mojtaba13721372 نوشته شده:, من اصلا علاقه ندارم توی همچنین بحث هایی شرکت کنم ... ولی گاهی اوقات دیگه خون ادم به جوش میاد ... اخه دوستان چرا ایقدر بی انصاف هستین ؟؟!!!! کارهای دولت قبلی تازه الان داره ...... در میاد .... اختلاس ، دزدی ، بی حرمتی ، منزوی شدن ، قیمت های نجومی ..... توی اون دولت گدا ، گداتر و ثروتمند ، ثروتمند تر شد .... اختلاف طبقاتی به کجا رسید؟؟!!! یکی ماشینی می خره که دیگران اسمشم نمی دونن از اون طرف یکی دیگه کرایه سوار شدن ماشین برای رفتن به دانشگاهش و نداشت .... خواهشا اینقدر سنگ نندازین ....
c
زود قضاوت نکنید...... صنایع فضایی ایران در جا زده....... بی انصاف نباشید..........
شما از پیشرفت تحقیقات فضایی اطلاع دارید که میگید در جا زده؟ ما فقط "پرتاب ها" رو اونم بیشتر (بخونید کلا) به خاطر مسائل (در واقع توهمات) سیاسی متوقف کردیم. ساخت ماهواره ها و ماهواره برها همچنان در حال پیگیری بود نتیجه اش هم پرتابگر سنگینی که اشاره کردم که به لطف "خوشحال ها" هرگز حتی آزمایش هم نمیشه. سال 92 عملا سال دولت یازدهم بود با وجودی که در شش ماهه دوم قدرت رو تحویل گرفتن. دو سال آخر احمدی نژاد هم کشور عملا رو هوا اداره میشد.
اما فقر و مسائل اقتصادی حواستون هست چی میگید؟ با انحلال سازمان فضایی جلوی اختلاص و فقر گرفته میشه؟ کدوم تحریم تا الان برداشته شده؟
هر موفقیت اقتصادی هم که دولت داشته تو همین شرایط تحریم بوده. حرفای شما به این معنیه که پیشرفت فناوری های های تک در کشور مانع پیشرفت اقتصادیه. این جانب داری کور رو رها کنید و منطقی تر از قبل دور و برتون رو ببینید.
, برادر من من نمی خوام اصلا توی همچنین بحث هایی شرکت کنم. ولی اینقدر و مطمئن هستم که چه بلایی توی اون هشت سال سرمون اومد ... اینقدر بلا اومد که توی هشت سال دفاع مقدس سرمون نیومد .... والسلام ... دیگه هم جوابی از من نمی شنوید ...
Arash27 نوشته شده:[quote="mojtaba13721372 زود قضاوت نکنید...... صنایع فضایی ایران در جا زده....... بی انصاف نباشید..........
شما از پیشرفت تحقیقات فضایی اطلاع دارید که میگید در جا زده؟ ما فقط "پرتاب ها" رو اونم بیشتر (بخونید کلا) به خاطر مسائل (در واقع توهمات) سیاسی متوقف کردیم. ساخت ماهواره ها و ماهواره برها همچنان در حال پیگیری بود نتیجه اش هم پرتابگر سنگینی که اشاره کردم که به لطف "خوشحال ها" هرگز حتی آزمایش هم نمیشه. سال 92 عملا سال دولت یازدهم بود با وجودی که در شش ماهه دوم قدرت رو تحویل گرفتن. دو سال آخر احمدی نژاد هم کشور عملا رو هوا اداره میشد.
اما فقر و مسائل اقتصادی حواستون هست چی میگید؟ با انحلال سازمان فضایی جلوی اختلاص و فقر گرفته میشه؟ کدوم تحریم تا الان برداشته شده؟
هر موفقیت اقتصادی هم که دولت داشته تو همین شرایط تحریم بوده. حرفای شما به این معنیه که پیشرفت فناوری های های تک در کشور مانع پیشرفت اقتصادیه. این جانب داری کور رو رها کنید و منطقی تر از قبل دور و برتون رو ببینید.
سلام. بله خبر دارم....احمقانه است اگر ادعا کنم در جریان جزییات همه مور هستم ولی به فراخور مسئولیت و آشنایانی که دارم از برخی موارد مطلع هستم .... ما به علت بن بست در بعضی تحقیقات (کاملا طبیعیه و اصلا نمیشه تقصیر کسی انداخت)، ضعف مدیریت و از همه مهمتر نبود اعتبارات در بسیاری از جنبه ها در جا زدیم.... مشکل تحقیقات قابل حله و نگران کننده نیست و کاملا طبیعیه ولی ضعف مدیریت و هدر رفت اعتبارات نگران کننده است که امیدوارم در آینده بهتر بشه.... نباید با موضوع احساسی برخورد کرد...گاهی وقتا تغییر ریل باعث میشه ضعفهایی رو که وجود داشته بر طرف کنیم و البته واضحه که بعد از مدتی باید از نوع بیاندیشیم که حلا چه تغییری احتیاج داریم....
