بيان حملات نيروي هوائي عراق در جنگ از سوي نظاميان عراقي

[abdolmahdi]

سلام علیکم و رحمه ا...

حمله به تاسیسات نفت و گاز گچساران

تاریخ : سال 1366
پایگاه عمل کننده : پایگاه هوائی ابوعبیده (الکوت)
اسکادران 79
هدف : ایستگاه اصلی پمپاژ نفت گچساران 3
دسته پروازی : دو فروند جنگنده Mirage F.1EQ

شرح ماموریت :
در سال 1366 به گردان 79 جمعی پایگاه هوائی ابي عبيدة الجوية (الكوت) ماموریت داده شد تا ایستگاه اصلی پمپاژ نفت گچساران 3 واقع در جنوب غربی ایران را مورد حمله قرار دهند . دسته پروازی مرکب از دو فروند جنگنده Mirage F.1EQ و دو خلبان جمعی گردان 79 بود. پس از انجام کلیه توجیهات و بررسی های قبل از انجام ماموریت ، دسته پروازی راس ساعت مقرر از باند فرودگاه برخاسته و طبق نقشه پرواز خود را به محدوده هدف رساندند ... اما هنگامیکه برای فرو ریختن بمبها آماده می شدند ... آتش سنگین پدافند هوائی بر رویشان گشوده شد و هواپیمای شماره 2 مورد اصابت واقع و دچار نقص کامل در سیستم هیدرولیک و متعاقبا آتش سوزی گردید ... در نتیجه هواپیما شروع به از دست دادن ارتفاع نمود ... فرمانده دسته به شماره 2 دستور خروج از هواپیما را داد و خلبان طبق دستور العمل های مخصوص این نوع جنگنده با موفقیت از هواپیما بیرون پرید و به اسارت نیروهای ایرانی درآمد ... اما هواپیمای فرمانده دسته به مسیر خود ادامه داد و توانست هدف را مستقیما مورد اصابت قرار داده و به سلامت به پایگاه خود بازگردد . (تصاویری که توسط هواپیمای شناسائی بعدا از محل تهیه شد موفقیت ماموریت را کاملا تائید نمود. ) خلبان دسته هم با سامانه H.U.D اقدام به تصویر برداری از آسمان منطقه نمود و به سلامت در پایگاه مادر فرود آمد .
 [External Link Removed for Guests]
پس از پایان جنگ ، عقاب تیز چنگ ستوان یکم خلبان مثنی کریم عبدالرحمان البیاتی از اسارت بازگشت . اما در سال 2013 نیروهای خودسر و مزدور در نزدیکی بغداد و در یکی از نقاط تحت کنترل ارتش با شلیک چند گلوله به سرش او را از پای درآوردند . 

 [External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]
این تصاویر واقعی و مربوط به حمله هوائی به تاسیسات نفتی گچساران می باشد. 

[abdolmahdi]

سلام علیکم و رحمه ا...

حمله به نیروگاه برق آغاجاری

تاریخ : شنبه 4 اکتبر 1980
پایگاه عمل کننده : پایگاه هوائی بصره (الشعیبه)
دسته پروازی : دو فروند بمب افکن سوخو Su-22
مهمات هواپیماها : چهار لانچر پرتاب راکت S5K با 16 تیر موشک هر کدام ... در مجموع 64 تیر موشک برای هر هواپیما + 160 عدد گلوله 30 میلیمتری + دو مخزن سوخت خارجی به ظرفیت 800 لیتر برای هر هواپیما
 [External Link Removed for Guests] 


شرح ماموریت :
دسته پروازی در نخستین لحظات روشنائی روز به هوا برخاسته و در ارتفاع بسیار کم حدود 100 پائی و با سرعت 420 ناتیکال مایل در ساعت به سمت هدف تاختند .... در مسیر هدف که در فاصله 170 ناتیکال مایلی پایگاه مادر (الشعیبه ) قرار داشت ، دسته پروازی دو فروند هواپیمای ترابری را در پایگاه هوائی ایران ( پایگاه امیدیه ) مشاهده کردند اما ترجیح دادند تا به مسیر خود ادامه داده و از هدف اصلی منحرف نشوند تا دشمن نیز نتواند به هدف مورد نظر آنها پی ببرد ...

با رسیدن به هدف هر دو هواپیما با تمام راکتهایشان به آن حمله کردند و آنجا را به آتش کشیدند .... اما در جریان این حمله موتور هواپیمای فرمانده دسته بدلیل ورود گازهای خروجی راکتهای شلیک شده از هواپیما دچار اشکال شد … اما موتور هواپیما هنوز کار می کرد ... دسته پروازی در راه بازگشت مجددا دو هواپیمای ترابری را که هنوز در پایگاه امیدیه پارک شده بودند را مشاهده کردند ... فرمانده دسته به شماره 2 دستور داد تا با توپ 30 میلیمتری به هواپیماها حمله کند چرا که هواپیمای او دچار نقص در موتور شده بود ... هواپیمای شماره 2 حمله خود را آغاز کرد و در چند ثانیه هواپیماهای ترابری را به آتش کشید . خلبان با فرمانده دسته تماس گرفت و گفت : هواپیماها به آتش کشیده شدند ... پدافند هوائی پایگاه اقدام به گشودن آتش نمود اما نتوانست هیچکدام را هدف قرار دهد و هر دو بمب افکن به سلامت به پایگاه خود بازگشتند.
 [External Link Removed for Guests] 

[abdolmahdi]

سلام علیکم و رحمه ا...

