الکساندر راهی ایالات متحده شدن چون نامه‌ای از خانم سارافولر، مدیر آموزشگاه ناشنوایان بوستن دریافت کرد که درآن نامه از او خواسته شده بود که شغل معلمی درآن آموزشگاه را بپذیرد و از آن پس بل هرروز به کلاس درس می‌رفت و روشهایی که از پدر خود برای آموزش ناشنوایان یادگرفته بود به کار می‌بست او در پایان روز آزمایش ارتعاش را با دیاپازنهای خود ازسر می‌گرفت، او دیاپازنهای خود را در اتاق خواب گذاشته بود و برروی آنها کار می‌کرد و معتقد بود که مساله ارتعاش مجهولات زیادی دارد او در این زمینه به مطالعه یکی از کتابهای مشهور هلموتز، فیزیکدان نامی آلمانی، به نام تئوری وظایف اعضاء مبنی بر مطالعه احساسات شنوایی پرداخت و در همین زمان یعنی در دهه هفتاد او در کارگاه برق چارلز ویلیامز که مرجع بسیاری از مخترعان بود با تامس واتسون آشنا شد.

واتسن درآن موقع فقط بیست سال داشت اما تا آن زمان به کارهای گوناگونی پرداخته بود مدرسه را در دوازده سالگی ترک کرد و از آن پس چندی به ظرفشویی ومدتی هم به پیشخدمتی پرداخته بود اما سرانجام به دلیل جاذبه شگفت برق به کارگاه ویلیام آمده بود او آدمی چابکدست و تیزهوش بود ودر نمونه سازی مهارت داشت از این رو مخترعان اورا خوب می‌شناختند آشنایی بل با واتسون به این صورت بود که بل روزی در حالیکه که تلگراف هارمونیک را دردست داشت ملاقات نمود و با او در زمینه بهتر کارکردن دیاپازن ‌ها و فرستادن چند پیام درآن واحد با یک رشته سیم صحبت کرد بل از واتسون خواست که او را در ساخت این دستگاه یاری نماید و واتسون هم قول داد تا آنجا که بتواند با آنها یاری برساند. از آن پس الکساندر و واتسن به آزمایش تلگراف هارمونیک دست زدند و آزمایشهای آنها پس از تعطیلی کارگاه آغاز می‌شد و آنها تا سرتاسر بهار سال بعد به هم کارکردند.

الکساندر و واتسن برابر هم، هریک درسویی از اتاق ایستاده بودند. سیم درازی دو دستگاه را بهم وصل می‌کرد، الکساندر گاه‌بگاه یک دیاپازن برمی داشت و به گوشش می‌چسباند. سپس آن را برجایش می‌ گذاشت و کمی تنظیم می‌کرد و آزمایش را ازسر می‌گرفت آنها به درستی نظریه خود آگاه بودند اما روش به کار بستنش را نمی‌دانستند نخست نتهای را بدقت موزون می‌کردند و با سیم می‌فرستادند اما هنگام دریافت آنها را درهم می‌یافتند بل در همین هنگام پس از آزمایشات زیاد، ناامید شد و درهمین هنگام جرقه تولید و ساخت تلفن درمغز او زده شد او طرح خود را به واتسون توضیح داد و پس از مشورت آنها به این نتیجه رسیدند که ساخت تلفن به هزینه زیادی احتیاج دارد و ساختن حتی یک نمونه هم از از استطاعت مالی آنها به دور است. پس از یکی دوروز بل به خود جرات داد به دیدن آقای هبرد و آقای ساندرز که هردو آنها از سرمایه داران بوستن بودند برود تا از آنها پشتیبانی بکنند اما آنها استقبال چندانی از بل نکردند و به او پیشنهاد کردند که مشخصات تلگراف خود را به واشنگتن ببرد و آنرا در اداره اختراعات ایالات متحده ثبت بکند و او رهسپار واشنگتن شد و بل اختراع خود را ثبت کرد.