کد خبر: ۴۷۰۷۸۰تاریخ انتشار: ۰۸ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۷:۰۳ - 28 January 2015 محمد باقر نوبخت، سخنگوی دولت امروز در حالی در حاشیه جلسه هیأت دولت، چرایی لغو مصوبه غیرقانونی ۱۳۸۹ دولت قبل در تغییر ساختار فضایی کشور و پروژه «ادغام و انتقال» به نهاد ریاست جمهوری را تشریح کرد که مدتی است برخی از منتقدان، از این تصمیم با نام «انحلال سازمان فضایی و ندید گرفتن موفقیت‌های کشور در این عرصه» یاد کرده و چشم بر دیگر اتفاقات این عرصه می‌بندند. به گزارش «تابناک»، توسعه فنآوری فضایی ایران که در اواخر دهه ۶۰ جان گرفت و پس از اندکی، حرکت پرشتاب آن حیرت همگان را برانگیخت، ناگهان با ورود عده‌ای از سیاسیون و حتی دخالت برخی افراد ـ که با نام «جریان انحرافی» از ایشان یاد می‌شود ـ دچار توفان بنیان‌کنی شد که بیش از چهار سال این عرصه را دچار آشوب و پریشانی کرد و صدمات جبران ناپذیری به بخش فضایی کشور وارد آورد. آیا جریان انحرافی سازمان را مدیریت می‌کرد؟ نفوذ جریان انحرافی در این عرصه (با توجه به انتشار اسناد موجود) و تخلفات مالی و سیاسی صورت گرفته که معاون اجرایی رئیس جمهور از محرز بودن آن‌ها خبر داده، به حدی بود که روحانی را مجاب کرد با مشورت جمعی از خبرگان و نخبگان فضایی کشور، برنامه اصولی اصلاحات در این عرصه را طراحی کرده و چندی پیش با حکمی که برای معاون علمی و فنآوری خود مبنی بر ایجاد مرکز ملی فضایی صادر کرد، حرکت برای تغییرات در این عرصه را آغاز کند. همان گونه که انتظار می‌رفت، اعلام خبر صدور این حکم، با واکنش تند برخی رسانه‌ها و حملاتی گاه با چشمان بسته به این حکم مواجه شد که برای چند هفته به شدت ادامه داشت، تا جایی که این احتمال داده شد، شاید جنجال‌های رسانه‌ای از طریق جریان‌های خاصی هدایت می‌شود. از طرفی در مقابل حملات بی‌سابقه رسانه‌ای علیه دولت، انتقادات غیرکار‌شناسانه و گاه ارتباط دادن تصمیم‌گیری‌های روحانی به مذاکرات هسته‌ای با پاسخ قاطع بعضی از صاحب‌نظران حوزه فضایی مواجه شد و حمایت‌های کار‌شناسان از دولت با بیان مشکلات قانونی و مدیریتی بعد دیگری از ماجرا را رقم زد. بدین ترتیب هیاهوی رسانه‌ای آنقدر گسترش یافت که بر اساس شنیده‌ها به خانواده داخل سازمان فضایی نیز کشیده شد تا نشان دهنده رازهایی باشد که در دل سازمان فضایی ایران نهفته بود و افشای آن‌ها برای بعضی از ذینفعان خطرناک جلوه می‌کرد. آیا فردی خاص پشت پرده انتقال غیرقانونی و سیاسی بود؟ هنگامی که احمدی‌نژاد در سال ۱۳۸۹ در اقدامی غیرمنتظره و تعجب برانگیز، مصوبه شورای عالی اداری با نام «انتزاع سازمان فضایی ایران از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و الحاق آن به نهاد ریاست جمهوری» را رسما ابلاغ کرد، شاید کمتر کسی می‌توانست ابعاد و زوایای پشت پرده این تصمیم شتابزده و اقدام غیرمترقبه را تخمین بزند. هرچند از همان آغاز امر، اغلب صاحب‌نظران و کار‌شناسان حوزه فضایی، نسبت به روند تصمیم‌گیری زودهنگام و سؤال برانگیز این «انتقال و ادغام» و نیز حضور یکباره صد‌ها نیروی جدید زیر نظر نهاد ریاست جمهوری با دید شک و تردید می‌نگریستند، حادثه به قدری سریع اتفاق افتاد که مجالی برای اقدام یا حتی نقد و بررسی کار‌شناسانه آن باقی نگذاشت. با موشکافی و مرور کلی بر مکتوبات و مستندات موجود (از جمله سندی که پیشتر در تابناک منتشر شد) می‌توان دریافت که این پروسه از مدت‌ها قبل با هدایت، پشتیبانی و نظارت مستقیم شخص مشایی و نیز همکاری تنگاتنگ وزارت علومِ وقت، پژوهشکده مهندسی جهاد، پژوهشگاه هوافضا به طور فشرده در جریان بوده است. تصمیم روحانی قانونی است آنچه آشکار است، اینکه سازمان فضایی که بر اساس یک سیر قانونی و پس از تصویب مجلس شورای اسلامی رسما در سال ۱۳۸۴ راه اندازی شده بود، در حالی با مصوبه شورای‌عالی اداری و با دستور احمدی‌نژاد در کمترین زمان ممکن از وزارتخانه جدا شد که بر اساس قوانین، تغییر جایگاه تشکیلات حکومتی از جمله این سازمان، مستلزم اخذ مصوبه قانونی از مجلس بود و تصمیمات مراجع اداری و اجرایی درباره آن وجاهت قانونی نداشت. همین گزاره موجب شد در آن زمان برخی شخصیت‌ها، به ویژه نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اغلب کار‌شناسان و صاحب‌نظران، مخالفت‌هایی بروز دهند؛ مخالفت‌هایی که راه به جایی نبرد تا متولیان این ایده، زمینه جدایش سازمان فضایی از وزارت ارتباطات و الحاق بخش‌های مدنظر را به آن، بدون هیچ مشورتی با اکثریت صاحب‌نظران فراهم آورده و به انجام برسانند. اکنون بنا بر آخرین اخبار اعلامی از سوی سخنگوی دولت فعلی، مصوبه غیر قانونی سال ۱۳۸۹ لغو شده و سازمان فضایی دوباره به وزارت ارتباطات برگشته است. این اقدام نشان می‌دهد، روحانی به نظر اکثریت کار‌شناسان عمل کرده است و اقدام او مشکلات قانونی را برطرف خواهد ساخت. نظارت که نباشد… انفکاک سازمان فضایی از وزارت ارتباطات و فنآوری اطلاعات که یک وزارتخانه کاملاً فنی ـتخصصی با ماهیت و مأموریت ارائه سرویس و خدمات مخابراتی به مردم است، در عمل سازمان فضایی را از حاکمیت و نظارت عالیه فنی و نیز حساب کشی و پاسخگویی به نهادهای نظارتی و قانونی نظیر مجلس شورای اسلامی و ... خارج و به مجموعه‌ای مستقل و تحت مدیریت و مسئولیت نهاد ریاست جمهوری، به ویژه شخص خاصی که پیگیر این جدایی بود، تبدیل کرد. مشایی و یاران وی از همان ابتدا با مخدوش کردن نقش و وظایف کارفرما، مجری و ناظر در قالب پژوهشگاه فضایی طوری رفتار کردند که نمی‌شد انتظار چندانی از روند صحیح و کار‌شناسانه تعریف مأموریت‌ها و پروژه‌های فنی و بالتبع پیشرفت مناسب آن‌ها در مراحل اجرا و حتی بودجه‌های در نظر گرفته شده داشت. بنا به اظهارات کار‌شناسان و نیز برخی شواهد موجود، اتلاف نیرو، امکانات، زمان، بودجه و اعتبارات سنگین در این حوزه، بدون کسب کمترین نتیجه و خروجی قابل پذیرش در این مدت، بزرگ‌ترین دستاورد سال‌های پس از ادغام تبدیل شد. انحرافی که موجب از دست رفتن نقاط مداری شد بنا بر قانون «وظایف و اختیارات وزارت ارتباطات و فنآوری اطلاعات»، شورای‌عالی فضایی از جایگاهی ویژه و رفیع جهت سیاست‌گذاری، هماهنگی، تدوین و تصویب راهبردهای کلان و هدایت و برنامه‌ریزی فعالیت‌های فضایی کشور برخوردار است؛ بنابراین، شأن و حیطه وظایف مهم و حیاتی این شورا می‌طلبد تا با بهره‌گیری از نظریات همه بازیگران و خبرگان حوزه فضایی و نیز توانایی‌ها و ظرفیت‌های موجود، نقشه راه فضایی را مبتنی بر شرایط، الزامات و مقتضیات کشور ترسیم و تدوین کرده و نقش حساس و مستقل خود را در نظارت و هماهنگی بخش‌ها و مجموعه‌های فعال کشور اعمال کند؛ اما به دنبال تغییر جایگاه سازمان فضایی در سال ۱۳۸۹ و اعمال سیاست‌های انحرافی و عدم تشکیل منظم جلسات شورای‌عالی فضایی، عملا این شورا نیز تأثیرگذاری خود را از دست داد. شواهد حاکی از آن است که سیطره همه‌جانبه و هدفدار جریان انحرافی بر مقدرات سازمان فضایی، موجب انحراف اهداف، برنامه‌ها و فعالیت‌های اصلی این سازمان نیز شد. طبق قانون مصوب مجلس و نیز ماده ۱ اساسنامه مصوب هیأت دولت، سازمان فضایی متولی انجام وظایف قانونی و امور مطالعاتی، پژوهشی، طراحی، مهندسی و اجرا در زمینه فناوری‌های خدمات فضایی و سنجش از راه دور و تقویت شبکه‌های ارتباطی و فنآوری فضایی در داخل و خارج از کشور است. همچنین در تبیین شرح وظایف و اختیارات، بیشترین و مهم‌ترین مسئولیت سازمان حول محور اقدامات مطالعاتی، پژوهشی، طراحی، مهندسی و اجرا در زمینه فن‌آوری‌های خدمات فضایی و سنجش از راه دور و تقویت شبکه‌های فضایی و اجرای پروژه‌های ماهواره‌ای و سایر فناوری‌های مورد نیاز برای توسعه فنآوری فضایی و نیز مدیریت و بهره‌برداری از موقعیت‌های مداری به منظور استفاده از ماهواره‌های تحقیقاتی و کاربردی و ارایه خدمات فضایی متمرکز شده است. اما آنچه در عمل اتفاق افتاد، غفلت کامل از مأموریت‌های ذاتی و مصوب سازمان و توجه خارق‌العاده و نامعقول به اهداف و برنامه‌های غیرضرور و نمایشی نظیر اعزام موجود زنده به فضا، پایگاه ملی پرتاب، شهرک فضایی و ... در راستای تحقق نیات سیاسی ـ تبلیغی بود. یکی از نتایج زیانبار این نگرش غیر اصولی و انحراف در اولویت‌بندی منطقی و کار‌شناسانه فعالیت‌های فضایی و نیز سوء‌مدیریت مدیران ذیربط، از دست رفتن دو نقطه مداری ارزشمند (نقاط ۳۴ و ۴۷ درجه شرقی) از سه موقعیت مداری ایران در مدار زمین آهنگ است.
