redcard نوشته شده:؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ این یعنی چی ؟ خلبانان عراقی شهید و قهرمان ، افراد فنی دلاوران و بعد هم که این افتضاح ..... خلیج فارس همیشه فارس بوده ، هست و خواهد بود . لطفا توضیح بفرمایید . در ضمن فرض کنیم که شما ترجمه هم کرده باشید این مورد کاملا غیرقابل بخشش هست . لطفا مدیران عزیز پیگیری نمایند . در غیر این صورت به مراجع مسوول گزارش داده خواهد شد .
یعنی رعایت امانت در ترجمه یک متن عربی
اگر اینگونه باشد پس ما باید به مترجم شبکه MBC هم باید بگوییم که از واژه جعلی خلیج .... در ترجمه اخبار رزمایش توسط ایران در خلیج فارس استفاده نکند و نام اصلی و کامل آنرا بیان نماید ، پس چرا اینگونه نیست . در ترجمه اصل بی طرفی بسیار مهم است البته نه تا آنجا که به منافع کشور مطبوع شما خسارتی وارد ننموده . پس با این گفته شما ما باید خرمشهر را هم محمره و یا خوزستان را عربستان و مناطق مرکزی ایران را عراق عجم....!!!!!
redcard نوشته شده:13-در حدود ساعت 1100 مجددا خبر اصابت و سقوط یکی دیگر از جنگنده های خودی شنیده شد ( و مشخص شد که هواپیما از نوع Mig-23 BN بوده و هدایت آن را شهید سروان خلبان مازن صالح كيطان جمعی گردان 49 پروازی پایگاه هوائی امام علی (ع) بوده است ) . لازم به ذکر است که هر سه هواپیما تقریبا در یک منطقه سقوط کرده بودند و آن منطقه هم در شرق کویت و در سواحل خلیج ع ر ب ی واقع شده بود ( علت سرنگونی این هواپیماها وجود یک سکوی موشکی هاوک در جزیره فیلکه بوده که البته کاربران این سامانه از محل گریخته اما آن را بر روی وضعیت آتش اتوماتیک (؟) قرار داده بودند ) *. پس از آنکه این سامانه از کار افتاد ، امنیت مجددا به منطقه بازگشت .
14- حدود ساعت 1030 یکی از هواپیماهای حمل و نقل ما از نوع الیوشین 76 توانست با هدف حمایت لجستیکی در پایگاه هوائی علی السالم (کویت) بر زمین بنشیند .
پایان قسمت دوم در قسمت سوم انشاا... عملیات انجام شده در این روز به همراه بیان توضیحاتی در مورد برخورد هوائی بین دو جنگنده MIRAGE عراقی و یک جنگنده F15 نیروی هوائی عربستان سعودی بر فراز آبهای خلیج ع ر ب ی و نیز توضیحاتی در مورد دلایل تلفات وارده به بالگردهای خودی در جریان (حمایت از ) پیشروی یگان های عراقی و نیز بررسی اخبار دروغ منتشر شده مبنی بر اقدام هواپیماهای رهگیر کویتی در سرنگونی بالگردهای عراقی تشریح خواهد شد. موفق باشید.
؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ این یعنی چی ؟ خلبانان عراقی شهید و قهرمان ، افراد فنی دلاوران و بعد هم که این افتضاح ..... خلیج فارس همیشه فارس بوده ، هست و خواهد بود . لطفا توضیح بفرمایید . در ضمن فرض کنیم که شما ترجمه هم کرده باشید این مورد کاملا غیرقابل بخشش هست . لطفا مدیران عزیز پیگیری نمایند . در غیر این صورت به مراجع مسوول گزارش داده خواهد شد .
در ضمن نام کامل این خلبان سعودی عايض بن صالح عايض المطاويع الشمراني می باشد.
سلام علیکم این شیوه ما در ترجمه مقالات بوده که تا کنون به آن عمل شده و انشاا... به همین روال ادامه خواهد یافت .
اگر ديدار با مرگ حق است ، چه بهتر كه اين ديدار در ميدان جنگ باشد.
redcard نوشته شده:13- ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ این یعنی چی ؟ خلبانان عراقی شهید و قهرمان ، افراد فنی دلاوران و بعد هم که این افتضاح ..... خلیج فارس همیشه فارس بوده ، هست و خواهد بود . لطفا توضیح بفرمایید . در ضمن فرض کنیم که شما ترجمه هم کرده باشید این مورد کاملا غیرقابل بخشش هست . لطفا مدیران عزیز پیگیری نمایند . در غیر این صورت به مراجع مسوول گزارش داده خواهد شد .
در ضمن نام کامل این خلبان سعودی عايض بن صالح عايض المطاويع الشمراني می باشد.
این ها ترجمه اسناد تاریخی است و نه متون معمولی.ترجمه اسنادی بجا مانده با قلم حزب جنایتکار بعث ان زمان در عراق. مسلم است که انها با حقد و کینه و ضدیتی که با ایران داشتند نام خلیج فارس را بکار نمی برده اند. اتفاقا اگر جناب عبدالمهدی هنگام ترجمه، عبارت را بنا به ارق ملی و دینی خود و همچنین حمایت از نام تاریخی دریای فارس عوض می کردند ماهیت پلید و کینه و ضدیت صدام و حرب ملعون بعث از نظر خوانندگان مخفی می ماند. البته بسیاری از متون این اسناد برای ما از جمله خود مترجم محترم خوشایند نیست ولی برای وضوح واقعیت ها ترجمه دقیق و مطابق با اصل این اسناد ضرورت دارد.
