گزارش کاری ظریف در صفحه فیسبوک شخصی

[SA@M]

بدون مقدمه کل متن منتشر شده در صفحه ی شخصی آقای ظریف که حدود 4 ساعت پییش ارسال شده رو برای عزیزان سنترالی کپی میکنم:

------------------------------


دوستان سلام
ساعت 5 صبح یکشنبه به وقت نیویورک و 1 و نیم بعدازظهر به وقت ایران عزیز است. بنده و همراهانم از وزارت امورخارجه هنوز در نیویورک هستیم و مذاکرات دوجانبه با وزرای خارجه و مصاحبه ها و دیدارهای جانبی من تا روز پنجشنبه ادامه خواهد داشت و سپس به تهران باز خواهیم گشت.

صبح جمعه را از ساعت 5 و ربع با نوشتن گزارش قبلی برای شما شروع کردم و چون هنوز وقت نمازصبح نشده بود، قسمتی از گزارش را قبل از نماز و بقیه را بعد از نماز نوشتم. بعد هم نگاهی داشتم به برخی از پیام های شیرین شما که خستگی هرکار سخت و حرف ناسزایی را رفع می کند.
با ریاست محترم جمهوری صبحانه خوردم و حدود ساعت 8 و نیم صبح برای فراهم کردن مقدمات جلسه وزرای امورخارجه عدم تعهد که به ریاست بنده برگزار می شد به مقر ملل متحد رفتم.
ساعت 9 و ربع جلسه با سخنرانی رییس جمهور، دبیرکل ملل متحد و رییس مجمع عمومی آغاز شد و تا 1 و نیم بعدازظهر ادامه داشت و حدود 30 وزیر و نماینده عالیرتبه کشورهای عضو در مورد حاکمیت قانون در روابط بین الملل سخنرانی کردند.
ریاست این گونه جلسات خسته کننده است، چون به عنوان رییس کار زیادی نباید انجام دهی؛ 4 ساعت و نیم باید آن بالا بنشینی و مؤدبانه گوش بدهی و از یک سخنران تشکر کنی و نوبت بعدی را اعلام کنی. البته وقتی جلسات بین المللی به تصمیم گیری می رسند آن وقت ریاست هم چالشی و هم شیرین می شود که بارها در گذشته های دور و نزدیک این تجربه را داشته ام. ولی فعلا این ریاست از نوع تشریفاتی اش بود که علاقه زیادی به آن ندارم ولی چاره ای هم نبود.

پس از بازگشت به هتل برای خداحافظی با دکتر روحانی و هیئت همراه ایشان متوجه شدم که آقای اباما می خواهد تلفن بزند. از آغاز هفته که مقامات آمریکایی درخواست ملاقات بین دو رییس جمهور را مطرح کرده بودند و به دلایل مختلف عملی نشده بود، کم و بیش تماس های غیررسمی بین دو هیئت ادامه داشت. در این میان ملاقات بنده و آقای کری در حاشیه جلسه 1+5 صورت گرفت و بعد هم در ادامه تماس های غیررسمی مشخص شده بود که ممکن است دو رییس بتوانند تلفنی صحبت کنند. در زمانی که من جلسه عدم تعهد را اداره می کردم 5-6 بار آمریکایی ها تماس گرفته بودند تا گفتگوی تلفنی را تنظیم کنند و نهایتا این گفتگو در آستانه ترک هتل توسط دکتر روحانی انجام شد که در آن بر اراده سیاسی طرفین برای حل موضوع هسته ای در کمترین زمان ممکن و دستور به آقای کری و بنده برای رسیدن به راه حل سریع تأکید شد. مکالمه محترمانه و مثبت بود و انشاءالله شروع خوبی برای کاری بس دشوار که حمایت همه را می طلبد و صبر مردم و اعتماد به کارگزاران و خودداری از قضاوت های سریع و جناحی و .....
نمی دانم چرا برخی در تهران این سفر و این مکالمه را که خاری در چشم بدخواهان ایران و اسلام و انقلاب است، با این حرکات نسنجیده زیر سؤال می برند. به هرحال همانطور که حافظ فرموده
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
البته می دانید که این غزل با این بیت شروع می شود که
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

انشاءالله یادبگیریم به هم خوب نگاه کنیم و اعتماد کنیم. مخصوصا به منتخب مردم ایران.

به هرحال، از ساعت 4 تا 7 بعدازظهر جمعه 6 ملاقات دوجانبه دیگر داشتم و بعد هم چند جوان متخصص ایرانی که از شهرهای مختلف به نیویورک آمده بودند را دیدم که بسیار شیرین و پرنشاط بود. در پایان هم جلسه داخلی با دوستان هیئت وزارت امورخارجه که فکر می کنم آخر جلسه هنوز دوستان در اطاق من بودند که خوابم برد.

دیروز هم که شنبه بود از ساعت 7 صبح در هتل با چند تن از ایرانیان که از شهرهای مختلف آمده بودند دیدار داشتم و از ساعت 10 صبح تا 5 بعدازظهر یک سره در محل سازمان ملل متحد با 9 وزیر امورخارجه دیدار و مذاکره داشتم که حتی نماز ظهر و عصر را هم همانجا کنار راهرو خواندم و دو تکه پیتزای سبزیجات که دوستان از بیرون تهیه کرده بودند را سرپایی خوردم.

آخر سفر فهرست کامل ملاقات ها را تقدیم خواهم کرد. فکر نمی کنم کشور مهمی مانده باشد که با رییس جمهور یا وزیرش (یا هر دو) در این سفر ملاقات نشده باشد. آنهم به درخواست خودشان و بعضا با پیگیری شدید.