اینها همه توجیهه. برای مقابله با فساد و جریان انحرافی و این مزخرفات باید جلوی اشخاص گرفته بشه نه اینکه برنامه ی فضایی کشور تقاص پس بده. اگر اختلاص و فسادی وجود داشته موشک ها و ماهواره ها باید جورش رو بکشن؟ حتی اگر این کار صرفا از روی خیرخواهی بوده باشه چیزی ارزشمندتر از دوستی خاله خرسه نیست.
روز فناوری فضایی همین 14 بهمن همه چیز رو روشن میکنه. خیانت یا اونی که بعضی ها ادعا میکنن.
آقایون "مطلع از برخی مسائل" قبل از صحبت از "بن بست" بهتره بدونن هیچ کشور دیگه ای به جز فرانسه نتونسته در هر سه پرتاب اول با موفقیت ماهواره رو به مدار صحیح پرتاب کنه. هیچ کدوم از قدرت های فضایی حال حاضر از این نظر با ایران قابل مقایسه نیستن. فراموش نکنید ژاپن در هر 4 پرتاب اول با شکست رو به رو شد. کره ی جنوبی دو سال بعد از ما و در حالی که موتور رو از روسیه خریده بود با ماهواره بر بومی خودش و بعد از دو شکست تونست ماهواره ای رو که ساخته بود پرتاب کنه. مانع تراشی های آمریکا هم در مقابل این متحد مهمش برای خودش داستانیه. قرار بود کره ای ها اول "تکنولوزی" ساخت موتور رو از روس ها بخرن. اما آمریکا اونها رو مجبر کرد به جای "تکنولوژی" فقط "موتور" بخرن. روسها هم نامردی نکردن و به بهانه ی دریافت هزینه ی توسعه ی موتور جدید برای کره ، بودجه ی لازم برای ساخت موتور ماهواره بر انرگیا رو هم از کره ای ها گرفتن. خنده دار اینه که کره نه فقط "دوست" که "متحد" آمریکاس. می خواد پیشرفت کنه. دو تا کشور مستقل (روسیه و کره جنوبی) می خوان با هم همکاری کنن و بده بستون فنی داشته باشن. آمریکا این وسط چیکاره اس؟
آمریکا میذاره کشور دیگه ای به ما ماهواره "بفروشه"؟ تکنولوژی بماند. هر گونه توقف یا تاخیری به ضرر ماست. زمان میگذره و اگر موقعیت های مداری رو اشغال نکنیم از دست میدیم. کسی هم دلش به حال ما نسوخته.
این دو بند آخر هم چیزی جز فرافکنی و مزخرف نیست. از دست رفتن نقاط مداری به خاطر عدم اشغال اونهاس. قبلا هم سازمان بین المللی متولی تخصیص مالکیت نقاط مداری زمین آهنگ به ایران برای اشغال موقعیت ها اولتیماتوم داده بود اما با وجود چند بار رایزنی و تمدید به دلیل عدم موفقیت ایران در خرید ماهواره یا پرتاب بومی، اونها رو از ما گرفتن. بر خلاف پیشرف های اتمی که سرنوشت نامعلومی دارن میشه در اینده نقاط مداری رو با "پول" خرید. چیزی که با انحلال سازمان فضایی دیگه ممکن نیست.
برای حفظ اون نقطه ی مداری سوم هم باید هر چه زودتر یک ماهواره ی زمین آهنگ ساخته و پرتاب بشه. تنها راه برای انجام این کار هم اینه که خودمون اقدام کنیم. گام اول برای این کار پرتاب ماهواره ی ظفر و آزمایش "سیستم مانور مداری" هست و بعد از اون پرتاب بقیه ی ماهواره های "در صف پرتاب" در قالب یک برنامه ی نسبتا فشرده.
همین حالا هم یک ماهواره ی تلویزیونی زمین آهنگ در داخل کشور در حال ساخته که متاسفانه با این اقدام دولت معلوم نیست چی به سر این ماهواره یا پروژه های مشابهش میاد.
