چرا هنوز رژیم صهیونیستی به ایران حمله نکرده است؟

[Frogfoot]

Motimann,
حرف های جالبی زدید، آیا میتوانید در این مورد مستند تر صحبت کنید تا دیگران نیز به باور برسند؟

اگر درست خاطرم باشه، ایشون چند وقت پیش در یک تاپیک دیگه درباره جنگ ایران و عراق هم نظرات جالبی مطرح کردند، و اصرار هم داشتند که همه صحبت های ایشون رو بدون دلیل و مدرک واضح و روشن و بدون پرداختن به تناقض های متعدد بپذیرند. نهایتا هم تاپیک توسط مدیریت سایت قفل شد. احتمالا شما در آن مقطع در سایت حضور نداشتید، و از نظرات ایشون کسب فیض نکردید

نخست اینکه ایران و اسرائیل یک دشمن مشترک بنام اعراب در همسایگی خود دارند که این دلیل خوبی برای دوستی مابین آنها خواهد بود.

تحلیلی که پیش فرضش این باشه، از پایه اشتباه هست؛ علتش هم این هست که سیاست خارجی ایران = سیاسیت خارجی جمهوری اسلامی ایران، پس شما دارید از سیاست های خارجی جمهوری اسلامی ایران به عنوان نظام فعلی حاکم بر سرزمین ایران صحبت می کنید، نه یک نظام و دولت فرضی که حاکم بر سرزمین ایران هست. سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران هم متاثر از اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی هست. در اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی هم قومیت گرایی معنایی نداره. اگر قرار بر این بود که دولت ایران با اعراب دشمنی می داشت، باید قبل از اینکه حساب خودش را با اعراب خارج از مرزهای ایران تصفیه کنه، با اعراب ساکن ایران، بخصوص اعراب ساکن خوزستان برخورد قومیتی می کرد! نظام جمهوری اسلامی در تمام طول مدت حیات خودش با حکام دست نشانده عرب مشکل داشته، ولی هیچ گاه دشمنی و خصومتی با شهروندان عرب در هیچ نقطه ایی از جهان، به واسطه عرب بودنشان، نداشته. جهت آرمان های انقلاب اسلامی هم همیشه به سمت زمینه سازی برای تشکیل حکومت جهان گستر اسلامی به رهبری امام زمان (عج) بوده. پس این پیش فرض که ایران و اسرائیل دشمن مشترکی دارند، در قاموس آرمان های جمهوری اسلامی یک عبارت فاقد معنی محسوب میشه!

بزرگترین درگیری جمهوری اسلامی با اسرائیل بر سر ایدئولوژی های صادره از این دو هست، مسائل مربوط به کسب قدرت در منطقه و تجاور به خاک کشورها و غیره در قیاس با این موضوع جزو فروع بحث محسوب میشند، هر چند در جای خود مباحث بزرگی محسوب میشند. مشکل اصلی ایدئولوژی دو گروه مقابل هم در جهان هست. قبل از ظهور جمهوری اسلامی، هر چقدر که شما بخواید درباره تفاوت های کپیتالیسم و کمونیسم صحبت کنید و مقاله و کتاب بنویسید، باز وقتی با یک دید کلی به این مقولات نگاه کنید، متوجه میشید که هر دو ایدئولوژی یک هدف را دنبال می کردند، و نقاط اشتراک زیادی هم داشتند، فقط در جزئیات پیاده سازی اون مفاهیم با هم تضاد داشتند. در نتیجه، هر چند در ظاهر دنیا دو قطبی بود، ولی در باطن جریان فقط به یک سمت حرکت می کرد. ایدئولوژی ها یا تئوری هایی هم که در کنار این دو مقوله مطرح می شدند، یا شعبی از همین دو مقوله بودند، یا اون قدر ضعیف بودند که خود به خود یا با کمی فشار از هم می پاشیدند. جمهوری اسلامی از نظر ایدئولوژیکی، مقوله ایی را در جهان مطرح کرد که در تضاد کامل با اهداف و مسیر کمونیسم و کپیتالیسم بود، یعنی جریانی دقیقا در خلاف جریان قبلی. نکته مهم درباره آن هم قدرت نفوذ آن، و مقاومت بالای آن در برابر هجمه ها بود.