بعد از ملاقات ها به رزیدانس (همان اقامتگاه سفیر به خارجی) برگشتم. باید عرض کنم که در دوران حضور رییس جمهور به دلیل فشردگی کارها همه ما (حتی سفیر) در کنار رییس جمهور و هیئت همراه در نزدیک ترین هتل به مقر سازمان ملل متحد اقامت داشتیم. جز این امکان این همه فعالیت فشرده وجود نداشت. ولی با بازگشت ایشان بنده هم به رزیدانس برگشتم.

به هرحال در رزیدانس، جلسه 4 ساعته با تعدادی از دانشمندان هسته ای صاحب نام و برجسته آمریکایی داشتیم که نظرات خودشان را در مورد روش های فنی ایمن سازی برنامه هسته ای ایران از خطر اشاعه مطرح کردند که بسیار قابل استفاده بود. نماینده محترم سازمان انرژی اتمی که برای شرکت در 1+5 در نیویورک حضور دارند هم در جلسه تشریف داشتند. مجموعا جلسه خوب و سازنده ای بود.
هفت هشت سال قبل هم، در دوران سفارتم در نیویورک، که همزمان مسئول مذاکرات هسته ای بودم، با برخی از این افراد جلسات طولانی و متعددی در همین رزیدانس داشتم، که به طرحی منجر شد که در اواخر دوران مسئولیتم در فروردین 84 در پاریس به سه کشور اروپایی ارائه کردم (ضمنا برای ثبت در تاریخ، استفاده از پاورپوینت از آن طرح شروع شد!!). متاسفانه به دلیل فشار بولتن (معاون وقت وزارت خارجه آمریکا) بر اروپایی ها آن طرح به نتیجه نرسید که همه اذعان دارند اگر به نتیجه رسیده بود شرایط دیگری ایجاد شده بود.

امروز هم که روز یک شنبه است انشاءالله ساعت 8 و نیم صبح به استودیوی شبکه ABC در نیویورک خواهم رفت تا در یک مصاحبه زنده شرکت کنم. صبح های یک شنبه شبکه های تلویزیونی آمریکا برنامه های مشابهی دارند که به آنها Sunday Morning Talk Shows می گویند و بسیار پربیننده هستند. هر هفته هم چند تن از مقامات آمریکا در این برنامه ها شرکت می کنند.
من اولین بار حدود 26 سال قبل در همین برنامه به همراه عصمت کتانی سفیر وقت عراق شرکت کردم. به دلیل جنگ ایران و عراق حاضر نشدیم به یک استودیو برویم و در دو اطاق نشستیم و دعوای مودبانه ای داشتیم. مرحوم آقای کتانی کرد بود و بسیار متین. البته هم آقای کتانی و هم مجری آن زمان برنامه سال ها قبل فوت کردند. "و انا بهم لاحقون." اگر باور کنیم!

بعد از مصاحبه هم با یکی از اساتید برجسته و وطن دوست ایرانی که از کالیفرنیا (6 ساعت پرواز مستقیم تا نیویورک) تشریف آورده اند تا حقیر فدوی را ببینند دیدار خواهم کرد. سپس با 15 نفر از اساتید برجسته و سیاسیون آمریکایی ناهار خواهم خورد و شام را هم در خدمت جوانان دانشمند نخبه ایرانی خواهم بود که برای آن برنامه لحظه شماری می کنم. آن طور که در فهرست شرکت کنندگان دیدم اساتیدی از هاروارد و ام ای تی و .. همه کم و بیش زیر سی سال.

ساعت 6 و نیم است. دوباره نماز را در میان گزارش نویسی خواندم. خیلی پرحرفی کردم. شاید به خاطر اینکه دلم از مهرورزی دوستان پربود و نماز و صحبت با شما آرام بخش.

خدا نگهدارتان و به امید دیدار.

[SA@M]

سلام دوستان

ساعت 10 و نیم صبح جمعه است. مذاکرات ژنو مفید و سازنده بود. توافق هم کردیم که بحث ها محرمانه بماند. محرمانه ماندن مذاکرات به معنای واهمه داشتن از افشای محتوای آن نیست. اطمینان داشته باشید که هیچ نگرانی در مورد اعلام عمومی آنچه در مذاکرات طرح شد نداریم. اما هدف ما از این مذاکرات رسیدن به تفاهم است و نه بهره برداری های زودگذر تبلیغاتی. بنده و همکارانم آمادگی داریم که فشار تبلیغاتی را تحمل کنیم ولی به نتیجه مذاکراتی که با حقوق و منافع مردم ایران ارتباط دارد خدشه ای وارد نشود.

در روابط بین الملل، محرمانه ماندن جزئیات مذاکراتی که در جریان است امری طبیعی و عادی است. معمولا محتوای مذاکراتی بر روی آنتن ها می رود که طرف های مذاکره امیدی به نتیجه آن نداشته باشند و فقط برای فشار سیاسی و بهره برداری تبلیغاتی این چنین اقدامی را انجام دهند.

طرحی هم که از سوی بنده در ابتدا ارائه شد و در طول دو روز مورد بحث قرار گرفت و توافق شد که در هفته های آتی در سطح کارشناسی مورد بحث بیشتر قرار گیرد، چارچوبی برای گفتگو و رسیدن به فهم مشترک ارائه می داد. این چارچوب که مورد توافق قرار گرفت رسیدن به تفاهم در مورد هدف مشترک، گام نهایی و اقدامات ابتدایی جهت اطمینان سازی متقابل بود. در مورد محتوای هریک از سه محور هم بحث های جدی و خوبی صورت گرفت ولی برای رسیدن به توافق، به گفتگوی بیشتر که برای هفته های آینده برنامه ریزی شده است، نیازمندیم.

همه این موارد می باید در بحث های جدی و بدور از فضاسازی رسانه ای مورد بررسی قرار گیرد. البته نمی شود توقع داشت که رسانه ها در این زمینه سکوت اختیار کنند. هم به دلیل کنجکاوی ذاتی رسانه که امری مبارک است و هم به دلیل برخی شیطنت ها که از آن هم گریزی نیست.