حقایقی در مورد نبردهای هوائی در عملیات طوفان صحرا بالهای فولادین
با سقوط دولت عراق و انحلال سازمانهای نظامی و گم شدن و یا سرقت شواهد و مستندات از وزارت دفاع و فرماندهی نیروی هوائی و پدافند هوائی عراق و با توجه به نابودی تقریبا کامل منابع و مصادر ، جمع آوری اطلاعات و مستندات مربوط به رخ دادهای جنگ دوم خلیج فارس یا ام المعارک یا جنگ آزادسازی کویت یا جنگ طوفان صحرا بسیار سخت و دشوار است از اینروی آنچه را که آمریکائی ها از این جنگ روایت می کنند بعنوان حقیقت انگاشته می شود . این روایات با تبلیغات سنگینی از سوی آمریکائی ها همراه است که در این راستا می توان به برنامه مشهور موسوم به Dogfights of Desert Storm که از شبکه History channel پخش می شد اشاره نمود که البته هنوز هم در سایت YouTube قابل دسترسی است . این برنامه نتیجه ای جز تمسخر کارشناسان نظامی و نویسندگان و کسانی که در ارتباط با نیروی هوائی هستند را در پی نداشت چرا که آنچنان گزافه گوئی هائی در این برنامه وجود داشت که بسادگی می شد به آنها پی برد . این روش تبلیغاتی کودکانه ای است که این برنامه به تصویر کشید . بنابراین وقتی که مشاهده می کنی که یکی از خلبانان آمریکائی توانسته نیروی 12 G را در یکی از درگیری های هوائی تحمل کند نباید تعجب کنی در حالیکه تمام کارشناسان می دانند تحمل نیروی 12 G یعنی چه !!
اما قوانین ایالات متحده هیچ قید و بندی در مورد دروغ ندارد ... و از جمله این دروغ های اسطوره ای این است که نیروی هوائی عراق نتوانست در نبردهای هوائی هیچ هواپیمائی از نیروهای ائتلاف را سرنگون نماید و به طور طبیعی عده ای هم هستند که از این روایات در کتابهای پر فروش و صفحات اینترنتی استفاده می کنند . بنابر این کاملا طبیعی است که ایالات متحده در شبکه های اجتماعی صحبت از پیروزی هائی می کند که از زمان جنگ جهانی دوم به بعد به وقوع نپیوسته بود و مخصوصا پس از آنکه آبروی انها در جنگ ویتنام رفت )شدیدا به آنها محتاج بودند ) . تا وقتی که پیروزی کشورهای هم پیمان نوشته می شود و آبرو و اعتبار دشمنان را از بین می برد پس به همه دوستان خوش آمد می گوئیم .
اما گروه دیگری که علاقمند به هوانوردی هستند اما هیچگونه مهارت و شناختی نسبت به این امور ندارند و اغلب این گزارشات را با اظمینان از درستی آنها نقل می کنند. ماشین تبلیغاتی آمریکا مخصوصا روی این افراد کار می کند و آنها را با پیروزی های خیالی گمراه می سازد . و در نتیجه این اخبار ناصحیح از طریق نشست ها و گفتگوهایشان در اینترنت پخش می شود. مگر نه این است که ما مردمی هستیم که بخش بزرگی از فرزندانمان به زبان دیگری تسلط ندارند و نمی توانند آنچه را که رخ داده برای دنیا ترجمه نمایند . گروه دیگری برایشان لازم می آید تا بدلیل ترجیح منافع شخصی شان بر منافع ملی این حقایق را باطل یا با آن مخالفت کنند و یا حتی آنها را به سخره بگیرند . و نتیجه اش می شود از بین بردن آبروی ارتش عراق و پیروزی هایش . وقتی که فرزندان یک ملت واحد بر روی تاریخ مکتوب کشورشان اتفاق نظر ندارند ، من چگونه می توانم تام کوپر را سرزنش کنم مخصوصا هنگامیکه تلاش می کند تا ارتش عراق و مخصوصا نیروی هوائیش را مسخره کند !
در سال 1986 هواپیماهای رهگیرMIG-23 گردان 39 شکاری به جنگنده های MIG-29 تغییر یافتند و این هواپیماها بعنوان یکی از مدرن ترین هواپیماهای رهگیر وارد زرادخانه نظامی عراق شدند که بسیار پیشرفته بودند. در آن زمان عراق در خاورمیانه نخستین و تنها کشوری بود که در خارج از اردوگاه شوروی سابق به این هواپیماها مجهز گردید که تولید آن به تازگی و در سال 1985 آغاز شده بود. به نیروی هوائی ماموریت داده شد که با دقت بهترین و برترین خلبانانش را برای هدایت این هواپیماها برگزیند . جنگنده MIG-29 یک هواپیمای برتری هوائی Air Superiority تلقی شده و دارای قدرت مانور بسیار عالی است . رادار این هواپیما یکپارچه بوده و می تواند 10 هدف را در یک لحظه و از فاصله 69 کیلومتری رهگیری نماید . باید بدانید پیشرانه این جنگنده دو موتور کلیموف/سارکیسوف RD-33 با قدرت رانش 18000 پوند برای هر موتور در شرایط استفاده از پس سوز می باشد . با توجه به اینکه وزن بدنه هواپیما کمتر از مجموع قدرت رانش دو موتور آن می باشد ، قابلیت زیادی در افزایش سریع ارتفاع دارد ... با توجه به مواردی که در بالا ذکر کردم برای هدایت این هواپیما نیاز به خلبانی بسیار خبره وجود دارد تا بتواند این هواپیمای پیشرفته امروزی را هدایت و مهار نماید.
