اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

در اين بخش مي‌توانيد در مورد اخبار و حوادث روز به بحث بپردازيد

مدیران انجمن: MOHAMMAD_ASEMOONI, MASTER, شوراي نظارت

Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

گزارش ویژه/ فوری
[External Link Removed for Guests]
به نظر می رسد هدف این گزارش ها بیشتر تست واکنش مقام های ایرانی و رو شدن احتمالی دست ایران است.


تصویر

ایران هسته ای- هفته نامه آلمانی اشپیگل اعلام کرد که حسن روحانی در نیویورک اعلام خواهد کرد ایران در ازای لغو تمامی تحریم ها آماده تعطیل کردن تاسیسات فردو خارج کردن ماشین های سانتریفیوژ از آن است.

اریش فولات، خبرنگار این هفته نامه که با سرویس های اطلاعاتی مرتبط است و قبلا هم گزارش هایی درباره برنامه هسته ای ایران منتشر کرده، روز 25 شهریور 1392 (16 سپتامبر 2013) در مقاله ای روی وب سایت انگلیسی اشپیگل نوشت: «رييس جمهوري ايران قصد دارد در سفر به نيويورك و سخنراني در مجمع عمومي سازمان ملل،آمادكي اين كشور براي تعطيل كردن تاسيسات هسته اي فردو را اعلام كند. روحاني آماده است تا تاسيسات غني سازي فردو در نزديكي شهر قم را تعطيل و به بازرسان بين المللي اجازه دهد تا شاهد از مدار خارج شدن سانتريفيوژها در اين تاسيسات هسته اي باشند. روحاني در نظر دارد جزييات پيشنهاد خود را در حين سخنراني در مجمع عمومي سازمان ملل و در جمع مقام هاي شركت كننده اعلام كند و محمد جواد ظريف وزيرخارجه وي نيز يكشنبه آينده در ديدار با كاترين اشتون، جزيياتي از پيشنهاد ايران را به هماهنك كننده سياست خارجي اتحاديه اروپا ارائه مي كند».

اشپیگل درباره درخواست متقابل روحانی نوشته است: «رييس جمهوري ايران تصميم دارد در مقابل اين اقدام، لغو تحريم ها عليه اين كشور از جمله تحريم هاي گسترده نفتي و بانكي را از اروپا و امريكا مطالبه كند. اگر ايران چنين امتيازات وسيعي بدهد به صورت فوري وارد يك مرحله جديد مذاكراتي خواهد شد كه مي تواند منجر به از سرگيري روابط ديپلماتيك بين تهران و واشنگتن شود».

اشپیگل سپس با اشاره به سخنان اخیر علی اکبر صالحی ادامه داده است: «درحال حاضر 696 سانتريفيوژ در اين مكان به غني سازي اورانيوم با غناي 20 درصد مشغول هستند. البته تمام اين گزارش ها بايد در تفسير كلي تحولات اخير كه چشم انداز خوبي را نشان مي دهد، از جمله اظهارات علي اكبر صالحي در وين كه آمادگي ايران را براي تقويت و گسترش همكاري ها با غرب اعلام كرده است، مشاهده شود».

نویسنده اشپیگل در ادامه تاکید کرده است که روحانی از حق غنی سازی در ایران نخواهد گذشت: «روحاني اين روزها در روي خط باريكي حركت مي كند، زيرا اگر قادر به دريافت امتيازاتي از طرف مقابل در برابر اقداماتش نباشد ممكن است حمايت هاي داخلي را از دست بدهد. ازطرف ديگر او نمي تواند حق اساسي ايران را براي غني سازي اورانيوم زير سوال ببرد زيرا اين چيزي است كه رهبري ايران هميشه روي آن تاكيد داشته است».

اشپیگل سپس علت این نرمش را فشار تحریم ها عنوان کرده و نوشته است: «رييس جمهوري ايران به وضعيت ناگواري كه اكثر حاميان وي در آن زندگي مي كنند و او به حمايت آنها نياز دارد، واقف است و مهمتر از همه اينكه روحاني حمايت رهبري را نياز دارد اما اين حمايت تا جايي خواهد بود كه بتواند نشان دهد قادر است به صورت قابل توجهي وضعيت اقتصادي كشور را بهبود بخشيده و با اين كار بتواند وضعيت سياسي را نيز تثبيت بخشد».

اشپیگل در پایان درباره مشکلات این پیشنهاد آورده است: «البته در هر نوع توافق احتمالي جزييات آن مهم است و سوال هاي مهمي وجود دارد كه بايد به آنها پاسخ داده شود: اينكه چه كسي بر جمع آوري سانتريفيوژها نظارت خواهد كرد، تكليف 185 كيلوگرم اورانيوم غني سازي شده كه تاكنون توليد شده و براي ساخت يك كلاهك هسته اي كافي است چه خواهد شد و راكتور آب سنگين اراك چه سرنوشتي خواهد داشت، از جمله سوالاتي است كه بايد به آن پاسخ داده شود. اما دوستان و دشمنان همه بر اين نكته توافق دارند كه ايراني ها استاد بازی تاکتیکی هستند».

در همین حال، سرگی لاوروف وزیر خارجه روسیه اعلام کرد ایران آماده توقف غنی سازی 20 درصد است.

بنابر گزارش خبرگزاری یونایتدپرس به نقل از منابع روس، لاوروف رو 25 شهریورگفته است: «طي يك و سال نيم گذشته مقدمات سازنده اي در زمينه برنامه هسته اي ايران به منظور پيشرفت رو به جلو انجام شده وهمتايان ايراني نيز آمادگي خود را براي مذاكره با گروه 5+1 درباره توقف غني سازي اورانيوم تا 20 درصد اعلام كردند. مهم آن است كه گروه 5+1 با اين موضوع موافقت كند».

وی ادامه داد: «قطعا اين اقدام نبايد يك جانبه و تنها از طرف ايران باشد، بلكه بايد اين گروه نيز گامهايي رو به جلو بردارد و تحريم هاي يك جانبه عليه ايران را كه مخالف قطعنامه هاي شوراي امنيت است لغو كند».

وزیر خارجه روسیه تاکید کرد: «برنامه هسته اي ايران از جمله برنامه هايي است كه در دستور كار بين المللي قرار داد و تاكيدكردكه روسيه حق ايران در استفاده مسالمت آميز از انرژي هسته اي و نيز غني سازي 20 درصدي اورانيوم آن هم زير نظر آژانس بين المللي انرژي هسته اي را به رسميت مي شناسد».

پیگیری «ایران هسته ای» در تهران نشان دهنده آن است که خبر اشپیگل درباره تعطیلی تاسیسات فردو صحیح نیست و اساسا این از پیشنهاد غرب در آلماتی 1 هم که صرفا خواهان کاهش آمادگی فردو شده بود، فراتر است.

به نظر می رسد هدف این گزارش بیشتر تست واکنش مقام های ایرانی به این خبر و رو شدن احتمالی دست ایران است.

اظهارات لاوروف هم به نکته جدیدی اشاره ندارد و تکرار موضعی است که ایران در مذاکرات مسکو اتخاذ کرده و اعلام کرده بود آماده است درباره توقف غنی سازی 20 درصد در ازای لغو تمامی تحریم های یک جانبه مذاکره کند.
Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

گزارش ویژه
[External Link Removed for Guests]
اگر ایران مایل به شفاف سازی درمورد تلاش های گذشته خود در ارتباط با تسلیحات هسته ای نباشد یا دست‌کم به وجود چنین برنامه ای اذعان نکند باعث تضعیف اعتبار اظهارات مطرح شده درمورد نیات هسته ای کنونی این کشور خواهد شد.


تصویر

ایران هسته ای- موسسه علوم و امنیت بین المللی که در زمینه های فنی مربوط به برنامه هسته ای ایران به سازمان اطلاعات مرکزی امریکا (سیا) مشاوره می دهد، در مقاله ای به نقد این جمله رییس جمهور ایران پرداخت که «ایران هرگز نه سلاح هسته ای ساخته و در آینده چنین کاری خواهد کرد».

متن کامل این مقاله که روز پنج شنبه 28 شهریور 1392 (19 سپتامبر 2013) توسط دیوید آلبرایت و کریستینا والروند، نوشته و روی وب سایت این موسسه منتشر شده در ادامه می آید.

***

حسن روحانی رئیس جمهور ایران 18 سپتامبر سال 2013 در مصاحبه ای مهم با شبکه تلویزیونی ان بی سی نیوز گفت: «ما هرگز به دنبال بمب هسته ای نبوده ایم و در این زمینه تلاش نمی کنیم. ما قصد چنین کاری را نداریم. ما تنها به دنبال فناوری هسته ای صلح آمیز هستیم».

متاسفانه مدارک موجود و در دسترس برای باور کردن حرف های او کافی نیست. اگر رئیس جمهور ایران می خواهد جهان باور کند این کشور در آینده تسلیحات هسته ای نخواهد ساخت، دولت ایران باید درمورد انکارهای گسترده خود درخصوص اینکه هرگز در گذشته به دنبال تسلیحات هسته ای نبوده است، تجدید نظر کند.

برآورد اطلاعات ملی آمریکا سال 2007 در گزارشی اعلام کرد: «ما با اطمینان بالا برآورد می کنیم نهادهای نظامی ایران تا پاییز سال 2003 با نظارت دولت در تلاش برای ساخت تسلیحات هسته ای بوده اند. ما با اطمینان نه چندان زیاد برآورد می کنیم تهران از اواسط سال 2007 برنامه تسلیحات هسته ای خود را ازسر نگرفته است اما نمی دانیم آیا در حال حاضر قصد چنین کاری را دارد یا خیر».