برای درک بهتر یه مثال می زنم. ژاپن از چند دهه پیش به طور جدی تلاش کرد تا "هواپیما ساز" بشه و به طور بومی هواپیماهای مسافر بری تولید کنه. اما تا همین 2014 موفق نشده بود. در مقابل برزیل با وجود تکنولوزی و اقتصاد ضعیف تر الان امبرائر رو داره که رتبه ی اول دنیا در ساخت هواپیماهای کمتر از 120 نفر (جت های منطقه ای و جت های تجاری) رو داره. زاپنی ها با وجود موقعیت برتر فنی-اقتصادی شون شکست خوردن فقط به خاطر اینکه در این کشور هشت نهاد مختلف مسئول تعیین اولویت ها و قوانین مرتبط با ساخت هواپیما هستن. اخنلاف و گاهی تضاد کامل اولویت ها و قابلیت های درخواست شده باعث عقب موندگی ژاپنی ها شد. اما حالا با "رفع" این مشکل تونستن میتسوبیشیMRJ رو بسازن. برزیلی ها با یکی کردن نهادهایی که امبرائر باید به خواسته هاشون جواب میداد و تجمیع خواسته ها به چنین جایگاهی رسیدن که فوکر هلند سالهاست ازش رونده شده و بمباردیه ی کانادا بعد از امبرائر برزیل قرار گرفته.
سوء مدیریت واقعی "تکثر نهادها"ست. روحیه همکاری و کار جمعی در ایرانی ها از زاپنی ها بهتر نیست. همین حالا هم موازی کاری در نهادهای مختلف بیداد میکنه بعد اقایون با علم به این مطلب و فقط از "سر خیرخواهی" و "مقابله با فساد و بی قانونی" دست به چنین اقدامی میزنن. برای همینه که از این کار بوی خوبی به مشام نمی رسه.
Arash27 نوشته شده:اینها همه توجیهه. برای مقابله با فساد و جریان انحرافی و این مزخرفات باید جلوی اشخاص گرفته بشه نه اینکه برنامه ی فضایی کشور تقاص پس بده. اگر اختلاص و فسادی وجود داشته موشک ها و ماهواره ها باید جورش رو بکشن؟ حتی اگر این کار صرفا از روی خیرخواهی بوده باشه چیزی ارزشمندتر از دوستی خاله خرسه نیست.
روز فناوری فضایی همین 14 بهمن همه چیز رو روشن میکنه. خیانت یا اونی که بعضی ها ادعا میکنن.
آقایون "مطلع از برخی مسائل" قبل از صحبت از "بن بست" بهتره بدونن هیچ کشور دیگه ای به جز فرانسه نتونسته در هر سه پرتاب اول با موفقیت ماهواره رو به مدار صحیح پرتاب کنه. هیچ کدوم از قدرت های فضایی حال حاضر از این نظر با ایران قابل مقایسه نیستن. فراموش نکنید ژاپن در هر 4 پرتاب اول با شکست رو به رو شد. کره ی جنوبی دو سال بعد از ما و در حالی که موتور رو از روسیه خریده بود با ماهواره بر بومی خودش و بعد از دو شکست تونست ماهواره ای رو که ساخته بود پرتاب کنه. مانع تراشی های آمریکا هم در مقابل این متحد مهمش برای خودش داستانیه. قرار بود کره ای ها اول "تکنولوزی" ساخت موتور رو از روس ها بخرن. اما آمریکا اونها رو مجبر کرد به جای "تکنولوژی" فقط "موتور" بخرن. روسها هم نامردی نکردن و به بهانه ی دریافت هزینه ی توسعه ی موتور جدید برای کره ، بودجه ی لازم برای ساخت موتور ماهواره بر انرگیا رو هم از کره ای ها گرفتن. خنده دار اینه که کره نه فقط "دوست" که "متحد" آمریکاس. می خواد پیشرفت کنه. دو تا کشور مستقل (روسیه و کره جنوبی) می خوان با هم همکاری کنن و بده بستون فنی داشته باشن. آمریکا این وسط چیکاره اس؟
آمریکا میذاره کشور دیگه ای به ما ماهواره "بفروشه"؟ تکنولوژی بماند. هر گونه توقف یا تاخیری به ضرر ماست. زمان میگذره و اگر موقعیت های مداری رو اشغال نکنیم از دست میدیم. کسی هم دلش به حال ما نسوخته.
این دو بند آخر هم چیزی جز فرافکنی و مزخرف نیست. از دست رفتن نقاط مداری به خاطر عدم اشغال اونهاس. قبلا هم سازمان بین المللی متولی تخصیص مالکیت نقاط مداری زمین آهنگ به ایران برای اشغال موقعیت ها اولتیماتوم داده بود اما با وجود چند بار رایزنی و تمدید به دلیل عدم موفقیت ایران در خرید ماهواره یا پرتاب بومی، اونها رو از ما گرفتن. بر خلاف پیشرف های اتمی که سرنوشت نامعلومی دارن میشه در اینده نقاط مداری رو با "پول" خرید. چیزی که با انحلال سازمان فضایی دیگه ممکن نیست.
