abdolmahdi نوشته شده:kayvan6079 نوشته شده: با سلامabdolmahdi نوشته شده:...
سروان خلبان صالح جدوع شجر
تاريخ شهادت : 1987 ( تقريبا سال 1366)
نوع هواپيما : سوخوي 22-M4
محل خدمت : گردان 69 پايگاه هوائي البكر
[External Link Removed for Guests]
شرح عمليات : در جريان هماهنگي و همكاري هاي عملياتي بوجود آمده بين جنگنده هاي Mirage F-1 و SU-22 M4 در حمله به اهداف با موشك هاي ليزري به روش تاباندن نور ليزر توسط ميراژ و پرتاب موشك (X- 28 (KH-28 توسط سوخوي 22 و بر اين اساس ، در سال 1987 به يك دسته دو فروندي از جنگنده هاي فوق ماموريت داده شد تا پل راهبردي قطور را مورد حمله و اصابت قرار دهند . هواپيماي نخست از نوع SU-22 M4 جمعي گردان 69 پايگاه هوائي البكر به خلباني سروان صالح جدوع شجر مجهز به يك تير موشك (X- 28 (KH-28 هدايت ليزري و هواپيماي دوم از نوع Mirage F-1 و جمعي پايگاه هوائي الصدام بود كه وظيفه هدايت موشك ليزري بمب افكن سوخوي 22 را بر عهده داشت .
...
[External Link Removed for Guests]
البته همان گونه که جناب عبدالمهدی عزیز فرمودند موشک مورد استفاده از گونه Kh-29L بوده است.
حالا چرا زوج یابنده/کشنده میراژ/فیتر؟
میراژهای عراق به موشک هدایت لیزری نیمه-فعال AS-30L مجهز بودند و می توانستند با نشانه گذاری لیزری اهداف توسط غلاف ATLIS حملات دقیق مستقل انجام دهند.
همچنین گونه های M-3 و M-4 فیتر به سیستم نشانه گذاری لیزری Klyon-PS در دماغه خود مجهز بودند و می توانستند مستقلا اهداف را برای موشک های هدایت لیزری خود نشانه گذاری کنند.
اما موضوعی که منجر به تشکیل تیم های ترکیبی شد؛ سرجنگی 320 کیلوگرمی موشک روسی (در مقایسه با سرجنگی 150 کیلوگرمی موشک AS-30L) و امکانات تصویری افزون تر و برد بیشتر نشانه گذار لیزری غلاف ATLIS فرانسوی بود.reza128128 نوشته شده:اگر از موشک kh-29l استفاده شده عجیبه هواپیما هدف پدافند قرار گرفته چون با توجه به برد 10 کیلومتری موشک خیلی بالاتر و دورتر از برد پدافند میتونسته شلیک کنه و دور بشه.
با توجه به موقعیت "پل قطور" و اینکه هواپیماهای عراقی از چه مسیر و ارتفاعی به آن رسیده اند، و علم به این نکته که این اولین حمله به قطور نبوده است، پس دسترسی و انهدام آن قطعا کار دشواری بوده و پدافند ما آمادگی مقابله و احیانا برپایی "تله" را داشته است.
فراموش نکنیم که کل منطقه کوهستانی است و در آن ایام یک مجموعه "هاوک" از گروه پدافند هوایی تبریز در حوالی ارومیه استقرار داشت.
[External Link Removed for Guests]
موفق باشید
سلام علیکم جناب کیوان
انشاا... سلامت باشید. بر خود لازم می دانم تا از اطلاعات بسیار گرانقیمت شما در تکمیل مقالات صمیمانه تشکر و قدردانی نمایم . از خداوند آرزوی موفقیت روزافزون برای جنابعالی و خانواده محترم مسئلت دارم . امیدوارم مثل همیشه با ما باشید.
سلام علیکم و رحمه ا...
بکارگیری سامانه های جنگ الکترونیکی و سلاح های ضد رادار بر علیه پدافند هوائی ایران
در آغاز جنگ با ایران ، نیروی هوائی ارتش عراق فاقد تجهیزات الکترونیکی لازم بود تا بتواند برای هواپیماهای هجومی پوشش و حمایت لازم را در مقابل تجهیزات کشف و هشدار ایرانی بعمل آورد. اما برخی سامانه های قدیمی روسی موسوم به SPS 141 نیز وجود داشت که توانائی های قابل توجهی داشت و می توانست به خلبان در مورد وجود تهدیدات راداری زمینی اخطار بدهد . در سال 1981 موشک های ضد تشعشع روسی از نوع X -28 (kh-28 ) وارد خدمت شد که توسط بمب افکن های سوخوی 22 حمل می گردید و ماموریتهای موفقیت آمیز زیادی با همکاری جنگنده های میگ 25 بر ضد سایت های موشکی زمین به هوای هاوک انجام شد . در پایان سال 1982 سامانه های اخلالگر فرانسوی موسوم به کایمن که بر روی جنگنده های میراژ اف یک نصب می شد وارد خدمت گردید و بمنظور ایجاد اخلال بر روی رادارهای موشکی هاوک زمین به هوای ایران در مناطق عملیاتی جنوبی و میانی مورد استفاده قرار گرفت که سبب شد تا حد زیادی از کارائی این سامانه موشکی بر علیه هواپیماهای هجومی عراق کاسته شود.
