تحليلي بر توان رزمي و عملياتي نيروي هوائي سوريه

[abdolmahdi]

سلام عليكم
 [External Link Removed for Guests] 
 تحليلي درباره توان رزمي و عملياتي نيروي هوائي سوريه 

تاريخ اين مقاله 16 ژانويه 2015 برابر با 26 دي ماه 93 مي باشد

بر خلاف آنچه كه به نظر مي رسد ، نيروي هوائي ارتش عربي سوريه SyAAF كه مخفف آن اغلب به اشتباه به شكل SAF يا SAAF نوشته مي شود ، قادر است تا پس از 4 سال نبرد طولاني ، از آمادگي و انجام عمليات در سطح بالائي برخوردار باشد. اين نيرو براي مقابله با يك نبرد شديد ولي كوتاه با اسرائيل در نظر گرفته و هرگز براي درگير شدن در يك نبرد فرسايشي مانند آنچه كه هم اكنون ميان بشار اسد و مخالفانش رخ داده برنامه ريزي نشده بود. به همين دليل اين نيرو در اين نبرد فرسايشي نقش خود را در ميان آزمون و خطا پيدا نمود. قبل از آغاز درگيري هاي داخلي ، SyAAF بخش عمده اي از هواپيماها و بالگردهاي خود را در روسيه و اوكراين ارتقاء داد و توانست با بازگرداندن ايمن آنها به عمليات ، نبرد خود را با نشاط آغاز كند.

بر خلاف تصور عموم ، در اولين روزهاي انقلاب SyAAF اغلب در ماموريت هاي عملياتي پراكنده مشاركت داشت و تنها در اواخر ماه جولاي سال 2012 بود كه به صورت فعال وارد عمليات متوقف ساختن شورشيان گرديد. اين عمليات عمدتا با استفاده از هواپيماهاي L-39ZA براي انجام بمباران برفراز شهر حلب و اطرافش صورت مي گرفت . در اين عمليات بيشتر اهدافي مانند بيمارستان ها و مدارس مورد حمله قرار مي گرفت و به طور طبيعي قربانيان زيادي از غيرنظاميان را بر جاي گذاشت . ( اين نظر اينجانب به عنوان مترجم نيست ) . در ماه هاي بعد جنگنده هاي MiG-21, MiG-23BN, Su-22 و نيز تعداد محدودي از بمب افكن هاي Su-24 نيز وارد نزاع شدند كه سبب افزايش سورتي هاي پرواز در سراسر كشور گرديد . در اين ميان پرواز هواپيماهاي L-39 رو به كاهش نهاد تا اينكه در ماه مه سال 2013 به طور كامل متوقف گرديد .  [External Link Removed for Guests] 

نخستين شكست در 25 نوامبر سال 2012 و پس از سقوط پايگاه مجر السلطان ويژه بالگردهاي ارتش سوريه رخ داد كه موجب تصرف يا انهدام 5 بالگرد Mi-8/17 گرديد . اين ناكامي با سقوط پايگاه هوائي تفتناز در 11 ژانويه سال 2013 ادامه يافت كه با هم منجر به انهدام يا تصرف 15 فروند بالگرد Mi-8/17 و يك فروند Mi-25 گرديد . سپس در 12 فوريه 2013 نوبت به پايگاه موسوم به جيره شد كه بيش از 50 جنگنده قديمي و از رده خارج MiG-15/17 به همراه تعدادي جنگنده L-29 را در خود جاي داده بود و به شورشيان اين فرصت را داد تا بر روي راه اندازي نيروي هوائي خود با استفاده از حداقل 8 فروند جنگنده سالم L-39 كار كنند. در روز 18 آوريل ، پايگاه هوائي ضبعه ( كه القصير نيز خوانده مي شود ) به تصرف مخالفين درآمد . اگرچه تعدادي جنگنده MiG-21 در آنجا يافت شد اما همه آنها غير عملياتي بودند .

در اين پايگاه انبارهاي موشك هاي هوا به هوا به دست آمد كه بعدها شورشيان از آنها به عنوان راكتهاي دست ساز خود استفاده كردند . در روز 30 آوريل 2013 ، پايگاه ابوالظهور مورد تهاجم مخالفين قرار گرفت اما اين بار مدافعين توانستند حمله را ناكام بگذارند. اينجا به عنوان نقطه بازگشت در موفقيت شورشيان براي تصرف پايگاه هاي SyAAF تلقي مي گردد و عمليات آنها در اين راستا با شكست مواجه شد. فرودگاه منغ نيز كه تقريبا از قبل به محاصره درآمده بود در روز 6 آگوست 2013 سقوط كرد كه منجر به تصرف يا انهدام تعدادي بالگرد Mi-8 گرديد . آخرين پايگاه فرودگاه طبقه در استان رقه بود كه در روز 24 آگوست سال 2014 كه به تصرف شورشيان داعش درآمد و حدود 18 فروند جنگنده MiG-21 شامل گونه هاي عملياتي تا اسقاطي را در خود جاي داده بود . از اين تعداد جنگنده فقط سه فروند قابليت پرواز داشته كه آنها هم قبل از سقوط پايگاه آنجا را ترك كردند. در گذشته از فرودگاه هاي جيره و منغ بمنظور آموزش خلبانان جنگي بالگردها و هواپيماهاي نظامي استفاده مي گرديد و تصرف انها توسط شورشيان ، تربيت خلبان هاي آينده را به شكل موثري دچار وقفه نمود . محاصره كامل فرودگاه كويرس كه پايگاه اصلي آموزشي SyAAF به شمار مي رفت ، فقط اوضاع آن نيرو را وخيمتر نمود.  [External Link Removed for Guests] 

تلفات هواپيماهايي كه در پايگاه هاي فوق به تصرف شورشيان درآمده يا از بين رفتند شامل 5 فروند MiG-21 ، دو فروند MiG-23 ، يك فروند Su-24M2 ، دو فروند L-39 و شش فروند بالگرد Mi-8/17 بوده است . اگر چه در طول زمان تلفات بالگردها و جنگنده ها روندي صعودي داشته اما هنوز نتوانسته نيروي هوائي سوريه را متوقف سازد .

آنچه كه مهمترين دغدغه SyAAF محسوب مي گردد ، افزايش تعداد سورتي هاي پروازي جنگنده و بمب افكن ها در هر روز است . بيشتر جنگنده هاي MiG-21 مربوط به اوايل دهه 70 ميلادي است . جنگنده هاي MiG-23BN در اواخر همان دهه ساخته شده و ناوگان بمب افكن هاي Su-22M-3/M-4 نيز در طول دهه 80 ميلادي ساخته شده اند. به جز بمب افكن هاي Su-22M-4 ، تمام جنگنده هاي فوق به پايان عمر عملياتي خود نزديك شده و مي بايست در همين دهه جايگزين شوند. اين هواپيماها به جاي برخورداري از آرامش در واپسين سالهاي عمر ، خود را در ميان خطوط مقدم نبرد يافته اند.  [External Link Removed for Guests]  [External Link Removed for Guests] 

اما در مورد ناوگان نيرومند 20 فروندي بمب افكن هاي Su-24 كه هسته اصلي يگان هاي جنگنده بمب افكن هاي SyAAF را تشكيل داده و بعنوان افتخار آن نيرو به شمار مي رود مشكلات بمراتب كمتري وجود دارد . اين بمب افكن ها در سال 1988 به شوروي سابق سفارش داده و در سال 1990 به سوريه تحويل داده شدند . در اواسط دهه 1990 يك فروند Su-24MK و يك فروند Su-24MR نيز توسط ليبي به سوريه هديه شدند.

در هنگام آغاز جنگ داخلي و بين سالهاي 2010 تا 2013 تعداد 21 فروند بمب افكن Su-24MK توسط مجتمع بازسازي صنايع هوائي 514 ARZ در منطقه Rzhev روسيه به استاندارد M2 ارتقاء يافته بودند . با رسيدن به اين سطح از ارتقاء ، اين بمب افكن ها به همان سطح استاندارد همطراز بمب افكن هاي Su-24M2 مورد استفاده نيروي هوائي ارتش روسيه دست يافتند. اين بهينه سازي ها امكان بهبود هدفگيري ، آلات ناوبري و سامانه هدايت آتش را با جايگزيني با سامانه هاي قديمي هواپيماها فراهم مي آورد . در نتيجه امكان همسازي با انواع وسيعي از جديدترين مهمات شامل بمب هاي سري KAB-500/1500 ، موشك هاي Kh-31A, Kh-31P, Kh-59 و موشك هوا به هواي R-73 بعلاوه بمب هاي سري FAB و RBK و همچنين قابليت حمل بمب هاي هدايت شونده KAB-500/1500 ، راكت هاي هوا به زمين S-24 و S-25 و موشك هاي هدايت شونده Kh-25, Kh-29L, Kh-29T, Kh-31 و Kh-58 به همراه غلاف پرتاب انواع راكت و موشك هاي هوا به هواي R-60 براي هواپيماها فراهم گرديد .