برای حفظ اون نقطه ی مداری سوم هم باید هر چه زودتر یک ماهواره ی زمین آهنگ ساخته و پرتاب بشه. تنها راه برای انجام این کار هم اینه که خودمون اقدام کنیم. گام اول برای این کار پرتاب ماهواره ی ظفر و آزمایش "سیستم مانور مداری" هست و بعد از اون پرتاب بقیه ی ماهواره های "در صف پرتاب" در قالب یک برنامه ی نسبتا فشرده.
همین حالا هم یک ماهواره ی تلویزیونی زمین آهنگ در داخل کشور در حال ساخته که متاسفانه با این اقدام دولت معلوم نیست چی به سر این ماهواره یا پروژه های مشابهش میاد.
برای درک بهتر یه مثال می زنم. ژاپن از چند دهه پیش به طور جدی تلاش کرد تا "هواپیما ساز" بشه و به طور بومی هواپیماهای مسافر بری تولید کنه. اما تا همین 2014 موفق نشده بود. در مقابل برزیل با وجود تکنولوزی و اقتصاد ضعیف تر الان امبرائر رو داره که رتبه ی اول دنیا در ساخت هواپیماهای کمتر از 120 نفر (جت های منطقه ای و جت های تجاری) رو داره. زاپنی ها با وجود موقعیت برتر فنی-اقتصادی شون شکست خوردن فقط به خاطر اینکه در این کشور هشت نهاد مختلف مسئول تعیین اولویت ها و قوانین مرتبط با ساخت هواپیما هستن. اخنلاف و گاهی تضاد کامل اولویت ها و قابلیت های درخواست شده باعث عقب موندگی ژاپنی ها شد. اما حالا با "رفع" این مشکل تونستن میتسوبیشیMRJ رو بسازن. برزیلی ها با یکی کردن نهادهایی که امبرائر باید به خواسته هاشون جواب میداد و تجمیع خواسته ها به چنین جایگاهی رسیدن که فوکر هلند سالهاست ازش رونده شده و بمباردیه ی کانادا بعد از امبرائر برزیل قرار گرفته.
سوء مدیریت واقعی "تکثر نهادها"ست. روحیه همکاری و کار جمعی در ایرانی ها از زاپنی ها بهتر نیست. همین حالا هم موازی کاری در نهادهای مختلف بیداد میکنه بعد اقایون با علم به این مطلب و فقط از "سر خیرخواهی" و "مقابله با فساد و بی قانونی" دست به چنین اقدامی میزنن. برای همینه که از این کار بوی خوبی به مشام نمی رسه.
با سلام... پیامبر (ص) می فرمایند، هیچ کس به حقیقت ایمان نمیرسد مگر این که جدال با مردم را رها کند، هرچند حق با او باشد..... من به دلواپسی و حرفهای شما احترام میزارم و چند سطری هم که نوشتم برای در اشتراک گداشتن اطلاعات (تا حدی که اجازه داریم) و کم کردن از این دلواپسی بود (که ظاهرا موفق نبودم).... امیدوارم در آینده شاهد سربلندی کشور و مردممون باشیم.روز خوش
اره داداش منم دلواپسم همه دلواپسن اون صنعت کجا رفت الان چند وقتیه ازش صدا در نمیاد . همون صنعتی که تو اوج تحریم ها باعث دلگرمی بود و خاری تو چشم دشمنانمون .درسته مناز صنعت مورد بحث اطلاعات زیاد دقیقی ندارم و فعالیت من بیشتر در مورد موتور ماشین الات و پمپ دستگاهای سنگین هست که انشالله اگه بتونم با پولی که در اختیار دارم یدونه پمپ بسازم کشورمون یه قدم به جلو میره ولی بگم که این صنعت باید مستقل باشه و به گقته دوستمون باید این نهاد باید مستقل عمل کنه و نباید زیر یک ارگاان خاص بره وحتی بودجه های این صنعت بااید براش توردیف بودجه یک بودجه براش بنویسن . ولی چه فایده اونایی که اونجا ننشستن چه میفهمن گه جریان چیه و مرغشون یک پا داره . مجلسی که نمایندش یک نظامی باشه بیشتر از این هم نمیشه انتظار داشت . ولی انشالله این صنععت مایه دووام و ارامش برای ما ایرانیا باشه چون این صنعت اینده را براای ما و کشورمون میاره و انشالله موفق باشه باشد که صاحب نظران هم به نظرات دیگران هم احترام بذارن ممنون
دولت آقای احمدی نژاد اقتصاد مملکت رو نابود کرد و صنایع موشکی و هسته ای رو آباد, دولت آقای حسن روحانی برعکسه!
البته هنوز برای قضاوت زود است چون ما که فعلاً تکانی در اقتصاد حس نمی کنیم به جز نفتی که ارزان شده و موجب کاهش قیمت برخی کالاهای وارداتی شده و برخی از مردم خیال می کنند این ارزانی کار دولت بوده!