متحدان اروپایی آمریکا یعنی انگلیس، فرانسه و آلمان نیز معتقدند ایران تا سال 2003 از یک برنامه تسلیحات هسته ای قابل توجه برخوردار بوده است. اما آنها درمورد نتیجه گیری ذکر شده در برآورد دستگاه امنیت ملی آمریکا درباره فعالیت های ایران پس از سال 2003 اختلاف نظر دارند. متحدان اروپایی آمریکا معتقدند برنامه تسلیحات هسته ای ایران پس از سال 2003 نیز ادامه یافته است اما این روند در سطحی کوچک تر و کمتر سازمان یافته دنبال شده است.

جیمز رایزن 31 مارس سال 2012 در گزارشی در روزنامه نیویورک تایمز نوشت: «‌در برآورد سال 2010 دستگاه اطلاعات ملی آمریکا آمده است اگرچه ایران تحقیقاتی را در ارتباط با ساخت تسلیحات انجام داده است اما گمان نمی رود این کشور برنامه تسلیحاتی واقعی را که سال 2003 متوقف شده بود، ازسر گرفته باشد».

رایزن 17 مارس سال 2012 نیز در مقاله ای نوشت: «ایران می گوید برنامه هسته ای این کشور اهداف صلح آمیز غیر نظامی را دنبال می کند اما نهادهای اطلاعاتی آمریکایی و آژانس بین المللی انرژی اتمی طی سال های اخیر مدارکی را به دست آورده اند که نشان می دهد برخی فعالیت های تحقیقاتی ایران که احتمالا با ساخت تسلیحات در ارتباط بوده پس از سال 2003 ادامه یافته است. با این حال این اطلاعات برای نهادهای جاسوسی آمریکا آنقدر کافی نبوده است که نظر خود را درمورد ازسر گرفته نشدن برنامه تسلیحاتی ایران تغییر دهند».

اما رایزن در گزارش خود نوشت ممکن است دستگاه اطلاعاتی آمریکا مدارکی را به دست آورده باشد که نشان می دهد تحقیقات در ارتباط با تسلیحات هسته ای احتمالا پس از سال 2003 ادامه یافته است.

این ارزیابی ها در راستای یافته های آژانس بین المللی انرژی اتمی است. آژانس در گزارش پادمان های خود در سال 2011 مدارکی را در ارتباط با تلاش های تسلیحات هسته ای ایران پیش و پس از سال 2003 ارائه کرد.

آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام کرد: «اطلاعات به دست آمده نشان می دهد پیش از پایان سال 2003 این فعالیت ها تحت یک برنامه نظام مند دنبال می شد. نشانه هایی نیز وجود دارد دال بر اینکه برخی از فعالیت های مرتبط با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای پس از سال 2003 ادامه یافته است و برخی از آنها ممکن است همچنان ادامه داشته باشد».

سالها تلاش آژانس بین المللی انرژی اتمی برای رفع چنین نگرانی هایی بی نتیجه بوده است. آژانس قرار است 27 سپتامبر بار دیگر درباره این مسائل با ایران گفت وگو کند.

بدین ترتیب، اینگونه اطلاعات و ارزیابی های آژانس بین المللی انرژی اتمی با انکار روحانی درمورد اینکه ایران به دنبال دستیابی به تسلیحات هسته ای نیست، بسیار متفاوت است. علاوه بر این، اطلاعات به دست آمده از این دیدگاه نیز حمایت می کند که ایران ممکن است تا همین اخیرا تحقیقات خود را در ارتباط با ساخت تسلیحات هسته ای دنبال کرده باشد.

دستگاه های اطلاعاتی آمریکا درمورد این ارزیابی نیز اتفاق نظر دارند که ایران هنوز تصمیم به ساخت تسلیحات هسته ای نگرفته است. بنابراین وعده روحانی مبنی بر اینکه ایران تسلیحات هسته ای نخواهد ساخت همچنان می تواند تحقق یابد. ازسوی دیگر تمایل ظاهری وی برای انجام دادن مذاکراتی جدی، نخستین امیدواری طی سال های اخیر به شمار می رود مبنی بر اینکه دستیابی به موافقتنامه درباره حل بحران هسته ای همچنان امکانپذیر است. بااین حال اگر ایران مایل به شفاف سازی درمورد تلاش های گذشته خود در ارتباط با تسلیحات هسته ای نباشد یا دست‌کم به وجود چنین برنامه ای اذعان نکند باعث تضعیف اعتبار اظهارات مطرح شده درمورد نیات هسته ای کنونی این کشور خواهد شد.

بطور ساده باید گفت واقعیت این است که دولت ها درمورد تلاش های هسته ای خود فریبکاری می کنند. برزیل، هند، کره شمالی، پاکستان، اسرائیل و آفریقای جنوبی همگی درمورد تلاش های تسلیحات هسته ای خود دروغ گفتند. بااین حال کشورهایی که قصد ادامه برنامه تسلیحات هسته ای را نداشتند پس از انجام دادن اقدامات شفاف ساز در ارتباط با برنامه های گذشته خود و جلب اعتماد درمورد اقدامات آینده شان توانستند مجددا به آغوش جامعه بین المللی بازگردند.

اگر ایران واقعا قصد نداشته باشد در آینده تسلیحات هسته ای بسازد، باید از تجربه کشورهایی استفاده کند که تسلیحات هسته ای را کنار گذاشتند. برزیل و آفریقای جنوبی به عنوان بخشی از یک روند موفقیت آمیز به منظور متقاعد کردن جامعه بین المللی در خصوص اینکه به تسلیحات هسته ای پشت کرده اند و در آینده نیز به دنبال چنین تسلیحاتی نخواهند رفت، درمورد تلاش های خود در ارتباط با تسلیحات هسته ای اعتراف و شفاف سازی کردند.

آفریقای جنوبی دچار اشتباه شد و مسیر انکار را در پیش گرفت و اعلام کرد هرگز برنامه تسلیحات هسته ای نداشته و فعالیت های هسته ای این کشور غیر نظامی است. آفریقای جنوبی همچنین به شفاف سازی بیشتر درمورد برنامه های هسته ای موجود خود پرداخت اما این رویکرد آفریقای جنوبی موثر واقع نشد. بسیاری از دولت های می دانستند که آفریقای جنوبی برنامه تسلیحات هسته ای داشته و در حال فریبکاری است.

آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز پس از انجام دادن تحقیقاتی گسترده درباره فعالیت های هسته ای آفریقای جنوبی درمورد صلح آمیز بودن این فعالیت ها ابراز تردید کرد. سرانجام رئیس جمهور آفریقای جنوبی ماه مارس سال 1993 به جهان اعلام کرد این کشور تسلیحات هسته ای داشته اما چند سال قبل آنها را از بین برده است. او همچنین از بازرسان آژانس دعوت کرد به آفریقای جنوبی سفر و این اظهارات وی را تایید کنند.

اما ایران ممکن است نگران باشد که با آن به گونه ای دیگر رفتار شود. دولت ایران ممکن است نگران آن باشد که در صورت اعتراف و شفاف سازی در این زمینه، جامعه بین المللی این کشور را مجازات کند.
Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

