«بوئينگ» كه خود را بزرگ‌ترين و محبوب‌ترين كارخانه هواپيماسازي جهان مي‌داند، با مشكل ساخت شماري از قطعات حساس خود روبه‌روست. هرچند مسئولان اين شركت آمريكايي، اطمينان مي‌دهند كه بوئينگ‌هاي توليدي را سرهم‌بندي نمي‌كنند، ولي پرونده‌هاي موجود، از شكايت شاكيان و كارشناسان هوانوردي آمريكا مبني بر ادامه بي‌توجهي كيفي و وجود نقص در روند توليد بوئينگ، خبر مي‌دهند.
روزنامه آمريكايي «واشنگتن‌پست»، گزارش خود را با بيان مشاهده يك خريدار قطعات، از فعاليت كارگران براي رفع نواقص موجود در برخي قطعه‌هاي حساس هواپيما آغاز كرده مي‌نويسد: در سال 2000 در «كانزاس» و در يكي از كارگاه‌هاي شركت بوئينگ، «جينين پري‌ويت» متوجه شد كه كارگران در حال ايجاد سوراخ‌هاي جديدي در قطعات براي متصل كردن آنها به هم هستند، چراكه سوراخ‌هاي قبلي به هيچ وجه قابل اتصال به سوراخ‌هاي قطعات ديگر نبود.
«پري‌ويت»، خريدار جزيي قطعات، تا پيش از اين فكر مي‌كرد كه در يكي از بزرگ‌ترين و محبوب‌ترين كارخانه هواپيماسازي جهان و به ويژه خط توليد بوئينگ 737 قطعات بايد مانند دستكش، مناسب با قطعات ديگر باشند.
البته كارگراني كه «پري‌ويت» آنان را ديده بود، تنها كارگران شركت بوئينگ نبودند كه با قطعات مشكل داشتند بلكه بيشتر كارگران شركت بوئينگ در كارگاه‌هاي مختلف مي‌گفتند كه قطعات را بايد به زور و معمولا با چكش به هم قفل كنند؛ البته مدارك به دست آمده توسط «واشنگتن‌پست» از مديران تضمين كيفيت بوئينگ هم، حاكي از اين موضوع است و گزارش‌هاي متعددي نيز در مورد اين مشكلات، وجود دارد.
هرچند اين مشكلات هم‌اكنون موضوع شكايت «پري‌ويت» و دو خريدار ديگر از بوئينگ است، اما طرفين، ديدگاه‌هاي گوناگوني مختلفي در مورد خطرات اين وضعيت براي ايمني مسافران دارند.
يكي از پرونده‌ها در دادگاه ايالتي منطقه «وي‌چيتا» مطرح است كه راجع به تحقيقات دولتي انجام گرفته در مورد مشكلات كارخانه‌هاي هواپيماسازي است. بوئينگ اعلام كرد كه اين شكايت بي‌اساس بوده و هيچ مشكل ايمني وجود ندارد، حتي اگر قطعات داراي مشكلات نيز در مونتاژ استفاده شوند. او همچنين اعلام كرده كه خريداران به هيچ وجه با سيستم مديريت كيفيت بوئينگ آشنا نيستند.
در مقابل خريداران نيز شاكي از اين هستند كه مقامات بوئينگ، به رغم اطلاع از مشكلات قطعات، باز هم اجازه استفاده از آنها را داده‌اند. به گفته آنان، اين قطعات توليد شده بين سال‌هاي 1994ـ2002 بنا بر استاندارهاي سازمان هوانوردي آمريكا «غيرقابل‌قبول» هستند. علاوه بر آن، اين‌كه قرار دادن يك قطعه با فشار و زور در جاي خود، باعث كاهش عمر قطعه مي‌شود.
پس از افشاي اين مسائل در سال 2002 سازمان هوانوردي آمريكا و پنتاگون به سرعت به بررسي هواپيماهاي مسافربري و جنگي خود پرداختند، اما هيچ‌يك از اين مسائل را تأييد نكردند.
سازمان هوانوردي آمريكا هم به اين دليل كه حتي در صورت استفاده از اين قطعات هم هيچ خطر ايمني براي مسافران ايجاد نمي‌شود، از رسيدگي به شكايات خريداران خودداري كرد و تاكنون، هيچ حادثه‌اي مبني بر استفاده از اين قطعات رخ نداده است.
اين مسائل، باعث شد كه بوئينگ در سال 2000 مشكلات زيادي در زمينه توليد بوئينگ به ويژه از نوع 737 پيدا كند.
در اوايل سال 2002 «پري‌ويت» و خريداران ديگر، هزاران سند را در حمايت از ادعاهايشان تهيه كرده و به وزارت دادگستري فرستادند و اعلام كردند كه اين قطعات مشكل دارد، نه تنها در بوئينگ‌هاي 737 كه در بوئينگ‌هاي 747، 757 767 و 777 و همچنين در توليدات نظامي، اين شركت بدون اطلاع نيروي هوايي و شركت‌هاي بازرگاني و خطوط هوايي از قطعات مشكل‌دار استفاده كرده است، ولي در سال 2003 به علت مخالفت وزارت دادگستري در حمايت از آنان از شكايت خود صرف‌نظر كردند، اما باز در سال 2005 دست به اين كار زدند.
سال گذشته، سازمان هوانوردي آمريكا بار ديگر اين پرونده را باز كرد، چرا كه گزارش‌‌هايي را از دو نفر از كارشناسان سازمان كه براي خريداران كار مي‌كردند، دريافت كرد. سرانجام همه كارشناسان سازمان هوانوردي و همچنين كارشناس ديگر «واشنگتن‌پست»، وجود نقص در روند توليد را تأييد كردند و مشخص شد كه نبود نظارت كيفي در اين خطوط باعث ايجاد ايراداتي شده است.
«جان گوگيا»، از مسئولان سابق ايمني هوايي مي‌گويد: هنگامي كه با نيروي اضافي، قطعه‌اي را خم كرده يا مي‌پيچانيم، فشار بيشتري بر قطعات و ساختار هواپيما مي‌آيد. به ويژه در قطعات به كار رفته در كابين خلبان و درهاي اطراف.
[External Link Removed for Guests]