اگرچه اين بهينه سازي ها اصطلاحا "زير ديد رادار" انجام مي شد اما كاركنان 514 ARZ به صورت عمومي درباره حضور بمب افكن هاي Su-24 نيروي هوائي سوريه در اين مجتمع صحبت مي كردند و تصاوير ماهواره اي هم از استقرار اين هواپيماها در محوطه خبر مي دادند . حتي تصويري هم از عمليات بر روي بازسازي يك بمب افكن نشان داده شده ، اما وب سايت رسمي 514 ARZ در اين مورد سكوت اختيار كرده است .
 [External Link Removed for Guests] 



ادامه دارد ....

[Java]

سلام جناب عبدالمهدی...

بابت ترجمه این مطلب آموزنده. ممنون میشم اگه منبع مطالبتون رو هم ذکر کنید.
(در مورد ارتقاع فنسرهای سوری! کاش زمانی این امکان برای فنسرهای ایرانی هم فراهم میشد!)

[abdolmahdi]

سلام جناب عبدالمهدی...

بابت ترجمه این مطلب آموزنده. ممنون میشم اگه منبع مطالبتون رو هم ذکر کنید.
(در مورد ارتقاع فنسرهای سوری! کاش زمانی این امکان برای فنسرهای ایرانی هم فراهم میشد!)

سلام عليكم جاواي عزيز

اينهم لينك مطلب . اما عنوانش را عوض كرده ام . شايد اينطور بهتر باشد .
اما در مورد فنسرهاي خودمان آنچه كه از گوشه و كنار شنيده يا خوانده ام اين است كه ظاهرا به خوبي ارتقاء يافته و به تجهيزات و مهمات مناسبي مجهز شده اند. غير از اين است ؟

[External Link Removed for Guests]

[abdolmahdi]

سلام عليكم

  ناوگان جنگنده بمب افكن هاي به شدت آسيب ديده باز مي گرديم كه هر روز شاهد بلندتر شدن ليست اهداف خود بود در حاليكه شاكله عملياتي آن تحليل مي رفت . اما درهم شكستن قريب الوقوع نيروي هوائي ارتش سوريه به شكل غريبي به وقوع نپيوست . چرا كه سوريه هنوز مي توانست روي دريافت قطعات يدكي از روسيه براي سر پا نگهداشتن هواپيماهاي عملياتي اش حساب كند. اين نظريه با بهينه سازي جنگنده هاي MiG-23MLD ، MiG-29SM ، Su-24M2 و نيز بالگردهاي Mi-25 و Ka-28 در روسيه و اوكراين ( با پشتيباني پس از فروش مندرج در قرارداد ) تقويت مي شود. ازاين روي كمپاني MiG اقدام به تاسيس يك دفتر در نزديكي پايگاه هوائي المزه در دمشق نمود كه به يك سيستم نگهداري مدرن تر با كمك كمپاني مذكور منجر شد و از اين طريق هر ماهه جريان عظيمي از تسليحات روسي بوسيله هواپيماهاي Il-76 نيروي هوائي سوريه به آن كشور وارد مي شود.  
پرسنل SyAAF در كنار افسران و سربازان پرشمار ارتش و گارد رياست جمهوري كماكان به فراگيري دوره هاي آموزشي در روسيه ادامه مي دهند . يك خلبان SyAAF را در جلوي يك جنگنده MiG-29 در روسيه در تصوير ذيل مشاهده مي فرمائيد .

 [External Link Removed for Guests] 


  مورد از انتقال سلاح به SyAAF از آنجا آشكار شد كه در ماه اكتبر سال 2013 براي نخستين بار بالگردهاي Mi-25 و جنگنده هاي MiG-29 و Su-22 از غلاف هاي پرتاب راكتهاي B-8 استفاده كردند . نيروي هوائي سوريه با استفاده از راكت هاي 80 ميليمتري S-8 روستاي لبناني عرسال را در ژوئن 2013 مورد اصابت قرار داد كه نخستين مورداستفاده از اين راكتها محسوب مي گردد. ناوگان بالگردهاي Mi-25 تا آن زمان هنوز از غلاف هاي UB-32 استفاده مي كرد كه راكتهاي 57 ميليمتري S-5 را مصرف مي نمود . اين راكتها براي انهدام تاسيسات يا سربازان درون سنگرها از قدرت نفوذ و آتش كمي برخوردار بوده اند.  


 [External Link Removed for Guests]   بالگرد ميل 25 بر فراز  
  جنگنده هاي MiG-29 مسلح به غلاف هاي B-8 بيانگر عدم حضور تعداد كافي از جنگنده هاي MiG-23BN و Su-22M-3/M-4 مي باشد كه عمدتا بدليل گذراندن دوره هاي اورهال بمنظور عملياتي نگهداشتن اين جنگنده ها مي باشد . زمينگير شدن موقتي تعداد زياد اين جنگنده بمب افكن ها بمنظور جايگزين كردن آنها با جنگنده ها ، يك تاكتيك استاندارد شناخته شده توسط SyAAF به شمار مي رود و اين امكان را مي دهد تا در گروه هاي پروازي هواپيماهاي آزاد بيشتري وجود داشته باشد . براي مثال ، در طول ماه نوامبر 2014 حتي يك فروند Su-22 بر فراز خاك سوريه مشاهده نشد چرا كه تعداد بيشتري از اين هواپيما موقتا زمينگير شده يا حتي به طور كامل از عمليات خارج شده اند. همچنانكه گورستان رو به رشد اين بمب افكن در دمير مشاهده گرديد .  


 [External Link Removed for Guests]   [External Link Removed for Guests] 

  تاكتيك به SyAAF اين امكان را مي دهد تا شمار سورتي هاي پروازي را بالا نگهدارد بدون آنكه تمام بار و فشار را بر روي جنگنده هاي MiG-23BN و Su-22M-3/M-4 قرار دهد . اگرچه جنگنده هاي MiG-29 به صورت منظم از اواخر سال 2013 جايگزين برخي جنگنده بمب افكن ها شده اند ، اما اين روزها به ندرت درگير جنگ داخلي بوده اند. تنها تعداد كمي از اين جنگنده ها بمنظور پرتاب مهمات هدايت شونده دقيق در نقاط مختلف خاك سوريه مشاهده شده اند .  
 [External Link Removed for Guests]   نظامي ( از شورشيان ؟) يك ميگ 23 را مي بوسد  


در مقابل ، جنگنده هاي MiG-23MF و البته در مقياس كمتر MiG-23ML و MiG-23MLD آقدام به انجام ماموريته هاي هوا به زمين بر فراز خاك سوريه نموده اند. در اين ماموريت ها آنها اكثرا به دو غلاف پرتاب راكت UB-16 و UB-32 ، و يا دو غلاف راكت B-8 يا بمب هاي آهني مجهز و در انجام اين ماموريت ها به جنگنده بمب افكن هاي MiG-23BN و يا Su-22M-3/M-4 پيوسته اند. از آنجائي كه نيروي هوايي سوريه تعداد زيادي از جنگنده هاي MiG-23MF ، MiG-23ML و MiG-23MLD را در اختيار دارد ، اين تاكتيك مي تواند به سادگي در سال هاي پيش رو كماكان مورد استفاده قرار گيرد .