پرسیدن که عیب نیست. مخصوصا از کسانی که «دانستن را حق مردم» می‌دانند! و طی سه دهه گذشته بارها بر این «حق» اصرار ورزیده‌اند. از این روی، پرسشی که در پیش است و آنچه این نوشته در پیوست خود دارد، نباید دولتمردان محترم را آزرده‌خاطر کند و یا این تلقی را پدید آورد که قرار است زحمات متراکم و روزهای پرکار آنها نادیده گرفته شود. پرسش درباره سفر نیویورک است، سفری که طی چند روز گذشته پیرامون دستاوردهای آن تبلیغات پرحجم و گسترده‌ای شده و این تبلیغات کماکان ادامه دارد. پرسش اما، این است که جناب رئیس‌جمهور محترم و هیئت همراه ایشان در سفر نیویورک و در تعامل با آمریکا و متحدانش «چه داده‌اند و چه گرفته‌اند»؟ و در این‌باره گفتنی‌هایی هست؛
1- سخنرانی آقای دکتر روحانی رئیس‌جمهور محترم کشورمان در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و مصاحبه‌های بعدی ایشان با رسانه‌های آمریکایی، اگرچه در برخی از موارد که به آن اشاره‌ای گذرا خواهیم داشت، خالی از کاستی نبود ولی در مجموع می‌توان اظهارات جناب روحانی را در تاکید بر سیاست‌های کلان نظام، حمایت و دفاع از حقوق مردم شریف ایران و استدلال‌ها و مستنداتی که برای این منظور ارائه کرده بودند، مثبت ارزیابی کرده و مخصوصا بخش‌هایی از آن را شایسته تقدیر دانست. این بخش از سخنان رئیس‌جمهور محترم کشورمان با عصبانیت دشمنان تابلودار ایران اسلامی، مخصوصا رژیم صهیونیستی روبرو شد تا آنجا که نتانیاهو با شتابزدگی به اوباما و دولتمردان آمریکایی هشدار داد «فریب لفاظی‌های روحانی را نخورند»! لحن آرام و اظهارنظرهای آمیخته به آرامش‌ آقای روحانی در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌ها، مخصوصا آنجا که با استدلال منطقی و محکم همراه بود نیز - که نمونه‌های فراوانی از این دست را می‌توان آدرس داد- تحسین‌برانگیز بود. اما لحن ملایم رئیس‌جمهور محترم کشورمان و نشانه‌ها و پیام‌هایی که از خواست جدی ایشان برای فرو ریختن دیوار بلند بی‌اعتمادی میان ایران و آمریکا حکایت می‌کرد نه فقط غیر از «وعده‌های نسیه» و لفاظی‌های بی‌پشتوانه مقامات آمریکایی هیچ دستاورد دیگری به دنبال نداشت بلکه به گونه‌ای که اشاره خواهیم کرد کفه مواضع‌ طلبکارانه و خواسته‌های باج‌خواهانه حریف را نیز سنگین‌تر کرد.
2- متاسفانه نرمش رئیس‌جمهور محترم کشورمان در مقابل حریف، تنها به لحن ایشان در گفتار خلاصه نشده بود بلکه جناب روحانی - شاید بی‌آن که متوجه باشند و یا بخواهند - در برخی از مواضع خود به گونه‌ای سخن گفتند که از دیپلمات‌ کارکشته و پرسابقه‌ای نظیر ایشان دور از انتظار بود. آقای روحانی در پاسخ به خبرنگار سی.ان.ان که نظر ایشان را درباره «هولوکاست» پرسیده بود، به اظهارات قبلی خود دراین‌باره اشاره کرده و گفتند؛ من دیپلمات هستم و نه مورخ و دراین‌باره - هولوکاست - باید مورخان نظر بدهند. این در حالی است که جناب روحانی می‌توانست با استفاده از این پاس - به قول والیبالیست‌ها - آبشار محکمی بر زمین حریف بکوبد و در ادامه پاسخ خود اضافه کند «البته تعجب می‌کنم که چرا به هیچ مورخی اجازه تحقیق و بررسی در این زمینه داده نمی‌شود.» این پرسش می‌توانست توپ هولوکاست را در میدان حریف بیندازد و جناب روحانی باید می‌دانستند که ممنوعیت تحقیق درباره هولوکاست یکی از پاشنه آشیل‌های به شدت آسیب‌پذیر صهیونیست‌ها و غرب است.
و یا در سخنان دیگری به عنوان یک نظر تعیین‌کننده و برگ برنده! پیشنهاد دادند که اسرائیل (!) نیز باید به معاهده NPT بپیوندد. این پیشنهاد ایشان به نوشته روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» هیئت‌های سیاسی را «بهت‌زده» کرد. چرا، زیرا پیشنهاد آقای روحانی، «امتیاز» بزرگی بود که رژیم صهیونیستی به عنوان یک آرزو دنبال می‌کند و آن، به رسمیت شناختن موجودیت اسرائیل است!
3- مروری گذرا بر مواضع رسما اعلام شده مقامات آمریکایی به وضوح نشان می‌دهد که حریف نه فقط در مقابل نرمش‌ها و امتیازات ارائه شده از سوی رئیس‌جمهور محترم کشورمان هیچ امتیازی - تاکید می‌شود که هیچ امتیازی - نداده است، بلکه این نرمش و تسامح را به حساب نیاز جمهوری اسلامی نوشته و به روال بارها تجربه شده، به جای امتیاز در مقابل امتیاز، بر مطالبات باج‌خواهانه خود از جمهوری اسلامی ایران نیز افزوده است.
آقای ظریف بعد از مذاکره با وزرای خارجه 1+5 و گفت‌وگوی اختصاصی و جداگانه با وزیر امور خارجه آمریکا، از مذاکرات ابراز خشنودی کرد و توضیح داد که ظرف حداکثر یکسال همه مسائل حل شده و تحریم‌ها برداشته می‌شود. اما جان کری، بلافاصله بعد از این نشست در مصاحبه با خبرنگاران، فهرستی طولانی از مطالبات غیرقانونی آمریکا را مطرح کرد و بی‌آن که بگوید آمریکا در مقابل این مطالبات فراقانونی، غیر از لفاظی چه امتیازی را روی میز می‌گذارد گفت؛ اقدامات عملی ایران برای اعتمادسازی‌ می‌تواند شامل دسترسی سریع بازرسان به تأسیسات فردو، امضای پروتکل الحاقی، توقف داوطلبانه غنی‌سازی در حد بالا و... باشد. خبرگزاری رویترز به نقل از اعضای کنگره آمریکا نوشت؛ «بیشتر اعضای کنگره، [آقای] حسن روحانی را فریبکار می‌دانند»! «ادر ویس» رئیس کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا اعلام کرد «ما می‌توانیم از طریق تحریم‌های فلج‌کننده به اعمال فشار بیشتر بر ایران ادامه دهیم! کاترین اشتون پس از پایان مذاکره با هیئت ایرانی گفت؛ در بسته پیشنهادی 1+5 تغییری ایجاد نشده است! رابرت منندز رئیس کمیته روابط خارجی سنا اعلام کرد که باید بر شدت تحریم‌ها علیه ایران افزوده شود، تعدادی از نمایندگان کنگره، از جمله «لیندسی گراهام» و «مک کین» با صدور بیانیه‌ای خطاب به اوباما، نوشته‌اند «ما نباید به ایران اجازه بدهیم از چانه‌زنی به عنوان ابزار فریب و خرید وقت استفاده کند»! و دهها نمونه دیگر که در گزارش‌ها و ستون اخبار ویژه امروز کیهان به مواردی از آنها - فقط به عنوان مشتی از خروارها - اشاره شده است.
و اکنون باید از رئیس‌جمهور محترم و هیئت‌ بلندپایه همراه ایشان پرسید که آیا می‌توانند فقط به یک نمونه از واکنش مثبت و حاکی از امتیاز مقامات رسمی حریف که در پاسخ به «نرمش»! جناب روحانی ارائه شده باشد اشاره کنند؟! اگر پاسخ منفی است - که منفی است - دستاورد سفر چیست؟!
4- آخرین بخش از سفر نیویورک که باید آن را تأسف‌بارترین پرده و بزرگترین امتیازی دانست که رئیس‌جمهور محترم کشورمان به حریف داده است، مکالمه تلفنی ایشان با رئیس‌جمهور آمریکاست که در آخرین دقایق حضور رئیس‌جمهور کشورمان در نیویورک و هنگام ترک آمریکا به سوی ایران صورت پذیرفته بود. این رخداد از دو زاویه قابل ارزیابی است؛
الف: خانم سوزان رایس، مشاور امنیت ملی آمریکا بلافاصله بعد از انجام مکالمه تلفنی یاد شده در مصاحبه با سی.ان.ان گفت؛ تماس تلفنی با اوباما به درخواست آقای روحانی صورت پذیرفته و تاکید کرد این درخواست برای ما تعجب‌آور بود. رایس می‌گوید؛ ما در اوایل هفته که اوباما در نیویورک بود تمایل خود را برای ملاقات وی با روحانی اعلام داشتیم اما طرف ایرانی نپذیرفت، ولی امروز - جمعه - در کمال تعجب از طرف آنها با ما تماس گرفته و اعلام شد که رئیس‌جمهور روحانی تمایل دارد در حالیکه می‌خواهد از نیویورک خارج شود با اوباما تماس تلفنی داشته باشد. از سوی دیگر‌ اما، آقای روحانی هنگام ورود به تهران اعلام کرد که درخواست مکالمه از سوی آمریکا بوده است.
و اکنون سوال این است که اگر درخواست مکالمه از سوی آقای روحانی بوده است، آیا نسبت دادن آن به آمریکایی‌ها با شعار «دولت راستگویان» در تناقض نیست؟! و چنانچه این درخواست از سوی آمریکایی‌ها بوده است، نشان‌دهنده آن است که دولت آمریکا حتی در حد و اندازه اعلام‌نظر درباره یک مکالمه تلفنی هم صداقت نداشته و قابل اعتماد نیست، بنابراین پرسش بعدی آن است که جناب روحانی و هیئت‌ بلندپایه همراه ایشان با چه تحلیل و تفسیری از ضرورت اعتماد به آمریکا یاد کرده و با آنهمه تبلیغات گسترده و پرحجم از تعامل اعتمادساز آمریکا به عنوان یکی از دستاوردهای سفر نیویورک یاد می‌کنند؟! و این چه «گام اعتمادسازی»! است که هیچیک از طرفین تماس حاضر نیستند مسئولیت آن را برعهده بگیرند؟!
ب: ممکن است گفته شود مگر یک تماس تلفنی صرفنظر از آن که کدام طرف در انجام آن پیشقدم شده است، چه امتیازی برای حریف تلقی می‌شود که در این‌باره باید گفت؛ آمریکا طی سی و چند سال گذشته و مخصوصا طی چند سال اخیر به مذاکره با ایران اسلامی نه برای حل و فصل مسائل فیمابین بلکه به «مذاکره برای مذاکره» نیاز مبرم و حیاتی داشته است، چرا که به وضوح می‌داند و بارها به صراحت اعتراف کرده است که انقلاب‌های اسلامی منطقه و نهضت‌های مقاومت از ایستادگی ایران اسلامی الگو گرفته‌اند بنابراین بلافاصله پس از مذاکره، می‌تواند انجام آن را با این پیوست برای دنیا و جهان اسلام - یعنی عقبه استراتژیک جمهوری اسلامی ایران - فاکتور کند که اگر الگوی شما ایران است، جمهوری اسلامی ایران نیز در نهایت و پس از سی‌ و چند سال مقاومت چاره‌ای جز تسلیم شدن در برابر آمریکا و متحدانش نداشته است! فقط نگاهی به انبوه تفسیرها و تحلیل‌ها و گزارش‌های منتشر شده از سوی رسانه‌ها و مقامات آمریکایی‌ و صهیونیستی بیندازید و ببینید که چگونه از مکالمه تلفنی مورد اشاره با عنوان «تسلیم ایران اسلامی»! و ضعف و ناچاری ناشی از فشار تحریم‌ها یاد کرده‌اند؟!
5- و بالاخره گفتنی است که انتظار گشایش اقتصادی از مذاکره و رابطه با آمریکا نهایت ساده‌لوحی است و به این نکته و مستندات آن خواهیم پرداخت.

حسین شریعتمداری
Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

ارزیابی راهبردی
[External Link Removed for Guests]
چند ماه خون دل خوردن ارزشش را دارد. اگر ماهیت امریکا عوض شده بود که فتح الفتوح انقلاب اسلامی رخ داده است وگرنه جبهه مقاومت را با قدرتی صد چندان می توان بازسازی کرد.


