درآينده مي خواهيد چه کاره بشويد !؟

[Shahbaz]

بيكارى به خلبانان رسيد

دوره ابتدايى را كه مى گذرانديم، معلم وقتى از شاگردانش مى پرسيد در آينده دوست داريد چكاره شويد، تنها ۲ جواب را مى شنيد، خلبان يا دكتر!

آرى خلبانى يكى از شغل هاى پرجاذبه اى است كه همواره قسمتى از رؤياهاى يك نوجوان را تشكيل مى دهد. البته جايگاه و پايگاه اجتماعى خلبانان در جامعه نيز در اين ابراز تمايل بى تأثير نيست. اين جاذبه باعث شده است تا با وجود كامل شدن ظرفيت خلبانى در كشور عده زيادى همچنان به دنبال اين شغل باشند. مركز آموزش فنون و خدمات هوايى از مراكز زيرمجموعه شركت مادر تخصصى فرودگاه هاى كشور، مركزى است كه در جهت تحقق اين رؤيا گام برمى دارد اين مركز با بيش از ۶۰ سال سابقه آموزش خلبانان ايران را در چند سطح برعهده دارد.

پس از فعاليت رسمى غيرنظامى در بخش هواپيمايى كشور در سال ۱۳۱۶ با تأسيس پست هوايى و شروع پروازهاى منظم بين چند شهر كشور، در سال ۱۳۱۸ مركز آموزش فنون هواپيمايى ايران به منظور تربيت خلبان شكل گرفت.

اين اقدام تنها يك سال پس از تصويب مقررات هواپيمايى غيرنظامى كشور در۱۵ مرداد ۱۳۱۷ و سال ها پيش از تأسيس اداره امور هواپيمايى غيرنظامى (سازمان هواپيمايى كشورى) در سال ۱۳۲۵ و شركت هواپيمايى ايران صورت گرفت.

پس از تأسيس اين مركز و در همان سال اولين آگهى رسمى پذيرش دانشجوى خلبانى منتشر و با استقبال ۶۳۰ نفر از جوانان كشور رو به رو شد و با خريد ۲۵ فروند هواپيماى آموزشى كار خود را آغاز كرد.

در حال حاضر مركز آموزش فنون و خدمات هوايى براى آموزش دانشجويان خود ۸۰ فروند هواپيما دراختيار دارد كه در ۹ مركز در سراسر كشور فعاليت دارند.

**
طارمى، رئيس اداره آموزش فنون و خدمات هوايى مى گويد: سالانه در حدود ۱۰ هزار ساعت پرواز آموزشى در اين مركز انجام مى شود و به طور سالانه ۷۰ خلبان پس از طى مراحل آموزشى خاص و با دريافت گواهينامه هاى معتبر، از اين مركز فارغ التحصيل مى شوند.
وى در مورد گواهينامه هاى ارائه شده در اين مركز مى گويد: سه نوع گواهينامه در اين مركز ارائه مى شود كه يك خلبان پس از دريافت هر سه گواهينامه قادر خواهد بود به عنوان خلبان در ايرلاين هاى كشور مشغول به كار شود.

گواهينامه PPL يا خلبانى شخصى، CPL يا خلبانى بازرگانى و پرواز كور يا پرواز با دستگاه عناوين سه گواهينامه هستند.رئيس اداره آموزش مركز آموزش فنون و خدمات هوايى در خصوص چگونگى ورود دانشجويان به اين مركز مى گويد: سالانه يا هر دو سال يك بار، كنكورى برگزار مى شود كه هزار نفر شركت كننده دارد. وى مى افزايد: پس از آزمون كتبى ورودى و تست پزشكى بين ۵۰ تا ۷۰ نفر از شركت كنندگان انتخاب مى شوند و براى طى دوره هاى آموزشى وارد مراكز آموزشى ما مى شوند.
***
به گفته رئيس اداره آموزش اين مركز در حال حاضر تمام آموزش هاى اين مركز به صورت خصوصى ارائه مى شود و دانشجويان بايد براى آموزش هايى كه مى بينند هزينه پرداخت كنند.