  از ناوگان MiG-23ML و MiG-23MLD از سال 2008 تا 2012 در اوكراين و روسيه مورد ارتقاء قرار گرفته و به خاك آن كشور بازگشته اند . در حاليكه دنيا سرگرم متوقف ساختن يك كشتي باري حامل بالگردهاي Mi-25 اورهال شده از روسيه به سوريه بود ، دسته هاي متعددي از جنگنده هاي MiG-23s, MiG-29 و بمب افكن هاي Su-24 بدون هيچ انعكاس رسانه اي وارد سوريه شدند . يكي از جنگنده هاي اورهال شده MiG-23MLD ( بدون داشتن پرتابگرهاي چف / فلير) در تصوير زير ديده مي شود.   [External Link Removed for Guests] 

  پرتعداد و نامشخص جنگنده هاي MiG-23 سوريه با ورود حدود 30 فروند ديگر از جنگنده هاي MiG-23MLD در چند سال گذشته تقويت شده است . در سال 2008 حدود 33 فروند جنگنده MiG-23 كه تخمين زده شده 30 فروند MiG-23MLD و تعداد كمي هم MiG-23UB را شامل مي شده توسط جمهوري بلاروس به پايگاه هوائي نيرب در شهر حلب ارسال شده است . در حاليكه هدف از انجام اين معامله مشخص نشده ، اما خيلي زود روشن شد كه تمام اين جنگنده ها توسط كارخانه تاسيسات اورهال و نگهداري SyAAF موجود در اين پايگاه مورد اورهال قرار گرفته اند .    مي شود كه 4 فروند از جنگنده هاي مذكور بدليل شرايط نامناسب براي اورهال مناسب نبوده و كماكان در نيرب باقي مانده و دو فروند از آنان متعاقبا توسط موشك هاي تاو شورشيان آسيب ديده اند. از آنجائي كه قرار نبود اين هواپيماها مجددا پرواز كنند ، آسيب وارده به اين دو جنگنده نيز بي اهميت تلقي مي شود.  
  در سلسله مراتب SyAAF ، مسئوليت اورهال و نگهداري جنگنده ها و بالگردهاي رزمي را بر عهده دارد . تمام ناوگان هواپيماهاي جنگي SyAAF به استثناي بمب افكن هاي Su-24 در اين مجتمع اورهال شده اند . اين مجتمع همچنين غلافهاي پرتابگر چف / فلير را به صورت بومي براي جنگنده هاي MiG-21, MiG-23 و Su-22 توليد كرده است . پس از پايان اورهال ، هواپيما يا بالگرد در صورت نياز به بخش رنگ آميزي مي رود . با توجه به اينكه فرودگاه نيرب هم اكنون در تيررس موشك هاي تاو مخالفين است ، اعزام هواپيماها با محدوديت مواجه شده است . دو هواپيماي L-39 كه به تازگي اورهال شده بودند با شليك موشك تاو منهدم شدند و يكبار ديگر آسيب پذيري اين پايگاه را نشان دادند . اگرچه در گذشته پايگاه هوائي نيرب حتي اورهال جنگنده هاي MiG-29 را نيز انجام مي داد ، اما شرايط امنيتي پايگاه اجازه اعزام جنگنده هاي بيشتر جهت انجام عمليات اورهال را به آنجا نمي دهد . 
 [External Link Removed for Guests] 

  اين حال جنگنده هاي MiG-29 سوري براي آن كه عملياتي باقي بمانند به شدت به كمك خارجي وابسته اند . گزارش شده كه اين وابستگي حتي شامل قطعات بال و بدنه هم مي شود . تعدادي از اين جنگنده ها در جريان انجام عمليات اورهال در مجتمع كارخانه در پايگاه نيرب ،رنگ آميزي جديدي را هم به خود ديده اند . تعداد كل جنگنده هاي MiG-29 دريافتي سوريه در سال 1988 هنوز هم مشخص نشده است . تعداد 48 فروند اظهار شده در برخي منابع نيز اغراق آميز به نظر مي رسد و باور بر اين است كه بين 22 تا 24 فروند تعداد صادر شده صحيح تر باشد . اگرچه اين تعداد تنها براي تشكيل يك اسكادران كفايت مي كند اما برنامه هائي براي تشكيل اسكادران دوم نيز فعلا به بايگاني سپرده شده است . بين 15 تا 20 فروند جنگنده MiG-29 در گردان 697 در پايگاه هوائي "سين" ( معروف به صيقل) عملياتي نگه داشته شده اند. تعداد اندكي هم از هواپيماها دائما در پايگاه T4 ( معروف به تياس) حضور دارند.    هواپيما سازي MiG روسيه به شكل فعالي به تكميل توافقنامه منعقده با سوريه ادامه مي دهد. اگوست سال 2010 شاهد ارسال 4 دستگاه شبيه ساز پرواز مربوط به هواپيمائي نامشخص تحت شماره پيمان 776041110116 بوده است . در يك توافقنامه محرمانه در سال 2011 ، چهار فروند MiG-29B نيروي هوائي سوريه به سطح SM ارتقاء يافتند . از آنجائي كه MiG-29B از بدنه 9-12 استفاده مي كند كه با بدنه 9-13M مورد استفاده MiG-29SM تفاوت دارد ، شركت ميكويان گونه اي ويژه ( احتمالا بدون سامانه اخلال Gardenia) را براي پر كردن نيازهاي سوريه طراحي نمود ، مانند همان كاري كه براي جنگنده هاي MiG-29UPG هندوستان انجام داد.    اين گونه بدنه ها براي روسيه 531.1 ميليون روبل خرج برداشت كه با مبلغ 925.7 ميليون روبل هزينه شده براي توليد MiG-29UPG تفاوت داشت . گزارش سال 2011 شركت ميكويان اطلاعاتي را درباره بهينه سازي هاي انجام شده در گذشته و آينده به همراه اطلاعاتي در مورد طرف قرارداد ، سوريه، اهميت و ماهيت محرمانه اين توافق شامل مي گرديد .  

 [External Link Removed for Guests] 

  جنگنده MiG-29SM در مقايسه با MiG-29B بهينه سازي هاي زيادي همچون رادار ارتقاء يافته N-019ME ، قابليت حمل مهمات بيشتر و تعداد زيادتري از بهينه سازي هاي كابين شامل نمايشگرها ، آلات ناوبري و سامانه هاي مخابراتي را شامل مي شود. به صورت مستند مهمترين پيشرفت و ارتقآء بدست آمده ( شامل جنگنده هاي MiG-29 موجود در سوريه ) ، مربوط به گسترش و تنوع زرادخانه سلاح هاي هوا به سطح همچون موشك هاي Kh-29T(E) ، Kh-31A/P و بمبهاي هدايت شونده ليزري KAB-500-Kr/OD مي باشد . صدور اين سلاح هاي دقيق بخشي از قرارداد جنگنده هاي MiG-29SM بوده است .  
  پيشرفت بدست آمده نيز مربوط به افزايش توان رزمي جنگنده هاي MiG-29 بهينه شده براي حمل موشك هوا به هواي ترس آور R-77 (AA-12 ‘Adder’) مي باشد كه خطر مهمي براي هواپيماهاي بيگانه مداخله كننده در نا آرامي ها تلقي مي گردد. اخيرا به كرات اين جنگنده ها در حال حمل لانچرهاي AKU-170E ويژه پرتاب اين موشك ها مشاهده شده اند كه شما در تصوير ذيل نيز مشاهده مي فرمائيد.  
 [External Link Removed for Guests] 
ادامه دارد ....

[abdolmahdi]

سلام عليكم

  عين حال هنوز دو قرارداد ديگر با محتواي مرمت و بازسازي جنگنده هاي MiG-23MLD و نيز انتقال روش هاي به مراتب پيشرفته ترتعمير و نگهداري هواپيماها وجود دارد . به صورت سنتي ، هواپيماهاي روسي پس از رسيدن به زماني مشخص ، چك ، بررسي ، رسيدگي هاي لازم و نيز اورهال را دريافت مي كنند. برخي قطعات ويژه ، صرفا براي مدت زماني مشخصي عمر مي كنند و اين قطعات در جريان عمليات چك و اورهال برداشته مي شوند. در سالهاي اخير شيوه هاي نگهداري و اورهال پيشرفته تري مورد استفاده قرار مي گيرد كه براي قطعات مشخص ذكر شده با ساعات كاركرد محدود امكان ادامه كار را پس از گذراندن آن ساعات مي دهد . كارخانه هواپيما سازي MiG از سال 2009 به نيروي هوائي ارتش سوريه كمك كرده تا اين شيوه پيشرفته نگهداري را مستقر سازد . بكارگيري اين روش جديد در زماني بهتر از آن امكان پذير نبود چرا كه هم اكنون در جريان جنگ خانگي ، نيروي هوائي سوريه بهترين منفعت را از آن مي برد. قرارداد فوق به همراه ( قرارداد) انتقال حدود 30 فروند MiG-23MLD جمهوري بيلاروس به نيروي هوائي سوريه امكان داده تا هنوز بر روي اين نوع جنگنده شديدا حساب كند . 