تصویر

مهدی محمدی، خبرگزاری تسنیم- یکم- آقای روحانی و تیمش مرزهای تاریخی روابط جمعهوری اسلامی ایران و امریکا را با سرعت بسیار بالایی در نوردیده اند. شامگاه جمعه وقتی خبر مذاکره تلفنی اوباما و روحانی به تهران رسید –و تیم دولت عمد داشتند که به سرعت و از کانال های رسمی برسد و فورا هم رسانه ای شود- به سرعت این نکته در ذهنم شکل گرفت که این دوستان فقط مجوز تماس با امریکا را داشته اند اما طوری رفتار می کنند که انگار دستور داشته اند. به آقای روحانی گفته شده بود اگر لازم دانستید و ضرورت دیدید می توانید تماس مستقیم برقرار کنید. حالا لابد آقای روحانی می گوید ضرورت دیده و لازم بوده است. بسیار خب، نخستین سوال، وقتی ایشان به تهران رسید این است که دقیقا کدام ضرورت اجتناب ناپذیر ایجاب می کرده پس از دیدار کری و ظریف، ایشان هم تلفنی با اوباما گفت وگو کند؟ و اگر این مکالمه تلفنی انجام نمی شد دقیقا چه ثلمه ای به دیپلماسی وارد می شد؟ این مهم ترین سوالی است که روحانی باید به آن پاسخ بدهد. ایشان مجوزی بسبار گرانقیمت را هزینه کرده است؛ لابد توضیحی در این باره دارد که در مقابل چه چیز به دست آورده است یا انتظار دارد بیاورد.

دوم- رهبر کریم و بصیر انقلاب اسلامی پیش از این به صراحت فرموده اند که با مذاکره با امریکا مخالفتی ندارند اما به آن بدبین هستند. مهم ترین نکته ای که اکنون باید در نظر داشت این است که این بدبینی همچنان به عمیق ترین وجه ممکن به جای خود باقی است. ایران و امریکا با هم تماس گرفته اند اما این تماس تماس دو دشمن است. یک نشست یا یک مذاکره تلفنی هیچ دشمنی را تبدیل به دوست نمی کند. همه چیز درعمل روشن خواهد شد یعنی آنجا که پای بده بستان به میان بیاید. باید دید امریکایی ها چه می دهند و در ازای آن چه می خواهند. تعدیل خط قرمز تماس با امریکا نباید کسی را به این توهم بیندازد که خط قرمزهای هسته ای ایران هم کمرنگ شده است. این تعدیل برای ایستادگی بر سر آن خطوط قرمز است و برای اینکه عقلانیت و مشروعیت مقاومت در آن روز در حداکثر مقدار ممکن قرار بگیرد بویژه در زمانی که می دانیم دشمن تصمیم دارد در این مسئله مردم را در مقابل نظام قرار بدهد. نه مذاکره دشمنی را به دوستی بدل می کند و نه حرف می تواند جای عمل را بگیرد. در مرحله ای هستیم که می توان گفت شکل دیگر مهم نیست بلکه محتوا مهم است و انعطاف بر سر شکل دقیقا با هدف مقاومت بر سر محتوا انجام شده است.

سوم- از سال ها قبل کسانی در ایران همواره گفته اند که صرف اجازه تماس مستقیم و رایزنی باعث پیشرفت های حیرت انگیز مذاکراتی خواهد شد. در واقع مکررا دیده ایم که وقتی یک مذاکره دیپلماتیک –از جمله در موضوع هسته ای- به نتیجه نرسیده کسانی گفته اند علت اصلی جز این نبوده است که مذاکره کنندگان اجازه تماس و رایزنی مستقیم با امریکا را نداشته اند. به همین دلیل در بسیاری از موارد ضعف های مذاکراتی و دیپلماتیک، پشت این بهانه که «تا با صاحب اصلی دعوا حرف نزنیم چیزی حل نمی شود» مخفی شده است. اکنون این بهانه از میان برداشته شده است. اگر تماس مستقیم با امریکا بنا باشد معجزه ای بکند الان موقع آن است. دیگر کسی نمی تواند بگوید ندیدن کدخدا علت اصلی مشکل است. حالا روبروی آنکه کدخدایش می خواندند نشسته اند. تماس تلفنی و جلسه حضوری هم برقرار است. اگر حل نشد، حق داریم نتیجه بگیریم مشکل جای دیگری است؟

چهارم- هیچ کس در ایران سرمایه سیای لازم برای نرد عشق باختن با امریکا برای زمانی طولانی را ندارد. در واقع دقیق اگر باشیم اساسا رابطه ای در کار نیست بلکه هر چه هست به آزمون گذاشتن نیت و اراده امریکاست. ضرورت ندارد واشینگتن ماه ها و به دفعات آزموده شود. در همان یکی دو فرصت اول می توان دریافت که در حوزه نیات و در حوزه اراده سیاسی تغییری ایجاد شده است یا نه. فقط دستاوردهای عینی است که می تواند تداوم روند را ضمانت کند. پس از 3 دهه امریکا فرصتی دارد که نشان بدهد چیزی تغییر کرده است. اگر این فرصت از دست برود تجدید آن دیگر تا دهه ها امکان پذیر نخواهد بود و آنچنان فضای ضد امریکایی در ایران بوجود می آورد که هرگونه تماس مستقیم بی معنا خواهد شد چه رسد به حرکت به سمت رفع نگرانی ها و همکاری در حوزه منافع مشترک. واضح است که امریکا غافلگیر شده است و معلوم نیست واشینگتن برای این وضعیت سناریویی از پیش نوشته دارد یا نه. مرحله انتقال از حرف به عمل خیلی نمی تواند طول بکشد. اوباما را نمی دانیم اما در تهران روشن است که آقای روحانی خیلی وقت ندارد.

پنجم- نمی دانم چرا ولی یاد ایام فتنه افتاده ام. آن روز ها وقتی کسی می پرسید چرا اجازه نفرمودند که همان شب اول سران غائله جمع شوند، پاسخ این بود که باید زمان داده می شد تا ماهیتشان آشکار شود و مردم خود درباره آنها به جمع بندی برسند. یادم هست فرموده بودند اینها پیش از محکومیت در داگاه دستگاه قضای باید در دادگاه افکار عمومی محکوم شوند. چیزی درون قلبم می گوید باز هم همان ماجرا در حال تکرار است. باید فرصتی داد که مردم به رای العین ماهیت امریکا را ببینند. چند ماه خون دل خوردن ارزشش را دارد. اگر ماهیت امریکا عوض شده بود که فتح الفتوح انقلاب اسلامی رخ داده است وگرنه جبهه مقاومت را با قدرتی صد چندان می توان بازسازی کرد.
Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]
حتی اگر رئیس جمهور آمریکا اراده‌ای سیاسی برای کاهش تنش با ایران داشته باشد ولی انگار قرار نیست صدای واحدی از آمریکا به گوش برسد، رابرت منندز و لیندسی گراهام سناتورهای ارشد دموکرات و جمهوری‌خواه به دنبال برنامه‌ای چهار بعدی هستند که تشدید تحریم‌ها نیز در آن گنجانده شده است.


حسن روحانی در یکی از اولین مصاحبه‌های مطبوعاتی بعد از انتخاب به عنوان رئیس جمهور ابراز امیدواری کرد که از آمریکا صدای واحدی مبنی بر تکریم ملت ایران شنیده شود و این گونه نباشد که بخش‌های مختلف حاکمیت در آمریکا بخش‌های مختلف بازی در برابر ایران را بر عهده بگیرند و یکی چماق نشان دهد و دیگری هویج. روحانی درخواست خود برای شنیدن سخن واحد از آمریکا را از تریبون مجمع عمومی سازمان ملل نیز تکرار کرد.

به گزارش «تابناک»، ظاهرا این خواسته آقای روحانی فعلا برآورده نشده است. رابرت منندز سناتور دموکرات از نیوجرسی و رئیس کمیته سیاست خارجی و لیندسی گراهام سناتور کارولینای جنوبی و عضو ارشد کمیته نیروهای مسلح صدای مخالفت خود را در مقاله‌ای مشترک در روزنامه واشنگتن پست بلند کرده‌اند.

این مقاله با عنوان «پیام‌رسان ایران عوض شده و نه پیام آن»، با بیان این جملات شروع می‌شود که سخنان روحانی پیش از سفر به نیویورک مورد توجه آنها قرار گرفته است و آنها خود را برای یک گشایش دیپلماتیک بین ایران و آمریکا آماده کرده بودند.

این دو مدعی هستند که به عنوان بانیان تحریم‌ها علیه صنعت نفت و بخش بانکی ایران و به عنوان همکاری اروپایی‌ها در تلاش برای انزوای بخش مالی ایران به خوبی از تاثیر تحریم‌ها بر ایران آگاه هستند و تغییر لحن ایران را نتیجه فشار شدید تحریم‌ها می‌دانند.

آنها ناراحتی خود از لحن سخنان روحانی در مجمع عمومی و دست ندادن وی با اوباما را ابراز داشته و اظهار می‌دارند که تصمیم خود برای ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را همچنان ادامه خواهند داد.

سناتورهای تندروی آمریکایی ادامه می‌دهند که: « ما معتقدیم چهار عنصر استراتژیک در دستیابی به راه حل مساله هسته‌ای ایران لازم هستند: پیام روشن و پیوسته‌ای مبنی بر این که ایالات متحده اجازه دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را نخواهد داد، ابراز علاقه و تمایل به مذاکره با ایران، حفظ و تشدید تحریم‌ها علیه ایران و تهدید جدی استفاده از زور علیه ایران».

این دو در ادامه گفته‌اند که در روزهای آتی، حمایت جدی خود از تشدید تحریم‌ها علیه ایران را ابراز خواهند کرد و از دیگر کشورها خواهند خواست که باز هم از خرید نفت خود از ایران بکاهند و محدودیت‌های بیشتری را بر بخش‌های استراتژیک اقتصاد ایران اعمال کنند.
Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]
مشاور امنیت ملی اوباما تاکید کرد که به شرط آنچه وی "التزام به تمام تعهدات بین‎المللی" توسط ایران نامید، حق "دسترسی" به انرژی صلح آمیز هسته ای و نه تولید آن را خواهد داشت.