در ابتدای سال 1983 غلاف اخلالگر الکترونیکی فرانسوی موسوم به ریمورا به خدمت درآمد که قادر بود تا قفل راداری سایت های موشکی هاوک را بشکند و پس از انجام پاره ای اصلاحات بر روی جنگنده های شرقی سوخوی 22 و میگ 23 ، تمام جنگنده های هجومی و پشتیبانی نزدیک نیروی هوائی عراق به این سامانه مجهز گردیدند . و در نهایت غلاف های اخلال فرانسوی موسوم به سیکامور وارد خدمت شد که بر علیه هواپیماهای رهگیر ایرانی و پدافند هوائی ایران مورد استفاده قرار می گرفت.
در نهایت بکارگیری تمام این سامانه ها موثر واقع شد و خسارات نیروی هوائی عراق بسیار کاهش یافت و خلبانان در ماموریتهائی که هواپیماهایشان به این سامانه ها مجهز می شد احساس امنیت زیادی می کردند .
بکارگیری موشک های ضد تشعشع ( الخمد) بر علیه پدافند هوائی ایران با همکاری جنگنده های میراژ اف یک و سوخوی 22
در بالا اشاره شد که قبل از ورود سامانه های اخلال هجومی ساخت فرانسه که توسط جنگنده های میراژ اف یک حمل می شد ، از جنگنده های میگ 25 و سوخوی 22 برای انهدام سایت های موشکی هاوک استفاده می گردید که البته شیوه ای قدیمی و تقریبا از رده خارج بود . اما پس از ورود سامانه های فرانسوی ، هدف قرار دادن پدافند هوائی ایران ساده تر ، دقیق تر و موثرتر بود . بدین معنی که ابتدا با سامانه های اخلال آن را خنثی نموده و سپس با موشک های فرانسوی لیزری بزار سایت ها را مورد حمله قرار می دادند. [External Link Removed for Guests]
در روشی دیگر بمب افکن های سوخوی 22 موشک های kh-28 و یا kh-25روسی را حمل و جنگنده های میراژ اف یک هدف را نشانه گذاری کرده و سپس بمب افکن های سوخوی 22 هدف را با موشک منهدم می ساختند. از این شیوه به دلایل ذیل استفاده می گردید :
1-قیمت موشک های روسی در مقایسه با موشک های فرانسوی بزار کمتر بود .
2-عمر عملیاتی موشک های ضدتشعشع روسی تقریبا رو به پایان بود .
3-بدلیل عدم وجود سامانه ویژه هدایت از راه دور موشک های فرانسوی بزار بر روی بمب افکن های سوخوی 22 ، لازم بود تا این بمب افکن ها بسیار به هدف نزدیک شوند که این امر سبب می شد تا تبدیل به اهداف راحتی برای پدافند هوائی ایران شوند .
4-وجود این سامانه بر روی جنگنده های میراژ فرانسوی سبب می شد تا هشدار رعایت فاصله معینی از هدف صادر گردد تا خطری از جانب پدافند هوائی ایران متوجه هواپیما نشود.
5-قدرت تخریب موشک های روسی با کلاهک انفجاری 250 کیلوگرم به مراتب بیشتر از کلاهک 150 کیلوکرمی موشک های فرانسوی بود. [External Link Removed for Guests]
یک فروند میراژ عراقی مجهز به موشک هدایت لیزری Kh-29-Kedge ساخت روسیه . عراقی ها واقعا در برخی جنبه های فنی بسیار خلاقانه عمل می کردند .
توضیحات مترجم : این مقاله که از منابع عراقی بدست آمده در واقع تائیدی است بر اطلاعات بسیار دقیق و جالب استاد کیوان عزیز و گرامی .

هرگونه برداشت یا نقل قول و یا کپی برداری از این مقاله با ذکر منبع و نام نویسنده بلامانع است .