در مورد صنعت هوا و فضا هم اجازه دهید دهه فجر به پایان برسد، آن وقت هم در مورد صلاح و هم در مورد فساد برخی کارهای دولت با اطمینان بیشتری دیدگاهم را خواهم نوشت.
* * * جز ايران نباشد مرا نام ياد* * * ** * * **که يزدان مرا زين سبب کام داد * * *
[External Link Removed for Guests][FONT=tahoma, Arial] [HIGHLIGHT=#f8f8f8]معاون علمی و فناوری رییس جمهور از پرتاب یک ماهواره ایرانی به فضا در روزهای آینده خبر داد. [FONT=Tahoma, Arial] گزارش مشرق، سورنا ستاری، اطلاعات بیشتری درباره این پرتاب نداد و در عین حال در پاسخ به سوالی درباره روند تاسیس مرکز ملی فضایی که به معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری محول شده از بحث و بررسی و تصمیم گیری در این خصوص با برگزاری جلسه ای در روز سه شنبه این هفته خبر داد.
وی درباره زمان به آب اندازی کشتی اقیانوس پیمای تحقیقاتی «خلیج فارس» که با سفارش و پیگیری های چند ساله پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی و با حمایت مالی معاونت در صنایع دریایی وزارت دفاع ساخته شده و مراسم رسمی به آب اندازی آن طی چند ماه اخیر بارها به تعویق افتاده است، اظهار داشت: اقیانوس پیمای تحقیقاتی در دهه فجر آماده به آب اندازی است.
Arash27 نوشته شده:اینها همه توجیهه. برای مقابله با فساد و جریان انحرافی و این مزخرفات باید جلوی اشخاص گرفته بشه نه اینکه برنامه ی فضایی کشور تقاص پس بده. اگر اختلاص و فسادی وجود داشته موشک ها و ماهواره ها باید جورش رو بکشن؟ حتی اگر این کار صرفا از روی خیرخواهی بوده باشه چیزی ارزشمندتر از دوستی خاله خرسه نیست.
روز فناوری فضایی همین 14 بهمن همه چیز رو روشن میکنه. خیانت یا اونی که بعضی ها ادعا میکنن.
آقایون "مطلع از برخی مسائل" قبل از صحبت از "بن بست" بهتره بدونن هیچ کشور دیگه ای به جز فرانسه نتونسته در هر سه پرتاب اول با موفقیت ماهواره رو به مدار صحیح پرتاب کنه. هیچ کدوم از قدرت های فضایی حال حاضر از این نظر با ایران قابل مقایسه نیستن. فراموش نکنید ژاپن در هر 4 پرتاب اول با شکست رو به رو شد. کره ی جنوبی دو سال بعد از ما و در حالی که موتور رو از روسیه خریده بود با ماهواره بر بومی خودش و بعد از دو شکست تونست ماهواره ای رو که ساخته بود پرتاب کنه. مانع تراشی های آمریکا هم در مقابل این متحد مهمش برای خودش داستانیه. قرار بود کره ای ها اول "تکنولوزی" ساخت موتور رو از روس ها بخرن. اما آمریکا اونها رو مجبر کرد به جای "تکنولوژی" فقط "موتور" بخرن. روسها هم نامردی نکردن و به بهانه ی دریافت هزینه ی توسعه ی موتور جدید برای کره ، بودجه ی لازم برای ساخت موتور ماهواره بر انرگیا رو هم از کره ای ها گرفتن. خنده دار اینه که کره نه فقط "دوست" که "متحد" آمریکاس. می خواد پیشرفت کنه. دو تا کشور مستقل (روسیه و کره جنوبی) می خوان با هم همکاری کنن و بده بستون فنی داشته باشن. آمریکا این وسط چیکاره اس؟
آمریکا میذاره کشور دیگه ای به ما ماهواره "بفروشه"؟ تکنولوژی بماند. هر گونه توقف یا تاخیری به ضرر ماست. زمان میگذره و اگر موقعیت های مداری رو اشغال نکنیم از دست میدیم. کسی هم دلش به حال ما نسوخته.
این دو بند آخر هم چیزی جز فرافکنی و مزخرف نیست. از دست رفتن نقاط مداری به خاطر عدم اشغال اونهاس. قبلا هم سازمان بین المللی متولی تخصیص مالکیت نقاط مداری زمین آهنگ به ایران برای اشغال موقعیت ها اولتیماتوم داده بود اما با وجود چند بار رایزنی و تمدید به دلیل عدم موفقیت ایران در خرید ماهواره یا پرتاب بومی، اونها رو از ما گرفتن. بر خلاف پیشرف های اتمی که سرنوشت نامعلومی دارن میشه در اینده نقاط مداری رو با "پول" خرید. چیزی که با انحلال سازمان فضایی دیگه ممکن نیست.
برای حفظ اون نقطه ی مداری سوم هم باید هر چه زودتر یک ماهواره ی زمین آهنگ ساخته و پرتاب بشه. تنها راه برای انجام این کار هم اینه که خودمون اقدام کنیم. گام اول برای این کار پرتاب ماهواره ی ظفر و آزمایش "سیستم مانور مداری" هست و بعد از اون پرتاب بقیه ی ماهواره های "در صف پرتاب" در قالب یک برنامه ی نسبتا فشرده.