به گزارش مشرق به نقل از باشگاه خبرنگاران ، صبح امروز به وقت آمریکا، سوزان رایس -مشاور امنیت ملی اوباما- در مصاحبه‌‎ای اختصاصی با شبکه سی.ان.ان. درباره آخرین تحولات مربوط به رابطه ایران و آمریکا صحبت کرد.

وی در پاسخ به پرسشی در زمینه جدیت ایران در مذاکرات گفت: "هنوز برای اظهار نظر در این زمینه بسیار زود است. آنچه رخ داد این بود که وزیر خارجه کری به همراه وزرای خارجه روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و آلمان و مذاکره کننده ارشد اررپا -کاترین اشتون-؛ برای اولین بار در سطح وزرای خارجه به وزیر خارجه جدید ایران ملاقات کردند.

صحبت‎ها سازنده بودند... ایرانی‎ها بر تعهد خود در زمینه عدم حرکت به سمت سلاح هسته‎ای بلکه به انرژی صلح آمیز هسته‎ای تاکید ورزیدند. ما و دیگران تاکید کردیم که ایران باید به تعهدات بین‎المللی خود بر اساس قطعنامه‎های سازمان ملل پایند باشد. و تحریم‎ها تا زمانی که در این زمینه اطمینان نیابیم، باقی خواهند ماند.

دو طرف همچنین بر ادامه دیپلماسی در میانه ماه اکتبر در ژنو تاکید ورزیدند. امیدوارم در آنجا مذاکرات از آنجایی که چند ماه پیش متوقف شده بود، با یک موضع جدید از سوی ایران -که مطابق با پیامی این هفته رئیس جمهوری روحانی در نیویورک از سر گرفته شود."

فرید ذکریا -مجری برنامه GPS- با اشاره به عبارت استفاده شده توسط اوباما درباره "حق دسترسی ایران به انرژی صلح آمیز هسته‎ای"، ابراز تردید کرد که وی حق غنی سازی اورانیوم ایران را قبول داشته باشد. رایس در این زمینه گفت: "بیان این کلمات کاملاً عامدانه بود. آمریکا حرفی از حق ایران در زمینه غنی سازی صحبت نکرده است.

گفته‎ایم: ایران به عنوان عضو NPT، هنگامی که ایران تعهدات بین‎المللی خود پایبند باشد -یعنی طیق التزامات IAEA و قطعنامه‎های شورای امنیت سازمان ملل- در آن صورت مانند هر عضو دیگر NPT، حق استفاده از انرژی صلح آمیز هسته‎ای را خواهد داشت. این یک سیاستی است که مدت‏هاست داریم و تازگی ندارد. اما با آن فاصله داریم زیرا ایران به التزامات خود هم اکنون پایبند نیست.

[External Link Removed for Guests]
Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

علی‌رغم تاکید روحانی
[External Link Removed for Guests]
پس از آغاز تعامل‌ها بین ایران و ایالات متحده، به ‌نظر می‌رسد اکنون ظاهراً قرار است رایس در نقش چماق و کری در نقش هویج ظاهر شوند!


تصویر

به گزارش فارس، رئیس‌جمهوری ایران در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و در بخش پایانی سخنان خود به یک پیش‌شرط مهم در خصوص ایجاد چارچوبی برای مدیریت اختلافات ایران و ایالات متحده اشاره کرد که به این شکل بیان شد: «شنیدن صدای واحد از سیاست خارجی آمریکا.»

در همین چند روز پس از سخنرانی روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، دست‌کم دو صدای متناقض از دستگاه سیاست خارجی و امنیت ملی آمریکا شنیده شده است و احتمالا با سفر نخست‌وزیر اسرائیل به ایالات متحده، احتمالا صداهای بیشتری نیز به این مجموعه اضافه خواهد شد.

سوزان رایس، مشاور امنیت ملی کاخ سفید که نظرات او در سیاست خارجی حتی بعضا از نظرات جان کری هم اثرگذارتر است، اخیرا در اظهار نظری گفته است که «اوباما نگفته است که حق غنی‌سازی ایران را به‌رسمیت می‌شناسد.» این به‌عبارت ساده‌تر یعنی اینکه اوباما احتمالا قصد ندارد حق غنی‌سازی ایران در خاک خود را به‌رسمیت بشناسد، چیزی که از منظر حقوق بین‌الملل حق ایران است.

نظر خانم رایس البته چندان بیراه هم نیست. باراک اوباما در سخنرانی خود در سازمان ملل متحد از پذیرش حق استفاده صلح‌آمیز ایران از انرژی هسته‌ای سخن گفت که این عبارت کلی، الزاما حق غنی‌سازی اورانیوم را در بر نمی‌گیرد. صاحب این قلم ساعاتی پس از سخنرانی اوباما در سازمان ملل در یادداشتی تحت عنوان «7 نکته مثبت سخنان اوباما در برابر 7 نکته منفی»، همین مساله را به‌عنوان اولین نکته منفی در سخنان اوباما مورد اشاره قرار داده بود.

از سوی دیگر، جان کری، وزیر امور خارجه ایالات متحده بامداد امروز به وقت تهران ابراز داشت که ایالات متحده تحت شرایطی حاضر است حق غنی‌سازی در سطح پایین را در خاک ایران به رسمیت بشناسد. البته ایران با توجه به ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای خود، نیازی هم به غنی‌سازی در سطوح بالا ندارد مگر در خصوص رآکتور تهران که نیازمند سوخت 20 درصد غنی‌شده است و البته برای تامین سوخت آن باید چاره اندیشید.

آنچه از فحوای کلام کری به‌نظر می‌رسد این است که واشنگتن مشکل زیادی با چرخش تعداد محدودی سانتریفیوژ در ایران ندارد اما قاعدتا با تعداد بالای سانتریفیوژها که قابلیت هسته‌ای بالایی به ایران می‌بخشند، مشکل دارد. نظر شخصی نویسنده این یادداشت این است که احتمالا کری و رایس در این خصوص هم‌نظرند اما شیوه بیان متفاوتی را در پیش گرفته‌اند. همچنین تنها سطحی از غنی‌سازی مورد پذیرش قرار می‌گیرد که اسرائیل آن را بپذیرد. در این خصوص دلایل ژئوپلتیکی هم وجود دارد که مداقه در خصوص آنها مجال دیگری می‌طلبد.

برای این شیوه بیان متفاوت، دست‌کم دو علت می‌توان متصور دانست:

* تلاش برای فرار از فشارهای نتانیاهو

در شرایطی که سفر نتانیاهو، رئیس کابینه رژیم اشغال‌گر صهیونیستی به ایالات متحده آغاز شده است، شاید خانم رایس به‌دنبال آن است که از فشارهای وی بر رئیس‌جمهور آمریکا و تیم سیاست خارجی‌اش بکاهد. اسرائیل ناخشنودی خود را از تعاملات جدید ایران و ایالات متحده پنهان نکرده است و از این رو به نیویورک می‌رود تا با سخنرانی خود در مجمع عمومی، به‌زعم خود چهره دولت جدید ایران را افشا کند.

وی همچنین در دیدار با باراک اوباما احتمالا گلایه‌هایی را مطرح خواهد کرد که گوش‌های شنوا برای آنها در کنگره آمریکا کم نیست. این احتمال جدی است که رایس قصد داشته پیش از ورود نتانیاهو به خاک آمریکا و شروع سلیطه‌بازی‌های او به‌نوعی حملات را کاهش دهد.

* بازی آدم خوبه، آدم بده

شاید واشنگتن می‌خواهد از راهبرد معروف «آدم خوبه» در مقابل «آدم بده» در مواجهه با ایران استفاده کند. در این بازی سیاسی احتمالا خانم رایس، نقش آدم بده را بازی می‌کند تا جمهوری اسلامی ایران از شر او به کری پناه ببرد و امتیازاتی که او می‌خواهد را بدهد! البته در کنگره آمریکا بعضا مواضعی علیه ایران گرفته می‌شود که در مقایسه با آنها، موضع سوزان رایس چندان بد هم محسوب نمی‌شود.

این بازی را باید ادامه سیاست چماق و هویج دانست. آمریکایی‌ها همواره ادعا می‌کنند که فرصتی که توسط ایران در اختیار واشنگتن قرار گرفته، رفتن ایران به سوی هویج مذاکره از ترس چماق تحریم است. ادعایی که ایران هرگز آن را نپذیرفته و تاکید دارد آمریکا اگر در گذشته هم به‌دنبال تعامل بود، می‌توانست به آن دست یابد. اکنون ظاهرا قرار است رایس در نقش چماق و کری در نقش هویج ظاهر شود!

* حق غنی‌سازی ایران تنها و تنها باید محدود به ان‌پی‌تی باشد

عزت و حاکمیت ملی ایران ایجاب می‌کند که جز به منافع ملی خود و به قوانین بین‌المللی به هیچ چیز دیگر پایبند نباشد. اگر ایران به غیر از ان‌پی‌تی محدودیت دیگری را بپذیرد، عملا قبول کرده که جهان حق دارد با ایران به‌گونه‌ای دیگر رفتار کند و حقوق ایران را نادیده بگیرد.

ایران مجبور است پای این حق خود بایستد تا در فضای بین‌المللی این انگاره ایجاد نشود که حقوق ایران قابل چشم‌پوشی هستند. در غیر این صورت باید منتظر بود تا حریف پیش‌تر هم بیاید.

ایران تنها حق خود را می‌خواهد و بازی برد – برد برای تهران، عبارت است از گرفتن حق خود در برابر رفع نگرانی‌های آژانس، نه چیزی بیشتر.
Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

در دیدار رئیس جمهور آمریکا با نخست وزیر رژیم صهیونیستی
[External Link Removed for Guests]
«باراک اوباما» در دیدار «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی با تاکید بر این که ایران به خاطر تحریم ها حاضر به مذاکره شد، گفت: با چشمانی باز وارد مذاکره شده‌ایم و هیچ گزینه‌ای از جمله گزینه نظامی را از روی میز برنداشته‌ایم.