تعداد زیادی از نویسندگان و محققین و کارشناسان نظامی و حتی خود آمریکائی ها در پیچیدگی اوضاع سردرگم شده و دچار خطاء شده اند. همگی بدون استثناء ... تصور کرده اند که سروان جمیل صیهود کسی است که موفق شده جنگنده بریتانیائی از نوع Tornado GR.1 به شماره سریال ZA396/GE را سرنگون سازد . البته برخی منابع آمریکائی گفته اند که او در پایان نبرد ( و قبل از بروز همه این داستان ها ) به زمین خورده است . این منابع می گویند سروان آندرهیل جمعی گردان 58 شکاری یک موشک AIM-7 به سوی هواپیمای سروان جمیل صیهود یا یک هواپیمای همراه دیگر او شلیک نموده و آن را مورد اصابت قرار داده است . اما با گذشت 23 سال از این حادثه و انتشار گزارشات رسمی اثبات می کند عراق تنها یک فروند هواپیما از همان نوع را در روز 19 كانون الثاني عام 1991 ( 30 دیماه 1370 ) از دست داده و آن هم در اثر شلیک موشک AIM-7 از سوی سروان رودریگز از گردان 58 به هواپیمای جمیل صیهود پس از فرار او از موشک اول شلیک شده توسط سروان آندرهیل بوده است .
[External Link Removed for Guests]
اما سئوال بسیار مهم و حیرت آوری در ذهن تمام تحلیلگران نظامی باقیمانده است : پس کیست آن خلبانی که بیش از نیمساعت به تنهائی با دو جنگنده F-15 مورد حمایت هواپیمای آواکس و مجهزبه سامانه اخلال الکترونیکی بسیار پیشرفته جنگید بدون آنکه سرنگون شود ؟ رخ دادهای قید شده در این گزارش در طول 23 سال گذشته بدلایلی که قبلا گفته ام در دسترس نبوده و علنی هم نشده بودند اما پس از پیگیری های طولانی ( بیش از دو سال ) در مورد آنچه که در آن زمان اتفاق افتاده بود ، توانستم به مهمترین خلبان عراقی که درگیر این موضوع بود و سابقه چندین بار شرکت در نبردهای سنگین هوائی شرکت داشته دسترسی پیدا کنم . او انسان بسیار پر تحمل و خویشتن داری بود ..... سروان خلبان قاسم خلف حمد یکی از بهترین خلبانان جنگنده MIG-29 جمعی گردان 39 نیروی هوائی عراق .
سومین روز آغاز جنگ عراق با آمریکا و متحدانش در سال 1991 ، روزی بود با صبحگاه مه آلود توام غبار پراکنده و شعاع دید محدود که دود سیاهی هم با مه صبحگاهی درهم آمیخته بود. بارانی از مواد منفجره و بمبهائی که بر روی آشیانه ها فرو ریخته شده بود وجب به وجب پایگاه را پوشانده و آرامشی بی مانند فضا را دربر گرفته بود... اما در همان حال پرسنل پایگاه هوائی با حداکثر تلاششان در حال کار و فعالیت بودند . آنها سرگرم برنامه ریزی و اجرای عملیات پایگاه با درنظر گرفتن اطلاعات رسیده و تحلیل نیات دشمن راهبردهای جدیدی را بر همان مبنا اتخاذ می کردند تا با تهدیدات مقابله نمایند. به پایگاه گزارش داده شد که 4 فروند جنگنده تورنادو مجهز به تعداد زیادی از بمب های ضد بتن JP.233 و نیز موشک های ضد رادار AGM-88 HARM جمعی گردان 15 نیروی هوائی بریتانیا به سمت پایگاه هوائی الولید در حال پرواز هستند . در همان حال 4 فروند جنگنده آمریکائی F-15C با حمایت هواپیمای آواکس برای ایجاد نظارت و اختلال الکترونیکی نیز از سمت عربستان سعودی در حال ورود به حریم هوائی عراق به سمت منطقه النخیب و پایگاه هوائی H3 بودند تا حمایت لازم را برای هواپیماهای مهاجم انگلیسی فراهم نمایند.
سروان خلبان قاسم خلف به همراهی دوستش سرگرد قتیبه سعید که فرماندهی دسته را برعهده داشت در اطاق مراقبت و عملیات در وضعیت آماده باش قرار داشتند . چون پایگاه هوائی القادسية در دو روز نخست آغاز جنگ هدف حملات شدیدی قرار گرفته بود ، امکان پرواز فوری در پایگاه از بین رفته بود و به همین دلیل از موضع جدیدی برای آماده باش و برخاست فوری در پایگاه استفاده می شد . پس از شناسائی دقیق اهداف هوائی و تعیین مسیر پرواز آنها ، فرمان حرکت به سمت آشیانه ها و پرواز فوری صادر گردید . آشیانه هواپیماها خیلی نزدیک بود و خدمه زمینی هواپیماها را مانند گذشته مجهز و آماده کرده بودند. سروان قاسم سلام کوتاهی کرد و با اراده کامل از هواپیمایش بالا رفت . درب کابین جنگنده MIG-29 را بست و صدای روشن شدن موتورهایش بلند شد . دربهای آشیانه در مقابلش باز شد و اشعه ای از نور در مقابلش و بر روی بالهای هواپیمایش نشست . هر دو خلبان ( سرگرد قتیبه سعید و سروان قاسم خلف ) به شکل موازی به سمت باند برخاست حرکت کردند و هر دو هواپیما در ابتدای باند بمنظور کسب آمادگی برای پرواز توقف کردند در حالیکه چشمانشان در انتظار لحظه نبرد آسمان را می کاوید ... آن روز آبستن حوادث جدیدی بود ....
