فوری / شورای امنیت طرح "ممنوعیت پروازی" لیبی را تصویب کرد !

[Sami 1993]

در صورت هرگونه مداخله نظامي خارجي؛
وزارت دفاع ليبي: جنگ را به خارج از مرزهاي ليبي مي كشانيم
خبرگزاري فارس: وزارت دفاع ليبي در پي اعلام آمادگي دولت‌هاي غربي براي مداخله نظامي در اين كشور اعلام كرد كه پاسخ طرابلس به داخل مرزهاي ليبي محدود نخواهد شد.


به گزارش فارس به نقل از خبرگزاري رويترز، وزارت دفاع ليبي پس از صدور قطعنانه شوراي امنيت و اعلام منطقه پرواز ممنوع در اين كشور درباره واكنش سريع طرابلس به اين قطعنامه هشدار داد و گفت در صورت آغاز هرگونه دخالت نظامي عليه ليبي واكنش اين كشور به فراتر از مرزهاي ليبي كشيده خواهد شد.

از سوي ديگر سرهنگ قذافي شب گذشته گفت در صورتي‌كه كشورهاي خارجي حملات هوايي عليه ليبي انجام دهند دست به حملات تلافي جويانه خواهد زد و هواپيماهاي مسافربري بر فراز مديترانه را هدف قرار خواهد داد.

شوراي امنيت سازمان ملل متحد روز گذشته در جلسه خود طرح منطقه پرواز ممنوع بر فراز خاك ليبي را با 10 رأي موافق و بدون مخالفت و 5 رأي ممتنع به تصويب درآورد.

انتهاي پيام/++

[shola]

در صورت هرگونه مداخله نظامي خارجي جنگ را به خارج از مرزهاي ليبي مي كشانيم
و سرهنگ دیوانه نیز شب گذشته گفت در صورتي‌كه كشورهاي خارجي حملات هوايي عليه ليبي انجام دهند دست به حملات تلافي جويانه خواهد زد و هواپيماهاي مسافربري بر فراز مديترانه را هدف قرار خواهد داد.

بلوف یک ژنرال :

حكومت ليبي آتش بس اعلام كرد
چند ساعت پس از حمايت شوراي امنيت سازمان ملل از ممنوعيت پرواز در ليبي، وزير خارجه اين كشور پايان عمليات هاي نظامي دولت را اعلام كرد.

[External Link Removed for Guests]

[HASAN BARATY]

فرانسه تاكيد كرد:
غرب تا ساعاتي ديگر حمله به ليبي را آغاز مي‌كند
خبرگزاري فارس: سخنگوي رسمي دولت فرانسه اعلام كرد كه كشورش در عمليات نظامي كه ساعاتي ديگر آمريكا و انگليس و كانادا و ديگر كشورهاي غربي عليه ليبي آغاز خواهند كرد، شركت مي‌كند.


به گزارش فارس به نقل از العالم، شوراي امنيت سازمان ملل متحد شب گذشته قطعنامه‌اي را كه توسط كشورهاي فرانسه و آمريكا و انگليس و لبنان ارائه شده و خواستار ايجاد منطقه ممنوع پرواز و بكارگيري اقدامات لازم جهت حمايت از شهروندان ليبيايي عليه حملات نيروهاي تابع قذافي شده بود، را به تصويب رساند كه به معناي اجازه دست زدن اين كشورها به عمليات نظامي عليه ليبي است.

در همين راستا منابع آگاه در كاخ سفيد اعلام كردند، آمريكا عمليات نظامي خود عليه ليبي را با توجه به تصويب قطعنامه منطقه ممنوع پرواز و اجازه شوراي امنيت سازمان ملل متحد روز يك شنبه يا دوشنبه هفته آينده آغاز خواهند نمود.

يك منبع آگاه در كاخ سفيد نيز در گفتگو با خبرگزاري "آسوشتيدپرس " گفت كه اين عمليات با جنگنده‌ها و بمب افكن‌ها و هواپيماهاي جاسوسي آمريكايي انجام خواهد شد.

اخبار رسيده حكايت از آن دارد كه برخي از كشورهاي عربي مانند اردن و قطر و امارات متحده عربي نيز اعلام نموده‌اند، در اين عمليات مشاركت خواهند داشت.