رژیم اسرائیل در منطقه خاورمیانه حداقل نماد دو جریان مهم هست؛ اول نماد کاپیتالیسم به عنوان تنها ایدئولوژی برنده در جنگ بین ایدئولوژی های مادیگرا. دوم نماد مذهبی صهیونیسم یهوید و صهیونیسم مسیحی. تا به امروز هم هر دوی این جریان ها حامیان این رژیم بودند. جمهوری اسلامی دقیقا مخالف هر دوی این جریان ها ست؛ جمهوری اسلامی در بعد مسائل مادی و اقتصادی مخالف حکومت سرمایه و زور در دنیا و شیوه های سرمایه داری برای تقویت گروهی محدود و برده کشی از گروهی کثیر هست. جمهوری اسلامی در بعد مذهبی، به دنبال تشکیل حکومت جهان شمول اسلامی و زمینه سازی برای ظهور امام زمان (عج) است، در حالی که صهوینیسم به دنبال تشکیل حکومت جهانی یهود، و اثبات برتری قومی یهود بر سایر اقوام هست. مسیحیان صهونیسم هم این تصور که ظهور مجدد مسیح (ع) در گرو تشکیل یک حکومت یهودی در منطقه فلسطین فعلی هست، و برای ظهور مسیح (ع) باید جنگی در همین منطقه با مسلمانان شکل بگیرد، به دنبال حمایت از اسرائیل هستند. شما این دو جریان را در حاکمیت دو گروه دموکرات و جمهوری خواه در آمریکا می بینید. در بین دموکرات ها بحث اقتصادی و جریان کاپیتالیسم پر رنگ تر هست، و در بین جمهوری خواهان بحث های مذهبی، بخصوص مباحث آخرالزمانی و زمینه سازی برای ظهور عیسی مسیح (ع) پر رنگ تر هست. ایده مطرح شده توسط انقلاب اسلامی ایران، هر دوی این جریان ها را هدف قرار میده، و با توجه به غنا و پویایی مکتب شیعه و استکبارستیزی آن، و غنای فرهنگی ایران، این ایده بستر مناسبی برای رشد و گسترش پیدا کرده. تمام تلاش جبهه مقابل هم در طول این مدت سی و اندی سال بر سر محدود کردن اثرات این جریان در وهله اول، و نابود کردن آن در وهله دوم بوده. در مکتب انقلاب اسلامی ایران، تا زمانی که نظام حاکم بر دنیا به شکل کنونی هست، خطر وجود داره، و دشمنی ها از بین نمیره، و تنها راه برون رفت از این مسئله ایجاد یک نظام جدید هست. سایرین یا جوامعی هستند که به وضع فعلی راضی هستند، و وضع فعلی را ایده آل میدونند. یا جوامعی هستند که از وضع فعلی ناراضی هستند، ولی وضعی بهتر از وضع فعلی را متصور نیستند و به این نتیجه رسیدند که باید به نوعی با خوب و بد نظام فعلی ساخت، یا جوامعی هستند که از نظام فعلی ناراضی هستند، اعتقاد به نظام بهتر هم دارند، ولی می ترسند و منتظر هستند که دیگران قدم پیش بگذارند و کمی جلو بروند تا فضا برای حرکت اینها هم فراهم بشه.

حالا وقتی این فضای ایدئولوژیک را به عنوان یک فضای بزرگ در نظر بگیرید، مابقی مقولات مثل مباحث مربوط به قدرت در منطقه، ملی گرایی و غیره در نظام جمهوری اسلامی در چارچوب همین فضا تعریف میشند؛ یعنی اینطور نیست که ایدئولوژی نظام یک چیز باشه، بعد فرضا کسب قدرت چیزی جدای از آن باشه، یا مباحث انسانی و حقوق بشر، یا مباحث ملی گرایی همگی مطالب از هم گسیخته و مجزا از هم باشند. ایدئولوژی فضای غالب هست، همانطور که شما دریا دارید و ماهی هایی که در دریا شنا می کنند و رفتار آنها و حتی شکل و شمایل آنها متاثر از آب دریا و جریانات دریا ست؛ ایدئولوژی نظام جمهوری اسلامی هم مثل دریایی برای سایر مقولات هست و سایر مقولات متناسب با شرایط آن در آن زیست می کنند. پس بزرگترین تضاد در این دریاها ست. اگر چند مقوله در داخل این دو دریا با هم تضاد یا توافق داشته باشند، تا زمانی که برنده این دو دریا مشخص نشه، و یک اقیانوس یک دست ایجاد نشه، اون مقولات هم امورشان به نتیجه نمیرسه.

[Sami 1993]

فعلا اعراب (منظور اکثر دولتهای عربی)به خاطر ایران (هرچند پنهان)به سمت اسرائیل و آمریکا کشیده شدن،که هم بد است وهم خوب
بد >ما یه خورده در منطقه تنها هستیم
خوب > اگر خواستیم در آینده حسابمان را عربا صاف کنیم یه بهانه ای داریم
دشمنی ایران و اسرائیل زمانی از بین میرود که یکی دیگری رو نابود کند آن هم بصورت کامل و قطعا آن دیگری که نابود میشود ما نخواهیم بود(بعد از حمله اسکندر و اعراب و مغول و..... دشمنان درست است که به ما ضربه زدن ولی اگر خوب بنگریم بعد از این همه حمله آنها نابود شدن ولی ما هستیم و بعد از 3500سال هنوز به ما ایرانی و پارسی میگویند و خواهند گفت)
در ضمن به نظر من عرب واقعی هموطنان جنوبی ما هستن که با تمام توان از مرز و بوم خودشون دفاع کرده و میکنند

[Solver]

Achilles،
باز شما در تلاش هستید به هر شکل وانمود کنید، این negar.int به دنبال بحث با شماست و شما بی میل!