لهیب آتش از موتورهای جنگنده MIG-29 خارج شد و هواپیماها با تمام قدرت و سرعت به سوی آسمان پرواز کزدند و صدای غرش موتورها فضای پایگاه را دربر گرفت ... اکنون ساعت دقیقا 1145 صبح روز 19 کانون الثانی سال 1991 ( برابر با 30 دیماه 1370 ) بود و شعاع دید اندکی بهتر شده بود. هر دو هواپیما با حداکثر سرعت و بلافاصله پس از برخاست به سوی اهداف خود سمت گرفتند و توسط رادار زمینی از مختصات و ارتفاع اهداف مطلع شدند . چشمان سروان قاسم بر روی صفحه رادار و آسمان پهناور اطرافش بود تا هدف را بیابد و با سریعترین سرعت ممکن به سمت آن برود . تقریبا در ارتفاع 10 هزار پائی بود که آثارهواپیماهای آمریکائی را در افق مشاهده نمود . سروان قاسم با سرعت زیاد به سمت هواپیماها رفت و سپس یکی از آنها را انتخاب و بر روی قفل کرد تا با موشک R-27R هدایت راداری به آن حمله کند اما به ناگهان قفل راداری شکسته شد !
در جریان درگیری مشخص شد که هدف مورد نظرشان هواپیمای آواکس است که از سوی جنگنده های F-15 در اطرافش بشدت محافظت می شود . بر روی صفحه رادار سروان قاسم سه دسته هواپیما مشاهده می شد . او مجددا بر روی واضح ترین هدف قفل راداری انجام داد اما بازهم قفل راداری شکسته شد . سرگرد قتیبه فرمانده دسته MIG-29 اجازه ترک صحنه نبرد و بازگشت در مسیر معکوس به سمت پایگاه را داد تا در تله گیر نیافتند . اما سروان قاسم هنوز در تلاش بود تا بر روی اهدافی قفل کند و موشک هایش را شلیک نماید اما قفل به کرات شکسته می شد . این کار سه مرتبه بر روی اهداف واضح و نزدیک انجام شد اما بدلیل وجود اختلال و پادکارهای الکترونیکی قفل برروی هدف شکسته می شد . هواپیمای سروان قاسم فاقد سامانه پادکار الکترونیکی فرانسوی موسوم به Remora بود و تنها هواپیمای فرمانده دسته چنین سامانه ای را داشت و با صدور فرمان لغو ماموریت از سوی رادار زمینی و اطاعت از سوی فرمانده دسته ، از این لحظه سروان قاسم خلف حمد می بایست خودش به تنهائی با دسته هواپیماهای F-15 مورد حمایت آواکس به نبرد ادامه می داد. نور آفتاب به شیشه کابین خلبان هواپیماهای F-15 می خورد و مستقیما به او بازمی گشت .
[External Link Removed for Guests]
نبرد هوائی با شدت تمام آغاز شد
هر کدام به سرعت برق از دیگری می گریخت . سروان قاسم به سمت راست متوجه شد در حالیکه یکی از هواپیماها در پشت سرش و دیگری هم از دسته خودش جدا شده بود تا ارتفاع بگیرد . فورا سروان قاسم مانور شدیدی داد و هواپیما را با حداکثر توان و با فشار 9.5 Gبه بالا کشید و برای مدت 3 الی 4 ثانیه در این فشار هواپیما را نگهداشت . ( در این وضعیت و با این فشار این احتمال وجود دارد که هواپیما از ادامه نبرد باز بماند ) . اکنون سروان قاسم در پشت سر یکی از دو جنگنده آمریکائی قرار داشت که به نظر می رسد سروان رودریگز بوده باشد . او به سرعت در صدد بود تا موشک حرارتی خود از نوع R-60M را به سمت هدف پرتاب نماید اما در همین لحظه سامانه هشدار دهنده SPO-15 موجود در کابین خلبان به او هشدار خطر از پشت هواپیما در ساعت 6 را اعلام نمود . سروان قاسم مجددا با یک مانور شدید هواپیمایش را به طرف بالا و چپ کشید و سپس با حداکثر سرعت به شکل رول به سمت پائین و راست گردش نمود . در حالیکه سروان آندرهیل هم در پشت سرش سعی داشت تا بر روی هواپیمایش قفل نماید . هر دو خلبان آمریکائی به دنبال هم به سمت چپ گردش کردند در حالیکه سروان قاسم در فاصله دورتری از آنها و در حال گردش به راست ( به طرف پایگاه H3 ) و در ارتفاع 8 هزار پایی قرار داشت . سروان آندرهیل و سروان رودریگز با دور شدن MIG-29 عراقی نفس راحتی کشیدند و همه چیز به خیر گذشت ....
اما اینگونه نبود ... ! نبرد هنوز به پایان نرسیده بود ...
مجددا سروان قاسم با جنگنده MIG-29 اش به طرف دو جنگنده F-15c آمریکائی بازگشت و به ارتفاع 5 هزار پائی رفت . آمریکائی ها متوجه حضور او شدند و به طرف او باز گشتند اما مطمئن نبودند و فکر می کردند که این یکی از تورنادوهای بریتانیائی است که از هدف ماموریت خود می گریزد . پس از سرنگون شدن هواپیمای فرمانده دسته شان توسط جنگنده MIG-29 سروان جمیل صیهود ، هر دو خلبان آمریکائی شدیدا از هواپیمای مقابل خود پرهیز می کردند ... که ناگهان هواپیمای آواکس هشدار داد ... یک میگ عراقی از سمت شمال !
بلافاصله سروان آندرهیل یک موشک AIM-7M را به طرف هواپیمای سروان قاسم شلیک نمود ، خلبان عراقی با تمام قدرت و با یک مانور شدید توانست جنگنده MIG-29 خود را از اصابت موشک نجات دهد . هواپیماها به هم رسیدند ، سامانه SPO-15 هواپیمای سروان قاسم به صورت مداوم هشدار قفل راداری بر روی او را می داد . در فاصله کمتر از یک کیلومتر سروان آندرهیل از جنگنده F-15 خود یک موشک AIM-9 دیگر را به سمت هواپیمای سروان قاسم شلیک نمود . سامانه هشدار SPO-15 به صورت شدیدی پیام هشدار نزدیک شدن موشک را صادر می کرد . سروان قاسم با رها ساختن گوی های آتشین از این موشک حرارتی هم گریخت و دوباره با جنگنده MIG-29 خود وارد نبرد هوائی نزدیکی با آندر هیل و رودریگز گردید ... اما اینبار راهبرد جدیدی را در نبرد اتخاذ نمود ...