"گريت واريمو " وزير جنگ نروژ از آمادگي كشور جهت حضور در اين عمليات خبر داد، اما وزير خارجه دانمارك اعلام كرده منتظر اجازه پارلمان است.

"اناتسيو لاروسا " وزير جنگ ايتاليا نيز اعلام كرد كه كشورش پايگاه احتمالي هر اقدام نظامي غربي عليه ليبي است و در اين باره ايتاليا به وظايف خود عمل خواهد كرد.

هم چنين رسانه‌هاي كانادايي امروز اعلام كردند كه دولت اين كشور 6 جنگنده از تراز (سي أف – 18) را جهت مشاركت در عمليات اعمال منطقه ممنوع پرواز به نيروهاي آمريكايي و انگليسي ملحق خواهد كرد.

[cheka]

با سلام خدمت دوستان

بنظر من این قطعنامه و مفاد اجراییش در حال حاضر دیگه تاثیر چندانی در سرنوشت درگیری داخلی لیبی نخواهد داشت ، در واقع کشورهای روسیه ، چین و آلمان عمدا و هماهنگ شده انقدر تصویب مداخله ی نظامی نیروهای چند ملیتی رو طول دادند که دیگه کار از کار بگذره و خطری قذافی رو تهدید نکنه بطوریکه حتی با برقراری ممنوعیت پروازی در یکی دو روز آینده هم نیروی زمینی قذافی به راحتی میتونه چند شهر باقی مونده در دست شورشیان رو بگیره (این رو سیف الاسلام هم گفته بود) .

در ثانی در قطعنامه هم صریحا هر گونه "استفاده از نیروی زمینی و اشغال زمینی لیبی" توسط نیروهای سازمان ملل ممنوع گردیده . بنا بر این این قطعنامه یک قطعنامه ی صوری بیش نیست و حامیان قذافی در سازمان ملل (روسیه ، چین ، آلمان) که قول امتیازات اقتصادی بزرگی از سرهنگ گرفته اند طوری این قطعنامه رو تغییر داده اند که حکومت قذافی به خطر نیافته .

[نادر70]

درود بر دوستان
گویا باز هم باید قضیه ی شتر و مناره را برای برخی از دوستان تکرار کرد.
جناب farhadiannn و Mohammad 1985 اصراری بر فریب نیست. شاید قضیه ی پولهای قذافی و انتخاب سارکوزی در فرانسه و حمایت ایتالیا و شخص برلوسکونی از قذافی پاسخی برای این فریب!!! باشد.

[shafagh]

فراموش نشود امریکا و شورای امنیت این اقدام را برای یاری رساندن به مردم لیبی انجام نمی دهند اینها که در حال حاضر در بحران اقتصادی گرفتار هستند شدیدا به نفت لیبی محتاجند ادامه قطع فروش نفت لیبی می تواند اوضاع انها را بد از بدتر کند لذا برای حل این مشکل ناچار هستند باقیمانده حکومت قذافی را ساقط کنند و الا باورکنید اگر مسئله افکار عمومی و بحران اقتصادی انها در بین نبود برای ابقاء حکومت به قذافی کمک هم می کردند.

[phoenix80]

اولین حملات رو نیروی هوایی امارات متحده و قطر انجام خواهند داد. مصر هم به ازادیخواهان لیبی اسلحه و مهمات ارسال کرده

[phoenix80]

فراموش نشود امریکا و شورای امنیت این اقدام را برای یاری رساندن به مردم لیبی انجام نمی دهند اینها که در حال حاضر در بحران اقتصادی گرفتار هستند شدیدا به نفت لیبی محتاجند ادامه قطع فروش نفت لیبی می تواند اوضاع انها را بد از بدتر کند لذا برای حل این مشکل ناچار هستند باقیمانده حکومت قذافی را ساقط کنند و الا باورکنید اگر مسئله افکار عمومی و بحران اقتصادی انها در بین نبود برای ابقاء حکومت به قذافی کمک هم می کردند.

شما بابت این حرفت مدرکی ارائه نکردی.

[typhoon]

فراموش نشود امریکا و شورای امنیت این اقدام را برای یاری رساندن به مردم لیبی انجام نمی دهند اینها که در حال حاضر در بحران اقتصادی گرفتار هستند شدیدا به نفت لیبی محتاجند ادامه قطع فروش نفت لیبی می تواند اوضاع انها را بد از بدتر کند لذا برای حل این مشکل ناچار هستند باقیمانده حکومت قذافی را ساقط کنند و الا باورکنید اگر مسئله افکار عمومی و بحران اقتصادی انها در بین نبود برای ابقاء حکومت به قذافی کمک هم می کردند.