در حالی که بنده نه این مبحث که اکثر مباحث مشابه فقط به دنبال کسب اطلاعات جدید هستم و اگر سوالی میکنم با هدف راست سنجی اطلاعات است تا در صورت درستی پذیرنده آنها باشم. حالا به چه علت شما علاقه دارید دائما بیان کنید بنده کم سواد هستم را نمیدانم، اما کم سواد بودن بنده به عنوان پرسش گر دلیل خوبی برای ندادن جواب یا دادن جواب بی ربط نیست.

بهتره جای کینه ورزی به افکار خودتون نظم بدهید تا دائما دچار سوتفاهم نشوید.

[Achilles]

تحلیلی که پیش فرضش این باشه، از پایه اشتباه هست؛ علتش هم این هست که سیاست خارجی ایران = سیاسیت خارجی جمهوری اسلامی ایران، پس شما دارید از سیاست های خارجی جمهوری اسلامی ایران به عنوان نظام فعلی حاکم بر سرزمین ایران صحبت می کنید، نه یک نظام و دولت فرضی که حاکم بر سرزمین ایران هست. سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران هم متاثر از اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی هست. در اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی هم قومیت گرایی معنایی نداره.

این تنها پیش فرض اول تحلیل بود، اگر با قسمتی از نوشته مشکل دارید خواهشا تمام آنرا زیر سوال نبرید.

بحث من قومگرایی نیست، چراکه قومگرایی مربوط به جوامع قبیله ای میباشد و حداقل زمان این موضوع برای ما بسر رسیده.

حساسیت شما هم به این مورد کاملا قابل درکه، شاید بهتر بود مینوشتم "ناسیونالیسم عربی" اما از دوستان انتظار داشتم براحتی متوجه منظور اینجانب بشوند.


امیدوارم متوجه منظورم از ناسیونالیسم عربی که صدام حسین نمونه بارز آن و خطری که متوجه ایران میکند شده و منکر وجود چنین جریانی میان اعراب ناسیونالیست بر ضد ایران نباشید.


نظام فرضی کدام است؟ چه چیز باعث شده شما فکر کنید که من نظام حاکم بر ایران رو نظامی غیر از جمهوری اسلامی تصور میکنم؟

این را هم فراموش نکنید که ماهیت کشورها تغییر نمیکنند، در مقاطعی از تاریخ ممکن است شمایل و روشهای نظامهای حاکم بر یک کشور گوناگون جلوه کنند، اما تنها موردی که همیشه ثابت میماند همانا منافع ملی میباشد.

مردم ایران هم از کره مریخ نیامده اند و همان اصلهایی که در مورد کشورهای دیگر صادق است، درباره ایران نیز صدق میکند.

[HARD]

Achilles
به نظر من شما توی یکی از پستاتون خیلی زیاده روی کردین و چیزی از توهین کم نداشت(اینجا یه انجمنه و همه ی افراد حق نظر دادن دارند) و اینکه محتوای مطالب ارسالی توی پست اخیر با پست های قبلیش کمی فرق داره...ولی در کل من با دیدگاه شما مخالفم!

[Frogfoot]

این تنها پیش فرض اول تحلیل بود، اگر با قسمتی از نوشته مشکل دارید خواهشا تمام آنرا زیر سوال نبرید.

شما که خودتون میگید پیش فرض اولیه؛ در اون پست هم گفته شد، تحلیلی که بر اساس این پیش فرض اولیه شکل بگیره غلط هست. وقتی شما پیش فرض بحث تان مشکل داشته باشه، هر چیزی که بر پایه اون پیش فرض مطرح کنید هم زیر سوال میره. این یک اصل منطقی هست.

نظام فرضی کدام است؟ چه چیز باعث شده شما فکر کنید که من نظام حاکم بر ایران رو نظامی غیر از جمهوری اسلامی تصور میکنم؟

من جایی مطرح نکردم که شما نظام حاکم بر ایران را چیزی غیر از جمهوری اسلامی میدونید، بلکه یادآوری کردم که سیاست خارجی ایران یعنی سیاست خارجی جمهوری اسلامی، پس تحلیلی که از این سیاست مطرح میشه باید منطبق بر اهداف و رفتار جمهوری اسلامی باشه.

این را هم فراموش نکنید که ماهیت کشورها تغییر نمیکنند، در مقاطعی از تاریخ ممکن است شمایل و روشهای نظامهای حاکم بر یک کشور گوناگون جلوه کنند، اما تنها موردی که همیشه ثابت میماند همانا منافع ملی میباشد.