 [External Link Removed for Guests] 
  فروند از جنگنده هاي MiG-23MLD كه قبلا متعلق به بيلاروس بوده به همراه خلبانش در تصوير مجهز به پرتابگرهاي چف / فلير مشاهده مي گردد.  

  از انهدام دو هواپيماي L-39 در پايگاه هوائي نيرب ، حداقل يك فروند L-39 ديگر در پايگاه ديرالزور مستقر شده تا در ضد حملات بر عليه نيروهاي داعش مشاركت نمايد. از آنجائيكه عمليات و نگهداري اين هواپيماها ساده است ، مي توان آنها را به راحتي در هر نقطه از سوريه مستقر نمود. يك L-39 را كه به تازگي عمليات اورهال و رنگ آميزي جديد را در مجتمع صنعتي كارخانه به پايان رسانده در ذيل مشاهده مي فرمائيد.  
 [External Link Removed for Guests]  
  زيادي از هواپيماهاي L-39 براي حمل غلاف هاي راكت انداز جديد 80 ميليمتري B-8 سيم كشي شده اند . سلاحي كه استاندارد اين هواپيماها نبوده است . يك فروند L-39ZO مجهز به غلاف B-8 را كه در پايگاه حماء استقرار يافته در ذيل مشاهده مي فرمائيد.  

 [External Link Removed for Guests] 

  حاليكه اين هواپيماها در مراحل اوليه جنگهاي داخلي بسيار فعال بوده اند اما يكي از پايگاه هاي استقرار اين هواپيماها توسط شورشيان جيش الاسلام تصرف شد . اين شورشيان بعدها تلاش كردند تا حداقل 4 فروند ديگر از اين هواپيماها را كه از پايگاه هوائي جيره به چنگ آورده بودند عملياتي سازند. به نظر مي رسد كه اين پروژه توسط نيروهاي داعش نيز پس از تصرف چند پايگاه هوائي دنبال شده باشد . دولت بشار الاسد نيز با انتشار خبر انهدام دو فروند از هواپيماهاي L-39 شورشيان داعش با زيركي از اخبار منتشره فوق به نفع خودش بهره برداري نمود :   [I]"در رابطه با تصرف سه فروند جت در پايگاه هوائي شهر حلب توسط تروريستها ، ..... اين سه هواپيما قديمي بوده كه پس از انجام آزمايش توسط تروريستها ، ارتش عربي سوريه به سرعت دو فروند از آنها را بر روي زمين منهدم نمود."  [/I]

  آنجائيكه ارتش عربي سوريه از هيچ سمتي حتي در نزديكي پايگاه هوائي مزبور مستقر نيست ، هر اقدامي بر عليه نيروهاي داعش مي بايست توسط SyAAF صورت گرفته باشد . اما اين پايگاه مملو از لاشه حدود 60 فروند هواپيماي اسقاطي است ، بنابراين بسيار غيرمحتمل است كه نيروي هوائي سوريه قادر به شناسائي و انهدام هواپيماهاي L-39 مستقر در پايگاه جيره بوده باشد ، خصوصا آنكه اين هواپيماها بيشتر اوقات در آشيانه هاي بتوني مستحكم مستقر هستند. اگرچه از نوامبر سال 2013 وجود دو فروند هواپيماي L-39 عملياتي در اختيار شورشيان تائيد شده بود اما نيروي هوائي سوريه آن را به طور كامل رد كرده است . يكسال بعد ، هنگامي داعش تلاش كرد تا هواپيماهاي مزبور را به پرواز درآورد ، بي درنگ اين هواپيماها تبديل به اهدافي با اولويت بالا شدند.  
دو فروند هواپيماهاي L-39 مورد بحث را در ذيل ، اندكي پس از تصرف توسط داعش مشاهده مي فرمائيد .

 [External Link Removed for Guests]  [External Link Removed for Guests] 


ادامه دارد .....

[abdolmahdi]

سلام عليكم

  جنگنده هاي MiG-25 به عنوان عمده ترين رهگير نيروي هوائي سوريه در خلال چند سال گذشته فعاليت چنداني نداشته اند. تعداد دقيق اين جنگنده ها مشخص نيست اما حدود 40 فروند تخمين زده مي شود كه شامل گونه هاي MiG-25P ( بعدها به MiG-25PDS ارتقاء يافتند ) و MiG-25PD به عنوان رهگير ، و گونه هاي MiG-25R و RB به عنوان هواپيماهاي اكتشافي و گونه MiG-25PU به عنوان هواپيماهاي آموزشي مي باشند . بخش عمده اي از ناوگان نيرومند MiG-25 تا سال 2011 بتدريج متوقف شدند كه حدود 28 فروند اسقاط شده آن را مي شد در نوامبر سال 2013 در پايگاه T4 ( معروف به تياس ) مشاهده نمود. بخش ديگري از اين ناوگان را نيز مي شد در بيابان مشاهده نمود كه مشخص بود بيشتر اين هواپيماها ديگر پرواز نخواهند كرد. يكي از دلايل اين بالاي حجم خروج از خدمت ناوگان MiG-25 را مي توان آسيب پذيري ذاتي اين هواپيماها در مقابل سامانه هاي اخلال اسرائيل دانست .  
  تصوير ذيل در پايگاه هوائي T4 يك جنگنده MiG-25 در جلوي يك آشيانه و دو بمب افكن SU-24 را در پشت آن ملاحظه مي فرمائيد. مجددا در انتهاي تصوير يك جنگنده MiG-25 ديگر ديده مي شود (اين تصوير در اصل مقاله نبوده است ) 
 [External Link Removed for Guests] 

  تصوير ذيل در پايگاه هوائي T4 تعدادي جنگنده MiG-25 را در يك خزش راه به صورت پارك شده مشاهده مي فرمائيد. در پشت آنها در ميان خاكريز يك جنگنده ديگر احتمالا از نوع SU-22 ؟ را مشاهده مي فرمائيد. (اين تصوير در اصل مقاله نبوده است )   [External Link Removed for Guests] 

در تصاوير ذيل تعدادي جنگنده MiG-25 را مشاهده مي فرمائيد كه در شرايطي بسيار نامناسب در بيابان هاي پايگاه هوائي T4 رها شده اند. (اين تصاوير در اصل مقاله نبوده اند)

 [External Link Removed for Guests]  [External Link Removed for Guests]  [External Link Removed for Guests] 

  اين وجود ويدئوي منتشر شده از سوي مخالفان در 8 آگوست 2012 نشان مي دهد كه احتمالا تعدادي از اين جنگنده ها هنوز عملياتي و در پايگاه هوائي تدمر ( معروف به پالميرا ) مستقر هستند. در ماه مارس 2014 و يكبار ديگر در آوريل همان سال جنگنده هاي MiG-25 مجددا پديدار شدند و در طي اين حضور ، يك فروند MiG-25PD(S) دو موشك آشيانه ياب حرارتي هوا به هواي R-40TD را به سمت روستاي عقريبات در استان حماء شليك نمود. موشك نخست پس از اصابت به زمين منهدم نشد ولي موشك دوم در ميانه راه و با حدود 5 كيلومتر فاصله از موشك اول در آسمان منفجر شد . يك هفته بعد دومين MiG-25 چهار فروند موشك R-40 ديگر را پرتاب نمود . سپس در همان زمان چهار پرتاب ديگر نيز صورت گرفت . اگرچه آزمايشات پرتاب موشك هاي هوا به هواي R-40 به سمت اهداف زميني در سال 2013 گزارش شده بود ، اما نتيجه تمام اين پرتاب ها يك چيز بود : شكست . اينكه نيروي هوائي سوريه از انجام اين آزمايشات دنبال چه چيزي بود هنوز يك سئوال باقيمانده است .  
[External Link Removed for Guests]

  يكي از موشك هاي عمل نكرده R-40 در استان حماء  
  ميان چيز هاي جديدي كه SyAAF دريافت نمود تجهيزات ( پايلونهاي )چند منظوره حمل مهمات براي جنگنده هاي MiG-25RB وجود داشت . هنگاميكه اين جنگنده ها به پايلون هاي مذكور مجهز مي شدند ، قادر به حمل 8 فروند بمب FAB-500T براي انجام ماموريت هاي زميني شان بودند ، هر چند دقت هدفگيري شان بد بود. اما با وجود تعداد كافي جنگنده هاي موجود MiG-25RB ، اين گونه سورتي ها مي تواند جايگزين پرواز بمب افكن هاي Su-24M2 شود كه در آنها نيازي به بمباران با دقت بالا وجود نداشته باشند . شاهدان عيني برروي زمين از پرواز هواپيماهاي جديدي در جريان جنگ داخلي خبر داده اند. اگرچه اين هواپيما راSu-25 گزارش كرده اند اما به نظر مي رسد آنها در اصلMiG-25 را مشاهده كرده اند.  
يكي از گزارشات بدين شرح است :