طارمى در خصوص جمع هزينه هاى يك دانشجو تا فارغ التحصيلى مى گويد: يك دانشجو براى دريافت هر گواهينامه به طور متوسط پنج تا هفت ميليون تومان بايد پرداخت كند كه در مجموع رقم آن بالغ بر ۳۰ ميليون تومان مى شود.طارمى ادامه مى دهد: علاوه بر جذب دانشجو از طريق كنكور داخلى برخى از ايرلاين ها و سازمان هاى ديگر براساس قراردادهايى كه با مركز منعقد مى كنند، نسبت به تربيت پرسنل خود اقدام مى كنند.

وى از شركت هواپيماى جمهورى اسلامى ايران، آسمان، ماهان، نيروى هوايى ارتش، نيروى هوايى سپاه پاسداران و نيروى انتظامى به عنوان استفاده كنندگان دائمى از خدمات آموزشى مركز فنون هوايى نام مى برد.

براساس گفته رئيس اداره آموزش مركز فنون هوايى، هزينه هر ساعت پرواز يك موتوره بين ۱۱۰ تا ۱۳۰ هزار تومان است كه به صورت يارانه اى ارائه مى شود. طارمى هزينه تمام شده هر ساعت پرواز را بيش از ۲۸۰ هزار تومان اعلام و اضافه مى كند: بخش ديگر هزينه ها با بودجه دولتى جبران مى شود.
****
خلبانان بى هواپيما
تحريم صنعت هواپيمايى كشور مهمترين عاملى است كه موجب بيكارى بسيارى از فارغ التحصيلان خلبانى شده است. سالانه ۷۰ خلبان آموزش ديده و آماده به كار به جمع بيكاران اين حرفه افزوده و تنها عده اندكى از آنها وارد صنعت حمل و نقل كشور مى شوند. طى سال هاى اخير كه روند ورود هواپيماى جديد به ناوگان حمل و نقل هوايى كشور كند شده است ظرفيت جذب خلبانان نيز كاهش يافته است.به گفته طارمى با ورود هر فروند هواپيماى جديد به ناوگان كشور، زمينه اشتغال پنج خلبان مهيا مى شود. اين تعداد به غير از ۳۵ شغلى است كه به عنوان خدمه هواپيما مشغول به كار مى شوند.

رئيس اداره آموزش مركز فنون هوايى، علاوه بر تحريم، قوانين ايكائو را نيز در بيكارى خلبانان مؤثر مى داند. وى مى گويد: بر اساس قوانين ايكائو سن بازنشستگى خلبانان ۶۰ سال بود كه طى تصميم جديد اين سازمان به ۶۵ سال افزايش يافت و همين عامل باعث شد تا جويندگان شغل خلبانى مدت زمان بيشترى را براى كسب شغل انتظار بكشند. وى اميدوار است كه طى ۵ سال آينده تعداد زيادى از فارغ التحصيلان خلبانى جذب بازار كار شوند. به اعتقاد طارمى بازنشستگى تعداد زيادى از خلبانان طى سال هاى آينده و خريد هواپيماهاى جديد، اين بازار را رونق خواهد بخشيد.

به رغم تحريم هايى كه از سوى آمريكا بر كشور ما تحميل شده است ولى طى سال هاى اخير تحركات بسيار خوبى براى شكسته شدن اين تحريم ها صورت گرفته است. در اين راستا عقد چند قرارداد براى خريد هواپيماهاى شرقى از روسيه و راه اندازى خط توليد هواپيماى «ايران ۱۴۰» كه به طور كامل توسط متخصصان ايرانى در شرف ورود به ناوگان هوايى كشور است، كمك شايانى به تقويت و به روز نگاهداشتن صنعت حمل و نقل هوايى كشور كرده است.

خلبان زن يا مرد
عده اى گله مى كنند كه چرا به ندرت خلبان زن مى بينند و حضور زنان در اين حرفه كمرنگ است. ولى تركيب دانشجويان دوره هاى مختلف خلبانى حكايت از موضوع ديگرى دارد. به طور ميانگين در هر دوره آموزشى سه زن در حال فراگرفتن حرفه خلبانى هستند. نخستين خلبان زن ايران در حال حاضر به عنوان خلبان «جت فالكون» مشغول به كار است و خلبانان و كمك خلبانان ديگرى نيز بر فراز اين مرز و بوم در حال پرواز هستند.