یکی از اصول پرواز این است که در صورت مواجه شدن دو هواپیما از روبرو ، هر کدام از هواپیماها باید به سمت راست گردش کند که از برخورد جلوگیری شود . سروان قاسم این تصمیم را فقط در کسری از ثانیه گرفت آن هم در زمانی که یکی از خلبانان آمریکائی به سمت بالا رفت و او هواپیمایش را به سمت پائین و سپس راست کشاند و در همان حال هواپیمای دیگر تلاش کرد تا از پشت سر به او نزدیک شود . در این حال سروان قاسم هواپیمایش را با زاویه حاده از زیر هواپیمائی که از پشت سرش می آمد ( احتمالا هواپیمای سروان رودریگز ) رد نمود و به شکل حلزونی به سمت هواپیمای دیگر گردش نمود . باحتمال قوی سروان آندرهیل می بایست هواپیمایش را به سمت راست می چرخاند و در این حالت با هواپیمای سروان رودریگز برخورد می نمود بدون آنکه فرصتی برای نجات داشته باشد ...
تا این لحظه همه چیز بر وفق مراد پیش می رفت اما در همین لحظه سروان جمیل صیهود به صورت ناگهانی با جنگنده MIG-29 اش وارد معرکه شد و سروان آندرهیل فورا به سمت او گردش نمود . سپس سروان قاسم هواپیمایش را به طرف بالا و سپس پائین با زاوئیه تقریبی 30 درجه کشاند تا از هواپیمای رودریگز دوری کند و در همین حال دیوار صوتی هم شکسته شد . هواپیمای آندرهیل دو موشک به طرف هواپیمای جمیل صیهود شلیک نمود که خلبان عراقی توانست از موشک اول بگریزد اما موشک دوم به هواپیمایش اصابت نمود ...
سروان قاسم خودش می گوید : سوخت هواپیمایم تمام شده بود و من به سختی و بدون توجه به اطرافم تلاش کردم تا خودم را به پایگاه رسانده و با سرعت فرود آیم . بر خلاف ادعای آمریکائی ها نه هواپیمایم مورد اصابت قرار گرفت و نه به زمین خوردم . در آسمان ماندم و خودم تنها با قدرت و صلابت جنگیدم ... به تنهائی با بهترین تجهیزات نظامی در اختیار ارتش های جهان جنگیدم ... جنگ الکترونیکی ( با شدت در جریان بود ) مدت 23 سال است که در درون خود نا آرامم ... نتوانستم هواپیماهایشان را سرنگون سازم ... منتظر این لحظه بودم و این نبرد برای از هر چیز دیگری در زندگی ام اهمیت داشت ... صدای هواپیماها و انعکاس نور خورشید بر روی بدنه هواپیماها هرگز از یادم نمی رود ... با دلی سوزان با آنها وداع کردم اما وداعی از نوع دیگر... دیداری که دیگر هرگز صورت نمی گیرد هرچند همیشه بخاطر آن زندگی می کنم
سروان خلبان قاسم خلف حمد جمعی گردان 39 نیروی هوائی عراق
اگر ديدار با مرگ حق است ، چه بهتر كه اين ديدار در ميدان جنگ باشد.
سروان خلبان جمیل صیهود نبرد همزمان با جنگنده های انگلیسی و آمریکائی
صحبت کردن در باره واقعیت " این عملکرد عراق بود در جریان نبرد " سبب بروز شک و تردیدهای زیادی در مورد صحت تمام اخبار و گزارشات منتشره در این مورد را بر می انگیزد . اگرچه اخیرا یکسری بررسی های بسیار جالب صورت گرفته (با وجود آشفتگی هائی که عراق را دربر گرفته ) و تحقیقات اندکی هم به صورت مستقل در مورد جنگ خلیج ( فارس) در سال 1991 انجام شده ، هنوز حقایق مربوط به جنگ آنگونه که آمریکائیها می خواهند بیان می شود. با مراجعه به ابعاد درگیری ، این گونه حقایق ( بیان شده از سوی آمریکائی ها ) موهومات و افسانه سرائی هائی مانند اینکه نیروی هوائی عراق هیچ هواپیمائی را از نیروهای ائتلاف سرنگون نساخته را در خود دارد. و این هرگز با نقطه نظرات عراقی ها و نیز مستندات موجود همخوانی ندارد.