همین حالا هم یک ماهواره ی تلویزیونی زمین آهنگ در داخل کشور در حال ساخته که متاسفانه با این اقدام دولت معلوم نیست چی به سر این ماهواره یا پروژه های مشابهش میاد.
برای درک بهتر یه مثال می زنم. ژاپن از چند دهه پیش به طور جدی تلاش کرد تا "هواپیما ساز" بشه و به طور بومی هواپیماهای مسافر بری تولید کنه. اما تا همین 2014 موفق نشده بود. در مقابل برزیل با وجود تکنولوزی و اقتصاد ضعیف تر الان امبرائر رو داره که رتبه ی اول دنیا در ساخت هواپیماهای کمتر از 120 نفر (جت های منطقه ای و جت های تجاری) رو داره. زاپنی ها با وجود موقعیت برتر فنی-اقتصادی شون شکست خوردن فقط به خاطر اینکه در این کشور هشت نهاد مختلف مسئول تعیین اولویت ها و قوانین مرتبط با ساخت هواپیما هستن. اخنلاف و گاهی تضاد کامل اولویت ها و قابلیت های درخواست شده باعث عقب موندگی ژاپنی ها شد. اما حالا با "رفع" این مشکل تونستن میتسوبیشیMRJ رو بسازن. برزیلی ها با یکی کردن نهادهایی که امبرائر باید به خواسته هاشون جواب میداد و تجمیع خواسته ها به چنین جایگاهی رسیدن که فوکر هلند سالهاست ازش رونده شده و بمباردیه ی کانادا بعد از امبرائر برزیل قرار گرفته.
سوء مدیریت واقعی "تکثر نهادها"ست. روحیه همکاری و کار جمعی در ایرانی ها از زاپنی ها بهتر نیست. همین حالا هم موازی کاری در نهادهای مختلف بیداد میکنه بعد اقایون با علم به این مطلب و فقط از "سر خیرخواهی" و "مقابله با فساد و بی قانونی" دست به چنین اقدامی میزنن. برای همینه که از این کار بوی خوبی به مشام نمی رسه.
با سلام... پیامبر (ص) می فرمایند، هیچ کس به حقیقت ایمان نمیرسد مگر این که جدال با مردم را رها کند، هرچند حق با او باشد..... من به دلواپسی و حرفهای شما احترام میزارم و چند سطری هم که نوشتم برای در اشتراک گداشتن اطلاعات (تا حدی که اجازه داریم) و کم کردن از این دلواپسی بود (که ظاهرا موفق نبودم).... امیدوارم در آینده شاهد سربلندی کشور و مردممون باشیم.روز خوش
دلواپس؟ کار از این حرفا گذشته.
این جدال با مردم یعنی چی دقیقا؟ بذاریم هر اتفاقی بیافته، هر کی از راه میرسه تلاش ها و زحمات قبلی ها رو به باد بده ما هم ساکت بشینیم که مثلا قراره به "حقیقت ایمان" برسیم؟ این چه جور ایمانیه که برای رسیدن بهش باید لال شد و از کنار اشتباهات (اونم به این بزرگی) گذشت و دم نزد؟
بنده هم خبرهایی از این دست را در خبرگزاری های مختلف خوانده ام. چیزی که باعث شد در پست قبلی بنویسم: «باید تا پایان دهه فجر صبر کرد» همین بود. فعلاً نکاتی وجود دارد که نشان می دهد دولت دارد زیرآبی می رود! از جمله این که اگر ماهواره در دهه فجر پرتاب شود، آن وقت معلوم می شود جلوگیری از پرتاب ماهواره ها توسط دولت، به خاطر مشکلات فنی و یا به قول برخی افراد درجا زدن نبوده بلکه به خاطر مسائل سیاسی درونی و بیرونی، دولت اجازه پرتاب ماهواره ها را نمی داده است.
این که تصور شود فقط چند روز پس از انحلال سازمان فضایی، مشکلات بخش هوا و فضا مرتفع شده و با این سرعت از بن بست فنی و تحقیقاتی و مدیریتی و مالی(!) بیرون آمده ایم، تصوری بسیار کودکانه است و هیچ عاقلی آن را نمی پذیرد. حقیقت این است که دولت با پرتاب یک ماهواره در دهه فجر فقط می خواهد به هجمه هایی که در اثر انحلال سازمان فضایی بر دولت وارد شده، پایان دهد و به مردم بگوید که «ببینید از وقتی سازمان فضایی را منحل کردیم چقدر پویایی در حوزه هوا و فضا زیاد شد!»
من فقط امیدوارم بعد از پرتاب این ماهواره و بهره برداری سیاسی دولت، برنامه های فضایی کشور دوباره به کما نروند و ماهواره های درون صف به بهانه های واهی همچنان خاک نخورند.
* * * جز ايران نباشد مرا نام ياد* * * ** * * **که يزدان مرا زين سبب کام داد * * *