 در خلال دو روز گذشته نيروي هوائي رژيم حملات هوائي متعددي را انجام داد كه در اين حملات هواپيماهاي جديد Su-25 اقدام به بمباران از ارتفاع بسيار بالا نمودند ....   [I]همچنين اين هواپيماها براي مدت طولاني بر فراز منطقه پرواز و از ارتفاع 5 كيلومتري اقدام به آتش نمودند كه در اين ارتفاع هدف قرار دادن آنها تقريبا غيرممكن بود......  گزارشگر افزود : سربازان ارتش عربي سوريه در نقاط ايست بازرسي كه در اطراف شهر خان الشيخ مستقر شده با اشتياق از زناني كه از آنجا عبور مي كردند مي پرسند : آيا هواپيماهاي جنگنده جديد را دوست داريد ؟  [/I]
  طور خلاصه هنوز تعداد زيادي رهگير MiG-25PD ، هواپيماهاي شناسائي و بمب افكن MiG-25RB و نيز هواپيماهاي آموزشي MiG-25PU هنوز توسط نيروي هوائي ارتش سوريه مورد استفاده قرار مي گيرند. تصويري مربوط به قبل آغاز جنگ هاي داخلي يك رهگير MiG-25PD مجهز به دو تير موشك R-40 ( به همراه خلبان در جلوي تصوير ) را در ذيل مشاهده مي فرمائيد.  

 [External Link Removed for Guests] 

ادامه دارد ......

[abdolmahdi]

سلام عليكم

بر خلاف ناوگان پرنده هاي بال ثابت ، ناوگان بالگردهاي سوريه از وضعيت رو به راهي براي سرپا نگهداشتن گردان هاي پروازي و پرنده هايش برخوردار نيست . باقيمانده ناوگان بالگردهايMi-8 و Mi-17 خود را درگير ماموريت هاي سنگين تداركاتي از ارسال غذا و تجهيزات براي يگان هاي به محاصره افتاده ارتش سوريه در پادگان ها تا پرتاب بمب هاي بشكه اي بر روي شهرها كه از آگوست سال 2012 آغاز شد يافت. فرسايش شديد اين ناوگان به اين معني است كه بالگردهاي باقيمانده مي بايست حتي سخت تر از گذشته كار كنند ، اگرچه بالگردهايMi-8 و Mi-17 دقيقا براي همين منظور طراحي شده اند ، اما به وضوح مشهود است كه فشار ماموريت هاي گوناگون مجال اندكي حتي براي رنگ آميزي آنان باقي نگذاشته است .  [External Link Removed for Guests]
دو نظامي ( شورشي ؟) در جلوي يك بالگرد ميل كه ظاهرا سالم ولي شديدا محتاج رنگ  

ناوگان Mi-25 به صورت گسترده اي دست نخورده باقيمانده و گاه و بيگاه در نقاط مختلف خاك سوريه مشاهده مي گردد . دو بالگرد Mi-25 به فرودگاه راهبردي طبقه پيوستند تا بتوانند كماكان آن را در كنترل نيروهاي دولتي نگهدارند. اگرچه اين بالگردها در انهدام كاروان ها و مواضع جنگجويان داعش بسيار موفق بودند ، اما فرودگاه طبقه پس از آنكه به محاصره كامل شورشيان درآمد ، سقوط كرد. به نظر مي رسد حدود 20 فروند بالگرد Mi-25 عملياتي در قالب گردان 767 و گردان نامشخص ديگري كه در پايگاه بلي ( معروف به مرج رحيل ) موجود مي باشند. تعداد ديگري از اين بالگردها نيز به صورت دائم در پايگاه هاي ديگر حضور دارند .  [External Link Removed for Guests]
يك بالگرد   [External Link Removed for Guests]
يك نظامي ارتش سوريه در جلوي يك بالگرد  


بالگردهاي Mi-14 و Ka-28 در جنگ داخلي كاربرد كمي داشته اند. چرا كه هر دو بالگرد بمنظور شكار و انهدام زيردريائي و يا انجام عمليات جستجو و نجات طراحي شده و به همين دليل موارد استفاده از اين بالگردها محدود بوده است .

يكي از ماموريت هاي انجام شده بالگردهاي Mi-14 فرو ريختن مين هاي دريايي موسوم به SADAF-02 در چندين نوبت با هدف احتمالي بررسي امكان انهدام اين مين ها در صورت ضربه خوردن بوده است . نتيجه اين اقدام هم مانند عمليات استفاده از موشك هاي R-40 از پيش مشخص بود . تعدادي از اين بالگردها نيز به تازگي در بمباران روستاها به بالگردهاي Mi-8/17 پيوسته اند تا بتوانند به ناوگان در حال زوال بالگردهاي مذكور كمك كنند.

يك بالگرد Mi-14 نيز براي انتقال جسد يك خلبان نيروي هوائي به محل دفن او مورد استفاده قرار گرفت . اگرچه بالگردهاي نيروي هوائي سوريه در مراسم يادبود خلبانان كشته شده نيروي هوايي و تحويل اجساد به خانواده آنان به صورت پرواز در ارتفاع كم حركت مي كنند ، اما پرواز بالگرد Mi-14 بر اساس معيارهاي نيروي هوائي سوريه غير عادي بوده است . به نظر مي رسد كه شش بالگرد Mi-14 و چهار بالگرد Ka-28 كه به تازگي دوره كامل اورهال را در اوكراين به پايان رسانده اند هنوز در گردان 618 مستقر در پايگاه حميم ( معروف به باسل الاسد ) عملياتي باشند. [External Link Removed for Guests]
يك بالگرد Mi-14 در حال انتقال تابوت يك خلبان نيروي هوائي ارتش سوريه  

در جريان دفاع از پايگاه هوائي طبقه ، براي نخستين بار از بالگردهاي SA-342 ‘Gazelle’ استفاده گرديد كه تا آنموقع به صورت محدود و صرفا در ماموريت هاي شناسائي استفاده مي شدند . بيابان هاي باز اطراف پايگاه هوائي طبقه به اين بالگردها بهترين امكان استفاده را مي داد . اين بالگردها مجهز به موشك هاي HOT ، عمليات سنگيني را بر عليه خودروهاي داعش بانجام رساندند . حدود 10 فروند از بالگردهاي SA-342 ‘Gazelle’ هنوز در گردان 976 مستقر در پايگاه هوائي مزه مشغول عمليات هستند و تعداد ديگري نيز در پايگاه هاي ديگر مستقر مي باشند . بسيار محتمل است كه تعدادي از بالگردهاي فوق خارج از پايگاه هوائي T4 مشغول به عمليات باشند تا بتوانند از رزمندگان موسوم به شاهين هاي صحرا در مقابل نيروهاي داعش در همان نزديكي حمايت كنند.  [External Link Removed for Guests]

تصوير يك بالگرد [External Link Removed for Guests]
نقشه پراكندگي پايگاه هاي هوائي ارتش سوريه  

بيشتر پايگاه هاي هوائي به صورت عادي حداقل داراي يك يا دو فروند بالگرد Mi-8/17 تخصيص يافته به خود هستند كه به شكل باور نكردني شناسائي سازماندهي گردانهاي اينگونه بالگردها را ناممكن ساخته است . تقريبا تمام گردان هاي نيروي هوائي سوريه به صورت عادي داراي پرنده هائي هستند كه به پايگاه هاي ديگر تخصيص داده شده اند.

احتمالا ارسال بخش عمده اي از پرندگان روسي جديد در آينده نزديك محقق نخواهد شد. هر چند يك گزارش رسانه اي در ماه مه سال 2014 اعلام كرد كه روسيه تا پايان همان سال آماده ارسال نخستين سري از هواپيماهاي Yak-130 به سوريه است اما اين در واقع ترجمه اي است غلط از يك گزارش كه توسط يك منبع نزديك به سازمان دولتي صدور تسليحات روسيه موسوم به Rosoboronexport اعلام شده است .
آنچه كه آن منبع گفته دقيقا چنين بوده است :

”Правда, по оценке источника “Ъ”, близкого к ФСВТС, сверстанный план является “очень оптимистичным”. “Он делался исходя из технологических возможностей производителя самолетов — Иркутского авиастроительного завода — и никаких политических аспектов не учитывает,— говорит собеседник “Ъ”.— Сложно предсказать, каким образом будут развиваться события, но планировать свою работу мы все равно должны”.”