این تحقیق به وقایعی که حدود 15 سال قبل ( تاریخ این مصاحبه ) در طرف عراقی ها به وقوع پیوسته اند توجه دارد . این گزارش در واقع تلاشی است تا بتوان تحلیلی متوازن ، عینی و قابل اتکاء ( تا حد ممکن ) را در مورد نبردهای هوائی را به دست آورد تا بتوان موهومات خودساخته زیادی را اصلاح و چهره ای واقعی از موفقیتهای پدافند و نیروی هوائی عراق را در جریان این جنگ نشان داد . این کار برمبنای تجربه شخصی یکی از نویسندگان که خودش در این نبرد شرکت داشته و نیز اطلاعات برگرفته از منابع رسمی عراقی مانند گزارش تحت عنوان ( شیوه ها و تاکتیک های بکار رفته توسط نیروی هوائی دشمن در جریان جنگ بر علیه سرزمین مادری ) که کاری است مشترک بین وزارت دفاع , نیروی هوائی و دفتر اطلاعات نیروی هوائی عراق در پائیز سال 1991 صورت گرفته است . مجددا در ژوئن سال 2000 گزارشی دیگری که آن هم کار مشترکی بین همان منابع عراقی بود منتشر شد که در بخش اول آن لیستی با عنوان " هواپیماهای سرنگون شده دشمن در جریان نبرد برای وطن" منتشر گردید . [External Link Removed for Guests] ستوان Robert Stewart
[External Link Removed for Guests] ستوان David
چهار فروند جنگنده تورنادو GR.1 جمعی اسکادران 15 نیروی هوائی سلطنتی (No.15Sqdn. RAF) به هدف خود یعنی پایگاه هوائی القادسیه نزدیکتر شده بودند . برای آنکه وضعیت دفاعی خود را بهبود بخشند از یکدیگر کاملا جدا شده بودند . در زیر یکی از مقرهای خارجی خود بمب های ضد بتون انگلیسی JP.233 را به همراه موشکهای ضد رادار AGM-88 HARM حمل می کردند . به ناگاه و در حالیکه با هدف تنها 540 ثانیه فاصله داشتند ، انفجاری سبب شد تا دید آنها برای مدت کوتاهی کور شود و هواپیمای فرمانده دسته را در خود ببلعد . لحظاتی بعد جنگنده تورنادو GR.1 به شماره ZA396/GE به زمین خورد و ستوان خلبان David Waddington و ستوان خلبان Robert Stewart در دم کشته شدند .(1)
خلبانان نیروی هوائی سلطنتی در حالیکه هنوز در شوک از دست دادن فرمانده خود بودند محموله خود را با بی دقتی بر روی باند فرودگاه فرو ریختند و به پایگاه خود در عربستان سعودی بازگشتند. پس از فرود هر کدام شروع به بازگویی خاطره خود از چگونگی کشته شدن همراهان نگون بخت خود نمودند و همه آنها به این نتیجه رسیدند که هواپیمای فرمانده توسط موشک های زمین به هوا مجهز به سرجنگی هدایتگر مادون قرمز و احتمالا سامانه موشکی Roland-2 مورد اصابت واقع گردیده است . بنابراین آنها این مورد را به پایگاه اصلی خود در بحرین گزارش دادند . اما واقعیت چیز دیگری بود ...
در حقیقت هواپیمای بریتانیایی توسط یک جنگنده MiG-29 جمعی گردان نهم نیروی هوائی عراق که به تنهائی پرواز میکرد و توسط یکی از خلبانان با تجربه نیروی هوائی عراق به نام جمیل صیهود هدایت می شد سرنگون گردید . برای او روز پر ماجرای 19 ژانویه با دریافت گزارش مبنی بر نزدیک شدن یک دسته از هواپیماهای دشمن به پایگاه هوائی الولید که در غرب با عنوان NC شناخته می شد آغاز گردید . این پایگاه مهم هوائی نقش فرماندهی تمام یگان های پدافند هوائی در منطقه دوم دفاع هوائی عراق را در غرب کشور برعهده داشت . ورود و نزدیک شدن دشمن به بخش اصلی دفاعی بغداد توسط مرکز التاجی ، شهری در شمال پایتخت عراق ردیابی می گردید .
مدیریت منطقه یکم دفاع هوائی عراق هم برعهده پایگاه شکاری القادسیه بود . فرمانده این منطقه که خودش خلبان هواپیماهای MiG-21 و MiG-23 بود به این نتیجه رسید که این رخ دادها می تواند منجر به سه سناریوی احتمالی شود : یا دشمن قصد حمله به پایگاه هوائی القائم را دارد و یا می خواهد به پایگاه هوائی التموز که در غرب با نام التقدم شناخته می شد حمله کند و یا هدف آنها پایگاه هوائی القادسیه می باشد. او به افسران ستادش گفت : نگران نباشید ، ما میتوانیم به قصد دشمن پی ببریم . سروان صیهود به نویسنده گفت که قبلا آماده باش برای انجام یک ماموریت با جنگنده MiG-29 که اکنون درون یک آشیانه قرار داشت را دریافت کرده بود . در طول راه او به روستای کوچکشان واقع در جنوب عراق فکر می کرد ، جائی که پدرش یک مزرعه داشت . او الان در چه حالی بود ؟
او می گوید وقتی که وارد آشیانه شد تمام خدمه زمینی در فشار بودند . پس از یک احوال پرسی سریع هواپیما و تسلیحات آن را وارسی نمود که شامل دو موشک هدایت راداری R-27R و دو موشک حرارتی R-60MK بودند . خلبان با قدرت وارد کابین شد و چک های پیش از پرواز را تکمیل نمود. تمام سامانه های جنگنده اش در وضعیت عادی قرار داشتند. پس از گذشت نیمساعت دسته بزرگی از هواپیماهای مهاجم پایگاه الولید را مورد حمله قرار داده و به سمت شرق بازگشتند. او به طور مداوم با رادارهای عراقی در ارتباط بود اگر چه این رادارها در جریان دو روز اول حملات هوائی نیروهای متحدین آسیب دیده بودند . گروه پروازی سروان جمیل صیهود حدود 12 ساعت و 20 دقیقه آماده بودند تا به هوا برخاسته و اهداف در حال پرواز در ارتفاع پائین رارهگیری نمایند. او می دانست که یک سامانه راداری P-19 ساخت شوروی که ویژه ردیابی اهداف در ارتفاع پائین طراحی شده است در شهر هیت در نزدیکی القادسیه مستقر است . جمیل صیهود از قبل تجربه رهگیری در ارتفاع پائین را در زمان بین سپتامبر 1990 تا اوایل ژانویه 1991 تمرین کرده بود و فقط رادار ( زمینی ) توانسته بود او را ردیابی کند . او به خوبی می دانست که اگر هواپیماهای دشمن به پایگاه او حمله کنند ، از هدایت دقیق ( رادار زمینی ) برخوردار خواهد بود ... [External Link Removed for Guests] این فتوگراف دقیقا مربوط به جنگنده تورنادوی انگلیسی است که توسط سروان جمیل سرنگون شد