از آن به بعد الکساندر هفته‌ای یک شب با واگن اسبی به خانه هبرد می‌رفت چون در اولین دیدار که الکساندر برای کمک مالی به خانه آقای هبرد رفته بود دراین دیدار دوستی الکساندر بر دل آن مرد نشست، میبل دختر آقای هبرد لال بود و از اینرو پدرش از الکساندر خواست تا با روش خود با او سخن بگوید و سخن گفتن را به او یاد بدهد. پس از چند هفته دیگر چندان نیازی به آموزش نبود. زیرا میبل خوب سخن می‌گفت اما الکساندر هنوز هرهفته به خانه هبرد می‌رفت و خود را درآن خانه بیگانه نمی‌یافت و درهمین هنگام به میبل قول داد که با اوازدواج بکند، در همین هنگام، دوهمکار دیاپازن را برای کارخود کافی نیافته بودند، از اینرو الکساندر برآن شد که به جای دیاپازن ازنی فولادین ارگ استفاده کند و آنها با این کار نتیجه گرفتند و توانستند صوت را انتقال دهند و امتیاز اولین تلفن در ۷ مارس ۱۸۷۶ (۶ اسفند ۱۸۷۶ هـ.ش) به او اعطا شد.

در ۲۴ ژوئن ۱۸۷۶ (۳ تیر ۱۸۷۶) الکساندر به نمایشگاه صدساله صنایع گام نهاد. این نمایشگاه در فید مونت پارک فیلادلفیا برگزار شد دراین نمایشگاه که امپراطوربرزیل هم حضور داشت بل برنده جایزه ویژه شد.

پس از آن بل به معرفی اختراع خود در این زمینه پرداخت و در تالارهای زیادی سخنرانی کرد. درهمین هنگام آقای هبرد سرمایه‌گذاری را در تلفن آغاز کرد و حتی راضی به ازدواج او با میبل شد و عروسی آنها ۱۱ ژوئیه ۱۸۷۷ (ـ۲۱ خرداد ۱۲۵۶) انجام گرفت و درهمین هنگام بل به همراه میبل روانه انگلستان شد و در آنجاخانه‌ای را کرایه کرد مشغول پذیرایی مهمانانی شد که هرکدام جویای آشنایی با تلفن بودند و او در انگلستان حتی در حضور ملکه هم طریقه کار تلفن را اجرا کرد.

بل وهمسرش در اکتبر ۱۸۷۸(آبان ۱۲۵۷) با کشتی به سوی آمریکا روانه شدند، و بل به محض رسیدن به آمریکا روانه بوستن شد تا به دفاع از امتیاز تلفن که شرکت دسترن یونیون مدعی آن شده بود بپردازد. او دراین دادگاه سر بلند بیرون آمد و در همان سال آقای هبرد و واستون اولین آگهی را چاپ کردندو این آگهی تاثیر شگفت‌انگیزی در مردم داشت، هرکس به فکر تهیه تلفن افتاد. درسال ۱۹۱۵ یک خط تلفن سرتاسری درخاک آمریکا برقرار شد. آن روز رئیس جمهور آمریکا از کاخ سفید در واشنگتن با فرماندار کالیفرنیا ارتباط برقرار کرده بود و صدای او را می‌شنید. در این جشن فقط رئیس جمهور و فرماندار شرکت نداشتند بلکه درهمین هنگام بل در نیویورک پشت میزی نشسته بود وبا واتسن که در کالیفرنیا بود درباره روزهای اولیه اختراع صبحت می‌کرد.

در۲ اوت سال۱۹۲۲(۲۴ آوریل سال ۱۹۱۸ ) بل در نیویورک دیده از جهان فروبست. و او که مسیحی بود و کاتولیک به آئین آنها اورا دفن کردند.

[misam5526]

جیمز وات فیزیکدان و مخترع مشهور انگلیسی و پدر انقلاب صنعتی است.
جیمز وات با تکمیل دیگ بخار خدمت بزرگی به فیزیک و مکانیک کرد . اختراع چگالگر بخار توسط وی موجب صرفه‌جویی زیادی در مصرف سوخت و گسترش استفاده از نیروی بخار شد. به افتخار او واحد توان در اس‌آی، وات نامیده می‌شود.





زندگی

در شهر گریناک اسکاتلند به دنیا آمد. در دانشگاه گلاسکو تحصیل کرد . او دو بار ازدواج نمود و در ۲۵ اوت ۱۸۱۹ در منزل شخصیش در سن ۸۳ سالگی درگذشت.