بسيار خوشبينانه خواهد بود كه فقط قابليت هاي فني كارخانه هواپيما سازي Irkut را در نظر بگيريم و توجهي به جنبه هاي سياسي آن نداشته باشيم . دشوار است بگوئيم چه رخ خواهد داد ، اما به هر حال برنامه هائي داريم .
بنابراين اگرچه كارخانه Irkut احتمالا هواپيماهاي Yak-130 را براي سوريه توليد خواهد كرد اما تضميني وجود ندارد كه دولت روسيه مجوز صدور هواپيماها را صادر نمايد . دقيقا همين داستان در مورد جنگنده هاي MiG-29M2 رخ داد در حاليكه تعداد كمي از آنها توليد شده بود.

اين نشان مي دهد كه نيروي هواي سوريه بايد با آنچه كه دارد سر كند كه البته با توجه به جهش پيش بيني نشده آن (در گذشته ) ، نمي بايست با مشكل چنداني مواجه باشد . اما اكنون كه شورشيان بين دولت بشار الاسد و داعش گرفتار شده و اميد پر رنگي كه قبلا براي موفقيت يك انقلاب وجود داشت اكنون از هر زمان ديگري رنگ باخته است ، شايد جهان چشم هايش را بر روي صادرات هواپيما و بالگرد براي نبرد با داعش ببندد .  [External Link Removed for Guests]


جريان مداوم ارتقاء و سرويس هواپيماهاي سوري حاكي از گستردگي حمايت روسيه از رژيم بشار الاسد مي باشد و يكبار ديگر روشن مي سازد كه اين بحران به زودي به پايان نخواهد رسيد .


پايان مقاله  

[iron_man63]

باتشکر از مطالب خوبتون
بنظرم امیگ های 25 سوری رو که تعدادشون به 40 تا میرسه رو بایدجهت اور هال به ایرا ن بیاوریم
قبلا ما چند تا میگ 25 عراقی داشتیم که چون تعدادش کم بود کاری روشون صورت نگرفت
اما اکنون با بهینه سازی موتور و تغییر اون به تور بوفن و استفاده از رادار اف 14 و موشک های فکور 90 جایگزین فونیکس بتونیم یه رهگیر قابل در حد میگ 31 داشته باشیم
از اونجایی که میگ 31 در واقع نسخه بهبود یافته میگ 25 میتونیم با این کار جای خالی این رهگیر قدرتمندو در کنار اف 14 های خود جبران کنیم
البته کار ساده ای نیس اما هزینه به مراتب بسیار کمتر از خرید فاکس هوند(میگ31)داره
با توجه به دهانه بزرگ رادار این هواپیما جتی میتوان رادتر با قدرت بسیار بیشتر روی ان نصب کرد
از اونجایی که رادار اف 14 نزدیک 700 کیلو متر برد داشته اما بدلیل محدودیت دهانه رادار اف 14 یه متر به 250 کیلو متر محدود میگردد
با استفاده از ارتفاع بالای پرواز این هواپیما حتی میتوان با استفاده از موشک های خاص مثل میگ 31 از توانایی شلیک به ماهواره های جاسوسی هم برخوردار بود

[abdolmahdi]

سلام علیکم و رحمه ا...

از نیروی هوائی سوریه چه باقی مانده است ؟

پس از 5 سال جنگ ، بازوی هوائی آسیب دیده هنوز زنده است .
به تاریخ : یازدهم مه 2016
نویسنده : تام کوپر  [External Link Removed for Guests] 

در آغاز جنگ های داخلی در سال 2011 ، نیروی هوائی ارتش سوریه از سوی اکثر ناظران خارجی " عملیاتی " عنوان می شد . اما با وجود فرسایش شدید در خلال چند سال گذشته ، هنوز به شکل غافلگیر کننده ای نشان از حیات و سر زندگی از خود بروز می دهد . اکنون سئوال منطقی اینجاست : چه چیزی از نیروی هوائی سوریه باقی مانده است ؟

از دیدگاه بیطرفانه ، جنگ داخلی در سوریه به آرامی شکل گرفت . بیشتر مدت سال 2011 و 2012 تمام افسران سنی مذهب و سایر درجات در پایگاه های خود زمینگیر و یا در عمل قفل شده بودند. بخش عمده ای از ناوگان بالگردی و هواپیماهای جنگی سوریه که تعداد آن بیش از 500 فروند تخمین زده می شود نیز زمینگیر شده بود. گونه هایی مانند میکویان MiG-23MS و MiG-25P/PDS/PU/RB و نیز بمب افکن های سوخوی Su-20 هم از سال 2000 از خدمت خارج شده بودند. حدود 50 درصد از ناوگان بالگردهای میل Mi-8/17 و MiG-21MF/bis/UM و MiG-23MF/ML و بمب افکن های سوخوی Su-22 نیز اگر نیاز به جایگزینی نداشتند ( لااقل ) نیازمند اورهال سنگین بودند .

در طول مدت فوق تنها تعداد اندکی بالگرد آن هم برای ارسال نیروی کمکی و تجهیزات به پادگان ها و پایگاه هائی که ارتباط آنها توسط شورشیان با دیگر مناطق قطع شده بود مورد استفاده قرار می گرفتند. پیشروی شورشیان در اواخر جولای سال 2012 در شهر حلب و سایر شهرهای بزرگ سوریه ، نیروی هوائی را مجبور ساخت تا وارد جنگی همه جانبه شود. در بیشتر دوران نیمه دوم سال 2012 و تقریبا تمام مدت سال 2013 ، نیروی هوائی سوریه با تمام توان جنگید . جنگنده ها و بمب افکن های این نیرو مرتبا اهدافی را از سلماء در نزدیکی مرز ترکیه تا دیرالزور در شرق سوریه و از حلب تا درعا را مورد حمله قرار می دادند.  [External Link Removed for Guests] 

نیروی هوائی سوریه به عنوان جوخه آتش رژیم ، حتی انواع هواپیماهای رهگیر خود مانند MiG-23MF, MiG-23ML و حتی MiG-29 را مجبور به انجام حملات زمینی نمود که با این حساب مجموعا 230 سورتی پرواز در روز انجام می شد. بیشترین فعالیتها برفراز منطقه دمشق و حمص بود ، جائی که از نوامبر 2012 تا آوریل 2013 حدود 2000 سورتی پرواز تنها توسط جنگنده های MiG-21bis و MiG-23BN صورت گرفت .

گونه های دیگر هواپیماها نیز فعالیت چشمگیری را به خود دیدند . در واقع بر اساس نمونه های فراوان مشاهده شده ، ناوگان 19 فروندی بمب افکن های سوخوی Su-24M2 سنگین ترین فعالیت ها را در نیروی هوائی به اجراء گذاشتند . اما انجام عملیات وسیع ضرورتا خسارات سنگینی هم به دنبال داشت . بموجب دستورات حزب بعث در دمشق ، از خلبانان خواسته شده بود تا به صورت آگاهانه (؟!) غیر نظامیان را در مناطق تحت کنترل شورشیان هدف قرار دهند که این امر سبب بروز فرار گسترده از این مناطق گردید . مجموعه عوامل فوق سبب شد تا نیروی هوائی سوریه در زده های مختلف به سختی تضعیف شود . بین جولای 2012 تا جولای 2013 نیروی هوائی سوریه با از دست دادن حداقل 45 بالگرد و 30 جت جنگنده سخت ترین فرسایش را در جریان درگیری ها تجربه نمود . سرنگونی این هواگردها به تائید رسیده است .

