سلام علیکم و رحمه ا...
یادبودشهدای بمب افکن TU-16 در روز ٢٢/٩/١٩٨٠ ( برابر با 1359/06/31 )
به گردان دهم ماموریت داده شد تا پایگاه هوائی خاتمی در شمال شهر اصفهان که بنابر گزارشات جاسوسی محل استقرار و تمرکز جنگنده های F-14 در آن پایگاه بود را با 4 فروند بمب افکن سنگین TU-16 باجر مجهز به 6 تن بمب های شدیدالانفجار 500 کیلوگرمی برای دو هواپیما و 4 بمب شدیدالانفجار 1500 کیلوگرمی برای یک هواپیمای دیگر و دو بمب سنگین 3000 کیلوگرمی شدیدالانفجار برای سومین هواپیما مورد حمله و اصابت قرار دهند .اعضای هواپیمای فرمانده دسته به این شرح بودند :
[External Link Removed for Guests]
سرهنگ خلبان عادل عثمان
سرگرد خلبان ازهر عبدالكريم
سروان ناوبری مهند عبدالرزاق
ستوانیکم ناوبری عباس كطران
رزمنده نیروی هوائی جمعی گردان ششم - انور رزوقي
رزمنده نیروی هوائی جمعی گردان هفتم - خالد عبدالرزاق
زمان برخاست هواپیماها ساعت 1135 دقیقه روز دوشنبه ٢٢/٩/١٩٨٠ ( برابر با 31 شهریور ماه 1359) به سمت هدف از پیش تعیین شده و طبق نقشه پروازی با عبور از مناطق ، (فرودگاه ) الحبانية- مندلي- بروجرد-نجف اباد- پایگاه هوائی خاتمي صورت می گرفت .
سقف پرواز 50 متر و سرعت هواپیما 600 کیلومتر بر ساعت تعیین شده بود و هواپیماها با توجه به نوع بمبها می بایست قبل از انجام حمله اصلی تا ارتفاع 500 متری اوج می گرفتند. زمان دقیق عبور از مرز ساعت 1200 و از فراز مندلی در نظر گرفته شده بود و تمام هواپیماها ملزم به رعایت این نقطه و این زمان بودند .
سرهنگ خلبان عادل عثمان یکی از شایسته ترین خلبانان بمب افکن باجر بود و می توانست هواپیمایش را در ارتفاع بسیار کم هدایت و کنترل نماید . پرواز او در آن روز هم می بایست در ارتفاع بسیار پائین صورت گرفت و تمام اعضای دسته می بایست در ارتفاع 50 متری و بالاتر از فرمانده دسته پرواز نمایند . با عبور از شهر مندلی زمین دچار عوارض و افزایش ارتفاع شده و رشته کوهها پدیدار می شوند و در این میان تنها نقطه کم ارتفاع بین مندلی و سومار دره سومار است که پس از آن افراد دسته می بایست به تدریج ارتفاع گرفته تا با کوههای منطقه برخورد ننمایند. با رسیدن به شهر های سومار و بروجرد ارتفاع کوهها به 4000 متر افزایش یافت اما متاسفانه فرمانده دسته به پرواز در ارتفاع پائین ادامه داد و با توجه به محدودیت شعاع دید به ناگهان خود را در شرف تصادم با کوه یافت و برغم حداکثر تلاش ، متاسفانه هواپیمایش با کوه برخورد نمود و هواپیما با تمام محموله بمب هایش منهدم گردید تا نام ایشان به عنوان نخستین شهدای نیروی هوائی عراق در آن روز در تاریخ ثبت گردد .... خداوند شهدای نیروی هوائی عراق را ببخشد و بیامرزد و به بازماندگان عمر طویل عنایت فرماید ...
[External Link Removed for Guests]
افراد گردان دهم بمب افکن سنگین در سال 1980
جزئیات بیشتر از زبان خلبان ( ف ح ) جمعی گردان دهم
خداوند رحمت کند دوستان نیروی هوائی ، قهرمانانی را که با خون خود صفحاتی از تاریخ درخشان کشورمان را نوشتند . ما آنها را خیلی زود از دست دادیم اما آنها به ندای وطن خود و شرف شهادت خیلی سریع پاسخ گفتند . سعی می کنم آنچه را که بین آنها رخ داده برایتان بازگو کنم :
- از قضای روزگار آنکه سرنشینان بمب افکن مورد بحث در بالا ، در روز 19 / 9 / 1980 ماموریت داشتند تا یک فروند بمب افکن دیگر TU-16 را بمنظور انجام تعمیرات اساسی به روسیه منتقل سازند . تنها شخصی که از سرنشینان فوق به این ماموریت فرستاده نشد سروان خلبان فريد الحسيني بود که جزو سرنشینان بمب افکن شماره 2 در دسته پروازی بود و قرار بود تا او بمب افکن را به روسیه منتقل سازد اما پس از آنکه ماموریت هواپیماها برای روز 22 / 9 / 1980 ( آغاز جنگ تحمیلی در 31 شهریور ماه 59 ) تعیین و سرنشینان هم مشخص شدند ، سرهنگ عادل عثمان فرمانده گردان دهم بمب افکن اصرار نمود تا همان سرنشینان بمب افکن اعزامی به روسیه ماموریت را انجام دهند به جز سروان خلبان فرید الحسینی و به جای آن سرگرد خلبان ازهر در هواپیمای فرمانده دسته قرارگیرد . یکی از افسران می گوید به سرهنگ عادل عثمان گفتم قربان ستوانیار انور و ستوانیار خالد سن بالا هستند ، به جای ایشان افرادی از جوانان را در ماموریت قرار بده تا اشکالاتشان بر طرف شود و تجربه کسب کنند . فرمانده گفت از آنها خواهم پرسید . آن دو ستوانیار هم مخالفت کردند و اصرار داشتند تا با وجود سن بالا در انجام ماموریت شرکت کنند . آنها مثل قهرمانان زیستند و مردند . خدا رحمتشان کند .