مقدمه ای بر توپولف های عراقی [External Link Removed for Guests]
تصویری از وضعیت فعلی پایگاه هوائی Zyabrovka  


بر اساس توافق نامه ای در دسامبر سال 1972 ، اتحاد جماهیر شوروی سابق متعهد شد تا خلبانان عراقی را برای پرواز با بمب افکن توپولف TU-22 Blinder آموزش داده و با توجه به حساسیت های امنیتی این بمب افکن ها برای شوروی و بمنظور جلوگیری از اختلاط خلبانان روس و عراقی در پایگاه های نیروی هوائی شوروی سابق ... آن کشور ترجیح داد تا پایگاهی را به صورت اختصاصی برای آموزش خلبانان عراقی اختصاص دهد ... پایگاه مورد نظر Zyabrovka نام داشت و در جمهوری روسیه سفید واقع گردیده بود . بخش های مختلف این پایگاه عبارت بودند از :
1- بخش اداری
2- بخش آموزش پرواز ( شامل 12 استاد )
3- بخش ترجمه
4- یگان حفاظت اطلاعات و امور وابسته
5- دو بخش ناوبری هوائی
6- سه فروند توپولف TU-22R و سه فروند آموزشی سری U
7- واحد پشتیبانی و مهندسی
علاوه بر بخش های فوق به صورت طبیعی واحدهائی جهت خدمات و تسهیلات و تاسیسات دیگری مانند رادار و مخابرات نیز وجود داشت ...

آموزش ها به صورت پزسنل مختلط روس و عرب انجام می شد و به ندرت پروازی با خدمه عرب عراقی یا لیبیائی به صورت کامل صورت می گرفت . تمام پروازها هم در روز انجام می پذیرفت ... آنهم با همراهی خدمه روس ...

دو مهمانسرا ، یکی برای کارشناسان روس و دیگری برای پذیرائی از خلبانان عراقی و خانواده هایشان در محل پایگاه ساخته شد ... ساخت اطاق ها ، تقسیمات داخلی ، رنگ و اثاثیه این آسایشگاه نیز بر طبق نظر دولت عراق صورت گرفت و با ورود خانواده های عراقی چندین بار دستخوش تغییراتی گردید .

نخستین خانواده های عراقی که وارد پایگاه شدند لباس های تابستانی بر تن داشتند در حالیکه دمای هوا 20- زیر صفر بود و روسها بناچار با پتو به استقبال آنها رفتند و آنها را به مهمانسرا بردند ... در شوروی خلبانان با مشکل ذبح اسلامی و نیز غذای مخصوص خلبانان مواجه شدند که قبلا حساب آن را نکرده بودند . این مورد نیز با اختصاص مکانی در پشت مهمانسرا برای خرید و ذبح گوسفندان از بازار محلی (که در آن زمان قیمت بالائی هم داشت) حل شد . برای نگهداری گوشت ها نیز سردخانه خریداری گردید .  [External Link Removed for Guests]  [External Link Removed for Guests]  [External Link Removed for Guests]
افسران عرب را در میان افسران روس ملاحظه می فرمائید.  

اولین سری خلبانان عراقی در سال 1973 و پس از آنها خلبانان لیبیائی در سال 1975 به Zyabrovka اعزام شدند . آخرین سری خلبانان عراقی هم در سال 1984 وارد پایگاه مذکور شدند که در میان آنها خلبانی با 23 سال سن وجود داشت که کم سن ترین خلبان توپولف در دنیا محسوب می شد و با افتخار عنوان می کرد که اهل زادگاه صدام حسین رئیس جمهور وقت عراق بوده است ... به طور کلی خلبانان عرب از هوای مه آلود هراس داشتند چرا که در کشورشان به ندرت با چنین وضعیتی مواجه می شدند .


هواپیماهائی که خلبانان عراقی با آنها آموزش می دیدند از نوع TU-22 A بوده که همگی از نخستین سری تولید شده این بمب افکن ها بودند که از خدمت نیروی هوائی شوروی خارج و به کارخانه کازان اعزام شدند تا به طور کامل اورهال و بازآرائی شده و سپس به عراق و لیبی ارسال شدند ... بدلیل وضعیت خاص این هواپیماها و شرایط آب و هوائی عراق و گرمای شدید آن کشور و با توجه به اینکه این هواپیماها در معرض مستقیم عوامل جوی و مخصوصا گرد و خاک منطقه قرار داشتند ، این پرندگان همیشه دچار نقص فنی و اشکال مخصوصا از ناحیه سوخت و هیدرولیک می شدند و لازم بود تا به صورت مداوم مورد رسیدگی و سرویس قرار بگیرند تا بتوانند در شرایط آمادگی مطلوب قرار داشته باشند ...  
[External Link Removed for Guests]
افسران لیبیائی که در سال 1975 جهت آموزش وارد پایگاه  


از خلبانان و کادر فنی لیبیائی با تنبلی و نادانی یاد می شد که بعضا تنبیه می شدند ... اما نامی از عراقی ها در این زمینه برده نمی شود ... ولی گفته شده که سلسله مراتب بینشان برقرار بود و خلبانان عراقی که خیلی جانشان را دوست داشته اند به محض بروز کوچکترین مشکلی بلافاصله از هواپیما خارج می شده اند ...!

در سال 1993 مرکز آموزشی Zyabrovka به دلیل عدم نیاز به طور کامل تعطیل شد چرا که عمر بمب افکن های TU-22 به پایان رسیده و دیگر در عراق و لیبی هواپیمای توپولفی وجود نداشت ...

تعداد کل بمب افکن های توپولف TU-22 عراق که در سال 1973 به آن کشور تحویل شدند 14 فروند بوده که دو فروند از آنها آموزشی بوده اند . نیروی هوائی عراق این تعداد بمب افکن را در قالب دو گردان پروازی 18 و 36 هر کدام با هفت فروند بمب افکن سازماندهی نمود .
گردان 18 : به فرماندهی مرحوم سرگرد خلبان مهدي محسن الصباغ و دارای هفت فروند بمب افکن توپولف TU-22 به شماره های 9 (بعنوان هواپیمای آموزشی) و 10 ، 11 ، 12 ، 13 ، 14 ، 15 بعنوان هواپیماهای عملیاتی

گردان 36 : به فرماندهی مرحوم سرگرد خلبان عصمت شوكت الخفاف و دارای هفت فروند بمب افکن توپولف TU-22 به شماره های 16 (بعنوان هواپیمای آموزشی) و 17 ، 18 ، 19 ، 20 ، 21 ، 22 بعنوان هواپیماهای عملیاتی . این دو گردان پروازی تا قبل از آغاز جنگ با ایران عملیاتی بوده اند.