همچنین حدود 375 خلبان و یا سایر پرسنل نیروی هوائی از دست رفتند که 36 نفر از آنها باسارت درآمده و 40 نفر دیگر هم مفقود شدند . در اوایل سال 2014 تعداد هواگردهای در خدمت به زحمت به 60 بالگرد و کمتر 150 جنگنده بمب افکن می رسید که تقریبا تمام آنها یکبار دیگر به اورهال نیاز داشتند. ممانعت غربی ها از ارسال سامانه های دوش پرتاب پدافند هوائی وبرداشتن محاصره حلب در اکتبر سال 2013 در نهایت منجر به ادامه بقای نیروی هوائی بشار الاسد رئیس جمهوری سوریه گردید . در نتیجه تلفات نیروی هوائی به شکل چشمگیری کاهش یافت و امکان دسترسی مجدد به تاسیسات بسیار حیاتی تعمیر و نگهداری در پایگاه هوائی نیرب که بخشی از فرودگاه بین المللی حلب بود ، به نیروی هوائی امکان داد تا در سالهای اخیر حدود 20 هواپیما را اورهال نماید. علاوه بر این با کمک های مستشاری و مالی ایران ، تاسیسات اورهال دیگری در در سایر پایگاه های هوائی تاسیس شده است . با استفاده از هواپیماهای غیرعملیاتی و قطعات یدکی بدست آمده از آنها ، خدمه زمینی توانسته اند حدود دوجین هواپیمای کاملا عملیاتی را آماده سازند.  [External Link Removed for Guests] 

با این اقدام نه تنها هواپیماهای از رده خارج یا از دست رفته جایگزین می شوند ، بلکه بقای نیروی هوائی ارتش سوریه به عنوان یکی از یگان های انگشت شمار وفادار به رژیم الاسد تضمین خواهد شد . تلفات هواپیماها ، چه بر روی زمین منهدم و یا در آسمان هدف قرار گرفته شوند ، غیر قابل اجتناب است علی الخصوص با توجه به اینکه استانداردهای امنیتی بدلیل ادامه نبردها و طولانی شدن آنها به نحو چشمگیری کاهش یافته است .
هواپیماها اغلب با حداقل سامانه های عملیاتی خود به ماموریت اعزام می شوند . موجودی انبارهای مهمات به سطحی کاهش یافته که اکنون نیروی هوائی ارتش سوریه مجبور به استفاده از بمب های طراحی و ساخته شده بومی است که بر اساس طرح های منسوخ روسی ساخته شده اند. این بمب ها عملکرد ضعیفی را از خود برجای گذاشته اند . تعدادی از آنها منفجر نشده اند . برخی دیگر منفجر شده اند ، اما نا بهنگام و سبب نابودی هواپیماهای ارزشمند و کشته و مجروح شدن خدمه زمینی شده اند.

و سرانجام تعدادی از خلبانان هم نشانه هائی قطعی از سهل انگاری را نشان داده اند. خدمه بمب افکن Su-24MK2 که توسط سامانه موشکی پاتریوت PAC-2 در تاریخ 23 سپتامبر سال 2014 بر فراز بلندی های جولان سرنگون گردید در حالیکه از روشن کردن سامانه پادکار الکترونیک هواپیمایشان ناتوان بوده اند اقدام به پرواز بر روی منطقه نموده بودند.  [External Link Removed for Guests] 

دخالت نظامی روسیه در سوریه که در سپتامبر سال 2015 آغاز شد ، به نحوی که چندان هم غیر مترقبه نبود بیشترین خوشایندی را برای نیروی هوائی سوریه بدنبال داشت و به نیروهای سوری هم درس هائی از انجام کار سنگین را نشان داد . در جریان 5 سال جنگ داخلی ، نیروی هوائی الاسد تلفات تائید شده ای شامل 55 هواپیما و 57 بالگرد سرنگون شده را متحمل شده بود و 51 هواپیمای دیگر هم بر روی زمین از رده خارج شدند که البته بخش عمده ای از آنها در وضعیت غیر عملیاتی قرار داشتند. اعداد فوق شامل حدود دوازده فروند L-39 ، هفت فروند MiG-23 از گونه های مختلف ، حداقل چهار فروند Su-22 و چهار فروند Su-24MK2 می شود. همچنین حداقل ده فروند MiG-21bis از گردان 679 مستقر در حماء را نیز شامل می شود. خسارات وارده به این یگان سبب شد تا نیروی هوائی ارتش سوریه اقدام به اعزام هواپیماهای دو سرنشین آموزشی MiG-21UM را به میدان نبرد اعزام و گردان جنگنده های رهگیر MiG-23ML را مجددا در حماء مستقر نماید .

در وضعیتی مشابه ، استفاده گسترده از MIG-29 در نقش پشتیبانی زمینی نیروی هوائی سوریه را مجبور ساخت تا دو فروند MiG-25PDS را اورهال نموده و آنها را به وضعیتی شبه عملیاتی بازگرداند . اگرچه این هواپیماها به ندرت پرواز می کردند ، اما به صورت مداوم در پایگاه هوائی تیاس در وضعیت آلرت قرار داشتند. ظاهرا آنچه که از نیروی هوائی ارتش سوریه باقیمانده در 5 پایگاه هوائی اصلی متمرکز شده اند و هر کدام از این پایگاه ها آشیانه واحد هایی بودند که هر کدام کمتر از دوازده فروند هواپیما را شامل می شدند. سه اسکادران در حماء ، سه اسکادران در شعیرات ، چهار اسکادران در تیاس ، سه اسکادران در السین و چهار اسکادران در دمیر مستقر هستند.

تعداد کمی از سایر واحدها با اندازه های کوچکتر در پایگاه های هوائی کویرس ، دیرالزور ، مرج رحیل ، بلی و خلخله مستقر هستند و در عین حال پایگاه المزه و فرودگاه بین المللی دمشق کماکان به عنوان پایگاه اصلی بالگردی و هواپیماهای ترابری محسوب می شوند .  [External Link Removed for Guests] 

توضیحات مترجم : تمام تصاویری که مشاهده می فرمائید توسط اینجانب در متن گنجانده شده اند. هیچکدام از تصاویر موجود در متن اصلی باز نشدند . [External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests] 

[iron_man63]

بازم یه مقاله تاب از دوست عزیزم متشکرم از زحماتت
قصد داشتم این مطلبو ترجمه کنم و تا نصفه کار هم اومدم اما ماشالله دست شما از ما فرز تره
با اجازه شما مقاله با کمی تغییر وقعا کمی با اسم شما ارایه شد


[External Link Removed for Guests]

[abdolmahdi]

سلام علیکم

بمب افکن های SU-22 ، اسبهای خسته از جنگ
فیترهای پیر و رو به نقصان ، اما هنوز درحال پرواز هستند

به قلم تام کوپر
24 ژانویه  [External Link Removed for Guests]   فروند بمب افکن Su-22M-3 نیروی هوائی سوریه را در اوایل ماه ژانویه 2017 ملاحظه می فرمائید.  

دفتر طراحی سوخو به تولید جنگنده بمب افکن های بزرگ و قدرتمند مشهور است . امروزه ، اساس تولیدات این کمپانی روس را گونه های برگرفته از جنگنده Su-27 تشکیل می دهد . آنچه که تقریبا نادیده گرفته شده این است که هنوز تعدادی از بمب افکن های قدیمی SU-22 در حال خدمت هستند. این بمب افکن های قدیمی در سوریه ، به همراه بمب افکن های به مراتب قدرتمندتر Su-24 ستون فقرات نیروی هوائی درگیردر جنگ را تشکیل می دهند . لازم به گفتن نیست که خانواده بمب افکن Su-20/22 نه تنها توسط شوروی سابق به صورت گسترده ای به مشتریان عرضه شد ، بلکه این بمب افکن ها به طور وسیعی در دهها درگیری نظامی مختلف بکار گرفته شدند .

داستان فیترها – که کد نامگذاری NATO برای همان بمب افکن های Su-20/22 می باشد – همیشه با اندکی بحث توام بوده است . منابع روس در مورد تعداد ساخته شده و یا به صادر شده بمب افکن های Su-20/22 با هم اختلاف نظر داشته اند. حتی بادر نظر گرفتن گزارشات قابل توجه مربوط به تعداد هواپیماهائی که هر مشتری دریافت نموده هم اوضاع چندان روشن تر نمی شود. برای مثال ، در حالیکه بیشتر منابع منتشر شده روس آمار تولید تنها 771 فروند Su-20 و Su-22 را برای صادرات ذکر کرده اند ، آمار رسمی دفتر طراحی کمپانی سوخو بیان می دارد که در کارخانه تولیدی کومسومولسک در آمور تعداد 1165 فروند Su-20/22 بمنظور صادرات به 15 کشور تولید شده است .  [External Link Removed for Guests]
در سال 2015 موجودی بمب های نیروی هوائی ارتش سوریه به پایان رسید . با کمک ایران ، کارخانه های مجتمع تولیدی السفیره تولید کپی از بمب های طراحی روس را آغاز کردند .  