شما بابت این حرفت مدرکی ارائه نکردی.

سلام
راستش من فکر می کنم بهترین مدرک تاخیر چند هفته ای این کشور ها در برقراری منطقه پرواز ممنوع بر فراز لیبی باشد.اگر واقعا دلسوز مردم لیبی بودند ، می توانستند به راحتی با چند حمله هوایی از جنوب فرانسه ، ایتالیا و یا ناوهای آمریکا نیروی هوایی قذافی رو زمینگیر کنند.بر طبق آخرین اخبار هنوز هم که حملات ادامه دارد و خبری از اجرای قطعنامه نیست.

[phoenix80]

typhoon,
سازمان ملل همیشه اهسته و با تاخیر عمل کرده. اگر به لیبی بدون مجوز شورای امنیت حمله میشد که باز همه میگفتند دولتهای غربی مثل حمله به عراق جنایت کردن. روسیه و چین و سایر کشورهای فاسد مثل ونزوئلا جلوی پیشرفت قطعنامه سازمان ملل رو گرفتند.

[phoenix80]

جهان شاهد یک جنگ تازه
جنگی که در گلوی جهان گیر کرده بود!

الاهه بقراط

لیبی در کنار عراق و ایران و کره شمالی جزو «محور شرارت» نبود. چرا؟ زیرا هنگامی که جرج بوش در ژانویه سال 2002 این سه کشور را به نام «محور شرارت» غسل تعمید سیاسی داد، قذافی با ژست‌های متمدنانه تلاش می‌کرد خیمه و خرگاه خود را در غرب پهن کند. همان زمان نیز این پرسش مطرح شده بود که چگونه نام لیبی از فهرست حکومت‌های شرور غایب است. دلیل‌اش همین بود که قذافی درِ باغ سبز به غرب نشان داده و نخستین جلوه‌هایش همانا پذیرش مسئولیت عملیات تروریستی متعددی بود که با هدایت لیبی صورت گرفته بود. قذافی حتا حاضر شد به بازماندگان قربانیانش غرامت‌های سنگین بپردازد. با اعتراف به عملیات تروریستی و پرداخت غرامت، غرب متقاعد شده بود که رهبر کودتای 1969 لیبی بر سر عقل آمده و قصد همکاری با جامعه جهانی دارد.
لیکن این پرسش که آیا رژیمی که از یک سو به دلیل مقابله‌اش با «امپریالیسم آمریکا» مورد پشتیبانی اتحاد شوروی قرار داشت و از سوی دیگرجهت تأکید بر ریشه‌های اسلامی‌اش، کودتای خود را «انقلاب سبز» نامیده بود، بر اساس کدام روند و آموزه تجربی می‌تواند از این سایه تاریخی خود چنان بپرد که از سرشت خویش نیز فراتر رود، ظاهرا فکر سیاستمداران غربی و حتا رسانه‌های جهان آزاد را به خود مشغول نمی‌کرد.
در پس گشوده شدن آغوش غرب به سوی قذافی، از یک سو انرژی و از سوی دیگر اسلحه خوابیده بود. اگرچه سهم لیبی در تأمین بازار نفت جهانی تنها دو درصد است و اگرچه لیبی ظاهرا در ثباتی بسر می‌بُرد که گویی تا صدها سال دیگر هیچ تکانی آن را به لرزه در نخواهد آورد، ولی مناسبات پُرتنش در همان دو درصد، بازار انرژی را دچار نوسان میلیاردی می‌کند و ثباتی نیز که بر اسلحه متکی باشد، دیر یا زود بر هم خواهد خورد.
اسلحه و انرژی با یکدیگر رابطه مستقیم دارند. انرژی برای تولید اسلحه و اسلحه برای تأمین انرژی به یکدیگر نیاز ناگزیر دارند. قذافی در مناسبات اقتصادی قبیله‌ای، نفت لیبی را فروخت و غرب و شرق تا جایی که توانستند ناف او را به اسلحه بستند. نه آن اسلحه‌ای که بتواند در برابر تولیدکنندگان و فروشندگانش به کار گرفته شود، بلکه اسلحه‌ای که بتواند ثبات بازار انرژی را، همانجاها، در همان منطقه، برقرار سازد. این رابطه نیز جلوه دیگری از رابطه اسلحه و انرژی است.
مشکل اما این بود که رهبر لیبی خود، بی‌ثبات بود. وی در وضعیتی بیمارگونه و شیزوفرن از یک سو به دولت‌های غربی باج می‌داد تا جایی که حتا به ادعای پسر قذافی برخی از هزینه انتخاباتی سارکوزی را لیبی تأمین کرده است، و از سوی دیگر به ویژه هنگامی که در مجامع عرب ظاهر می‌شد همان سخنان پیشین را در دشمنی با غرب تکرار می‌کرد و گاه نیز کاسه داغتر از آش می‌شد و در دفاع از غرب، برادران عرب خود را مورد تهدید قرار می‌داد.
نوسان رفتاری و شیزوفرنی سیاسی قذافی به سرنوشت او تبدیل شد تا در توهمی که همه دیکتاتورها را به کام خود فرو می‌کشد، جنگی را بر مردمی تحمیل کند که در خوش‌بینانه‌ترین حالت خواهان تغییر در زندگی‌ای هستند که قذافی و خانواده مافیایی اش بیش از چهل سال به آنها تحمیل کرده بودند. حالت بدبینانه‌ این جنگ چنین است که در زنجیره انقلاب‌های عربی، قذافی با پیشینه تروریسم و دیوانگی‌ از نظر موقعیت خودش و همچنین افکار عمومی جهان، ضعیف‌ترین حلقه برای ادامه متناوب جنگی بود که پس از کشورهای بالکان و افغانستان و عراق، در ادامه تنظیم مناسبات سیاسی و اقتصادی جهان، در گلوی جهان گیر کرده بود. جنگی که پایانش، مانند دیگر جنگ های پس از پایان جنگ سرد در دو دهه گذشته، الزاما سینه اقتصاد جهانی را صاف نخواهد کرد.
و اما حالت واقع‌بینانه‌ این جنگ که تنها در آینده مشخص خواهد شد، هر چه باشد، بی تردید «تنها» کمک به مردم لیبی نیست! خون شش هفت میلیون مردم لیبی قطعا سرخ‌تر از میلیون‌ها ایرانی و یمنی و بحرینی و سعودی و سوری و... نیست که با تفاوت‌هایی چند از همه نظر، از زاویه سرکوب شدن اما در شرایط مشابهی بسر می‌برند.