بر چه اساسی این استدلال رو آوردید که منافع ملی همیشه ثابت هست؟! کجا گفته شده که منافع ملی تغییر نمی کنند؟ کی گفته در همه مکاتب اولویت با منافع ملی هست؟ حتی همون منافع ملی مورد نظر شما رو هم ایدئولوژی شما شکل میده. محمد رضا پهلوی هم مدعی رساندن ایران به دروازه های تمدن بود. در مکتب اون آدم، منافع ملی در نوکری آمریکا بود و بدون وابستگی به یک قدرت فرامنطقه ایی منافع ملی تامین نمی شد. همین طرز فکر را همین حالا بسیاری از سیاسیون چه در ایران و چه در خارج از ایران دارند. همین الان حکومت هایی هستند که تنها راه کسب منفعت را وابستگی سیاسی یا نظامی یا اقتصادی به یک قدرت خارجی میدونند. حتی برداشت های شما از منافع ملی با برداشت دیگران از منافع ملی تفاوت میکنه، اون وقت چطور اینطور نتیجه گیری می کنید که منافع ملی تنها مورد ثابت هست؟! این تازه کلیات موضوع هست، و جای بحثش اینجا نیست، وگرنه می تونستیم وارد جزئیات بیشتر بشیم و ببینیم که حتی کشور و میهن هم یک مفهوم واحد نیست، یک زمانی افغانستان جزوی از میهن شما بود و مردمش هم وطنان شما، الان نیست، و همین محدوده میهن شما دستخوش یک سری از توافقات سیاسی هست، که اونها هم ثابت نیستند و به راحتی در طول تاریخ محدوده کشورهای مختلف دستخوش تغییر شده و خواهد شد.

[Achilles]

این تنها پیش فرض اول تحلیل بود، اگر با قسمتی از نوشته مشکل دارید خواهشا تمام آنرا زیر سوال نبرید.

اشتباه نکنید، هدف از گفتن این جمله تایید اشتباه بودن آن از طرف اینجانب نمیباشد، بلکه تنها یک توصیه اخلاقی بود، اما میبینم شما همچنان بر موضع خود پافشاری میکنید و گویا ناسیونالیسم عرب ضد ایرانی از نظر شما فکر و خیال بوده و وجود خارجی ندارد.

شاید جنگ هشت ساله هم تنها یک کابوس وحشتناک ناشی پرخوری بوده!!


دوستان قضاوت کنند:

پس شما دارید از سیاست های خارجی جمهوری اسلامی ایران به عنوان نظام فعلی حاکم بر سرزمین ایران صحبت می کنید، نه یک نظام و دولت فرضی که حاکم بر سرزمین ایران هست.

من جایی مطرح نکردم که شما نظام حاکم بر ایران را چیزی غیر از جمهوری اسلامی میدونید (!)

مطرح نکردید، اما متهم کردید.

حتی همون منافع ملی مورد نظر شما رو هم ایدئولوژی شما شکل میده. محمد رضا پهلوی هم مدعی رساندن ایران به دروازه های تمدن بود. در مکتب اون آدم، منافع ملی در نوکری آمریکا بود و بدون وابستگی به یک قدرت فرامنطقه ایی منافع ملی تامین نمی شد. همین طرز فکر را همین حالا بسیاری از سیاسیون چه در ایران و چه در خارج از ایران دارند.

میشه توضیح بفرمایید که منافع ملی مورد نظر من چه میباشد که برای اشاره به آن از واژه "همان" استفاده میکنید؟ بیاد ندارم منافع ملی مورد نظرم رو برای کسی توضیح داده باشم.


شما به چه جراتی به خودتون اجازه میدهید که منافع ملی مورد نظر من و محمدرضا پهلوی را کنار یکدیگر گذارده و با نوکری آمریکابرابر بدانید و مورد حمله قرار دهید.

آیا تنها کسی که منافع ملی را تشخیص میدهد شما هستید؟
آیا بهتر نیست بجای برچسب زدن و پیشداوری ناشی از تعصب، کمی تامل کرده و سایرین را هم کمی دارای عقل و شعور بدانیم؟


نه دوست گرامی، اشتباه نکنید ؛

اینجا مکانی نیست که بتوانید به افراد داخل آن برچسب مورد علاقه خود را چسبانده و با چماق مورد حمله قرار دهید.
اینجا یک مکان مجازی تنها برای تبادل نظر میباشد و حمله های شما تاثیرات دردناک مورد نظر شما را بدنبال نخواهند داشت!

حتی برداشت های شما از منافع ملی با برداشت دیگران از منافع ملی تفاوت میکنه، اون وقت چطور اینطور نتیجه گیری می کنید که منافع ملی تنها مورد ثابت هست؟

دوست خوب من، منافع ملی همیشه یک تعریف واحد را دارد که شامل قدرت، ثروت، نفوذ سیاسی و هژمونی و غیره که در آخر رفاه عمومی را بدنبال دارد میباشد، آن چیزی که متفاوت بنظر میرسد وسیله کسب آن است نه خود آن.