دیدم که برخی رسانه های غربی از قول منابع موثق ایرانی مطالبی را در مورد جزئیات خیالی طرح نوشته اند. برخی دوستان داخلی هم نقل کرده اند. من همه این مطالب را خواندم و بگذارید خیال همه را راحت کنم. همه این ها حدس و گمان است. هیچ کدام ارتباطی به طرح و بحث های جلسه ندارد. چه محتوا و چه شکل. منابع موثق رسانه ها خودشات هم طرح را ندیده اند و بهتر است اعتبار خودشان را با ادعای اطلاع از طرح خدشه دار نکنند.

سر غیب آن را سزد آموختن
که ز گفتن لب تواند دوختن (دفتر سوم مثنوی معنوی)

البته می دانیم که گروهی مایل به نتیجه رسیدن این مذاکرات نیستند. بیشترین واهمه از موفقیت مذاکرات را صهیونیست ها دارند و با توجه به حضور پررنگ این گروه در رسانه های غربی احتمال تلاش های متنوع و بعضی وقت ها عجیب و غریب آنها برای برهم زدن مذاکره بسیار زیاد است. حتی دیده ایم که تازگی ها رسانه های صهیونیستی حامی بازدارندگی ایران شده اند و هرگونه توافق هسته ای را برهم زننده این بازدارندگی توصیف کرده اند. این ها همه نشانه استیصال جنگ طلبان است، و من یقین دارم که حنای این عده رنگی برای مردم ما ندارد.

مطمئن باشید که بنده و همکارانم آن چنان استوار و منطقی مذاکره کرده ایم که هیچ نگرانی از افشای مطالب مذاکرات نداریم. ولی چون برای رسیدن به تفاهم وارد این عرصه دشوار شده ایم و نه برای افشاگری و برد زودگذر و کم فایده تبلیغاتی، لذا جزئیات مذاکره را، با کسب اجازه از محضر شریف مردم، محرمانه نگاه می داریم. باید از فرصتی که شما مردم با انتخاب حماسی تان به دنیا دادید تا با ایران مقتدر، منطقی و اهل تعامل و گفتگو کنار بیایند، بهترین استفاده واقعی و عملیاتی را بکنیم و گرنه فرصت برای تبلیغات بسیار است.

ضمنا پزشکان دستور داده بودند که یک هفته استراحت کامل بکنم. اما با وجود مذاکرات چنین استراحتی امکان پذیر نبود. پوزش می خواهم اگر وضع جسمی من باعث رنجش برخی از شما شد. به هرحال از دیروز و پس از بازگشت به تهران، استراحت کامل را شروع کرده ام و لذا کمتر فرصت خواهم کرد گزارش بنویسم. البته استراحت هم که گزارشی ندارد!

روز جمعه تان بخیر و خدا یار و نگهدار شما و ایران عزیز باد.

[شیرافکن]

از وزیر محترم خارجه تقاضا میشه در صورت رسیدن به مرحله توافق بر سر بسته پیشنهادی مذاکرات را از این حالت ابهام امیز خارج و جزئیات را برای ملت شریف ایران منتشر کنن.همین الان غیر ایرانی ها از جمله خود کشورهای غربی مذاکره کننده!!!و اسرائیل از موضوعات و شرایط گفتگوها کاملا اگاه هستند بنابراین نمیشه محتوا را به بهانه های مختلف فقط از ملت شریف ایران پنهان کرد.حق این ملت است که بدانند در قالب این توافق نامه ایران چه امتیازاتی قرار است بدهد و چه امتیازاتی قرار است بگیرد.حداقل از انچه که در خبرگزاری های غربی به گوش میرسه چندان شرایط مساعد نیست و صحبت از یک غنی سازی نمادین و نمایشی است.اگر قرار باشه تعداد سانتریفیوزهای نطنز به تعداد قلیلی کاهش پیدا کنه و 1000 سانتریفیوز نسل جدید هم متوقف بشه و اورانیوم غنی شده به خارج فرستاده بشه و راکتور اب سنگین اراک هم تکمیلش به تعویق بیافته و پروتکل الحاقی پذیرفته بشه و تحقیق روی سانتریفیوز های نسل جدید متوقف بشه بعد نه تحریم های شورای امنیت بلکه تحریم های یکجانبه امریکا و اروپا به تعلیق بشه کار بزرگی اتفاق نیافتاده.چون هم دیگر برنامه اتمی کاربردی نخواهیم داشت هم تحریم های شورای امنیت که به این بهانه بر کشور تحمیل شده پابرجا خواهد ماند و هم چندین سال با تحریم و تهدید روبه رو بودیم و چندتا از دانشمندان برتر این کشور شهید شدن برای هیچ!!
ما به دولتمون اعتماد داریم اما اگر منظور از محرمانه نگه داشتن به دست اوردن نتایج بالا باشد اقای وزیر مطمئین باشه حتی هنگام امضای توافق افراد زیادی در مقابل این اقدام خواهند ایستاد و محرمانه نگه داشتن قضیه سودی نداره اما اگر همانطور که فرمودن هدفشان دوری از تبلیغات است و در حال به دست اوردن یک پیروزی بزرگ هستن که امتیازات برابر بدهیم و هر دو طرف در این پرونده پیروز بشن براشون ارزوی موفقیت میکنیم.