از امروز، جهان شاهد جنگی تازه است. باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا از «سرعت» در به پایان رساندن ماجرا و «چند روز» سخن می‌گوید. هنوز بسیاری از به کار بردن واژه «جنگ» پروا دارند. ولی حتا همین مردمی که پرچم سه رنگ ماه و ستاره نشان قدیمی مربوط به پیش از رژیم قذافی را به اهتزاز در آورده‌اند، می‌دانند نه حمله نظامی برای این است که قذافی دست از سرکوب آنها بردارد و نه قذافی با این حمله، دست از سرکوب آنها برخواهد داشت. قذافی و خانواده‌اش فقط می‌توانند بروند. یا خود را آماده سرنوشت دیگری غیر از ادامه حکومت سازند. لیکن هیچ کس نمی‌تواند انتظار داشته باشد، در طول روزهای آینده قذافی قول بدهد رهبر «خوبی» باشد و جنگنده‌های غرب که با پشتیبانی اعراب آسمان لیبی را در اختیار خود گرفته‌اند به آشیانه‌های خود باز گردند و جهان همانی باشد که پیش از این بوده است!
هشت سال پیش درست در چنین روزهایی در آستانه نوروز، مهلتی که به صدام حسین و پسرانش داده شده بود به پایان رسید و نیمه شب 21 مارس 2003 نخستین بمب‌ها در قلب بغداد فرود آمد.
در آن حمله، جرج بوش رییس جمهوری «جمهوریخواه» آمریکا تقریبا تنها بود، یارانش اندک بودند و افکار عمومی جهان با او همراهی نمی‌کرد.
در این حمله، باراک اوباما رییس جمهوری «دمکرات» آمریکا با پشتیبانی قاطع سازمان ملل و همراهی افکار عمومی خود را در پس صحنه و پشت اروپا و اعراب و بخشی از مردم لیبی نگاه می‌دارد.
صدام حسین فدای بلوف اتمی خود شد. امثال بن‌علی و مبارک فدای توهم و گوش‌های کر خود می‌شوند. و قذافی؟ درست است که رسانه‌های جمهوری اسلامی با فراموش کردن و چه بسا انکار پیوند تاریخی، فکری و خونی خود با قذافی و انقلابش، در پشتیبانی از «انقلاب اسلامی» مردم لیبی داد سخن می‌دهند، ولی نمی‌بینند توهم و پافشاری قذافی بر موضع خود اتفاقا از جنس ایستادگی و توهم رهبر جمهوری اسلامی و زمامداران آن است. همین ایستادگی در برابر مسیر تاریخ و همین خوش‌خیالی متوهمانه که «مردم» حاضرند جان خود را برای چنین رهبرانی فدا کنند، سرنوشت آنها را به هم گره می‌زند. امثال قذافی و رهبران جمهوری اسلامی، فدای سر مردم خود می‌شوند.
اما اینکه این مردم پس از این رهبران، راه به کدام سوی بپویند که بار دیگر انرژی و اسلحه سرنوشت آنها را تعیین نکند، مشکلی است که با آرمان و آرزو حل نمی‌شود. این مردم به حکومت‌های ملی و دمکرات نیاز دارند که بتوانند با بازنگری عمیق در عقاید و آموخته‌های سیاسی خود، خویشتن را با مناسبات و نیازهای بین‌المللی قرن بیست و یکم و عصر جهانی‌شدن تطبیق دهند. دامنه و شعاع جنگ لیبی، حتا اگر همین فردا به پایان برسد، بسی فراتر از مرزهای آن کشور است چرا که مهم، دلیل، هدف و نتیجه این جنگ است. دلیل و هدف از سوی جامعه جهانی و در قطعنامه شورای امنیت ظاهرا بیان شده است. چه آنها را به عنوان دلیل و هدف واقعی بپذیریم یا نه، نتیجه اما نه تنها در لیبی، بلکه در همه آن کشورهایی تعیین می شود که مردمانش به تلاطم در آمده اند.