یک روز محمدرضا شاه منافع ملی را هرچند احمقانه، بوسیله اطاعت بی چون و چرا از آمریکا دنبال میکرد اما امروز جمهوری اسلامی

منافع ملی را بوسیله تهدید منافع آمریکا در منطقه دنبال میکند.

[Frogfoot]

اشتباه نکنید، هدف از گفتن این جمله تایید اشتباه بودن آن از طرف اینجانب نمیباشد، بلکه تنها یک توصیه اخلاقی بود، اما میبینم شما همچنان بر موضع خود پافشاری میکنید و گویا ناسیونالیسم عرب ضد ایرانی از نظر شما فکر و خیال بوده و وجود خارجی ندارد.

شاید جنگ هشت ساله هم تنها یک کابوس وحشتناک ناشی پرخوری بوده!!

نمیدونم چه اصراری دارید که صحبت های خودتان را بپیچونید و بهش تبصره بزنید. شما از دشمن مشترک ایران و اسرائیل با عنوان "اعراب" نام بردید. برای شما توضیح داده شد که در سیاست های جمهوری اسلامی اعراب به عنوان دشمن نامگزاری نمیشند. بعدش مدعی شدید که منظورتون ناسیونالیسم عربی هست، و ناسیونالیسم عربی را دشمن ایران دونستید، در حالی که ناسیونالیسم عربی به خودی خود دشمنی با ایران نداره؛ ناسیونالیسم عربی که اوج حرکت آن در زمان جمال عبدالناصر بوده، بر پایه ایده اتحاد اقوام عرب شکل گرفت، نه تفکرات نژاد پرستانه. ناسیونالیسم عربی در ذات خودش دشمنی با سایر نژادها و اقوام نداشت، ولی تاکید داشت که اعراب منافع مشترکی دارند، و باید برای حفظ منافع مشترکشان با هم متحد بشند، و پشت هم باشند. برای اینکه قشنگ متوجه این موضوع بشید، کافیه دقت کنید که ایده برپایی حزب بعث در سوریه به عنوان یکی از اصلی ترین شرکای ایران در منطقه همین ناسیونالیسم عربی بوده، ولی همچین ایده ایی باعث ایجاد دشمنی بین ایران و سوریه نشد.
اون چیزی که شما ازش به اشتباه تحت عنوان ناسیونالیسم عربی نام بردید، در واقع تفکرات نژادپرستانه و تعصبات عربی هست که در زمان پیامبر اسلام (ص) بساط آن برچیده شد، اما بعد از وفات ایشان، اونی که نمیخوام اسمش رو ببرم، دوباره این تعصبات را احیاء کرد؛ ارزش اسلام آوردن اعراب را بیش از اعجم دانست، و سهم اعجم از بیت المال را نصف سهم عرب تعیین کرد، و مجددا قومیت گرایی را بر اصل تقوا در اسلام برتری داد. الان هم دنباله های همان تفکر را شما در بعضی از حکام عرب، بخصوص حکام عربستان سعودی می بینید، و اتفاقا از تفکرات مورد علاقه آمریکا و اسرائیل هست، و برای دامن زدن به آن تلاش می کنند. در همان پست مورد اشاره شما هم حساب این گروه را از سایر اعراب جدا کردم، و همان جا توضیح دادم که بین جمهوری اسلامی و این گروه از اعراب همیشه دشمنی وجود داشته و داره. امیدوارم بعد از این پست، دوباره یک تبصره جدید به منظور خودتان از "اعراب" اضافه نکنید.

مطرح نکردید، اما متهم کردید.

خب، خودتون عین عبارت من را نقل قول کردید. قضاوتش با کاربرانی که مطلب را مطالعه می کنند.

میشه توضیح بفرمایید که منافع ملی مورد نظر من چه میباشد که برای اشاره به آن از واژه "همان" استفاده میکنید؟ بیاد ندارم منافع ملی مورد نظرم رو برای کسی توضیح داده باشم.

مطلب خیلی روشن هست؛ "همان" یعنی همان عبارت "منافع ملی" که در پست قبلی ذکر کردید. بر روی "همان" تاکید شد تا بعدا مثل کلمه "اعراب" مدعی نشید که "اعراب" نوشتید، ولی منظورتان چیزی غیر از معنی عرفی عبارت "اعراب" بوده.

شما به چه جراتی به خودتون اجازه میدهید که منافع ملی مورد نظر من و محمدرضا پهلوی را کنار یکدیگر گذارده و با نوکری آمریکابرابر بدانید و مورد حمله قرار دهید.