[potpotpot]

از وزیر محترم خارجه تقاضا میشه در صورت رسیدن به مرحله توافق بر سر بسته پیشنهادی مذاکرات را از این حالت ابهام امیز خارج و جزئیات را برای ملت شریف ایران منتشر کنن.همین الان غیر ایرانی ها از جمله خود کشورهای غربی مذاکره کننده!!!و اسرائیل از موضوعات و شرایط گفتگوها کاملا اگاه هستند بنابراین نمیشه محتوا را به بهانه های مختلف فقط از ملت شریف ایران پنهان کرد.حق این ملت است که بدانند در قالب این توافق نامه ایران چه امتیازاتی قرار است بدهد و چه امتیازاتی قرار است بگیرد.حداقل از انچه که در خبرگزاری های غربی به گوش میرسه چندان شرایط مساعد نیست و صحبت از یک غنی سازی نمادین و نمایشی است.اگر قرار باشه تعداد سانتریفیوزهای نطنز به تعداد قلیلی کاهش پیدا کنه و 1000 سانتریفیوز نسل جدید هم متوقف بشه و اورانیوم غنی شده به خارج فرستاده بشه و راکتور اب سنگین اراک هم تکمیلش به تعویق بیافته و پروتکل الحاقی پذیرفته بشه و تحقیق روی سانتریفیوز های نسل جدید متوقف بشه بعد نه تحریم های شورای امنیت بلکه تحریم های یکجانبه امریکا و اروپا به تعلیق بشه کار بزرگی اتفاق نیافتاده.چون هم دیگر برنامه اتمی کاربردی نخواهیم داشت هم تحریم های شورای امنیت که به این بهانه بر کشور تحمیل شده پابرجا خواهد ماند و هم چندین سال با تحریم و تهدید روبه رو بودیم و چندتا از دانشمندان برتر این کشور شهید شدن برای هیچ!!
ما به دولتمون اعتماد داریم اما اگر منظور از محرمانه نگه داشتن به دست اوردن نتایج بالا باشد اقای وزیر مطمئین باشه حتی هنگام امضای توافق افراد زیادی در مقابل این اقدام خواهند ایستاد و محرمانه نگه داشتن قضیه سودی نداره اما اگر همانطور که فرمودن هدفشان دوری از تبلیغات است و در حال به دست اوردن یک پیروزی بزرگ هستن که امتیازات برابر بدهیم و هر دو طرف در این پرونده پیروز بشن براشون ارزوی موفقیت میکنیم.

سلام دوست من

بگذارید ، بنده به عنوان یک شهروند در این کشور ، با نظر شما مخالف باشم

به نظر بنده ، جناب ظریف دیپلماتی ورزیده هستند ، و اطمینان قلبی دارم ، به روش و دیپلماسی ایشون .

دوست عزیزم ، به نظر بنده ، نباید چندان عجله کرد ،

هنوز مسیر طولانی ای برای رسیدن به توافق در پیش است ،

درک این موضوع شاید برای شما سخت باشه ، اما قشر وسیعی ، از مردم از شرایط اقتصاد فعلی ، تاثیر پذیرفته اند

به جهت اقتصادی پیشرفتی حاصل نمی شود ، و امنیت اقتصادی ، معنای خودش را از دست داده ، و...........

باید هوشمند ، بود ، و نباید از الویت های اصلی در کشور غافل شد

بدانید ، آگاهی جناب آقای ظریف نسبت به بحثی که در مورد حقوق مسلم ، هسته ای مطرح کردین ،

یشتر از به بنده و شماست.

بد خواهان ، نمی خواهند ، توافقی بین ایران و شش کشور حاصل شود ، من و شما باید هوشیار باشیم !

موفق باشید

[شیرافکن]

سلام علیکم.خسته نباشید
الان دقیقا با کجای حرف من مخالفی؟؟!!کجا عجله کردیم.اینکه همه از محتوای مذاکرات اطلاع داشته باشن بعد ملت نامحرم باشن شد عجله؟؟
در ایران بدخواهی وجود نداره فقط مخالفان خواهان گرفتن حقی برابر در مذاکرات هستن.نمیشه یک برنامه نمایشی را ایجاد کرد بعد تنها بخشی از چند تحریم در حد تحریم های امریکا و اروپا و نه تحریم های شورای امنیت لغو بشه و همه هم از ان نا اگاه باشن بعد کسیکه مخالفت کرد بشه بدخواه. این برچسب زنی به بخشی از ملت ایران را خواهشا پایان بدهید.
شما خوب است یکبار دیگر مطلب را دقیق مطالعه کنید!!اونجا منهم گفتم ما به دولت اعتماد داریم و صبر میکنیم ولی مطمئینا این حق وجود داره که مطالبات خودمونو را هم بیان کنیم.بهر صورت این انتقاد در کشور در حال گسترش است که وقتی انگلیس و امریکا و فرانسه و اسرائیل دقیقا از محتوای مذاکرات اگاهند چرا باید ملت ایران از همه چیز بی خبر باشند.اگر منظور از بدخواهان افرادی در حکومت هستند که این مخفی کاری تاثیری بر اقداماتشون نداره چون کسیکه در مجوعه نظام باشد که از محتوا اگاه است فقط میمونه مردم عادی.الان باید از شما پرسید ایا منظور از بدخواهان که ممکنه مذاکرات را بهم بزنن همین مردم عادی هستن.یا مثلا قرار است امتیازات سنگینی در برابر هیچ داده بشه و اعتراض مردم و در نتیجه بهم خوردن جو توافقات.بدخواه داخلی که یا توی حکومت است یا مردم عادی هستن.اگر توی حکومت است که نیاز به بیان محتوا ندارد چون کاملا خودشون خبر دارن قدرت بر هم زدن اوضاع را هم دارند.اما اگر مردم عادی را بدخواه میدانید که واقعا متاسفم.

[Present]

قطعنامه پایانی راهپیمایی امروز نمازگزاران تهرانی:
مسئولان درباره مذاکرات ژنو شفاف‌سازی کنند.

در قطعنامه راهپیمایان تهرانی آمده است؛ مسئولان دولتی لازم است نسبت به حقوق اساسی ملت مبنی بر آگاه بودن از معامله‌ای که قرار است با غرب صورت بگیرد احترام گذاشته و رویکرد امنیتی و مخفی‌کاری با مردم را کنار بگذارند.