بمب افکن شماره 13 جمعی گردان 18 قبل از جنگ ایران و عراق بدلیل قفل نشدن چرخ جلو در هنگام فرود دچار سانحه شده و بخش زیرین دماغه هواپیما با باند فرودگاه برخورد نموده بود. این سانحه که در سال 1980 رخ داد سبب شد تا این هواپیما زمین گیر شده و تا آن زمان طرف روس هم از تعمیر آن خودداری می نمود. بمب افکن شماره 13 تنها پرنده زمینگیر این ناوگان به شمار می رفت .  [External Link Removed for Guests] 

اندکی پس از ورود ناوگان توپولف TU-22 به پایگاه هوائی الهضبة (تموز ) الحبانية ، جنگ اکتبر 1973 بین اعراب و اسرائیل در گرفت و با وجود آنکه هنوز گردان های پروازی توپولف ها به طور کامل مستقر و عملیاتی نشده بودند ، تعدادی از هواپیماها مجهز و آماده عملیات در عمق اراضی فلسطین اشغالی شدند که با اعلام آتش بس در جبهه سوریه و مصر ، انجام عملیات این بمب افکن ها متوقف گردید .

نخستین عملیات رزمی این بمب افکن ها در سال 1974 بود که در درگیریها بر علیه کردها مشارکت داشتند . بنا بر اطلاعات تائید نشده یکی از بمب افکن ها سرنگون گردید و مشخص شد که تمام خدمه هواپیما اهل آلمان شرقی بوده اند. بمب افکن های TU 22 در نخستین ماه های آغازین جنگ ایران و عراق به شکل بسیار گسترده ای مورد استفاده قرار گرفتند. در جریان جنگ 8 ساله بین دو کشور حداقل سه فروند از توپولف های عراقی توسط سامانه های موشکی هاوک و شکاری های F 14 مورد اصابت واقع گردیدند اما به هر حال توپولف ها توانستند تهران پایتخت ایران را مورد حمله قرار دهند. بنا به برخی گزارشات توپولف های عراقی در اوایل جنگ در سال 1980 به یمن منتقل شدند اما در اکتبر همان سال مجددا به عراق بازگشتند. پایگاه اصلی این بمب افکن ها الحبانیه یا التقدم و یا التموز ( هر سه نام مربوط به یک پایگاه می باشد ) بوده که گاهی اوقات در پایگاه الولید H3 نیز استقرار می یافتند .

در سال 1984 نیروی هوائی عراق گونه جدیدی از بمب افکن های توپولف موسوم بهTu-22KD/KDP که مجهز به یک رادار هدایتگر برای پرتاب موشک های دوربرد بود را دریافت نمود ( ظاهرا خدمه این گونه جدید از توپولف ها روسی بوده اند ) . در مجموع 4 فروند بهTu-22KD/KDP با بیش از 200 فروند موشک Kh-22 و Kh-22M/MA به عراق تحویل شد که در خلال سالهای آتی بر علیه شهرهای بزرگ و اهداف راهبردی ایران مورد استفاده قرار گرفتند.

گزارشات تائید نشده ای از جایگزینی گام به گام بمب افکن های توپولف با بمب افکن های جدید سوخوی SU-24 در اواخر دهه 1980 حکایت دارد . برخی منابع تعداد توپولف های باقیمانده در پایان جنگ ایران و عراق را بین 5 تا 8 فروند تخمین زده اند اما حداقل سه فروند از بمب افکن های Tu-22K در جریان جنگ نابود شده اند . در ژانویه سال 1991 حدود 5 فروند توپولف TU-22 هنوز عملیاتی بوده اند که تمام آنها در جریان عملیات طوفات صحرا توسط بمب افکن های رادار گریز استایلث F-117 بر روی زمین منهدم شدند که در میان آنها یک بمب افکن آموزشی Tu-22U دیده می شد . [External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]
محل برگزاری کلاسهای آموزشی توسط افسران   [External Link Removed for Guests]
افسر خلبان عراقی به نام واعد ( سمت چپ ) به همراه افسر روس رازینکوف ( راست ) در سال 1980 در پایگاه هوائی Zyabrovka . نام کامل این خلبان عراقی ستوانیکم وعد عبوش سلطان است .
[External Link Removed for Guests]
سروان عراقی به نام جودت ( سمت راست ) به همراه افسر روس رازینکوف ( چپ ) در سال 1980 . نام کامل این افسر عراقی هم سروان ناوبر جوده درویش احمد است . هر دو افسر عراقی اندکی بعد و در جریان یک پرواز آموزشی کشته شدند . استاد خلبان روس کنترل هواپیما را از دست داد و با چتر هواپیما را ترک کرد در حالیکه خلبان و ناوبر عراقی را در هواپیما جا گذاشت و آنها هم فرصتی برای بیرون پریدن نیافتند .! پایگاه هوائی   [External Link Removed for Guests]
یک فروند توپولف 22 عراقی به شماره سریال 15 یا 16 که اندکی پس از پایان جنگ ایران و عراق برای بهینه سازی به شوروی سابق اعزام شد .  

دوستان این مقاله در اصل مقدمه ای است بر شرح یکی از عملیاتهای بمب افکن های توپولف Tu-22U عراقی برفراز خاک ایران که با هدف حمله به فرودگاه و پایگاه هوائی مهرآباد صورت گرفت . ترجمه این مقاله به پایان رسیده و انشاا... به زودی در اختیار دوستان قرار خواهد گرفت .

