توجه: خطر مهلک بیماری مرگبار، شیوع تب کریمه کنگو

[SORENA]

در خاموشی و سکوت رسانها بیماری نوظهوری در کشورمون جان شما و عزیزانتان را مورد تهدید قرار میدهد

در گذشت 3 نفر تا کنون در مشهد،متاسفانه این بیماری به راحتی از دام به انسان منتقل میشود و همین طور از انسان به انسان

[SORENA]

به گزارش وب دا،در روز 5 شنبه مورخ 21 اردیبهشت ماه دانشجوی ساعی و پرتلاش پزشکی امیر کیخسروی به دیار باقی شتافت.

این دانشجوی ممتاز و وظیفه شناس در حین کمک به یک بیمار مشکوک به تب کریمه کنگو ،بستری در بیمارستان امام رضا(ع) ،مبتلا و علیرغم کوشش های فراوان پزشکی دیده از جهان فروبست.
ریاست دانشگاه دکتر محمود شبستری و معاونین وی در طول مدت بستری آن مرحوم ضمن عیادت ، دستورات لازم را جهت مداوای سریعتر امیر کیخسروی صادر کرده ولی بدلیل شدت بیماری ،جامعه پزشکی را در غم فقدان خویش باقی گذاشت.
روابط عمومی دانشگاه ضایعه فقدان این عزیز را به خانواده،دوستان آن مرحوم و همکاران جامعه بزرگ پزشکی تسلیت و تعزیت عرض نموده علو مقام و مغفرت بی منتهای الهی را برای این عزیز از دست رفته خواستار است.
ضمنا مراسم تشییع آن مرحوم روز شنبه 23 اردیبهشت ماه ساعت 9 صبح از مکان بیمارستان امام رضا علیه السلام خواهد بود.


سایت دانشگاه فردوسی مشهد



[External Link Removed for Guests]

[SORENA]

تب كنگو - کریمه چیست؟

دام و فراودهای آن،انسان های آلود، کنه،عامل انتقال تب کنگو

تب کنگو - کریمه (CCHF) یک تب ویروسی خونریزی‌ دهنده و قابل انتقال ناشی از گروه نایروویروس ها (Nairovirus) است.

این بیماری که به وسیله کنه منتقل می ‌شود، یک بیماری حیوانی است که حیوانات اهلی و وحشی را گرفتار می‌ کند،‌ اما ممکن است باعث ابتلای انسان ‌ها هم بشود.

این بیماری در بسیاری از کشورهای آفریقایی، اروپایی و آسیایی شیوع دارد.

این بیماری برای اولین بار در سال 1944 در شبه‌ جزیره کریمه توصیف شد، بنابراین آن را تب خونریزی‌ دهنده کریمه نامیدند.

در سال 1969 مشخص شد که ویروس عامل تب خونریزی ‌دهنده کریمه، همان ویروسی است که در سال 1956 در کنگو شناسایی شده بود. بنابراین نام "تب کنگو- کریمه" به این بیماری داده شد.

تب کنگو در حیوان ‌ها به ندرت به بیماری آشکار می ‌انجامد،‌ اما در انسان‌ ها بیماری شدیدی ایجاد می ‌کند که میزان مرگ و میر آن تا 30 درصد است.

شیوع بیماری در انسان‌ ها بسیار کمتر از حیوانات است و معمولا در افرادی رخ می‌ دهد که با حیوانات یا انسان‌ های آلوده سر و کار دارند.

به طور معمول پس از یک تا سه روز دوره پنهانی، به دنبال گزش کنه آلوده به ویروس، ‌علائمی شبیه آنفلوآنزا در فرد ظاهر می ‌شود، که ممکن است پس از یک هفته بهبود پیدا کند. اما تا 75 درصد افراد ممکن است در فاصله 3 تا 5 روز از شروع بیماری، دچار علائم خونریزی شوند.

در ابتدا ناپایداری خلقی، تحریک ‌‍‌پذیری، اغتشاش ذهنی و خونریزی ته گلو رخ می ‌دهد و بعد خونریزی از بینی، خونی ‌شدن ادرار، ‌تهوع و مدفوع خونی به دنبال می‌آید و کبد متورم و دردناک می ‌شود.

انعقاد خون داخل عروقی و نیز نارسایی کلیوی و گاهی "سندروم زجر تنفسی حاد" ممکن است رخ دهد.

بیماران معمولا 9 تا 10 روز پس از شروع علائم بهبود پیدا می‌ کنند، ‌اما تا 30 درصد آن ها در هفته دوم بیماری می ‌‌میرند.

درمان بیماری عمدتا حمایتی است و درمان اختصاصی ثابت ‌شده‌ای برای آن وجود ندارد. اما از داروی ضد ویروسی "ریباویرین" برای درمان بیماران استفاده شده است.