ه گزارش مشرق به نقل از فارس، نمازگزاران تهران و برخی شهرستان‌های کشور با نامگذاری این جمعه به «جمعه شفافیت و صداقت با مردم» راهپیمایی‌های پرشور و گسترده‌ای پس از نماز جمعه برگزار کردند.

در تهران نمازگزاران جمعه با تجمع گسترده در مقابل درب جنوبی دانشگاه تهران به سمت خیابان 16 آذر راهپیمایی کرده و شعارهایی نظیر «مطالبه ی ملت، شفافیت صداقت» « مذاکره بهانه است، فریب دشمنانه است»، «ما پیروان مکتب حسینیم، با آمریکا همچون پیر خمینیم» « اگر به مردم بشود اعتماد، منافع ملی نمیره بر باد» «به آمریکای شیاد نمی‌کنیم اعتماد»، «خوش بینی به آمریکا، خیانت است خیانت» «این است شعار ملت، شجاعت شجاعت» سر دادند.

راهپیمایان ضمن قرائت قطعنامه پایانی این راهپیمایی از دولتمردان و مسئولین پرونده هسته‌ای درخواست کردند ملت ایران را از محتوای بسته پیشنهادی به غرب و امتیازاتی که قرار است به طرف مقابل داده شود آگاه کرده و نسبت به شایعاتی که در مورد پذیرش پروتکل ننگین الحاقی مطرح شده شفاف‌سازی نمایند.

قطعنامه پایانی این راهپیمایی به این شرح است:

ما نمازگزاران جمعه تهران ضمن محکومیت اظهارات تحقیرآمیز مقامات آمریکایی مبنی بر اینکه تحریم‌های غرب ایران را مجبور به مذاکره کرده و همچنان از روی میز بودن همه گزینه ها علیه ملت ایران سخن می گویند اعلام می‌داریم:

1-مسئولین محترم دولتی لازم است نسبت به حقوق اساسی و اولیه ملت مبنی بر آگاه بودن از معامله‌ای که قرار است با غرب صورت بگیرد و امتیازاتی که قرار است از جانب ملت ایران داده شود احترام گذاشته و رویکرد امنیتی و مخفی کاری با مردم را کنار بگذارند و مردم را نامحرم نشمارند.

2-اظهار رضایت مقامات آمریکایی از مذاکرات ژنو بر ابهامات و سوالات ملت افزوده است به ویژه که از سوی اعضای تیم ایرانی نیز اعلام شده که به غیر از پرونده هسته‌ای آماده مذاکره بر سر سایر مسائل مورد علاقه طرفین (از جمله مسائل منطقه ای) نیز هستند، بر این اساس مسئولین محترم لازم است در اولین اقدام، شفافیت و صداقت با مردم را در دستور کار خود قرار داده و قبل از آنکه از نظرسنجی در باب اصول اساسی انقلاب اسلامی سخن بگویند، برای پذیرش «پروتکل استعماری الحاقی» به نظر مردم –که بارها از تریبون‌های مختلف اعلام شده است- مراجعه کنند.

3-نمایندگان محترم ملت در مجلس شورای اسلامی لازم است با نظارت دقیق و کامل بر روند و محتوای مذاکرات از هرگونه اهمال و کوتاهی در صیانت از منافع و حقوق ملت جلوگیری نمایند.

همچنین راهپیمایی‌های مشابهی در شهرهای دیگر کشور از جمله مشهد، شیراز، شاهرود، قم و … نیز برگزار شده است.

[External Link Removed for Guests]

[zzvf]

بنده واقعا" از این کار جناب ظریف به عنوان یک ایرانی متنفرم.چرا فیسبوک؟یعنی نمی شد این گزارش ها را در سایت متعلق به دولت مانند [External Link Removed for Guests] منتشر کنند؟یعنی فیسبوک برای مردم بد است ولی برای جناب ظریف مفید؟گیریم برای اطلاع عمومی در جای پر بازدیدی مانند شبکه ی اجتماعی فیسبوک این کار را می کنند؛ولی مگر یعنی شبکه ی اجتماعی فقط فیسبوک است و بس؟

[SA@M]

تاریخ گزارش 5 آبان 92:


دوستان سلام

ساعت 9 و نیم شب یکشنبه است و تازه از هیئت دولت برگشته ام.

دیروز، بعد از یک هفته استراحت درمانی در منزل، به وزارت امور خارجه رفتم. البته در دوران استراحت هم جلسات و کار را از منزل دنبال می کردم. به عبارتی دورکاری!

روز شنبه، بعد از چند ملاقات و دیدار و جلسه داخلی، با اخضر ابراهیمی، نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد در مورد سوریه، که به تهران آمده است دیدار و پس از آن مصاحبه مطبوعاتی مشترک داشتیم و در مورد روش های کمک به بازگشت صلح به سوریه و امنیت به منطقه گفتگو کردیم. 12 سال پیش با آقای ابراهیمی در کنفرانس بن، برای بازگرداندن صلح به افغانستان پس از رهایی از طالبان همکاری خوب و موفقی داشتم و امیدوارم این بار هم بتوانیم به توقف خونریزی در سوریه کمک کنیم.

در روزهای گذشته شاهد تحولات مختلفی بودیم. مهرورزی های فراوانی به صورت مستقیم و غیرمستقیم به بنده و سیاست خارجی حتی در معابر عمومی پایتخت ابراز شد! که البته نگرانی زیادی از آن نیست. خوشحالم که مردم و مسئولین عالیرتبه کشور از سیاست خارجی حمایت می کنند و در این دو روز هم تأییدهای محکم و مجددی از این حمایت ها را دریافت کردم که باعث دلگرمی بنده و همکارانم شد. امیدوارم که بتوانیم با حمایت مردم و مسئولین باری را از دوش کشور و مردم برداریم و در مقابل این همه بزرگواری شما شرمنده نشویم.