[arteash]

ممنون منتظر هستیم

[abdolmahdi]

سلام علیکم

اشباح توپولف Blinder TU-22 عراقی
به قلم تام کوپر



مقدمه
تلاش های شدید نیروی هوائی عراق برای سرپا نگهداشتن 8 فروند توپولف Tu-22B ( شامل دو فروند Tu-22K که قبل از آغاز جنگ ایران و عراق دچار آسیب دیدگی در موتورهایشان شده بودند ) سبب شد تا در اوایل دهه 1980 تمامی این بمب افکن ها ( منجمله دو بمب افکن آسیب دیده مذکور ) مجددا به رده عملیات بازگشته و مخصوصا در سال 82-1981 با افزوده شدن پرسنل آموزش دیده و دریافت قطعات یدکی کافی و مناسب ، این ناوگان در سطح بالائی از آمادگی به سر می برد. در نتیجه اکنون Blinder های نیروی هوائی عراق قادر بودند تا بیش از پیش پرواز کنند . در پاسخ به فرمان مستقیم رهبری عراق ، نیروی هوائی راهبرد پیشین خود را تغییر داده و اقدام به هدف قرار دادن شهرهای ایران در طول مرزها نمود که بعدها و در سال 1984به جنگ شهرها نامیده شد که البته این خود واکنشی به آتشباری توپخانه ایران بر روی شهرهای عراق و نیز ( موشکباران ) بغداد بوده است . (؟!)  [External Link Removed for Guests]
یک فروند توپولف 22 عراقی به همراه خدمه  


بمب افکن های Blinder نیروی هوائی عراق به شکل گسترده ای مورد استفاده قرار گرفتند و عمدتا اهدافی را در عمق خاک ایران و علی الخصوص اطراف تهران مورد اصابت قرار می دادند . از این رو ناوگان بمب افکن های دور برد عراقی اکنون تبدیل به دردسر جدیدی برای مردم و نیروی هوائی ایران شده بودند. همچنانکه بمب افکن های عراقی بر شدت حملات خود به شهرهای مختلف می افزودند ، روحانیون و فرماندهان نظامی و همینطور عموم مردم ، فشارهای سختگیرانه ای را بر روی نیروی هوائی ایران وارد می ساختند تا جلوی این بمباران ها گرفته شود.

نیروی هوائی عراق موفق شد تا در میان مردم ایران این ذهنیت را القاء سازد که نیروی هوائی ایران قادر به رهگیری توپولف ها و یا هواپیماهای مهاجم عراقی نبوده و نیست (!) رهگیرهای ایرانی در هر فرصتی به پرواز در می آمدند و پس از یافتن هر هواپیمای عراقی به دنبال آن روانه می شدند . اینگونه پروازها سنگین بود و دستورالعمل های عادی برای نگهداری هواپیماها جوابگوی نیاز آنها نبود. در حالیکه بیشتر حملات هوائی عراق موفقیت آمیز بوده و رهگیری نمی شدند.

در اواسط فوریه سال 1984 نخستین پرواز بمب افکن های Tu-22 در جریان جنگ شهرها صورت گرفت . در عرض چند روز شهرهای زنجان ، قزوین و رشت در شمال ایران مور حمله واقع شدند و متعاقبا مناطق اطراف تهران مجددا مورد حمله Blinder ها قرار گرفت . گردان چهارم که اکنون به بمب افکن های دور پرواز Tu-16 و Tu-22 مجهز شده بود هنوز از پایگاه هوائی H-3 به پرواز در می آمد اما هنوز چارچوب بیشتر ماموریت ها از پایگاه هوائی الحریه در نزدیکی کرکوک و اقع در شمال شرق عراق صورت می گرفت چرا که بمب افکن ها قبل از انجام ماموریت های خود در عمق 550 کیلومتری و در سرعت زیاد به سمت تهران می بایست قبلا در آنجا سوختگیری میکردند. این هواپیماها می بایست در ارتفاع کم و با سرعت زیاد پرواز می کردند که این امر رهگیری آنها را بسیار دشوار می ساخت . بمنظور مقابله با این ترفند بمب افکن های عراقی , نیروی هوائی ایران می بایست دقیقا در مکان درست و در زمان درست حاضر می شدند که این امر برای آنها غیر ممکن می نمود.


اشباح توپولف های عراقی بر فراز تهران  [External Link Removed for Guests] 


در ماه مارس سال 1984 ( اندکی پس از آنکه ایران توانست جزایر مجنون را ( در جریان عملیات بدر .م) تصرف کند ) , یک دسته پروازی از بمب افکن های سریع السیر عراقی توسط یک جنگنده F-14A ایرانی در شرق قزوین واقع در غرب تهران ردیابی شدند . این جنگنده جمعی گردان 73 جنگنده های تاکتیکی بود که به همراه 2 تامکت دیگر در پایگاه هوائی مهرآباد مستقر شده بود. پنج هواپیمای عراقی توسط رادار AWG-9 بعنوان چهار فروند Tu-22 که همگی در ارتفاع حدود 40000 پایی و سرعت زیاد و یک فروند دیگر هم بعنوان Tu-16 شناسائی شد که در ارتفاع حدود 45000 پایی و دقیقا پشت سر دسته پروازی Blinder در حال پرواز بود. پایگاه یکم شکاری به سرعت دو فروند F-4E اسکرامبل خود را به پرواز در آورد و 4 فروند دیگر را نیز آماده تیک آف نمود. به کلیه یگان های موشکی زمین به هوا نیز بدلیل احتمال هدف قرار گرفتن تهران آماده باش داده شد. اما بمب افکن های عراقی هم توانستند امواج رادار AWG-9 را ردیابی نموده و فورا خود را از پرواز در منگنه نیروی هوائی و پدافند شهر تهران خارج ساخته و در عوض این بمب افکن ها و خدمه عراقی شان واکنشی کاملا متفاوت از خود نشان دادند که قبلا دیده نشده و بعنوان راهبردی جدید شناخته شد .