تصویر

به گزارش خبرگزاری فارس، «باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا و «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی در کاخ سفید با هم دیدار کردند.

دو طرف بعد از این دیدار که گفته می‌شود مسئله ایران اصلی‌ترین بحث مطرح‌شده در آن بوده، در کنفرانس خبری مشترک حاضر شدند.

«باراک اوباما» در این نشست خبری بار دیگر تاکید کرد که بر جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای مصمم است. وی افزود: با چشمانی باز وارد مذاکره شده‌ایم. هیچ گزینه‌ای از جمله گزینه نظامی را از روی میز برنداشته‌ایم.

وی افزود: ایران به خاطر تحریم‌ها آماده مذاکره شد و ما هم می‌خواهیم با حسن نیت، اراده آن‌ها را بیازماییم.

رئیس‌جمهور آمریکا تصریح کرد که در موضوع ایران، با مقامات اسرائیلی رایزنی مداوم خواهد کرد. وی افزود تا زمانی که طرف ایرانی گام عملی‌ای برندارد، آمریکا نیز اقدامی صورت نخواهد داد.

در ادامه نتانیاهو از اوباما به دلیل سخنرانی‌اش در سازمان ملل و اعلام اینکه «اظهارات ایران باید با اعمال این کشور منطبق باشد»، قدردانی کرد و گفت: ما در عبری مثلی داریم که می‌گوید اصل موضوع مهم است، و آن این است که ایران به بمب هسته‌ای دست پیدا نکند.

وی با بیان اینکه «ایران همچنان مصمم به نابودی اسرائیل است»، افزود: برای آنکه دیپلماسی به موفقیت برسد، فشار و تحریم‌ها باید تقویت شود.

اوباما در بخش دیگری از این نشست خبری به موضوع مذاکرات سازش پرداخت و گفت از نتانیاهو خواسته است با حسن نیت این مذاکرات را پیگیری کند. نتانیاهو نیز در پاسخ مدعی شد به این مذاکرات پایبند است.

موضوع سوریه و مصر نیز از دیگر مباحثی بودند که در نشست نتانیاهو و اوباما مورد بحث قرار گرفته است. اوباما در مورد سوریه از احتمال خروج تسلیحات شیمیایی از این کشور ابراز خرسندی کرد، اما گفت خروج این تسلیحات از سوریه باید مورد راستی‌آزمایی قرار گیرد. وی در مورد اوضاع مصر هم ابراز نگرانی کرد، اما گفت متعهد است که از تداوم برقراری مفاد قرارداد صلح کمپ‌دیوید، اطمینان حاصل کند.

نتانیاهو برای سخنرانی در نشست سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل به آمریکا سفر کرده است. وی در این سخنرانی قصد دارد علیه مواضع و رویکردهای جدید ایران صحبت کند.
Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]
یک مقام وزارت خارجه آمریکا در توصیف مذاکرات ایران و ۱+۵ در نیویورک، با لحنی سخن‌ گفته که از عدم جدیت آمریکایی‌ها در مذاکرات حکایت دارد.


تصویر

به گزارش خبرگزاری فارس، پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت خارجه آمریکا مشروح اظهارات مطرح‌شده در نشست خبری یکی از مقامات ارشد این کشور که در مذاکرات اخیر ایران و گروه 1+5 در نیویورک حضور داشته را منتشر کرده است.

این مقام وزارت خارجه آمریکا که نام وی منتشر نشده، در بخشی از اظهاراتش در مورد نشست وزرای خارجه ایران و 1+5، با لحنی تمسخرآمیز در مورد وزیر خارجه ایران «محمد جواد ظریف» سخن گفته است.

در بخشی از اظهارات این مقام وزارت خارجه آمریکا آمده است: همانطور که می‌دانید، بعد از آنکه وزرای 1+5 دیدار کوتاهی داشتند، ظریف وزیر خارجه ایران هم به ما پیوست. او ارائه‌ای حدود فکر می‌کنم 15 تا 20 دقیقه‌ای داشت.

وی افزوده است: او، آنطور که خانم اشتون (مسئول دستگاه سیاست خارجی اتحادیه اروپا) گفت، «پرانرژی» بود. فکر کنم او (ظریف) به درستی نمی‌داند که منظور ما از پرانرژی چیست. ما «پرانرژی» را عبارتی تملق‌آمیز می‌دانیم. (خنده)

این مقام آمریکا در ادامه به بیان جزئیاتی از مذاکرات 1+5 در نیویورک پرداخته و گفته است وزیر خارجه ایران در ادامه این نشست، «ارائه‌ای حساب‌شده» داشت و خواسته‌های ایران را تشریح کرد. به گفته وی، بر اساس طرح مورد نظر ایران، در عرض یکسال نه تنها می‌توان به توافق رسید، بلکه می‌توان این توافق را کاملا اجرا کرد.
Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

گزارش ویژه
[External Link Removed for Guests]
برخی کارشناسان مطلع می گویند مکالمه تلفنی رییس جمهور حسن روحانی با باراک اوباما در برخی محافل داخلی نظام به عنوان اقدامی نالازم و شتابزده تفسیر شده است.


تصویر

محمد صدری، ایران هسته ای- برخی کارشناسان مطلع می گویند مکالمه تلفنی رییس جمهور حسن روحانی با باراک اوباما در برخی محافل داخلی نظام به عنوان اقدامی نالازم و شتابزده تفسیر شده است.

پس از مکالمه تلفنی روحانی و اوباما این بحث به طور جدی در تهران مطرح شده است که آیا روحانی مجوز لازم برای این کار را داشته است؟

اگرچه مقام های دولت تاکید دارند که تمامی مجوزهای لازم را در اختیار داشته و هیچ اقدام هماهنگ نشده ای انجام نداده اند، اما برخی اطلاعات موجود تردیدهایی را در این مورد به وجود آورده است.

علاوه براین، اظهارات سوزان رایس، مشاور امنیت ملی کاخ سفید در این باره که درخواست این مکالمه تلفنی از سوی روحانی بوده نیز، بر شدت مخالفت های داخلی با این اقدام افزوده است.

مقام های دولت اظهارات رایس را تکذیب کرده اند و عباس عراقچی معاون وزیر خارجه از گله ایران به مقام های امریکایی در این باره خبر داده است اما مشاور امنیت ملی امریکا اظهارات خود را تصحیح نکرده است.

اما باز هم اطلاعات تکمیلی نشان دهنده آن است که در خوش بینانه ترین حالت تقاضای مذاکره تلفنی یک تقاضای دو طرفه بوده و امریکایی ها متقاضی صرف نبوده اند.

در حالی که بدون تردید هزینه ایدئولوژیک چنین اقدامی بسیار بالاست، این سوال اکنون به طور جدی مطرح شده است که چه ضرورتی به برقراری این تماس تلفنی وجود داشت؟

برخی ناظران عقیده دارند روحانی می بایست هرگونه تماس مستقیم با رییس جمهور امریکا را که در نوع خود اولین تماس پس از 33 سال بوده، به برداشته شدن چند گام اعتماد ساز جدی از سوی امریکا موکول می کرد.

سردار سرلشگر عزیز جعفری فرمانده کل سپاه پایداران روز 8 مهر در این باره گفته است: «بهتر بود همان‌گونه که برای ملاقات حضوری به اوباما وقت داده نشد، از پذیرش مکالمه تلفنی با اوباما نیز خودداری کرده چنین اقداماتی به بعد از نشان دادن اقدامات عملی دولت آمریکا و راستی‌آزمایی و صداقت‌سنجی در رفتار عملی‌‌شان موکول می‌شد».

برخی ناظران می گویند دیدگاه سردار جعفری یک نمونه از دیدگاه کلی تری است که در تهران درباره مکالمه تلفنی روحانی و اوباما وجود دارد.

این دیدگاه معتقد است که روند نزدیکی به مقام های امریکایی باید نسبتی مستقیم با آمادگی امریکا برای انجام اقدامات اعتماد ساز جدی در عمل داشته باشد.

علاوه بر این، این پرسش به طور جدی مطرح شده است که این مکالمه تلفنی واقعا چه نفعی برای دیپلماسی داشته است؟

یک کارشناس مطلع در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «سوالی که باید دولت به آن جواب بدهد این است که در حالی که ممکالمه ظریف-کری انجام شده بود، چه نیازی به مذاکره مستقمیم اوباما و روحانی وجود داشت».

وی ادامه داد: «به نظر می رسد یک امیتزا بسیار مهم به دلایلی صرفا سمبلیک و تبلیغاتی به طرف مقابل داده شده است».

در عین حال، تحلیلگران در تهران می گویند این موضوع اکنون تا حدودی مربوط به گذشته محسوب می شود و ضرورتی به تمرکز جدی بر آن نیست.
Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

گزارش خبری
[External Link Removed for Guests]
سخنان این دو در این کنفرانس خبری از این رو حائز اهمیت است که عملا ارزیابی نهایی آنها از حضور دکتر حسن روحانی در نیویورک و خطوط اصلی راهبرد آتی آنها را نشان می دهد.


تصویر

ایران هسته ای- باراک اوباما رییس جمهور امریکا و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم جعلی اسراییل در یک کنفرانس خبری مشترک که روز 8 مهر 1392 (31 سپتامبر 2013) برگزار شد آخرین دیدگاه های خود را درباره ایران تشریح کردند.

سخنان این دو در این کنفرانس خبری از این رو حائز اهمیت است که عملا ارزیابی نهایی آنها از حضور دکتر حسن روحانی در نیویورک و خطوط اصلی راهبرد آتی آنها را نشان می دهد.

