varyag نوشته شده:با سلام و احترام خدمت دوستان عزیز
جناب حامد عزیز اگر شما به سوالات زیر و جواب آن ها دقت کنید پاسخ خود را خواهید یافت :
1- میزان اهمیت سوریه برای ایران به عنوان یک متحد و کشور برادر چقدر است؟
2- میزان اهمیت سوریه برای روسیه به عنوان شریک تجاری و متحد در چه حد است؟
3- دیدگاه پوتین به عنوان رئیس جمهور روسیه نسبت به آمریکا چیست؟
4 _ دیدگاه پوتین به عنوان رئیس جمهور روسیه درباره کشورهای منطقه و خصوصا کشورهای مشترک المنافع چیست؟
5_ آیا آمریکا توان حمله مستقیم به کشوری مثل سوریه که مورد مناقشه بین چندین قدرت هست رو داره؟
6_ دلیل ایجاد و تشکیل گروه های تروریستی مثل داعش توسط آمریکا و اسرائیل به صورت حمایت مستقیم و غیر مسقیم چیست؟
7 _ دلیل پروژه ایران هراسی و مسلح کردن کشورهای عربی مثل عربستان به سلاح های متنوع چیست؟
و .....
با جواب دادن به این سوالات و گذاشتن جواب اون ها کنار هم خواهید فهمید که آمریکا به صورت مستقیم و گسترده وارد درگیری با سوریه نخواهد شد و اگر روزی چنین اتفاقی بیفته مطمئن باشید نه جنگ محدود به سوریه خواهد بود و نه طرف های درگیر محدود به سوریه و آمریکا ( جنگ جهانی سوم! )
درضمن شاه کلید تمام درگیری ها و حتی درگیری های سوریه، یمن هستش!!!
[HIGHLIGHT=#DBE5F1]با تشكر از دوستان امين و varyag عزيز
براي سوال اول شما فكر ميكنم با هم توافق نظر داريم كه اهميت آن چقدر است. براي سوال دوم شما ميخواستم بگويم كه اهميت سوريه نميتواند بيشتر از اهميت عراق براي روسها باشد. در عراق روسها اگر بيشتر منافع نداشتند كمتر از سوريه برايشان جايگاه استراتژيك نداشت. اما ديديم كه وقتي امريكا با متحدانش راه افتاد نه تنها نتوانست اعتراض كند بلكه زود ، تند ، سريع نيروهايش را هم بيرون كشيد و صدايش در نيامد. آخر عزيزان من روسيه ديگر آن اتحاد جماهير سابق نيست. چرا كه همه جانبه وابسته به غرب است و براحتي تحت فشار تحريمهاي غربي جا ميزند و تحت فشار قرار ميگيرد. البته ضعف اوباما از يك طرف و هوشياري پوتين از طرف ديگر باعث شد كه در چند سال اخير روسها خود را جلو بيندازند اما واقعيت وابستگي روسها به غرب و همين بانكهاي امريكايي بيشتر از ما (ايران ) است. هنوز غرب سر اين موضوع جدي نشده است كه روسها را تحريم كنند.روسها داراي تاريخ بسيار ننگيني در معامله با شركاي ايراني خود بوده اند و هميشه از پشت خنجر زده اند و برايشان مهم منافع خودشان است. طبيعي است كه امريكا و غرب روسها را مخيركنند كه يا با ايران يا با آنها باشد ، شك نكن كه ما را انتخاب نخواهد كرد.
اما در رابطه با سوال سوم . ديدگاه پوتين هرچه باشد مهم نيست . نميخواهي بگويي كه او يك متدين به ماركسيسم و كمونيسم است و ديدگاه ضد امپرياليستي دارد و غيره ، ديدگاه پوتين در هرحال عطف به منافعش تغيير ميكند. همچنين آدم مترقي و ملي و انقلابي و غيره كه نيست كه روي اصولش بماند . اگر حتي باشد كه غير ممكن است . تا آنجا كه به ما برميگردد سادگي است روي آن حساب باز كنيم. سوال چهارم را هم در همين رنج بايستي جواب داد.
اما سوال پنجم . من فكر ميكنم تاريخ نشان داده است كه امريكا هرجا منافعش بوده است و بلحاظ استراتژيك برايش اين منافع حياتي و جدي بوده است كمترين ترديدي نكرده است و وارد شده است.من نميگويم كه بي كله وارد جنگ حتي با روسها ميشود . البته كه نه اما حتما اگر منافعش سرنگوني بشار باشد، همه طرفهاي خودش را روي اين موضوع متحد و راضي ميكند ازجمله همين پوتين را .
در مورد سوالات ششم و هفتم هم فكر ميكنم اختلاف نظري نداريم درضمن چندان مهم نيستند ودر بحث اصلي جايگاهي ندارند.
بنابراين من نتيجه عكس نتيجه گيري شما را دارم . امريكا به اندازه كافي زورش ميرسد كه هرنوع كه خواست منافعش را تعقيب كند و پشت كسي نميماند.تا الان همين طور كه پيش رفته است منافعش را تامين ميكرده است.درآينده اگر منافعش ايجاب كند همان را پيش ميبرد. اميدوارم مرا متهم نكنيد كه در ذهنم آمريكا بزرگ و قدرقدرت جلوه ميكندو غيره .. البته كه اينطور هست آنچه مهم است اين است كه ما درست نبينيم و كوچك ببينيم و بعد اشتباه كنيم. در جواب به دوستم varyag هم ميخواستم بگويم كه به خودمان كم بها ندهيم كه نميتوانيم در سياست صاحب نظر باشيم و غيره ... سياست چيزي است كه همه ما بايد نيست به آن هرچه بيشتر حساس باشيم و رويش نظر خودمان را داشته باشيم و گرنه ...