خلبان جنگنده F-4 ایرانی که پس از برخاست به طرف بمب افکن های عراقی سمت گرفته بود در ابتدا از اینکه این 5 هواپیما طرح حمله خود را لو داده اند بسیار خوشحال بود و می پنداشت که آنها بهای سنگینی را برای این اشتباه خواهند پرداخت . برای نخستین بار بود که خلبانان ایرانی در حالی به درون کابین فانتوم هایشان می جستند که اطلاعات جامعی از نظر تعداد ، نوع و محل حضور بمب افکن های عراقی را در اختیار داشتند :. علاوه بر آن ، نیروی هوائی ایران جنگنده هائی را به صورت کاملا آماده برای رهگیری Blinder ها در اختیار داشت . اما هنوز هم ایرانی ها از برخی چیزها نگران بودند ... به دو دلیل عمده ...

اول آنکه تعداد این بمب افکن ها زیاد بود و دوم آنکه ایرانی ها هنوز نمی دانستند که چرا یک بمب افکن تنهای Tu-16 به طور کاملا مشخص در پشت سر بمب افکن های بمراتب سریعتر Blinder در حال پرواز است ؟! [External Link Removed for Guests] 

بمب افکن های دور پرواز عراقی به ندرت در تعداد زیاد پرواز می کردند . آنها عموما به صورت تک فروندی یا دو فروندی و یا حداکثر سه فروندی به پرواز در می آمدند. اول به نظر می آمد Badger عراقی به عنوان یک "مسیر یاب" برای بقیه توپولف ها عمل می کند . اما مشخص شد که این Blinder ها هستند که در حال هدایت Tu-16 در جنگ هستند. باز هم ایرانی ها به این فکر افتادند که بدلیل گسترش شعاع پرواز Blinder ها ، احتمالا Tu-16 نقش یک تانکر سوخت رسان را بازی می کند و احتمالا این همان چیزی بود که خلبان F-4 و فرمانده دسته شان در مورد آن به عنوان یک مورد اتفاق نظر داشتند . اما زیاد طول نکشید که هر دوی آنها فهمیدند اشتباه می کردند !


همچنان که فانتوم های ایرانی به بمب افکن های TU-22 عراقی نزدیک می شدند فرمانده دسته در حال انجام اقدامات لازم برای استفاده از موشک AIM-7 Sparrow بود و تلاش می کرد تا بر روی Tu-22 پیشروی عراقی قفل راداری انجام دهد . اما به ناگاه تمام امیدهایشان بر باد رفت. توپولف های عراقی که با افزایش سرعت دود سیاهی را از خود بر جای می گذاشتند از دیگران جلوتر افتادند. فانتوم های ایرانی در همان لحظه فکر می کردند که در حال رهگیری شکار خود هستند اما هر دو بمب افکن ارتفاع خود را افزایش داده و سپس ناگهان گردش شدیدی کردند , یکی از بمب افکن ها به چپ و دیگری به راست چرخید . خلبانان عراقی تصمیم گرفته بودند تا با سرعت به خانه بازگردند . کمک خلبان فانتوم از رادیو تائید کرد که تصورات آنها نادرست بوده است ...



حتی در زمانیکه دو خلبان ایرانی با هم در حال مکالمه بودند ، کمک خلبان گزارش می داد که سه فروند بمب افکن دیگر عراقی هنوز سمت و سرعت خود را حفظ کرده اند. خلبانان ایرانی متوجه شده بودند که اتفاق بدی افتاده و دسته بمب افکن های عراقی با جدا شدن از هم عملا کار رهگیری را دشوارتر کرده اند و این دقیقا همان چیزی بود که Blinder های عراقی واقعا برنامه ریزی کرده بودند . کاملا می توان درک کرد که در این لحظه همه چیز برای F-4 های ایرانی از بد به بدتر تغییر یافت چرا که تمام بمب افکن های عراقی همانند شبح از دید رادار فانتوم ها محو شدند ....  [External Link Removed for Guests]  [External Link Removed for Guests]
یک فروند بمب افکن توپولف Tu-16 مجهز به موشک  


واقعا چه اتفاقی افتاده بود ؟

بمب افکن های TU-22 عراقی اقدام به اخلال در رادار فانتوم های ایرانی با استفاده از سامانه های SMALTA-5 ECM نمودند . آنها همچنین ارتباط رادیوئی بین خلبانان با پایگاه مادر را نیز مختل ساختند و خلبانان تنها می توانستند صدای زیر و بم پارازیت تولید شده توسط اخلالگر رادیوئی الکترونیکی موسوم به Pelena II روسی را بشنوند. بعدها در جلسه بازپرسی عملیاتی از خلبانان فانتوم , ایرانی ها متوجه شدند که دو فروند TU-22 پیشرو قبل از بازگشت به عراق ، اقدام به رها سازی بسته بزرگی از اخلاگرهای چف نمودند که سبب تشکیل ابر بزرگی از این اخلالگرها در جلوی بمب افکن های باقیمانده و در نتیجه اختفای آنان گردید . در واقع محفظه بمب ها کاملا توسط اخلالگرهای چف پر شده بود تا بتواند ابری با اندازه کافی بزرگ را برای اختفای کامل الباقی Blinder ها از دید رادارهای ایرانی ایجاد کنند.


اکنون ایرانی ها نه تنها نمی توانستند با این ابر چف مقابله کنند ، بلکه حتی نمی دانستند که یکی از این سه بمب افکن باقیمانده مجهز به سامانه پر قدرت الکترونیکی با یک کاربر کار کشته است و کسی هم نمی دانست که آنها چه کاری خواهند کرد ؟

خلبان F-4 ایرانی گفت : در آن لحظه فکر دیگری در سر نداشتم . من با استفاده از اشارات انگشت به خلبان دیگر گفتم که من را تا درون ابر چف دنبال کند و سایدویندرها را سوئیچ کند . ما هنوز سوخت کافی و 8 فروند موشک AIM-9 در اختیار داشتیم که سامانه اخلال چف قادر به گمراه کردن آنها نبود . علاوه بر ان ما چهار جفت چشم قوی هم داشتیم که می توانستیم بمب افکن های عراقی را رهگیری کنیم .