آیا تنها کسی که منافع ملی را تشخیص میدهد شما هستید؟
آیا بهتر نیست بجای پیشداوری و برچسب زدن ناشی از تعصب، کمی تامل کرده و سایرین را هم کمی دارای عقل و شعور بدانیم؟


نه دوست گرامی،

اینجا مکانی نیست که بتوانید به افراد داخل آن برچسب مورد علاقه خود را چسبانده و با چماق مورد حمله قرار دهید.
اینجا یک مکان مجازی تنها برای تبادل نظر میباشد و حمله های شما تاثیر چندانی ندارند.

چی میگید، عزیز جان؟! شما مطمئن هستید که مطلب را با دقت مطالعه کردید؟! برچسب زدن؟! پیش داوری؟! قرار دادن منافع ملی شما و محمد رضا پهلوی کنار هم؟! این موارد را از کجای پست قبلی استخراج کردید؟!

مطلب پست قبل کاملا روشن و واضح هست؛ آنجا توضیح داده شده که بر خلاف نظر شما که مدعی هستید؛ "تنها موردی که همیشه ثابت میماند همانا منافع ملی میباشد"، حتی یک توافق جامع روی منافع ملی جایی وجود نداره، و برای شما مثال زده شد که حتی از نظر بعضی سیاسیون همان رفتار محمد رضا پهلوی که الان در چارچوب ایدئولوژی جمهوری اسلامی یک رفتار خائنانه محسوب میشه هم، در چارچوب فکری اون افراد، اقدامی در جهت منافع ملی بوده؛ یعنی اختلاف نظر بر سر منافع ملی تا این حد ژرف هست. حالا شما با خواندن همچین متنی اینطور نتیجه گیری کردید که در کنار محمد رضا پهلوی قرار دارید، مشکل از متن بنده نیست، مشکل از سوء تعبیر خودتان هست.

نافع ملی همیشه یک تعریف واحد را دارد که شامل قدرت، ثروت، نفوذ سیاسی و هژمونی و غیره که در آخر رفاه عمومی را بدنبال دارد میباشد

این چیزهایی که اینجا ذکر کردید، اولا خودشان علت پیدایش منفعت هستند، نه لزوما خودِ منفعت؛ و ثانیا، خودشان یا به نوعی در حوزه هایی با هم مترادف هستند، یا به نوعی علت و معلول همدیگر! مثلا شما می تونید بگید ثروت پدید آورنده قدرت و نفوذ سیاسی هست، از طرف دیگه می تونید بگید نفوذ سیاسی موجب ثروت می شود، یا ثروت قدرت می آورد، یا قدرت و نفوذ سیاسی موجب هژمونی می شوند، و غیره! منافع ملی یک عبارت روشن هست؛ منافع یعنی جمع نفع، یعنی سود، یعنی عاقبت خوش. ملی هم رو هم در شکل ساده می تونید به عنوان مرتبط با یک ملت یا یک اجتماع معنی کنید؛ پس منافع ملی میشه اون چیزهایی که موجب عاقبت به خیری یا سعادت یا سود یک ملت یا اجتماع میشند. حالا همین که بگیم سعادت یک ملت چی هست؟ خودش بین مکاتب مختلف دعوا ست. نظام کاپیتالیستی سعادت را یک نوع تعریف میکنه، نظام اسلامی یک نوع دیگه، نظام های دیگه هم نوعی دیگه. حالا شما از دید هر کدام از این نظام ها که به موضوع نگاه کنید، منافع ملی متفاوتی می بینید.


در ضمن، دوست عزیز...اگر اینجا مطلبی گفته میشه، یا مخالفتی با اظهار نظری میشه، شما اون مخالفت را در چارچوب همون اظهار نظر تحلیل کنید؛ هدف از این مخالفت ها بحث درباره موضوع مربوطه و روشن کردن اون موضوع خاص و جوانب آن هست؛ نه مخالفت با یک شخص خاص، یا زیر سوال بردن یک فرد، یا ضد حال زدن، یا به قول شما "برچسب زدن" به یک فرد و مواردی از این دست!
اینقدر مطالب را سریع به خودتون نگیرید و هر مطلبی که موافق نظر شما نیست، یا توضیحی بر نظر شما هست را مترادف چماق بر سر شما کوبیدن و زیر سوال بردن خودتان نگیرید. اینطوری هم خودتون رو ناراحت می کنید، هم باعث ایجاد کدورت بین خودتون و دیگران میشید، چون اون وقت هر بحثی میشه یک جنگ گلادیاتوری شخصی بین دو یا چند کاربر که باید نهایتا یکی از اون بحث پیروز بیرون بیاد و دیگران همگی در پیش چشمان دیگران خار و ذلیل شده باشند!

[Achilles]

نمیدونم چه اصراری دارید که صحبت های خودتان را بپیچونید و بهش تبصره بزنید.

اینطور بنظر میرسه که با اینکه شما متوجه منظور اصلی من از اعراب و ناسیونالیسم عربی حتی در آن پست نخست شدید، همچنان با توضیح مسائل حاشیه ای سعی بر پافشاری به مواضع قبلی خود میکنید.

