'ساعت آخرالزمان': پنج دقيقه مانده به 'قيامت'

[Achilles]

عقربه های ساعت آخرالزمان از سال 2002 روی هفت دقيقه به دوازده ثابت مانده بود و اينک دو دقيقه ديگر به جلو کشيده شده است
دانشمندان با هشدار نسبت به خطراتی که بشر را تهديد می کند، عقربه های ساعت نمادين موسوم به ساعت آخرالزمان را دو دقيقه ديگر به جلو کشيده اند تا ساعت پنج دقيقه به دوازده را نشان بدهد.
ساعت سمبليک آخرالزمان در سال 1947 ميلادی به ابتکار گروهی از دانشمندان به عنوان سنجه ای برای فاصله بشر تا نابودی، پديد آمد و شمارش معکوس خود را تا نيمه شب (12) که نماد پايان بشر فرض شده، آغاز کرد.

در طی شصت سال گذشته، اين ساعت در مقاطع مختلف تاريخی با توجه به شرايط جهانی به جلو يا عقب کشيده شده تا فاصله با 'قيامت' را نشان دهد.

روز پنجشنبه (18 ژانويه) بولتن دانشمندان اتمی (BAS) که متولی اين ساعت نمادين است، با توجه به پديده گرم شدن جهانی، تخريب محيط زيست بشر، و مهمتر از همه نگرانی از گسترش سلاح های هسته ای و بحران های موجود در رابطه با کره شمالی و ايران، عقربه های ساعت را که روز هفت دقيقه به دوازده تنظيم شده بود، دو دقيقه جلوتر بردند.


استيون هاوکينگ، دانشمند پرآوازه انگليسی، همزمان با جلو کشيدن عقربه های ساعت آخرالزمان گفت: "از زمان [بمباران اتمی] هيروشيما و ناکازاکی [توسط آمريکا] در هيچ جنگی سلاح اتمی به کار نرفته، اگر چه جهان در بيش از يک مورد به طرز نگران کننده ای به آن نزديک شده ... و اگر به خاطر خوش شانسی نبود، تا کنون همه ما مرده بوديم."

از سال 1947 ميلادی تا کنون، ساعت آخرالزمان هفده بار تغيير داده شده که آخرين آن در سال 2002 ميلادی پس از وقوع حملات يازده سپتامبر و خروج ايالات متحده از پيمان موشک های ضد بالستيک بود.

اين ساعت يک بار در سال 1962 ميلادی تا دو دقيقه به نيمه شب جلو کشيده شد. اين زمانی بود که رويارويی آمريکا و شوروی بر سر استقرار موشک های با کلاهک اتمی در خاک کوبا - که بعهدها به بحران موشکی کوبا مشهور شد - دو ابرقدرت جهانی را تا آستانه جنگ اتمی کشاند.

آقای هاوکينگ در مراسم تنظيم تازه ساعت آخرالزمان گفت: "در حالی که ما در آستانه عصر دوم اتمی و تغييرات بی سابقه شرايط زيست محيطی قرار گرفته ايم، اين مسئوليت ويژه بار ديگر بر دوش دانشمندان است که مردم و رهبران جهان را از خطراتی که نوع بشر را تهديد می کند، اگاه کنند."