فانتوم های ایرانی به درون محدوه کور ایجاد شده توسط توپولف ها وارده شدند اما نمی دانستند که دو فروند TU-22 باقیمانده به ارتفاع پائین تر خزیده اند . همزمان ، بمب افکن تنهای Tu-16 خود را به سرعت بیشتر و ارتفاع بالاتر کشیده بود . ایرانی ها متوجه شده بودند که اخلالگرها پرقدرت و یک متخصص کارکشته جنگ الکترونیک در داخل Tu-16 حضور دارند . دو فروند Blinder در ارتفاع کم و حدود 600 پائی هر کدام یک موشک AS-4 را به سمت تهران پرتاب کردند. موشک ها پس از پرتاب به ارتفاع بالاتر رفته تا به مناسبترین وضعیت کروز برسند. پس از آن بمب افکن ها راه بازگشت به عراق را در پیش گرفتند.  [External Link Removed for Guests] 

توپولف Tu-16 تنها به مسیر خود به سمت تهران ادامه می داد و هنگامیکه به 30 کیلومتری شهر رسید سامانه هدایت موشک های خود را در ارتفاع بالا روشن کرد و زمانیکه باندازه کافی برای فعال کردن سامانه های داخلی موشک ها نزدیک شده بود هدف را نیز تعیین کرد : پایگاه یکم شکاری مهرآباد . اکنون دیگر هیچ اخلالی از سوی عراق در آسمان مشاهده نمی شد و Tu-16 نیز بلافاصله موشک ها را پرتاب و به سمت عراق گردش کرد. اکنون دیگر دو رادار ایرانی مستقر در اطراف تهران قادر بوند تا دو فروند موشک AS-4 را در حالیکه از ارتفاع بالا و با سرعت بسیار زیاد در حال شیرجه به سمت هدف بودند را ردیابی کنند. تاثیر صدا ، حیرت و گیجی ناشی از انفجار حاصل از این حمله در میان مردم تهران به مراتب بیش از قدرت تخریب کلاهک های یک تنی این موشک ها بود .


در همان حال فانتوم های ایرانی مجددا توانستند تصویر واضحی را در صفحه رادار خود داشته باشند اما اکنون دیگر برای کمک و درگیری با بمب افکن های عراقی خیلی دیر شده بود . سوخت جنگنده های ایرانی رو به اتمام و آنها می بایست به پایگاه یکم شکاری باز می گشتند که برج مراقبت به آنها اعلام کرد پایگاه مورد اصابت قرار گرفته است . آن روز روز خوبی برای نیروی هوائی و مردم ایران نبود....

عملیات بمباران توسط گردان 36 نیروی هوائی عراق صورت گرفت و این بر اساس مشاهدات عینی دو تن از خدمه ای عراقی که درگیر انجام این ماموریت بودند بیان گردید .  [External Link Removed for Guests] 



تعدادی از تلفات بمب افکن های توپولف عراقی در طول جنگ با ایران به نقل از خود عراقی ها به شرح ذیل می باشد

سرگرد خلبان ابراهيم الفركاحي
ستوانیکم ناوبر علي جاسم
تاریخ شهادت : 1984
نوع هواپیما : توپولف TU-22
گردان : او فرمانده گردان 18 پایگاه هوائی تموز (الحبانية) بود
علت شهادت : او در جریان یک فرود شبانه در پایگاه هوائی الولید کشته شد در حالیکه به همراه 4 فروند توپولف دیگر از در حال بازگشت از حمله ای به شهر تهران بود . در این حالت سرگرد خلبان ابراهيم الفركاحي در حالیکه خسته بود درخواست کرد تا عملیات انتقال هواپیما به پایگاه الولید به فردا موکول شود . اما فرماندهی نیروی هوائی به دلیل احتمال حمله هوائی متقابل ایران با این درخواست مخالفت نمود . خستگی و فشار عامل اصلی سقوط بمب افکن و کشته شدن خدمه اش تلقی می گردد.
محل شهادت : پایگاه هوائی الولید
توضیح مترجم : به نظر می رسد که هواپیمای فوق یکی از هواپیماهائی است که در ماموریت بالا شرکت داشته بود ( اگرچه شماره گردان آنها یکی نیست ) . اگر این فرض صحیح باشد در آنصورت عراقی ها یکی از هواپیماهای مهاجم را از دست داده اند که ما اطلاعی از آن نداشته ایم .


سروان خلبان محمد حسين
سروان ناوبر اكرم
درجه دار ( نام او را نمی دانیم )
تاریخ شهادت : 4/01984
نوع هواپیما : توپولف TU-22
گردان : 36 پایگاه هوائی تموز (الحبانية)
علت شهادت : بمب افکن آنها بر فراز جزیره مجنون هدف آتش پدافند هوائی ایران قرار گرفت . علت آن هم اشتباه فرماندهی نیروی هوائی عراق در تعیین ارتفاع 3500 متری برای کسب حداکثر دقت اصابت بمب ها در جریان حمله بود .
محل شهادت : منطقه مجنون – عجیرده


سروان خلبان عيد سرحان الدليمي
سروان ناوبر دلف سبهان هيتاوي
تاريخ شهادت : 1982
نوع هواپیما : توپولف TU-22
گردان : 36 پایگاه هوائی تموز
به سروان عید سرحان و ناوبر دلف سبهان ماموریت داده شد تا اهدافی را در عمق خاک ایران و در اصفهان بمباران نماید . هواپیمای او هدف آتش پدافند هوائی ایران قرار گرفت و تمام سرنشینانش به همراه یک خدمه دیگر که نام او را نمی دانیم ولی اهل استان الانبار بود کشته شدند .
محل شهادت : قم