[misam5526]

چانگ هِنگ( پین‌یین:Zhāng Héng ؛وید-جایلز:Chang Heng) (زادهٔ ۷۸-مرگ ۱۳۹ میلادی) ستاره‌شناس، ریاضی‌دان، مخترع، جغرافیادان، نقشه‌کش، هنرمند، شاعر، سیاستمدار و ادیب چینی از نانیانگ هنان بود که در روزگار دودمان هان خاوری می‌زیست.
او دستگاهی را ساخته‌بود که شیوهٔ کارش همانند زلزله‌نگارهای کنونی بود. او زمین را گوی‌مانند می‌دانست و قاره‌ها را ۹تا می‌انگاشت.

[misam5526]

کریستین هویگنس (به هلندی: Christiaan Huygens) دانشمند و فیزیکدان سرشناس هلندی قرن هفدهم بود[۱].
کریستین در ۱۴ آوریل ۱۶۲۹ در لاهه هلند به دنیا آمد و بعدها با اختراع ساعت پاندولی توانست نام خود را در میان مخترعین جهان ثبت کند[۲].

پدر کریستین مردی با نفوذ، شاعر، سیاست‌مدار، موسیقی دان و ورزشکار بود. کریستین خیلی زود به ریاضیات علاقه مند شد و به تحصیل آن پرداخت. وی در دانشگاه‌های لیدن و بردا مشغول به تحصیل شد. ۲۲ سال بیشتر نداشت که در زمینه علوم ریاضی و ستاره شناسی رساله‌ای نوشت که مورد توجه استاد ریاضیاتش رنه دکارت قرار گرفت. در آن زمان اکثر دانشمندان سرگرم مطالعه و تحقیق در مورد این دو رشتهٔ علمی بودند و هویگنس نیز از آنها جدا نبود[۲].

در این زمان تلسکوپ جدیدی اختراع شد و هویگنس به رشته ستاره شناسی علاقه بیشتری پیدا کرد. لوازم و وسایلی که او از آنها استفاده می‌کرد بسیار قدیمی و کهنه بودند و او تصمیم گرفت که عدسی‌های تلسکوپ را خود بسازد.

[misam5526]

گوگلیلمو مارکونی (به ایتالیایی: ‎Guglielmo Marconi‏)^ (۲۵ آوریل ۱۸۷۴ - ۲۰ ژوئیه ۱۹۳۷) مهندس برق ایتالیایی و دریافت‌کننده جایزه نوبل بود که سیستم بی‌سیم تلگرافی یا همان رادیو را اختراع کرد. مارکونی رئیس فرهنگستان ایتالیا[۱] و عضو شورای عالی فاشیستی ایتالیا بود.

[misam5526]

میخائیل کلاشینکف مخترع روسی سلاح کلاشنیکف است.
میخائیل کلاشینکوف در سال ۱۹۱۹ در شمال روسیه در روستایی به نام سیبری متولد شد.

او در خانواده‌ای فقیر زندگی می‌کرد,سطح تصحیلات وی خیلی پایین بود , به طوری که نتوانست دوران متوسط را طی کنند.

به خاطر همین وی در سن کم جوانی وارد ارتش شوری شد. در طی حمله‌ای که ارتش شوروی به طرف المان داشت میخائیل کلاشینکوف در شهری به نام تانکش‌ در سال ۱۹۴۵ مجروح و در بیمارستان بستری شد، او در بیمارستان تصمیم گرفت که با در هم آمیختن ویژگی‌ها و کاربردهای سلاح آمریکایی ام یک و تفنگ آلمانی اس. تی. جی ۴۴ یک تفنگ خودکار طراحی و تولید کند. و در سال ۱۹۴۷ این سلاح درست شد, و بعد از ان در سال ۱۹۵۱ به طور رسمی وارد ارتش روسیه شد.

کلاشینکف که در سن ۹۰ سالگی کم بنیه اما همچنان تیزهوش به نظر می‌رسد در مراسمی گفت: (اگر می‌خواهید کسی را مقصر بدانید) آلمان‌های نازی را به خاطر اینکه مرا مجبور کردند طراح سلاح شوم، مقصر بدانید! وی افزود: البته من همواره می‌خواستم که دستگاه‌ها و ماشین‌آلات مورد نیاز کشاورزی بسازم.از آغاز تولید کلاشنیکف تاکنون بیش از صد میلیون قبضه از مدل AK-۴۷ در کارخانهٔ تولید این سلاح در شهر ایژوسک روسیه و یا سایر کشورها با مجوز قانونی و یا به طور غیر قانونی ساخته شده‌است.