نکته دیگر. آنچه در روز عیدغدیر اتفاق افتاد برای همه تلخ بود. نظرات و انتقادات شما را هم در این زمینه دیدم و گرچه توقع دوستان برای موضع گیری پیرامون مسایلی که از حوزه مسئولیت من خارج است را غیرواقع بینانه می دانم، ولی از اینکه صفحه مرا برای اظهارنظرهای خود قابل می دانید خوشحالم و از همه شما سپاسگزار، که حتی در پاره ای از موقعیت ها، اگرچه با تلخی، بازهم به یاد من هستید. به قول نظامی گنجوی:

اگر با من نبودش هیچ میلی
چرا ظرف مرا بشکست لیلی

به هرحال در این زمینه اظهار نظر وزیر محترم اطلاعات، که قبل از من توجه همکار گرانقدرم سرکار خانم دکتر ابتکار را جلب کرده بود، به نظر من هم شروع خوبی برای برخورد سازنده با این گونه موارد است: «برقراری امنیت باید در چارچوب باشد. خداوند از پایمال شدن حق خود اگر سهوی و غیرعمدی باشد گذشت می‌کند اما از پایمال شدن حق مردم حتی اگر سهوی هم باشد نمی‌گذرد. کسانی که دل به مهر نظام مقدس جمهوری اسلامی بسته‌اند و علاقه‌مند به رشد این نظام هستند باید در جهتی حرکت کنند که همه ملت احساس امنیت کنند و البته پیشگیری مقدم بر درمان است.»

امیدوارم در روزهای آینده بیشتر در مورد تحولات سیاست خارجی برای شما گزارش دهم.

شب همگی شما خوش و خدا نگهدار ایران عزیز و شما مردم خوب و بزرگوار.


------------------------------------------


آپدیت:


ساعت 11 شب 5 آبان :




سلام دوباره دوستان

تعدادی از دوستان به درستی در مورد شهدای سراوان تذکر داده بودند. در ابتدا این ضایعه دردناک را به خانواده های عزیز این شهدای بزرگوار و به همه مردم بزرگ ایران تسلیت عرض می کنم.

راستش قصد داشتم در گزارش فردایم به این موضوع بپردازم. چون برنامه ریزی کرده ایم که فردا صبح تماس تلفنی با وزیر امور خارجه پاکستان در مورد این جنایت هولناک تروریستی داشته باشم. دیروز هم تمام وزارت امورخارجه بسیج شده بود تا تحرکات لازم را برای برخورد با این اقدام غیرانسانی که نمونه ای از تروریسم بین المللی و نمادی از گسترش افراطی گری در منطقه است را انجام دهد. دوستانی که نسبت به پیگیری موضوعاتی مثل سوریه و افغانستان انتقاد می کنند، باید به این نکته توجه کنند که حادثه دردناک سراوان یک نمونه از نتایج گسترش افراط گرایی در منطقه است. افراط و تروریسم مرز نمی شناسد. در جهان امروز امنیت قابل تفکیک نیست و لذا برای حفظ امنیت کشور خود ناگزیریم به برقراری امنیت در منطقه کمک کنیم.

شب به خیر

[SA@M]

گزارش در 10 آبان 1392 ثبت شد! (ساعت در گزارش ذکر شده است.)
_______________

دوستان سلام

ساعت 2 بعدازظهر شنبه است و من در پرواز از استانبول به تهران این گزارش را تقدیم می کنم. البته این هواپیمای شرکت هواپیمایی ترکیه، برخلاف پرواز نیویورک به استانبول همین شرکت در چند هفته قبل، هواپیمای کوچکتری است و لذا اینترنت ندارد ولی خواستم از فرصت استفاده کنم و گزارش را بنویسم و بعد وقتی به تهران رسیدیم ارسال کنم.

دیروز روز پرکاری بود. جلسه صبح مؤسسه پاگواش در مورد امنیت بین المللی و منطقه ای، با حضور و سخنرانی آقای عبدالله گل رییس جمهوری ترکیه افتتاح شد. همانجا ملاقات دوجانبه ای در کنار جلسه با رییس جمهور ترکیه داشتم و بعد هم در اجلاس همراه با وزیر امور خارجه ترکیه سخنرانی کردیم و به سؤالات تعدادی از حاضرین پاسخ دادیم. محور بحث های من آسیب شناسی روابط کنونی در سطح جهانی و ضرورت تغییر پارادایم روابط بین الملل به دلیل تغییرات ماهوی در جامعه جهانی بود که معادلات با حاصل جمع صفر را نا ممکن ساخته و امنیت به قیمت ناامن کردن دیگران را بی معنی کرده است و لذا خطرات و تهدیدها از محیط زیست تا افراط و تروریسم مرز جغرافیایی و منطقه ای نمی شناسد و باید به جای اتحادها و ائتلاف های سیاسی و نظامی به دنبال شبکه سازی امنیتی در سطح جهانی باشیم. در انتهای همین بحث تاکید کردم که به همین دلیل نه تنها سلاح هسته ای در برنامه دفاعی ایران جایگاهی ندارد، بلکه برای هیچ کشوری امنیت ایجاد نمی کند. همچنین به ضرورت استفاده از پیوستن سوریه به کنوانسیون سلاح های شیمیایی برای پیگیری ایجاد منطقه عاری از سلاح کشتار جمعی در خاورمیانه را نیز مورد توجه قرار دادم. سؤالات البته بیشتر در مورد مذاکرات 1+5 و سوریه بود که پاسخ داده شد.