سروان خلبان قیس بدرالدین
ستوانیکم ناوبر ولید احمد سعید
نوع هواپیما : توپولف TU-22
گردان : 36
تاریخ شهادت : 1982
به سروان خلبان قیس بدرالدین ماموریت داده شد تا با یک بمب افکن راهبردی توپولف TU-22 هدفی را در عمق خاک ایران با 9 تن مهمات شامل 18 بمب 500 کیلوگرمی مورد حمله قرار دهد . هواپیمای او در مسیر بازگشت مورد اصابت قرار گرفته پدافند هوائی ایران قرار گرفته و کشته شد . او اهل استان نینوی , متاهل و دارای چند فرزند بود .
محل شهادت :  [External Link Removed for Guests]  [External Link Removed for Guests] 

[kayvan6079]

 با سلام و تشکر از دوست عزیز abdolmahdi

الف )

...
دو فروند Blinder در ارتفاع کم و حدود 600 پائی هر کدام یک موشک AS-4 را به سمت تهران پرتاب کردند. موشک ها پس از پرتاب به ارتفاع بالاتر رفته تا به مناسبترین وضعیت کروز برسند. پس از آن بمب افکن ها راه بازگشت به عراق را در پیش گرفتند.
...

به اعتراف اسناد و مدارک و شهادت شهود (پرسنل عراقی و روس آن دوران) هیچ موشک AS-4 تحویل نیروی هوایی عراق نگردیده بوده است.
اطلاعات قید شده توسط جنابان کوپر و بیشاپ در کتاب هایشان که مورد استناد قرار می گیرند مربوط به سال های 2000 و 2001 می باشد که خود نیز معترف هستند که با دانسته های امروزی مطابقت ندارند!

ب)

...
سروان خلبان عيد سرحان الدليمي
سروان ناوبر دلف سبهان هيتاوي
تاريخ شهادت : 1982
نوع هواپیما : توپولف TU-22
گردان : 36 پایگاه هوائی تموز
به سروان عید سرحان و ناوبر دلف سبهان ماموریت داده شد تا اهدافی را در عمق خاک ایران و در اصفهان بمباران نماید . هواپیمای او هدف آتش پدافند هوائی ایران قرار گرفت و تمام سرنشینانش به همراه یک خدمه دیگر که نام او را نمی دانیم ولی اهل استان الانبار بود کشته شدند .
محل شهادت : قم

سروان خلبان قیس بدرالدین
ستوانیکم ناوبر ولید احمد سعید
نوع هواپیما : توپولف TU-22
گردان : 36
تاریخ شهادت : 1982
به سروان خلبان قیس بدرالدین ماموریت داده شد تا با یک بمب افکن راهبردی توپولف TU-22 هدفی را در عمق خاک ایران با 9 تن مهمات شامل 18 بمب 500 کیلوگرمی مورد حمله قرار دهد . هواپیمای او در مسیر بازگشت مورد اصابت قرار گرفته پدافند هوائی ایران قرار گرفته و کشته شد . او اهل استان نینوی , متاهل و دارای چند فرزند بود .
محل شهادت : اصفهان
...

به احتمال بسیار تاریخ های 2 حادثه فوق سال 1980 و دقیق تر آن 29 اکتبر 1980 (7 آبان 1359) بایستی باشد.

چون در تاریخ فوق نیروی هوایی عراق 2 فروند بلایندر را در حوالی نجف آباد و قم از دست داد. هر چند هنوز هم در خصوص شکارچی آن ها بین علما اختلاف داریم!

موفق باشید 

[abdolmahdi]

 با سلام و تشکر از دوست عزیز abdolmahdi

الف )

...
دو فروند Blinder در ارتفاع کم و حدود 600 پائی هر کدام یک موشک AS-4 را به سمت تهران پرتاب کردند. موشک ها پس از پرتاب به ارتفاع بالاتر رفته تا به مناسبترین وضعیت کروز برسند. پس از آن بمب افکن ها راه بازگشت به عراق را در پیش گرفتند.
...

به اعتراف اسناد و مدارک و شهادت شهود (پرسنل عراقی و روس آن دوران) هیچ موشک AS-4 تحویل نیروی هوایی عراق نگردیده بوده است.
اطلاعات قید شده توسط جنابان کوپر و بیشاپ در کتاب هایشان که مورد استناد قرار می گیرند مربوط به سال های 2000 و 2001 می باشد که خود نیز معترف هستند که با دانسته های امروزی مطابقت ندارند!

ب)

...
سروان خلبان عيد سرحان الدليمي
سروان ناوبر دلف سبهان هيتاوي
تاريخ شهادت : 1982
نوع هواپیما : توپولف TU-22
گردان : 36 پایگاه هوائی تموز
به سروان عید سرحان و ناوبر دلف سبهان ماموریت داده شد تا اهدافی را در عمق خاک ایران و در اصفهان بمباران نماید . هواپیمای او هدف آتش پدافند هوائی ایران قرار گرفت و تمام سرنشینانش به همراه یک خدمه دیگر که نام او را نمی دانیم ولی اهل استان الانبار بود کشته شدند .
محل شهادت : قم

سروان خلبان قیس بدرالدین
ستوانیکم ناوبر ولید احمد سعید
نوع هواپیما : توپولف TU-22
گردان : 36
تاریخ شهادت : 1982
به سروان خلبان قیس بدرالدین ماموریت داده شد تا با یک بمب افکن راهبردی توپولف TU-22 هدفی را در عمق خاک ایران با 9 تن مهمات شامل 18 بمب 500 کیلوگرمی مورد حمله قرار دهد . هواپیمای او در مسیر بازگشت مورد اصابت قرار گرفته پدافند هوائی ایران قرار گرفته و کشته شد . او اهل استان نینوی , متاهل و دارای چند فرزند بود .
محل شهادت : اصفهان
...