- سروان ناوبری مهند عبدالرزاق که یکی از سرنشینان بمب افکن بود برادر سرگرد خلبان معن عبدالرزاق خلبان جنگنده MIG-23 بود که او نیز چند سال بعد به شهادت رسید ... به خدا سوگند به خاطر می آورم در حالیکه هنوز روی زمین بودیم که یکی از سرنشینان به من گفت : از پرواز سرهنگ عادل در ارتفاع کم بیشتر از سختی ماموریت می ترسم . پس از آنکه خداحافظی کردیم و به طرف هواپیماها در حال حرکت بودیم به حالت شوخی گفت پنجشنبه مان مالیده شد . چون خانواده او نزد خانواده من در پایگاه الحبانیه بودند و قرار بود تا پنجشنبه با هم به سفر تفریحی خانوادگی برویم . اما متاسفانه تقدیر چنین بود که او برود و برنامه مان بر هم بخورد .
3- اما ستوانیکم ناوبری عباس کطران در لیست انجام دهندگان ماموریت قرار نداشت چرا که کسانی برای انجام ماموریت انتخاب شده بودند که بر او ارشدیت داشتند و او نیز در همان زمان علاوه بر انجام ماموریت های عادی خود ، به عنوان افسر توجیه سیاسی نیز مشغول خدمت بود. به نزد من آمد و گفت قربان من یک افسر توجیه سیاسی هستم و می توانم انگیزه هایشان ( در عملیات ) را بالا ببرم اما نام من در لیست ماموریت نیست ... با فرمانده گردان سرهنگ عادل صحبت کن . من هم با سرهنگ عادل صحبت کردم . او گفت اگر توانستی یکی از ناوبرها را قانع کنی تا او جانشینش شود من هم حرفی ندارم ... من هم با یک نفر صحیت کردم و او نیز موافقت نمود . از او پرسیدم چطور پیشنهاد من را قبول کردی ؟ او گفت جنگ امروز به پایان نمی رسد مگر حداقل پس از دو سال . در عمل هم حرف او صحیح از آب درآمد و جنگ پس از 8 سال به پایان رسید .
[External Link Removed for Guests]
تصویری از یک بمب سنگین fab-5000 که با بمب افکن های توپولف حمل می شد
جزئیات دیگری که یک خلبان دیگر با نام ( ف ح) بیان می کند :
سرگرد خلبان شهید ازهر عبدالکریم جمعی گردان 36 بود و خلبان بمب افکن TU-22 بود اما قبلا با بمب افکن TU-16 پرواز می نمود... به گردان دهم ماموریت داده شد تا اهداف فوق را با چهار فروند بمب افکن مورد هجوم قرار دهند اما تنها 7 خلبان فعال در خدمت بودند در حالیکه به 8 خلبان نیاز بود چون هر بمب افکن TU-16 به 6 خدمه ( دو خلبان ، دو افسر ناوبری و دو توپچی ) نیاز داشت ... تصمیم گیری هم بر عهده شهید سرگرد ازهر گذاشته شد . لازم است بدانید که در گردان12 نفر خلبان جدید وجود داشت که هنوز آموزش انها به پایان نرسیده بود و آنها بعدا به گردان بمب افکن های سنگین پیوستند ... خداوند شهدایشان را بیامرزد و زندگان را عمر طولانی عطا فرماید ...
در شرایط عادی این بمب افکن ها ماموریت انجام حمله به اهداف دور دست را بر عهده داشتند چرا که دارای برد زیاد و قابلیت حمل مهمات بالائی بودند . اما نقص آنها در این بود که خدمه فاقد تجهیزات لازم برای دفاع از خود بودند و هواپیماهای جنگنده هم بدلیل دوری مسافت پرواز بمب افکن ها قادر به حمایت از آنها نبودند . با وجود این کاستی هواپیماهای بمب افکن از مهمترین یگان ها در نیروی هوائی به شمار می رفتند که دارای روحیه ای بالا بوده و در راه وطن حملاتی را انجام می دادند که از حد انتظار فراتر و شجاعتی مافوق تصور را از خود به نمایش می گذاشتند. خداوند شهدای بمب افکن را رحمت کند و به بازماندگان عمری طولانی عطا فرماید ....
فراموش کردم بگویم که گردان دهم در جریان جنگ اعراب و اسرائیل در روز 6 / 6 / 1967 پایگاه هوائی رامات دیوید را در تل آویو بمباران نمود و پس از آنکه بمب افکن برفراز تل آویو سرنگون شد سرنشینانش شامل سروان خلبان محمد (که از برادران کرد بود و در حال مرخصی استعلاجی بود اما مرخصی را قطع کرد به ماموریت رفت ) ... ستوانیکم خلبان فائق علوان ، ستوانیکم ناوبری غازی ، ستوان ناوبری صبیح ... به همراه دو نفر از افسران ستاد که نامشان را به خاطر نمی آورم همگی به شهادت رسیدند . ( 1 )
(1) توضیح : به زودی تایپیک جدیدی با نام "متفرقه از نیروی هوائی عراق" ایجاد و در مورد حمله به پایگاه رامات دیوید توضیحات کامل به حضورتان داده خواهد شد .