پس از جلسه همراه با احمد داوداوغلو، وزیر خارجه ترکیه، در نماز جمعه در یک مسجد در مسیر فرودگاه در استانبول شرکت کردیم و بعد با هم به آنکارا پرواز کردیم. شاید برایتان جالب باشد که دیروز از ساعت 9 صبح تا حدود یازده و نیم شب، تقریبا یک سره با وزیر خارجه ترکیه بودم: یا در جلسه پاگواش، یا در مذاکرات رسمی دو جانبه، یا در مصاحبه مطبوعاتی، یا در شام و مذاکرات خصوص. در راه هم ایشان همواره همراه من بود. همانطور که می دانید او نیز مثل من در دانشگاه تدریس می کند و کتاب معروف او در باره عمق استراتژیک مبنای سیاست خارجی دولت اسلامگرای ترکیه است. لذا صرف نظر از اختلاف در برخی دیدگاه ها، بحث های خوبی داشتیم و امکان فهم متقابل وجود داشت.

مذاکرات با نخست وزیر هم جالب بود. من آقای اردوغان را از نزدیک نمی شناختم ولی با آقای گل از دهه 70 شمسی همکار و دوست بوده ام و با آقای داوداوغلو هم بار سومی بود که دیدار و مذاکره داشتم. ولی با آقای اردوغان این اولین دیدار و ملاقات من بود. ملاقات بسیار صمیمی و جدی بود و در باره مسایل دوجانبه و منطقه ای صحبت های خوب و مفصلی در جلسه رسمی و ملاقات خصوصی داشتیم. ایشان اشراف کاملی به روابط دوجانبه دارند و به نظر می رسد علاقمند به گسترش همه جانبه روابط هستند. امیدوارم بحث های دوجانبه ما به همکاری های گسترده تر بین دو کشور همسایه در جهت پیشرفت و توسعه دو کشور و رفاه مردم بیانجامد. همکاری در حوزه های مختلف حمل و نقل، انرژی، صنعت، تجارت و سایر حوزه ها را بحث کردیم. بعد از جلسه با آقای اردغان، جلسه رسمی با وزیر خارجه و مصاحبه مطبوعاتی مشترک و بعد همراه با هیئت دو طرف شام رسمی کاری در اقامتگاه سازمانی وزیر خارجه داشتیم و بعد از شام دیدار دوجانبه خصوصی که تا ساعت 11 و نیم شب ادامه داشت.

علاوه بر توافق های اجرایی و عملیاتی در حوزه همکاری های دو جانبه و هماهنگی های منطقه ای، قرار شد آقای اردوغان در ماه ژانویه آینده (دی و بهمن 92) به ایران سفر کند. آقای داوداوغلو هم سه هفته دیگر برای شرکت در اجلاس اکو (سازمان همکاری اقتصادی) و مذاکرات دوجانبه به تهران می آید. همچنین طرف ترک دعوت از آقای دکتر روحانی برای سفر به ترکیه در یکی دو ماه آینده را تکرار کرد. لذا در ماه های آتی سفرهای متعددی در سطوح بالا خواهیم داشت که انشاءالله نتایج ملموس عملی هم به دنبال داشته باشد.

روابط با همسایگان برای همه کشورها یک اولویت مهم سیاست خارجی است. برای ایران هم از جنبه های مختلف سیاسی، اقتصادی، منطقه ای و بین المللی مهم است. برای موفقیت در سیاست خارجی نیاز به روابط جدی همه جانبه با منطقه و جهان داریم که این مجموعه را به یاری خداوند در هر دو سطح دنبال کرده ایم و دستاوردهای خوبی هم داشته ایم.

خوب حالا حدود ساعت دو و نیم است و هواپیما در حال کاهش ارتفاع برای فرود در تهران. ساعت را هم برای دوستانی که سوال می کردند چرا ساعتی که من در بالای متن می زنم با ساعت انتشار آن متفاوت است نوشتم. البته از نظر من دلیل معلوم بود، چون بالاخره نوشتن متن طول می کشد و من ساعت شروع کار را می نوشتم و نه پایان نگارش را. اما این بار من این متن را بعد از ورود به تهران روی صفحه قرار می دهم که بازهم حتی ساعت دو و نیم هم با ساعت انتشار متفاوت خواهد بود.

هفته خوبی را برای همه شما آرزو می کنم. خدانگهدار.

[SA@M]

سلام دوستان

ساعت 5 و نیم صبح پنجشنبه به وقت ژنو (8 صبح به وقت ایران عزیز) است. دیشب از پاریس به ژنو آمدم و حدود 2 ساعت دیگر اولین جلسه را به صورت صبحانه کاری با خانم اشتون داریم و بعد مذاکرات شروع خواهد شد.
دو روز گذشته را در پاریس بودم. سه شنبه حدود ساعت 1 بعدازظهر با هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران وارد پاریس شدیم و مستقیم به رزیدانس رفتیم. سه مصاحبه برای بنده تدارک دیده بودند. یک مصاحبه رادیویی با فرانس اینتر، یک مصاحبه تلویزیونی با فرانس 24 و یک مصاحبه با روزنامه لوموند که تا حدود ساعت 5 و نیم طول کشید. بعد هم برای ملاقات با وزیر امور خارجه فرانسه به وزارت خارجه رفتیم. دوستان سفارت می گفتند که در 6-7 سال گذشته هیچ ملاقاتی در پاریس میان دو وزیر خارجه صورت نگرفته است. البته من آقای فابیوس را یک بار در نیویورک در ملاقات دو وزیر، یک بار در ملاقات دو رییس جمهور و یک بار در جلسه وزرای 1+5 دیده بودم و این چهارمین دیدار ظرف 2 ماه با ایشان بود.
تشریفات کامل بجا آورده بودند منجمله گارد احترام و ... تعداد قابل توجهی از مشاوران و مدیران وزارت امورخارجه فرانسه هم حضور داشتند. سه موضوع هسته ای، سوریه و روابط دوجانبه را بحث کردیم. بحث ها جدی، محترمانه، کارشناسی و بسیار مفید بود. با توجه به مواضع نسبتا تند وزیر خارجه فرانسه، فکر می کنم زمینه برای تفاهم بیشتر فراهم شد. در برخی موضوعات دوجانبه هم به راهکارهای عملی رسیدیم. ملاقات بیش از 75 دقیقه طول کشید و لذا نزدیک به نیم ساعت به برنامه بعدی که قرار بود ساعت 8 برگزار شود دیر رسیدم. این برنامه شام کاری در موسسه ایفری بود که در آن علاوه بر رییس و اعضای موسسه، مقاماتی از ریاست جمهوری و وزارت خارجه فرانسه و رؤسا یا معاونین ارشد تقریبا همه شرکت های بزرگ فرانسوی منجمله توتال، پژو و ایرباس حضور داشتند. بعد از صحبت مختصری توسط بنده، پرسش و پاسخ داشتیم که سؤالات بیشتر سیاسی (هسته ای، اوضاع داخلی کشور، سوریه، آمریکا، خاورمیانه، رابطه با کشورهای خلیج فارس و ..) بود و البته چند سؤال اقتصادی و زمینه های همکاری بیشتر در این حوزه. برنامه تا نزدیک ساعت 11 شب طول کشید. آنقدر بحث زیاد بود که نفهمیدم شام چه خوردم!