«ایران هسته ای» متن کامل سخنان نتانیاهو و اوباما در این کنفرانس خبری را منتشر می کند.



* متن اظهارات باراک اوباما در این کنفرانس خبری چنین است:

من مفتخرم که از نتانیاهو بیشتر از هر یک از سران جهان در این اتاق استقبال کرده ام.

من و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل درباره خاورمیانه صحبت کردیم.

ما این فرصت را داشتیم که درباره موضوعات زیادی صحبت کنیم.

من با وی درباره گفتگوها با مقامات تشکیلات خودگردان فلسطین و چگونگی بررسی چالش ها صحبت کردم.

هم محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و هم نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل مذاکره کنندگان فوق العاده ای را برای این گفتگوها تعیین کرده اند.

آنها وارد مذاکرات جدی شده اند. هدف ما تداوم این گفتگو هاست و ایجاد تسهیلاتی نه دیکته کردن، بلکه تسهیل نوعی مذاکرات اصیل است که به ایجاد دو کشور که در کنار هم در صلح و امنیت زندگی کنند، بیانجامد. ما زمان محدودی برای دسترسی به این هدف داریم.

من از شهامت نخست وزیر برای به پیش بردن این گام ها تقدیر می کنم.

ما درباره اوضاع سوریه صحبت کردیم. مشخص است که ما نگرانی ها راهبردی وسیعی در سوریه داریم. مطلوب هر دوی ما این است که در نهایت امکان خروج تمامی تسلیحات شیمیایی از سوریه وجود داشته باشد و من فکر می کنم که هر دوی ما نگرانی های عمیقی در این باره داریم که بتوانیم آنچه را که در شورای امنیت سازمان ملل درباره تسلیحات شیمیایی سوریه به توافق رسید، مورد تایید قرار دهیم و اجرا کنیم. تسلیحات شیمیایی در سوریه هم غیر نظامیان سوری را مورد تهدید قرار داده است و هم در دراز مدت تهدیدی برای اسرائیل است و ما می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که بتوانیم این تسلیحات را از سوریه خارج کنیم.

از این رو ما در این باره به مشورت با جامعه جهانی پرداخته ایم. من و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در این عقیده سهیم هستیم که باید این اقدام را با سرعت انجام دهیم و اطمینان حاصل کنیم که آنچه درباره تسلیحات شیمیایی سوریه در سازمان ملل مورد توافق قرار گرفت، انجام شود.

علاوه بر این ما درباره چگونگی برخورد با جنگ داخلی در سوریه گفتگو کردیم و اهمیت سرایت این درگیری ها و فعالیت ها در سوریه به اسرائیل را به دقت مورد بررسی قرار دادیم.

ما درباره مصر گفتگو کردیم و من به نتانیاهو آنچه را که در سازمان ملل درباره مصر در هفته قبل گفته بودم، بازگو کردم.

اینکه ما درباره آنچه که در مصر روی داده است، احساس نگرانی داریم اما به روابط سازنده خود با مصر متعهد هستیم زیرا پیمان کمپ دیوید نقش مهمی در صلح اسرائیل و مصر دارد. این پیمان نه تنها بر ثبات و امنیت دو کشور بلکه بر امنیت منطقه و امنیت آمریکا هم تاثیر دارد.

بنا بر این ما به همکاری خود با دولت مصر ادامه می دهیم و از آنها می خواهیم در مسیری حرکت کنند که فراگیر باشد و در مسیری باشد که مردم این کشور خواستار آزادی و دمکراسی بیشتری شده اند.

ما این فرصت را داشتیم که درباره ایران گفتگو کنیم. هم من و هم نخست وزیر موافق هستیم که از زمانی که من به روی کار آمدم مشخص بود که واجب است ایران تسلیحات هسته ای نداشته باشد. این هم برای امنیت آمریکا و امنیت اسرائیل و امنیت جهان مهم است زیرا ما نمی خواهیم شاهد رقابت تسلیحات هسته ای در شکننده ترین منطقه جهان باشیم. ما در این زمینه اقدام کردیم. با وجود تهدیدات گذشته رژیم ایران علیه اسرائیل و اقدامات علیه اسرائیل کاملا مشخص است که ایران باید اقداماتی کند که در حقیقت به جامعه جهانی نشان دهد که به تعهدات بین المللی خود به صورت کامل عمل می کند و در موقعیتی نیست که تسلیحات هسته ای داشته باشد.

آنچه من و نخست وزیر اسرائیل درباره آن توافق داشتیم این بود که به دلیل تحریم های فوق العاده ای که ما توانستیم علیه ایران در سالهای گذشته اعمال کنیم، به نظر می رسد ایرانی ها در حال حاضر آماده مذاکره هستند. ما باید دیپلماسی را مورد آزمایش قرار دهیم و ببینیم که ایرانی ها درباره تمایل خود برای اجرای هنجارهای جهانی، قوانین بین المللی، قطعنامه های بین المللی و مواد مورد نیاز جامعه جهانی جدی هستند و ما با دیدگاهی مثبت این قضیه را پیش می بریم. با این نشانه که برای ما ترجیح دارد که این مسئله به صورت دیپلماتیک حل شود.

ما در این مذاکرات با چشمان باز وارد می شویم. این مذاکرات آسان نخواهد بود و هر آنچه که ما انجام می دهیم نیازمند معیارهای قابل تاییدی است تا بتوانیم آنچه که خواسته ایرانی ها است و آن کاستن از تحریم ها است را انجام دهیم.

از این رو ما با اسرائیل و دیگر دوستان و همپیمانان خود در این رابطه مشورت های نزدیکی انجام خواهیم داد و امیدواریم که بتوانیم این موضوع را به صورت دیپلماتیک حل و فصل کنیم. اما به عنوان رئیس جمهور امریکا من قبل از این هم گفته ام و اکنون تکرار می کنم که ما هیچ گزینه ای شامل گزینه نظامی را هم در ارتباط با ایران از روی میز خارج نکرده ایم تا اطمینان حاصل کنیم که ایرانی با قابلیت تسلیحات هسته ای منطقه را از ثبات خارج نکند و باعث تهدید آمریکا نشود.

در تمام این مسائل ما با مردم اسرائیل قویتر از همیشه متحد هستیم و تعهد ما به امنیت اسرائیل قویتر از همیشه است. ما همانند گذشته به دنبال تدام همکاری ها با دوستان خود در اسرائیل هستیم که اطمینان حاصل کنیم نیازهای امنیتی اسرائیل و آمریکا تامین شود و بتوانیم صلح و امنیت بیشتری در منطقه ایجاد کنیم، صلح و امنیتی که با خشونتها و تنش هایی در منطقه مواجه شده است. من از دیدگاه های نخست وزیر تقدیر می کنم و بار دیگر به وی خوشامد می گویم.



*متن کامل سخنان بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم غاصب اسراییل هم چنین است:

تهدید قابل قبول نظامی و تحریم قوی همچنان تنها فرمولی است که ما می توانیم براساس آن به راه حل مسالمت آمیز درباره ایران برسیم.

شما می دانید و مردم آمریکا می دانند متحدی بهتر، مطمئن تر، پایدار تر و دموکراتیک تر از اسرائیل برای آمریکا در جاهای بسیار خطرناک نیست.

بنابراین من از فرصت بدست آمده استفاده کردم تا درباره نحوه همکاری نزدیک تر در برابر چالش های بسیار بزرگی که هر دو کشور با آن مواجه هستیم،گفتگو کنیم.

من فکر می کنم مهمترین چالش جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای است.

من از این که شما به صورت آشکار گفتید به این هدف (جلوگیری از ایران) متعهد هستید، تشکر می کنم. من همچنین از صحبت شما که گفتید گفتار آشتی جویانه ایران باید با اقدامات واقعی، روشن، قابل راست آزمایی و جدی سنجش شود، تشکر می کنم.

ایران از نابودی اسرائیل سخن گفت بنابراین این آخرین آزمایش اسرائیل است مبنی بر این که توافق آتی با ایران منجر می شود این کشور برنامه نظامی هسته ای خود را برچیند یا خیر.

این خلاصه کلام است.

خلاصه کلام این است که ایران برنامه نظامی هسته ای خود را به طور کامل برچیند.

من از شما به خاطر تلاش های بسیار برای اعمال رژیم های تحریم برای جلوگیری از تلاش های ایران برای دستیابی به تسلیحات هسته ای تشکر می کنم.

من معتقدم ترکیبی از تهدید نظامی قابل قبول و فشار این تحریم ها ایران را به میز مذاکره بازگردانده است.

من همچنین معتقدم اگر دیپلماسی می خواهد کارساز باشد این فشارها باید باقی بماند و نباید این فشارها را تا رسیدن به موفقیت کمتر کرد.

در حقیقت اسرائیل معتقد است اگر ایران به پیشروی در برنامه هسته ای خود در جریان مذاکرات ادامه دهد، تحریم ها باید تقویت شود.

من به ترکیبی از سیاست هدایت شده شما و سیاست ما معتقدم.

تهدید قابل قبول نظامی و تحریم قوی همچنان تنها فرمولی است که ما می توانیم براساس آن به راه حل مسالمت آمیزدر این زمینه برسیم.

ما درباره موضوعات مختلف صحبت کردیم.

من از شما و تلاش های جان کری وزیر امور خارجه و دیگران در این دولت برای صلح بین اسرائیل و فلسطین تشکر می کنم.

من به این صلح پایبند هستم و امیدوارم تلاش های ما منجر به صلح پایدار گردد.