نبود هواپيماهاى خصوصى
يكى از زمينه هاى مناسب جذب خلبانان در سراسر دنيا، هواپيماهاى خصوصى است كه متأسفانه در كشور ما جايى ندارد. براساس قوانين سازمان هواپيمايى كشورى، هيچ گونه محدوديتى براى وارد كردن هواپيماى خصوصى به كشور و پرواز آنها در آسمان كشور وجود ندارد.

رضا جعفرزاده سخنگوى سازمان هواپيمايى كشورى در اين باره مى گويد: ورود هواپيماى خصوصى به كشور محدوديتى ندارد و تنها براى تأييد استاندارد آن بايد موافقت اداره استاندارد پرواز سازمان هواپيمايى كشورى دريافت شود. وى مى افزايد: پرواز هواپيماى خصوصى در آسمان كشور نيز با شرط حفظ اصول ايمنى پرواز و هماهنگى با مراكز مراقبت پرواز هيچ گونه محدوديتى ندارد و حتى فرودگاه هايى در ايام خاص براى بهره بردارى هواپيماهاى خصوصى و نيز پروازهاى تفريحى درنظر گرفته شده است.

آموزش بدون تضمين شغل

يكى از فارغ التحصيلان مركز آموزش فنون و خدمات هوايى مى گويد: اكنون حدود سه سال است كه از مركز آموزش فنون و خدمات هواپيمايى فارغ التحصيل شده ام و تمام گواهينامه هاى مورد نياز براى خلبانى را دريافت كرده ام ولى تاكنون نتوانسته ام شغلى براى خود پيدا كنم. وى مى افزايد: صرف زمان نسبتاً طولانى و پرداخت هزينه هاى سنگين، تنها ثمره اين آموزش هاست. وى از مسئولان مى خواهد براى حل مشكل وى و تعداد زيادى از كسانى كه وضع مشابهى دارند، فكرى بكنند.

اما كامرانى، معاون عمليات و پرواز مركز آموزش فنون هوايى در اين باره مى گويد: مركز آموزش فنون و خدمات هوايى هيچ گونه تضمينى براى يافتن شغل نمى دهد. وى مى افزايد: اين مركز براى علاقه مندان پرواز خدماتى ارائه مى دهد كه لزوماً منجر به خلبانى نمى شود. كامرانى ادامه مى دهد: وقتى شما در رشته تحصيلى پزشكى وارد دانشگاه مى شويد دانشگاه هيچ گونه تضمينى براى شغل شما نمى دهد، ماهم از اين قاعده مستثنى نيستيم. وى در ادامه مى گويد: البته آن طور نيست كه تمام فارغ التحصيلان مركز بيكار باشند، زيرا در حال حاضر غالب خلبانان ايرلاين ها، آموزش ديده اين مركز هستند. كامرانى مى افزايد: در برخى از دوره ها حدود نيمى از فارغ التحصيلان جذب بازار كار شده اند كه اين موضوع به شرايط آن دوره زمانى مربوط مى شود.

براساس ضوابط حاكم بر شغل خلبانى حتى فارغ التحصيلانى كه جذب مى شوند تا چند سالى بايد آموزش تخصصى ببينند. گذراندن دوره هاى آموزشى خاص، آموزش با دستگاه شبيه ساز پرواز و حضور فيزيكى در كابين خلبان هنگام پرواز از جمله مراحلى هستند كه پيش از رسيدن فارغ التحصيل مركز آموزش به سمت كمك خلبانى بايد پشت سر بگذارد. در مجموع بايد اميدوار بود كه ورود هواپيماهاى جديد به ناوگان هوايى كشور، موجب ايجاد فرصت هاى شغلى جديد در اين صنعت شود تا تعداد بيشترى از علاقه مندان اين حرفه ضمن خدمت به مردم به آرزوهاى خود نيز برسند.


عصر ایران