یک مقایسه ساده بین تعداد بمب افکن های Su-20 و Su-22 که توسط کشورهای دارنده مختلف مورد استفاده قرار گرفته بودند نشان می دهد که گزارش اول ( مورد ذکر روس ها ) به شکل قابل ملاحظه ای ناقص است در حالیکه تعداد ذکر شده در گزارش کمپانی سوخو احتمالا با اختلاف چند ده فروندی صحیح می باشد. خاورمیانه یکی از بزرگترین بازارهای صادراتی برای تمام گونه های خانواده فیترها بوده است . عراق بزرگترین استفاده کننده خانواده بمب افکن های Su-20/22 بوده اما مصر ، سوریه و یمن هم شمار زیادی از این تیپ هواپیما را دریافت و مورد استفاده قرار داده اند .

سوریه در سال 1973 تعداد 15 فروند بمب افکن Su-20 را دریافت نمود . این بمب افکن ها توسط گردان 685 مستقر در پایگاه هوائی تیاس وارد خدمت شده و در جریان جنگ اکتبر 1973 اعراب و اسرائیل 98 سورتی پرواز را به انجام رساندند. از این تعداد 8 فروند در جریان نبرد از دست رفت . در اکثر دوران دهه 1970 مسکو در مقابل درخواست سوریه برای دریافت تعداد بیشتری از هواپیماهای سوخو مقاومت می کرد و تنها پس از آنکه در سپتامبر سال 1979 چهار فروند جنگنده MiG-21 در جریان یک نبرد هوائی توسط جنگنده های F-15 اسرائیلی سرنگون شدند ، مسکو موافقت نمود تا 40 فروند بمب افکن Su-22M جدید را به دمشق بفروشد .  [External Link Removed for Guests]
چه با کمک ایران یا مسکو و در راستای تقویت آنچه که از ارتش سوریه باقیمانده بود ، از پائیز سال 2016 بمب افکن های Su-22 نیروی هوائی سوریه از قابلیت حمل سلاح های جدید و منجمله بمب های تاخیری چتر دار موسوم به FAB-500ShN برخوردار شده اند.  

خدمه بمب افکن ها به سختی زمان کافی برای نصب تجهیزات جدید در اختیار داشتند . در جریان جنگ لبنان در سال 1982 بمب افکن های سوخو روزانه حدود 40 سورتی پرواز انجام می دادند . منابع اسرائیلی می گویند آنها حداقل 8 فروند فیتر را سرنگون کرده اند اما سوری ها می گویند تلفاتشان تنها یک فروند بوده است . گروه جدید بمب افکن های Su-22M-3 در سال 1983 به سوریه ارسال شدند که این روند با ارسال 42 فروند دیگر از بمب افکن های Su-22M-4K بین سال های 1984 و 1985 ادامه یافت . در همان دوره صنایع دفاعی سوریه باقیمانده بمب افکن های Su-22M موجود را به استاندارد Su-22M-2K ارتقاء داد . در سال 1988 ، چهار گردان هوائی سوریه گونه های مختلفی از بمب افکن های Su-20/22 را در خدمت داشتند که بیشتر آنها مجهز به سامانه های اخلالگر چف/فلیر ساخت صنایع داخلی سوریه بودند .

دمشق باقیمانده بمب افکن های Su-20 را در اواخر دهه 1990 و در زمانی نیروهای مسلح بدلیل بی توجهی رژیم بشدت در تنگنا بود از خدمت خارج نمود . پس از آن تنها 7 فروند Su-22M-2 ، و 12 فروند Su-22M-3 ، و 24 فروند Su-22M-4K ، و 5 فروند Su-22UM-2K و 4 یا 5 فروند Su-22UM-4K تا سال 2010 یعنی زمانیکه دولت منابع مالی قابل توجهی را برای انجام اورهال تدریجی ناوگان نیروی هوائی تخصیص داد سالم و دست نخورده باقیمانده بودند. این گونه بمب افکن ها فعالیت گسترده ای را در جریان جنگ داخلی آن کشور که از اواخر سال 2012 آغاز شده بود و مخصوصا در سال 2013 شاهد بودند. اسب های جنگی پیر پس از آنکه سوری ها پیشنهاد ایران را برای تجهیز فیترها به غلاف های پرتاب راکت های غیر هدایت شونده 80 میلیمتری B-8M پذیرفتند تاثیر واقعی خود را به اثبات رساندند . در جریان جنگ 4 فروند فیتر دیگر هم از دست رفت .

با اینکه دولت تعداد کم دیگری از هواپیماها را در سال 2014 اورهال نمود ، اما حدود 12 فروند از آنها در اواسط سال 2015 به صورت کامل عملیاتی شده بودند. پس از سه سال انجام عملیات سنگین ، یگان ها بمب افکن ها را نه تنها بدون بمب به پرواز در می آوردند ، بلکه حتی دچار کمبود مخازن سوخت رها شوند خارجی نیز شده بودند .  [External Link Removed for Guests]
هواپیماها خسته و خلبانان هم سالخورده شده اند اما هنوز هم پرواز می کنند. این تصویری نزدیک از قسمت دم و انتهای بدنه یک فروند بمب افکن Su-22M-4K نیروی هوائی سوریه به شماره بدنه 3224 است و همانگونه که مشاهده می فرمائید در حال انجام بازرسی های قبل از پرواز است .  

اصلا غافلگیر کننده نیست که در اوایل سال 2015 ایران موافقت کرد تا قطعات یدکی و تسلیحات مورد نیاز را از بیلاروس تهیه کند در حالیکه رژیم دمشق را با تامین مالی و با ارسال سوخت از اواخر سال 2011 سرپا نگاه داشته بود و لازم به ذکر هم نیست که عملیات نظامی ایران قبلا از سال 2013 در سوریه آغاز شده بود. با توجه به اینکه رژیم مجددا فعالیت های تاسیسات اصلی نگهداری نیروی هوائی در پایگاه هوائی نیرب واقع در بخش نظامی فرودگاه بین المللی حلب را از سر گرفته ، می توان هواپیماهای بیشتری را اورهال نمود و ناوگان هوائی را کاملا تجدید حیات بخشید . در اواسط سال 2016 ، سوری ها مجددا حدود 30 فروند بمب افکن Su-22 از گونه های مختلف را در قالب سه گردان مستقر در پایگاه های تیاس ، شعیرات و دمیر در اختیار داشتند . احتمالا بازهم به لطف کمک های تهران فیترهای سالخورده به خوبی با سلاح هائی مثل بمب های تاخیری چتردار FAB-500ShN ، بمب های ترموباریک ODAB-500ShL ، بمب های آتش زای OFZAB-500 و راکت های غیر هدایت شونده 240 میلیمتری موسوم به S-24 تجهیز شده اند .  [External Link Removed for Guests] 

اگرچه شمار باقیمانده هواپیماها متغیر است اما بمب افکن های Su-22 به همراه بمب افکن های Su-24 ارتش سوریه ، فشار اصلی نبرد هوائی رژیم در مناطق تحت کنترل شورشیان مثل استان های ادلب و حلب را به دوش کشیده اند. به طور میانگین بمب افکن های Su-22 نیروی هوائی ارتش سوریه روزانه 25 سورتی پرواز را در شمال غرب کشور انجام می دهند . در روزهای 27 و 28 نوامبر سال 2016 ، ناوگان فیترها روزانه 34 ماموریت را بانجام رسانده اند و تمام این ماموریت ها توسط یک فروند هواپیما و با حمله به اهداف از پیش تعیین شده انجام شده است .

در اوایل سال 2017 ، شرایط جوی نامساعد تمام بمب افکن های Su-22 نیروی هوائی سوریه را زمینگیر کرده بود . فیترها در روز 12 ژانویه 10 سورتی و در 16 ژانویه تنها یک سورتی ماموریت را انجام دادند. با وجود آتش بسی که با وساطت روسیه و ترکیه در اوایل سال 2017 برقرار شد ، فیترها مطمئن بودند که خیلی زود به صحنه نبرد باز خواهند گشت . رژیم معمولا از مزیت توقف درگیری ها برای انجام سرویس های فوری و آماده نگهداشتن جنگنده هایش برای بازگشت به نبرد استفاده می کند.

[h.irani]

با سلام
با تشكر از زحمات كشيده شده در ترجمه اين مقاله ، نكته اي كه متوجه نشدم اين بود كه در ابتداي مقاله تاريخ نگارش آن 24 ژانويه 2014 نوشته شده بود اما در انتهاي آن اتفاقات رخ داده در سال 2017 ذكر شده بود. لطفا ما را روشن نماييد.
با تشكر