سرانجام پس از 12 ساعت و 26 دقیقه ( از روز گذشته ) فرمان پرواز صادر شد . سروان صیهود پس از روشن کردن پس سوز به سرعت به هوا برخاست و پیامی دریافت نمود که دشمن در سمت راست و پائین تر از او قرار دارد . سروان عراقی سرش را برگرداند و به سرعت دشمن را دید . تقریبا در فاصله 500 متری جنگنده MiG او ، Tornado بریتانیائی قرار داشت . خورشید در بالاترین نقطه قرار داشت بنابراین شبحی از هواپیما را می شد به سادگی بر روی سطح بیابان تشخیص داد . جمیل ( صیهود ) کلاه پرواز هر دو خلبان بریتانیائی را دید و برای آنکه توسط دشمن شناسائی نشود ، بدون استفاده از رادار هواپیما ، یک موشک R-60 را انتخاب کرد و آن را برای پرتاب موشک آماده نمود . او هواپیمایش را به سمت دم هواپیمای Tornado چرخاند . هر دو سرنشین Tornado ظاهرا نگران حضور عراقی ها نبودند و هیچ مانوری هم انجام ندادند . سروان صیهود حروف ER را دید که بر روی سامانه HUD روشن شد که به معنی شروع تجزیه و تحلیل است . پس از آن صدای تیز سیگنالی را در هدفون کلاه پرواز خود که از نوع ZS-5 بود شنید . سروان صیهود دگمه را فشار داد و دید که موشک R-60MK با شتاب به سمت هدف رفت . او که به جنگنده Tornado نگاه می کرد به خاطر می آورد که هر دو خلبان سر خود را به طرف او چرخانده بودند . نگاهشان برای اولین و آخرین بار به هم گره خورد . نوری خیره کننده از انتهای بدنه Tornado برخاست که حاکی از اصابت مستقیم بود و یک ثانیه بعد یک گوی آتشین به درون صحرا فرو رفت . بریتانیائی ها در ارتفاع حدود 70 متری پرواز می کردند . این نبرد در ساعت 1230 دقیقه روز 19 ژانویه سال 1991 بوقوع پیوست . سرنگونی جنگنده دو خلبان بریتانیائی Waddington و Stewart دومین پیروزی هوائی تائید شده برای نیروی هوائی عراق بود. [External Link Removed for Guests] سروان Caesar Rodriguez در کابین جنگنده F-15C خود در حال اعزام به ماموریت . سال
حوادث با سرعت تمام اتفاق می افتاد . سروان جمیل صیهود به ماموریت خود برای دفاع از آسمان عراق ادامه می داد و در همان لحظه خلبان عراقی هشداری از کنترل زمینی دریافت نمود مبنی بر اینکه دسته دیگری از هواپیماهای دشمن در نزدیکی اوست . آنها دو جنگنده F- 15C Eagle از گردان 58 شکاری بودند که توسط دو خلبان آمریکائی به نام های Caesar Rodriguez و Craigh H. Underhill هدایت می شدند . برای خلبان بسیار با تجربه ای مانند جمیل صیهود از همان ابتدا کاملا روشن بود که درگیر شدن با دو جنگنده از آن نوع هرگز نمی تواند امری عادی تلقی شود. بنابراین تصمیم گرفت تا دو خلبان آمریکائی را فریب داده و آنها را به تله موشک های زمین به SAM بکشاند.
او با هواپیمایش سامانه پادکار الکترونیکی فرانسوی موسوم به ریمورا ( که بر روی هواپیماهای میراژ استفاده می شد ) حمل می نمود بنابراین تصمیم گرفت که قفل راداری را بشکند و با دو جنگنده F-15C آمریکائی وارد نبرد شود . او به مهارتهای جنگی خود به همراه قدرت مانور برتر جنگنده MIG-29 برای رویاروئی با دو جنگنده دشمن اطمینان کامل داشت بنا براین فکر تله موشک های SAM را از ذهن خود بیرون ساخت و به تنهائی با آنها وارد نبرد شد . او برای مدت کوتاهی توانست قفل راداری هواپیماهای دشمن را بشکند اما هر دو جنگنده آمریکائی هم در همان لحظه بر روی سیستم های هواپیمایش ایجاد اخلال می نمودند. سروان جمیل در ابتدا توانست با استفاده از قدرت مانور عالی جنگنده MIG-29 خود در وضعیت مناسبی قرار گیرد اما بدلیل ایجاد اخلال پرقدرت توسط جنگنده های آمریکائی نتوانست بر روی هیچکدام قفل راداری را انجام دهد . [External Link Removed for Guests]
او در یک لحظه سیگنال اخطارشدیدی را از سامانه SPO-15 دریافت نمود که حاکی از گرفتار شدن هواپیمایش در رادار یکی از شکاری های دشمن (Underhill ) بود که یک تیر موشک AIM-7M اسپارو را به سمت او پرتاب کرده بود . در همان لحظه سروان Rodriguez موشک دوم از همان نوع را به سمت سروان جمیل شلیک کرده بود. خلبان عراقی نگاه مختصری از ورای کتف چپ خود انداخت و رد دو موشک را دید که با سرعت بیش از 3.58 ماخ یا حدود 200 متر بر ثانیه به سمت او می آمدند ! او به تندی و با تحمل فشار حدود 9G به سمت آنها چرخید . موشک اول نتوانست او را بزند و به خطا رفت اما چند ثانیه بعد موشک دوم از راه رسید و تقریبا با هواپیمای او شاخ به شاخ شد . سروان مجددا جنگنده MiG خود را در وضعیت گردش گود قرارداد اما در این نقطه انفجاری رخ داد و چراغ قرمز تمام تجهیزات مقابل جمیل روشن شدند . این موشک از سوی Rodriguez شلیک شده و جنگنده MiG-29 را مورد اصابت قرار داده بود . هواپیمای سروان صیهود متلاشی شد و او تنها توانست از آن به بیرون بجهد .