سوریه هم منافعش اقتضاء میکند با ایران دوستی کند،نه اینکه عاشق چشم ابروی ما باشد.

چی میگید، عزیز جان؟! شما مطمئن هستید که مطلب را با دقت مطالعه کردید؟! برچسب زدن؟! پیش داوری؟! قرار دادن منافع ملی شما و محمد رضا پهلوی کنار هم؟! این موارد را از کجای پست قبلی استخراج کردید؟!

از این نوشته شما چیزی بجز آنکه توضیح دادم استنباط نخواهد شد:

"حتی همون منافع ملی مورد نظر شما رو هم ایدئولوژی شما شکل میده. محمد رضا پهلوی هم مدعی رساندن ایران به دروازه های تمدن بود. در مکتب اون آدم، منافع ملی در نوکری آمریکا بود و بدون وابستگی به یک قدرت فرامنطقه ایی منافع ملی تامین نمی شد. همین طرز فکر را همین حالا بسیاری از سیاسیون چه در ایران و چه در خارج از ایران دارند. "


شما در ابتدای سه جمله پشت هم، از از واژه های هم و همان استفاده کردید که دلیل محکمی از مترادف بودن مقصود مورد اشاره آنها در دیدگاه شما میباشد.

در ضمن، دوست عزیز...اگر اینجا مطلبی گفته میشه، یا مخالفتی با اظهار نظری میشه، شما اون مخالفت را در چارچوب همون اظهار نظر تحلیل کنید؛ هدف از این مخالفت ها بحث درباره موضوع مربوطه و روشن کردن اون موضوع خاص و جوانب آن هست؛ نه مخالفت با یک شخص خاص، یا زیر سوال بردن یک فرد، یا ضد حال زدن، یا به قول شما "برچسب زدن" به یک فرد و مواردی از این دست!

غیر از این هم نیست.

اگر دچار سوء تفاهم شدم، همینجا از شما پوزش می خواهم.

اما باید قبول بفرمایید پاراگراف مورد بحث، لحن چندان خوشایندی ندارد، کمی کلاه خود را قاضی کنید.

[Frogfoot]

سوریه هم منافعش اقتضاء میکند با ایران دوستی کند،نه اینکه عاشق چشم ابروی ما باشد.

من هم نگفتم منافعش اقتضاء نمیکنه (یا میکنه)، بلکه گفتم اگر ناسیونالیسم عربی به خودی خود ایران را دشمن می دونست، نظامی مثل نظام سوریه که بر این اساس شکل گرفته، باید دشمنی بیشتری نسبت به ایران می داشت.

از این نوشته شما چیزی بجز آنکه توضیح دادم استنباط نخواهد شد:

"حتی همون منافع ملی مورد نظر شما رو هم ایدئولوژی شما شکل میده. محمد رضا پهلوی هم مدعی رساندن ایران به دروازه های تمدن بود. در مکتب اون آدم، منافع ملی در نوکری آمریکا بود و بدون وابستگی به یک قدرت فرامنطقه ایی منافع ملی تامین نمی شد. همین طرز فکر را همین حالا بسیاری از سیاسیون چه در ایران و چه در خارج از ایران دارند. "

شما در ابتدای سه جمله پشت هم، از از واژه های هم و همان استفاده کردید که دلیل محکمی از مترادف بودن مقصود مورد اشاره آنها در دیدگاه شما میباشد.

نه، اینجا دچار سوء تفاهم شدید. من در جمله اول، منظور از همان رو در پست قبلی گفتم، که منظور تاکید بر چیزی بود که شما ثابت فرض کرده بودید. در همون جمله یک "هم" آورده شده: "منافع ملی مورد نظر شما رو هم ایدئولوژی شما شکل میده" که این "هم" با توجه به پاراگراف قبلی هست که درباره نقش ایدئولوژی توضیح داده بودم، یعنی این هم داخل اون فضای ایدئولوژیک معنی میگیره. در جمله دوم "هم" ایی که برای پهلوی آورده شده، یعنی اون فرد هم به عنوان مثال در فضای ایدئولوژیک خودش منافع ملی را تفسیر می کرد. علت مثال زدن از وی این بود که تفکراتش زمین تا آسمون با اندیشه های انقلاب اسلامی متفاوت بود، تا نشان داده بشه که مسئله ذکر شده فقط در یک مکتب یا جریان خاص وجود نداره. و در نهایت؛ عبارت "همین طرز فکر را همی حالا بسیاری از سیاسیون چه در ایران و چه در خارج از ایران دارند" هم برمیگرده به عبارت "در مکتب اون آدم" یعنی همین الان در سطح ایران و جهان سیاسیونی وجود دارند که پیروی همون مکتبی هستند که محمد رضا پهلوی بوده؛ یعنی این یک تفکر استثنایی متعلق به یک فرد معلوم الحال نبوده، خیلی ها همین حالا با همان طرز فکر زندگی می کنند و مملکت داری می کنند. نمونه اش را شما می تونید در حکومت های مختلف ببینید.