19 مارس 2011

[phoenix80]

لیبی؛ سامانه های ضد هوایی و مخازن سوخت هدف قرار گرفتند
به گزارش خبرگزاری فرانسه از واشنگتن، پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) روز شنبه اعلام کرد در حمله نظامی به لیبی، بیست سامانه ضدهوایی و تعدادی مخازن سوخت در این کشور هدف قرار گرفتند.
یکی از مسئولان پنتاگون در این باره گفت، تا کنون یکصد و ده فروند موشک کروز از کشتی های جنگی و زیردریایی های آمریکايی و انگلیسی شلیک شده و بیش از بیست هدف مهم از جمله سامانه های ضد هوایی و مخابراتی را که اکثرا در نواحی ساحلی قرار داشته اند، منهدم شده اند.
این مقام پنتاگون افزود، سایتهايی در لیبی هدف قرار گرفته است که برای خلبانان نیروهای بین المللی یا مردم لیبی تهدید بوده اند. وی گفت، عملیات در طول شب ادامه دارد.
همزمان اعلام شد جنگنده های فرانسوی سامانه های ضد هوایی در شهر تاجوراء واقع در ده کیلومتری شرق طرابلس را هدف حمله قرار دادند.
به گفته تلویزیون رژیم قذافی، یک فروند جنگنده فرانسوی بر اثر اصابت گلوله های ضد هوايی در حومه طرابلس سرنگون شده است.


----
حمله هوایی اولین مرحله از مجموع عملیات چند مرحله ای است
به گزارش خبرگزاری فرانسه از پاریس، یک مسئول فرانسوی شنبه شب اعلام کرد عملیات نظامی نیروهای بین المللی علیه رژیم قذافی توسط آمریکا هماهنگ شده است.
همزمان یک مقام آمریکایی نیز گفته است، حمله هوایی به نیروهای قذافی، اولین مرحله از مجموع عملیات چند مرحله ای است.
همچنین گزارش شده که شهر "سرت" زادگاه قذافی شنبه شب بمباران شده است.
از سوی دیگر نیروی هوايی فرانسه سقوط یکی از جنگنده های خود را در حومه طرابلس تکذیب کرده است