چند لحظه بعد او در زیر طاقه چتر نجات خود در حال پیچ و تاب خوردن بود . او در حال پائین آمدن بود که لاشه هواپیمای خود را دید که در فاصله کمتر از 2 کیلومتری Tornado در حال زمین خوردن بود. او در حالیکه به لاشه قربانی و سقوط هواپیمایش می نگریست فرصتی برای جمع و جور کردن خود نداشت و با شدت به زمین خورد . درد شدیدی را در پای راست خود حس کرد و مجبور شد همانجا بماند . پس از دقایقی چند روستائی به کمک جمیل آمدند و او را سوار بر خودرو نموده و به یک بیمارستان محلی منتقل کردند . در آنجا مشخص شد که ساق پای جمیل شکسته او دیگر قادر به پرواز نیست . او به درجه سرلشگری ارتقاء یافت و از خدمت در نیروی هوائی مرخص شد. در سال 2002 سرنگونی جنگنده Tornado بریتانیائی توسط او تائید شد . وی مجددا به ارتش فراخوانده شد و دو مدال شجاعت و پاداش نقدی هنگفتی را دریافت نمود.
در ایالات متحده آمریکا ماجرای نبرد به گونه ای کاملا متفاوت ( به شکل موهوم ) بیان شده است . آنها می گویند که در تاریخ 19 ژانویه دو فروند MiG-29 سرنگون شده است . یک فروند به حساب Rodriguez و دیگری توسط Underhill ) . اما اسناد نیروی هوائی عراق شواهدی غیر قابل انکار در دست دارد که نشان می دهد در آن روز تنها یک فروند از آن تیپ جنگنده را از دست داده است . به این نشان که هر دو خلبان آمریکائی به اشتباه تصور کردند که توسط دو جنگنده MiG مورد حمله قرار گرفته اند اما در حقیقت اقدام به شلیک دو موشک به یک هدف نمودند . در همان زمان مدارک نیروی هوائی آمریکا نشان می داد که موشک Underhill اول شلیک شده و خلبان دیگر یعنی Rodriguez لحظاتی بعد و پس از آنکه مشخص شد خلبان عراقی در وضعیت ضد حمله نیست موشکش را رها ساخته است . ماجرای واقعی سروان جمیل صیهود به وضوح نشان می دهد موشک شلیک شده توسط Underhill به خطا رفته و این پیروزی می بایست به حساب Rodriguez ثبت گردد . [External Link Removed for Guests] روز دهم مارس سال 1991 پایگاه هوائی marham . هر دو خلبان انگلیسی از اسارت به وطن بازگشته
توضیحات مترجم :
1-ظاهرا اطلاعات عراقی ها در مورد کشته شدن دو خلبان انگلیسی کاملا نادرست است ! هر دو ستوان خلبان انگلیسی به سلامت با چتر فرود آمده و باسارت عراقی ها درآمدند . به تصویر فوق توجه بفرمائید. 2-سزار آنتونیو رودریگز ، از خلبانان تکخال نیروی هوائی امریکاست که موفقیت سرنگونی سه جنگنده میگ را در کارنامه خود دارد . نوزدهم ژانویه 1991 یک فروند MiG-29 عراقی (به شرح فوق) بیست و ششم ژانویه 1991 یک فروند MiG-23 عراقی بیست و چهارم مارس 1999 یک فروند MiG-29 [External Link Removed for Guests] سزار آنتونیو رودریگز در ایام سالخوردگی [External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests] سرنوشت جنگنده های MIG-29 عراق پس از سقوط صدام حسین در سال 2003
هرگونه برداشت یا نقل قول یا کپی برداری از این مقاله یا تصاویر با ذکر منبع و نام نویسنده بلامانع است .
اگر ديدار با مرگ حق است ، چه بهتر كه اين ديدار در ميدان جنگ باشد.
تا این لحظه همه چیز بر وفق مراد پیش می رفت اما در همین لحظه سروان جمیل صیهود به صورت ناگهانی با جنگنده MIG-29 اش وارد معرکه شد و سروان آندرهیل فورا به سمت او گردش نمود . سپس سروان قاسم هواپیمایش را به طرف بالا و سپس پائین با زاوئیه تقریبی 30 درجه کشاند تا از هواپیمای رودریگز دوری کند و در همین حال دیوار صوتی هم شکسته شد . هواپیمای آندرهیل دو موشک به طرف هواپیمای جمیل صیهود شلیک نمود که خلبان عراقی توانست از موشک اول بگریزد اما موشک دوم به هواپیمایش اصابت نمود ...
با سلام اين روايت از برخورد سروان آندرهيل با سروان جميل صيهود با روايت بعدي متفاوت است. ظاهرا منابع عراقي نيز در اين خصوص متفق القول نيستند.
abdolmahdi نوشته شده:... سروان زهير داود یک موشک هوا به هوای R-40RD را از فاصله 29 کیلومتری شلیک کرد که موشک مستقیما به هواپیمای F/A-18C اصابت و آن را منفجر نمود ...
[External Link Removed for Guests]
حقيقت را بدانيد تا رها شويد؛ دانش قدرت است! زيرا به شما اجازه تصميم گيري آگاهانه بر اساس حقايق هستي را مي دهد، نه بر اساس باورهاي گاها اشتباه شما!
abdolmahdi نوشته شده:... سروان زهير داود یک موشک هوا به هوای R-40RD را از فاصله 29 کیلومتری شلیک کرد که موشک مستقیما به هواپیمای F/A-18C اصابت و آن را منفجر نمود ...
[External Link Removed for Guests]
سلام علیکم [External Link Removed for Guests]
اگر ديدار با مرگ حق است ، چه بهتر كه اين ديدار در ميدان جنگ باشد.