در واقع ضمیر هیچکدام از اون جملات به شما برنمی گشت، بلکه همگی توضیحاتی بودن در جهت تبیین این مفهوم که رفتار مختلف افراد و حکومت ها در فضای ایدئولوژیک آنها شکل میگیره و متناسب با اون فضا، رفتارهای متفاوتی از خود بروز میدند.

موفق باشید

[Achilles]

Achilles
به نظر من شما توی یکی از پستاتون خیلی زیاده روی کردین و چیزی از توهین کم نداشت(اینجا یه انجمنه و همه ی افراد حق نظر دادن دارند) و اینکه محتوای مطالب ارسالی توی پست اخیر با پست های قبلیش کمی فرق داره...ولی در کل من با دیدگاه شما مخالفم!

تصمیمی برای پاسخ به شما نداشتم، اما با موضع گیری برخی، ترجیح دادم علت مخالفتم با شخص مورد نظر را یکبار برای همیشه برایتان بازگو کنم:


بی سوادی و نا آگاهی بخودی خود مورد آزار دهنده ای نیست، چراکه یکفرد نا آگاه میتواند با پرسش و مطالعه بر معلومات خود بیفزاید.

اما ناآگاهی همراه با (ببخشید این کلمه را بکار میبرم) پررویی یک شخص که اطلاعات ناچیز و اکثرا نادرست خود را با قاطعیت تمام بدون

راه دادن ذره ای تردید و همچنین بدون کشیدن کوچکترین زحمتی برای تحقیق درباره موضوع مورد بحث، تنها با سرهم کردن مجموعه ای از

کلمات، استدلالها و لینکهای بی ربط اعلام کرده و حتی برای اثبات دیدگاه اشتباه خود در تمامی زمینه های تخصصی و غیر تخصصی با

مخالفان خود بارها و بارها به بحث مینشیند نه تنها بسیار زننده و توهین به مخاطبان میباشد، بلکه باعث گمراهی و گرفتن اطلاعات

غلط توسط جوانانی میشود که به قصد کسب علم و دانش در سطح اینترنت پرسه میزنند.

بعنوان مثال شخص مورد نظر با وجود تحقیق و زحماتی که برای تاپیک HAARP کشیدم، براحتی و بدون کوچکترین تحقیقی در آن خصوص،

با سرهم کردن کردن مجموعه ای از کلمات که تنها خود از پس خواندن و متوجه شدن منظور آن برخواهد آمد، با قاطعیت تمام به رد

موضوع مورد بحث میپردازد، و از اینگونه موارد در پستهای ایشان بوفور بچشم میخورد.

Achilles،
باز شما در تلاش هستید به هر شکل وانمود کنید، این negar.int به دنبال بحث با شماست و شما بی میل!

بیاد نمیارم که در پست قبلی ام خطاب به شما در اینمورد صحبتی کرده باشم.

Achilles،

بهتره جای کینه ورزی به افکار خودتون نظم بدهید تا دائما دچار سوتفاهم نشوید.

فکر میکنم اون کسی که باید به افکار خودش نظم بده شما باشید، چراکه نوشته های شما همچون نوشته های یک بچه دبستانی نامفهوم و غیر قابل درک میباشد.



شما بهتره بجای نگرانی برای افکار نامنظم من، بفکر یک راه چاره برای حذف این سه پستی باشی که آبرویت را هدف قرار داده، تا مثل [url=file://\\دفعه]\\دفعه[/url] پیش با خفت و خواری از من درخواست نکنید تا از مدیریت بخواهم که نسبت به حذف پست مذکور اقدام کند.

[Achilles]

این چیزهایی که اینجا ذکر کردید، اولا خودشان علت پیدایش منفعت هستند، نه لزوما خودِ منفعت؛ و ثانیا، خودشان یا به نوعی در حوزه هایی با هم مترادف هستند، یا به نوعی علت و معلول همدیگر! مثلا شما می تونید بگید ثروت پدید آورنده قدرت و نفوذ سیاسی هست، از طرف دیگه می تونید بگید نفوذ سیاسی موجب ثروت می شود، یا ثروت قدرت می آورد، یا قدرت و نفوذ سیاسی موجب هژمونی می شوند، و غیره!

اینهایی که نام برده شد تنها اشکال متفاوتی از قدرت میباشند:


ثروت، نفوذ سیاسی، هژمونی، اعتبار بین المللی یا هر چیز دیگری که به آن قابل تبدیل باشند.

مشابه این موضوع در علم فیزیک هم قابل مشاهده است، انرژی الکتریکی، شیمیایی، مکانیکی و اتمی تنها اشکال متفاوتی از انرژی میباشند که براحتی قابل تبدیل به یکدیگر هستند.