من امیدوارم آینده ی بهتر برای ما و همسایه فلسطینی ما رقم بخورد.
Captain
Captain
نمایه کاربر
پست: 3805
تاریخ عضویت: شنبه ۷ شهریور ۱۳۸۸, ۳:۲۶ ق.ظ
محل اقامت: جمهوری اسلامی ایران
سپاس‌های ارسالی: 4180 بار
سپاس‌های دریافتی: 22794 بار
تماس:

Re: اخبار پیرامون پرونده فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران

پست توسط Sami 1993 »

[External Link Removed for Guests]

ارزیابی راهبردی
[External Link Removed for Guests]
غرب باید به دشوار ترین سوال تاریخ دیپلماسی هسته ای با ایران پاسخ بدهد. آیا در حالی که ایران تحت نظارت و در سطح پایین غنی سازی می کند، آمادگی به صفر رساندن تحریم ها وجود دارد؟


تصویر

مهدی محمدی، خبرگزاری تسنیم- از روزی که حسن روحانی به تهران برگشته، دشواری های دیپلماسی تازه در حال نشان دادن خود است. تا وقتی رییس جمهور در نیویورک بود، هم ایران و امریکا تلاش می کردند به نحو محسوسی فضا را مثبت جلوه بدهند. ایرادی هم نداشت. اگر فرض را بر این بگذاریم که یکی از هدف های اصلی سفر روحانی به امریکا دیپلماسی عمومی، اصلاح وجهه ایران در جهان و سخت تر کردن کار برای صهیونیست ها در تهدیدنمایی ایران بوده، می توان گفت که این هدف تا حدود زیادی با موفقیت برآورده شده است. به همین دلیل هم هست که نتانیاهو تا این حد عصبانی است و تلاش می کند هر طور شده جامعه جهانی را متقاعد کند که چیزی برای امیدواری وجود ندارد.

اما دیپلماسی عمومی همه کار نیست. سفر روحانی به نیویوک دو جنبه دیگر هم داشته که وقتی آنها را در کنار دیپلماسی عمومی این سفر قرار بدهیم، آن وقت در موقعیتی خواهیم بود که بتوان ادعا کرد یک ارزیابی کم و بیش کامل در اختیار داریم. جنبه دوم، دیپلماسی رسمی بوده که بی شک نقطه عطف آن دیدار محمد جواد ظریف با وزرای خارجه 1+5 و مهم تر از آن دیدار نیم ساعته و خصوصی او با جان کری بوده است. جنبه سوم هم دیپلماسی پنهان یا همان دیپلماسی مسیر 2 است. این نوشته فقط درباره دیپلماسی رسمی بحث می کند و دیپلماسی مسیر 2 را در مقاله ای جداگانه ارزیابی خواهیم کرد.

مهم ترین مسئله درباره دیپلماسی رسمی هسته ای در نیویورک این است که ما هنوز نمی دانیم ظریف در دیدار خود با 1+5 دقیقا چه پیشنهادی را روی میز گذاشته است ولی این مقدار روشن است که مقام های امریکایی از آن روز به بعد تلاش کرده اند فضا را کم تنش نگه داشته و بلکه اندکی خوش بینی به آن تزریق کنند.

در حوزه دیپلماسی رسمی دو بحران جدی وجود دارد. نخست جبهه بندی است که بی شک سعودی ها و اسراییل در مقابل ایده ها و ابتکارات ایران به خرج خواهند داد. بحرانی شدن روابط دولت و کنگره امریکا بر سر قانون بودجه غیر مترقبه ترین بدشانسی است که می توانست در مقطع فعلی رخ بدهد چرا که این امر می تواند مستقیما بر همکاری دولت و کنگره در هر موضوع دیگری از جمله موضوع ایران هم اثر بگذارد. امریکا اگر خواهان پیشرفت دیپلماسی با ایران است یا باید سعودی و اسراییل و کنگره را متقاعد کرده و با خود همراه کند یا اینکه آنها را نادیده بگیرد. از طرف دیگر، جان کری بوضوح درخواست های قبلی از ایران را تعدیل کرده و پیشنهادی روی میز گذاشته است که نه شباهتی به درخواست های اسراییل از ایران دارد و نه حتی –آنگونه که مقام های غربی قبلا گفته بودند- تکرار پیشنهاد آلماتی است. کری پنج شنبه گذشته در گفت وگویی با سی بی اس از ایران خواست اجازه بازرسی از فردو را بدهد، پروتکل الحاقی را اجرا کند و سطح غنی سازی خود را از 20 به 5 درصد کاهش بدهد. این درخواست ها فاصله ای معنا دار با درخواست های 4 گانه اسراییل مبنی بر توقف غنی سازی، تعطیلی فردو، خروج مواد و تعطیلی راکتور اراک دارد. آنچه کری گفته حتی شبیه پیشنهاد آلماتی هم نیست. گروه 1+5 در آلماتی از ایران خواسته بود مواد 20 درصد خود را اکسید کند، از آمادگی فردو بکاهد و غنی سازی 20 درصد را متوقف کند. تنها نقطه اشتراک این درخواست ها توقف غنی سازی 20 درصد است ولی در بقیه موارد چند تفاوت اساسی وجود دارد:

1- کری اکنون به طور رسمی پذیرفته است که ایران می تواند در سطح پایین غنی سازی کند. این امری است که تا کنون هر گز به طور رسمی از سوی امریکایی ها ابراز نشده بود. امریکایی ها تا کنون همواره و به طور کلاسیک از عبارت «فناوری صلح آمیز هسته ای» برای توصیف آنچه نهایتا خواهند پذیرفت استفاده می کردند که دقیقا به معنای تعطیلی غنی سازی –به عنوان یک بخش دارای کاربرد دوگانه- در برنامه هسته ای ایران بوده است. اما اکنون کری به صراحت از غنی سازی نام برده و این نشان می دهد که چیزی در موضع امریکا در حال تغییر است.

2- دومین مسئله این است که ایده اسراییل درباره کنترل برنامه هسته ای ایران ترکیبی از شفافیت (به منظور عدم انحراف) و برچیدن بخشی از برنامه (به منظور نرسیدن ایران به نقطه فرار) است. اما ایده ای که کری پیشنهاد کرده فقط روی شفافیت تمرکز کرده و عملا اینگونه القا می کند که کری عقیده دارد برای رفع نگرانی درباره فرار هسته ای هم همین شفافیت کافی است و نیازی به برچیدن هیچ بخشی از برنامه نیست.

پرسشی که اکنون وجود دارد این است که وقتی به 23 مهر برسیم آیا امریکا همان مواضع کری را تکرار خواهد کرد یا اینکه نتانیاهو موفق شده در چند روز حضور خود در امریکا موضع امریکایی ها را تغییر بدهد؟

تا آنجا که به ایران مربوط است اگر مذاکرات بر مفهوم شفافیت و مطمئن شدن غرب از اینکه ایران تا کنون سلاح هسته ای نساخته و از این پس نیز نخواهد ساخت متمرکز شود، امکان رسیدن به توافق کاملا وجود دارد. در واقع تا امروز هم مسئله اصلی این بوده است که ایران عقیده داشته مسئله واقعی غرب نگرانی از صلح آمیز بودن –و ماندن- برنامه هسته ای ایران نیست والا امکان حل این مسئله به سرعت و سادگی وجود داشته است.

دومین بحران در حوزه دیپلماسی رسمی اما چیزی است که می توان آنرا ترجمه کلیات به جزئیات و لحن به عمل خواند. هم طرف ایرانی و هم کاترین اشتون اعلام کرده اند که روز 23 مهر تمرکز اصلی خود را بر تعیین جزئیات اقداماتی که هر یک از دو طرف باید انجام بدهد قرار خواهند داد. اظهارات عباس عراقچی معاون وزیر خارجه و عضو تیم مذاکره کننده ایران در روز یکشنبه گذشته حکایت از آن داشت که ایران همچنان ایده تدوین یک مدالیته که همین اول کار مسیر را تا انتها روشن کرده و گام های هر یک از دو طرف را با یک چارچوب زمان بندی خاص تعریف کند، را در دستور کار دارد. از طرف غربی ها نشانه ای دیده نشده است که آنها هم مایل به تدوین یک مدالیته مذاکراتی در ابتدای کار بوده و آمادگی لازم درون گروه 1+5 را برای آن ایجاد کرده باشند. قرائن بیشتر نشان دهنده آن است که طرف غربی حتی اگر درباره یک مدالیته کامل بحث کند بیشتر روی گام اول متمرکز خواهد بود و تلاش خواهد کرد برخی از فوری ترین نگرانی های خود را در همان گام اول رفع کند. از این منظر، یک ایده بدبینانه این است که فرض کنیم آنچه جان کری گفته در واقع توصیف گام اول درخواستی امریکا از ایران بوده نه توصیف کل مسیر و همه آنچه که از ایران می خواهند. اگر اینطور باشد شانس پیشرفت دیپلماسی کاهش خواهد یافت. اگر امریکا – مانند مدل پیشنهاد بغداد- فقط روی گام اول متمرکز باشد معنای آن این است که در گام اول تحریم ها به طور جدی و معنا دار –خصوصا در حوزه نفت و بانک- لغو نخواهد شد و امریکا تحریم های اساسی علیه ایران به عنوان برگ چانه زنی خود در گام های بعدی نگه خواهد داشت. این رویه دقیقا تکرار تجربه پیشین در مذاکرات آلماتی و بغداد است و بسیار بعید است که به هیچ نتیجه ای برسد چرا که از دید ایران این فرآیند هیچ معنایی جز اجابت مهم ترین نگرانی های غرب در ازای هیچ ندارد.

ظاهرا باید تا 23 مهر صبر کرد تا ببینیم که امریکا دقیقا چه چیزی روی میز می گذارد. واقعیت این است که اگر مذاکرات در روز 23 مهر پیشرفت محسوسی رو به جلو نکند، حرکت دادن دیپلماسی پس از آن بسیار دشوار خواهد شد. غرب باید در این مدت به دشوار ترین سوال تاریخ دیپلماسی هسته ای با ایران پاسخ بدهد. آیا در حالی که ایران تحت نظارت و در سطح پایین غنی سازی می کند، آمادگی به صفر رساندن تحریم ها وجود دارد؟
ارسال پست

بازگشت به “اخبار و حوادث”