به احتمال بسیار تاریخ های 2 حادثه فوق سال 1980 و دقیق تر آن 29 اکتبر 1980 (7 آبان 1359) بایستی باشد.

چون در تاریخ فوق نیروی هوایی عراق 2 فروند بلایندر را در حوالی نجف آباد و قم از دست داد. هر چند هنوز هم در خصوص شکارچی آن ها بین علما اختلاف داریم!

موفق باشید 

سلام علیکم و رحمه ا....
بابت دقت و حسن نظر شما بسیار ممنونم

[دیتریک کرایز]

اما روايت دوم توسط سايت موسوم به شهداي نيروي هوائي عراق نقل شده كه بسيار به واقعيت نزديك مي باشد :
سروان خلبان محمود حميد العاني
تاريخ شهادت : 19/07/1988 ( برابر با 28 آبانماه 1366 – روز دوم حمله به نيروگاه اتمي بوشهر)
نوع هواپيما : Mirage F1
گردان : 91
علت شهادت : پس از وارد كردن ضربه اي موفق به نيروگاه اتمي بوشهر ، هواپيماي اين شهيد هدف حمله يك فروند F-14 ايراني قرار گرفته كه سبب سقوط هواپيمايش در آبهاي خليج ع ر ب ي مي شود . او فارغ التحصيل دوره 35 دانشكده نيروي هوائي عراق بود .

توضيح مترجم : به نظر شخصي اينجانب ، روايت دوم از هر حيث به واقعيت نزديكتر مي باشد چرا كه تاريخ و هدف ماموريت ، نوع جنگنده و گردان خدمت سروان محمود حميد العاني به طور كامل با متن روايت حمله به نيروگاه مطابقت دارد . بنا بر اين مي توان نتيجه گرفت كه نيروي هوائي عراق در جريان اين حمله يك فروند ميراژ خود را از داده است و اين مطلبي است كه در متن مقاله فوق به صورت بسيار مبهم به آن اشاره شده است . البته به نظر بنده با توجه به تعداد و دفعات حمله هواپيماهاي عراقي ، از دست داده يك فروند هواپيما براي عراق خسارت بسيار ناچيزي است .

19/07/88 برابر هست با 28 تیر 1367 - جنگ تموم شده بود ... و همچنین 4 ذی الحجه 1408 قمری --- روز سه شنبه ...

28 آبان 66 برابر هست با 19 نوامبر (ماه یازدهم تقویم میلادی) 1987 ... و همچنین 27 ربیع الاول 1408 --- روز پنج شنبه ...

بلاخره کدوم تاریخ درسته ؟؟؟

[abdolmahdi]

اما روايت دوم توسط سايت موسوم به شهداي نيروي هوائي عراق نقل شده كه بسيار به واقعيت نزديك مي باشد :
سروان خلبان محمود حميد العاني
تاريخ شهادت : 19/07/1988 ( برابر با 28 آبانماه 1366 – روز دوم حمله به نيروگاه اتمي بوشهر)
نوع هواپيما : Mirage F1
گردان : 91
علت شهادت : پس از وارد كردن ضربه اي موفق به نيروگاه اتمي بوشهر ، هواپيماي اين شهيد هدف حمله يك فروند F-14 ايراني قرار گرفته كه سبب سقوط هواپيمايش در آبهاي خليج ع ر ب ي مي شود . او فارغ التحصيل دوره 35 دانشكده نيروي هوائي عراق بود .

توضيح مترجم : به نظر شخصي اينجانب ، روايت دوم از هر حيث به واقعيت نزديكتر مي باشد چرا كه تاريخ و هدف ماموريت ، نوع جنگنده و گردان خدمت سروان محمود حميد العاني به طور كامل با متن روايت حمله به نيروگاه مطابقت دارد . بنا بر اين مي توان نتيجه گرفت كه نيروي هوائي عراق در جريان اين حمله يك فروند ميراژ خود را از داده است و اين مطلبي است كه در متن مقاله فوق به صورت بسيار مبهم به آن اشاره شده است . البته به نظر بنده با توجه به تعداد و دفعات حمله هواپيماهاي عراقي ، از دست داده يك فروند هواپيما براي عراق خسارت بسيار ناچيزي است .

19/07/88 برابر هست با 28 تیر 1367 - جنگ تموم شده بود ... و همچنین 4 ذی الحجه 1408 قمری --- روز سه شنبه ...

28 آبان 66 برابر هست با 19 نوامبر (ماه یازدهم تقویم میلادی) 1987 ... و همچنین 27 ربیع الاول 1408 --- روز پنج شنبه ...

بلاخره کدوم تاریخ درسته ؟؟؟

سلام علیکم
با تشکر از دقت جنابعالی ، به طور قطع تاریخ دوم درست است . متاسفانه تاریخ قید شده در اصل منبع اشکال داشته است . هم اکنون هم که در حال ترجمه ماموریت دیگری هستم یک ماموریت که توسط دو خلبان به شکل همزمان انجام شده در دو تاریخ مختلف قید شده است اما با یک نتیجه . باز هم از لطف شما سپاسگذارم .

[arteash]

سلام
ادامه دیگه نداره؟؟؟؟؟؟!!!!!

[abdolmahdi]

سلام
ادامه دیگه نداره؟؟؟؟؟؟!!!!!

سلام علیکم و رحمه ا...

شما همیشه به اینجانب لطف داشته و دارید و من از این بابت از شما سپاسگذارم .
چرا دوست عزیز ادامه دارد . چند مقاله دیگر هم در حال نهائی شدن است که انشاا... تقدیم خواهد شد. سربلند باشید .

[pervisir]

با سلام .جناب عبدالمهدي ما همچنان مشتاقانه منتظر ادامه ترجمه شما هستيم .باتشكر