در مقام و منزلت حضرت محم(ص) همین بس که خداوند در قرآن می فرماید : لولاک لما خلقت الافلاک : اگر تو نبودی آسمان ها را خلق نمی کردم
زندگی
محمّد فرزند عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدالمناف، در مکّه به دنیا آمد. مذاهب مختلف اسلام در مورد ترایخ تولد وی اتفاق نظر نمی‌دارند.اهل تسنن تولد او را ۱۲ ربیع‌الاول و شیعیان تولد وی را ۱۷ ربیع‌الاول می‌دانند. همچنین تولد او را در عام الفیل یا همان سالی که ابرهه با فیل به مکه یورش برد، می‌دانند. عبدالمطلب بعد از تولد او را به دایه‌ای به نام حلیمه سپرد. اندکی پیش از تولد، پدرش عبدالله در یثرب درگذشته بود. محمّد شش سال داشت که مادرش آمنه را نیز از دست داد. او تا هشت سالگی زیر سرپرستی پدربزرگش عبدالمطلب بود و پس از وفات پدربزرگش در خانه عمویش ابوطالب سُکنی گزید. بیست و پنج سال داشت که با صاحبکارش خدیجه دختر خویلد ازدواج کرد. خدیجه ۱۵ سال از محمد بزرگتر بود.
اعلام پیامبری
وی در چهل سالگی ادعا کرد که در حالی که در غار حرا مشغول عبادت بوده جبرئیل با او سخن گفته و پیام خدا مبنی بر رسالتش را به او ابلاغ کرده‌است. محمد پس از این ماجرا خود را فرستاده و پیامبر از جانب خدای یگانه -الله- معرفی نمود و دین جدیدی به نام اسلام را بنیان نهاد. تا سه سال دین جدید خود را به صورت مخفیانه تبلیغ می‌کرد. بعد از این سه سال دعوتش را با خویشاوندان خود در میان گذاشت و سپس دعوت به توحید و پرهیز از شرک و بت‌پرستی را به گوشِ عموم مردم رساند. بزرگان قریش و سایر قبایل عرب دست به تطمیع و تهدید وی زدند و او را به همراه سایر مسلمانان سه سال در شعب ابی طالب محاصره اجتماعی و اقتصادی نمودند.
هجرت به مدینه
در سال ۶۲۲ میلادی برابر با سال سیزدهم پیامبری خود به مدینه مهاجرت کرد، دلیل مهاجرت او آزار و اذیت‌های سران مکه بود.با مهاجرت به مدینه فرصت مناسبی برای گسترش اسلام پدید آمد. مدینه تا قبل هجرت محمد «یثرب» نامیده می‌شد و بعد از این هجرت «مدینة النبی»(شهر پیامبر) نامیده شد.از طرفی این هجرت مبداء تاریخ مسلمانان شد. یکی از اولین کارهای محمد در مدینه برقراری صلح بین دو قبیلهٔ اوس و خزرج بود.
جانشین
پیلمبر گرامی اسلام در آخرین حج خود (حجه الوداع) در مکانی به نام غدیر خم ، امام علی (ع) را جانشین خود معرفی کردند و فرمودند :
هرکه من مولای اویم این علی مولای اوست
الحمدالله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه علی ابن ابی طالب
جعفر پسر محمد (امام جعفر صادق) فرزند محمد باقر و ششمین امام شیعیان و بانو ام‌فروه است. او در ۱۷ ربیع الاول ۸۳ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. بخاطر صداقت در گفتار به صادق لقب ملقب شد.او توسط منصور، خلیفه عباسی مسموم شد و در ۲۵ شوال ۱۴۸ هجری قمری در سن ۶۵ سالگی در مدینه گذشت. محل دفن وی در بقیع است.
وی ۷ پسر و ۳ دختر داشت که عبارتند از: موسی کاظم (امام هفتم شیعیان)، اسماعیل، عبدالله، محمد دیباج، اسحاق، علی عریضی، عباس، ام فروة، اسماء و فاطمه.
اما صادق (ع) شاگردان بسیار زیادی را در عرصه علم و دین پرورش دادند و شیعیان ایشان را رئیس مکتب جعفری می دانند .
ایشان هم اکنون در بقیع مدفون می باشند .
این شعر بسیار زیبا رو هم از محمدرضا آغاسی (روحش شاد) تقدیم شما .
ای از بر سدره تا ره خاک . . . اولاک لما خلقت الافلاک