صبح چهارشنبه ابتدا متن سخنرانی در یونسکو را نهایی کردم و بعد صبحانه کاری با همکاران سفارت ایران در پاریس داشتیم و سپس به سمت یونسکو حرکت کردیم. 6 سال قبل در همین ایام، به عنوان رییس کمیسیون فرهنگیِ سی و چهارمین کنفرانس عمومی یونسکو، به مدت سه هفته هر روز به همین ساختمان می رفتم تا جلسات و مذاکرات را اداره کنم. کنفرانس عمومی یونسکو هر دو سال یک بار تشکیل می شود و رییس هیئت ایرانی معمولا وزیر علوم است که امسال هم همکار عزیزم جناب آقای دکتر فرجی دانا ریاست هیئت ایران را به عهده خواهند داشت. بنده در روز قبل از آغاز سی و هفتمین اجلاس کنفرانس عمومی، در جلسه ای همراه با چند رییس جمهور و نخست وزیر و برخی مقامات دیگر پیرامون نقش فرهنگ در توسعه پایدار سخنرانی داشتم. قبل از جلسه دیدار کوتاهی با مدیرکل داشتیم و سپس در جلسه ابتدا رؤسای جمهور کاستاریکا و تونس و سپس نخست وزیر لیتوانی که رییس دوره ای شورای اتحادیه اروپاست صحبت کردند و بعد پیامی از رییس امارات متحده عربی قرائت شد و سپس من صحبت کردم. بعد از من هم مدیرکل ایسیسکو (یونسکوی اسلامی)، رییس دادگاه قانون اساسی گابن و معاونین نخست وزیر مالزی و مصر سخنرانی داشتند. در میان صحبت ها، سخنرانی رییس جمهور کاستاریکا که در مورد ضرورت احترام به محیط زیست بود ولی در صحبتش به غیرعادلانه بودن همه جنگ ها اشاره داشت را بسیار پسندیدم. صحبت بنده در مورد ضرورت شناسایی نقش فرهنگ برای ایجاد فضای انسانی در دست یابی به توسعه پایدار بود که در این بحث با اشاره به صحبت رییس جمهور کاستاریکا، در باره اینکه جنگ و استفاده از خشونت و زور نه تنها غیرعادلانه و غیرقانونی است بلکه بی فایده و ناکارآمد هم هست اشاره ای داشتم. همچنین با اشاره به سوء استفاده افراطیون از فرهنگ به عنوان ابزاری برای توجیه نفرت و خشونت، به ضرورت گفتگو، هم افزایی و تعاون فرهنگی تاکید کردم. خدا را شکر می کنم که با دعای شما توانستم این سخنرانی ده دقیقه ای را ایستاده قرائت کنم.
با توجه به اینکه باید به ژنو می آمدم جلسه را قبل از پایان آن ترک کردم و لذا به قسمت پرسش و پاسخ نرسیدم. در فرودگاه پاریس هم یک مصاحبه دیگر با روزنامه فیگارو ترتیب داده بودند که آن هم انجام شد و به ژنو آمدم و حدو ساعت 5 بعدازظهر به ژنو رسیدیم. جالب بود که بار همه آمده بود جز چمدان من که 5-6 ساعت بعد رسید.
در ژنو هم آخرین هماهنگی ها برای جلسه امروز و فردا با همکاران را داشتیم و هم اکنون هم که از حضور شما مرخص می شوم باید برای رفتن به صبحانه کاری با خانم اشتون آماده شوم.
بعد از صبحانه کاری، به محل اجلاس 1+5 در ساختمان دفتر اروپایی ملل متحد در ژنو خواهم رفت و قبل از جلسه، ملاقاتی با اخضر ابراهیمی، نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد در مورد سوریه خواهم داشت تا او را در جریان مذاکراتم در ترکیه قرار دهم و در این زمینه صحبت کنیم.
بعد از جلسه افتتاحیه، مذاکرات بسیار دشوار که اکنون به مرحله ورود به جزئیات رسیده که همیشه سخت و دقیق است بین همکاران من و هیئت های 1+5 شروع می شود که انشاءالله با دعای خیر شما به نتیجه مطلوب خواهد رسید که نیاز به صبر و اعتماد به خدمتگزارنتان دارد. بنده هم از فرصت استفاده خواهم کرد و چندساعتی به رم می روم تا با وزیرخارجه ایتالیا یک دیدار فشرده کاری داشته باشم و تا آخر شب به ژنو باز خواهم گشت.
این هم قصه دو روز گذشته و برنامه امروز. می بینید که تقریبا فرصت نفس کشیدن هم نبود! تا فرصتی دوباره که توفیق گفتگوی مجازی حاصل شود شما را به خدا می سپارم و از همه شما تقاضای دعای خیر برای موفقیت این روند دشوار دارم.