تحلیلی بر جنگنده MIG-25 فاکس بت

[abdolmahdi]

جنگنده MiG-25 شوروی ، ماشین جنگی آمریکا را به وحشت انداخت

آمریکائی ها با عجله جنگنده F-15 را طراحی کردند.

نوشته : [External Link Removed for Guests]

به تاریخ : 23 اکتبر 2018

 

[External Link Removed for Guests]

 

جنگنده MiG-25 Foxbat یکی از مهیب ترین و هنوز هم ، ناشناخته ترین جنگنده های مربوط به دوران جنگ سرد است . این هواپیما ( در ابتدا ) با خیالبافی ، به عنوان یک جنگنده رهگیر مختص نابودی بمب افکن های مافوق صوت و هواپیماهای جاسوسی بلند پرواز آمریکائی تصور می شد . اما در عین حال بخاطر سرعت بسیار زیادش هم به عنوان هواپیمائی مناسب برای انجام ماموریت های شناسائی و البته با مقبولیت کمتر ، به عنوان یک جنگنده بمب افکن شناخته شده است .

 

جنگنده Foxbat همچنین تبدیل به یک نقطه ثقل در بازار صادرات تسلیحات شده بود و سرانجام در نیروی هوائی چندین کشور وارد خدمت شد و چندین جنگ را در لبنان ، جنگ داخلی سوریه ، برفراز مصر ، در کارگیل ، جنگ ایران عراق ، جنگ خلیج فارس و نیز جنگ داخلی لیبی شاهد بود.

 

جنگنده MiG-25 از جنبه های گوناگون هواپیمایی با شکوه بود . این هواپیما قادر بود تا با سرعت بیش از 3 برابر صوت و در ارتفاعی پرواز کند که کمتر هواپیمائی قادر بود به آن برسد . پارامترهای عملیاتی سهمگین آن خیلی زود آشکار شد به نحوی که نخستین نمونه های آزمایشی آن در سال 1965 توانستند رکوردهای جهانی را در سرعت ، نرخ صعود و سقف پرواز جابجا نمایند.

 

اما علیرغم عملکرد فوق العاده ، جنگنده Foxbat مشکلات بزرگی داشت . هواپیما قدرت مانور ناچیزی – مخصوصا در ارتفاعات پائین داشت . زیاده از حد بزرگ و سنگین بود تا آنجا که اتحاد جماهیر شوروی که ( درآن زمان) از دانش مورد نیاز فن آوری مواد برای تولید بدنه هائی برحسب تلرانس های مورد نیاز برخوردار نبود و به ناچار از آلیاژ نیکل – استیل برای تولید بخش عمده ای از هواپیما استفاده می کرد .

 

[External Link Removed for Guests]

 

موتورهای آن می توانست هواپیما را با سرعت 3.2 ماخ به پیش براند اما پرواز در چنین سرعتی باعث میشد تا قطعا موتورها دچار آسیب دیدگی شوند .  به همین دلیل در عمل پرواز با سرعت 2.8 ماخ انجام می شد .  گونه های اولیه فاقد رادار نگاه و شلیک به پائین بودند و این برای جنگنده رهگیری که برای شکار و نابودی بمب افکن های آمریکائی طراحی شده بود نقص بزرگی به شمار می رفت . اما هنگامیکه در سپتامبر سال 1976 یک خلبان شوروی با هواپیمایش به ژاپن گریخت رازهای دورنی این هواپیما آشکار شد . *

 

ژاپنی ها هواپیما را به آمریکائی ها تحویل دادند و آنها نیز هواپیما را کاملا از هم باز کرده و تمام اجزای آن را مورد بررسی قرار دادند. نتایج بررسی ها تائید کرد که Foxbat تنها یک رهگیر است و نه جنگنده برتری هوائی ، ضمن آنکه توانائی های آن هم به اندازه ای که برخی تصور آن را داشتند نبود.

 

اگر اتحاد جماهیر شوروی اطلاعات بهتری از دکترین طراحی و تولید بمب افکن های آمریکائی در اختیار داشت ، احتمالا از صرف هزینه برای تولید تعداد زیادی از جنگنده های MiG-25 خودداری و به جای آن بر روی تولید جنگنده های چند منظوره با هزینه کمتر تمرکز می کرد. اتحاد جماهیر شوروی بیش از 1000 فروند جنگنده Foxbat را به تولید رساند که حدود 80 الی 90 درصد آن در نیروی هوائی شوروی و درنقش های گوناگون به خدمت گرفته شدند. اگر این هواپیماها وجود نداشتند ، اتحاد جماهیر شوروی می بایست برای ساخت جنگنده ، جنگنده بمب افکن ، هواپیمای شناسائی و رهگیر به جاهای دیگری نگاه می کرد .

 

[External Link Removed for Guests]
جنگنده توپولف Tu-28

دو گروه هواپیمای نخست (جنگنده ، جنگنده بمب افکن ) می توانست به شکل موثری با تولید تعداد بیشتری از هواپیماهای MiG-21, MiG-23 و Su-17 تکمیل شود . جنگنده Foxbat هم می توانست نقش رهگیر خود را در کنار توپولف Tu-28 به انجام برساند . توپولف Tu-28 هواپیمایی بزرگ جثه و برد بلند بود و اگرچه سرعت آن به  MiG-25 هم نمی رسید اما تحت شرایطی می توانست به همان خوبی انجام وظیفه نماید . بیشترین نقش عملی  Foxbat در قالب انجام عملیات شناسائی بوده است . یعنی جائی که سرعت زیاد و سقف پرواز بالا ، واقعا آن را از گزند سامانه های پدافندی حفظ می کرد. 

 

 

مشکل عمده ای که Foxbat با آن مواجه شد این بود که تقریبا به همان سرعتی که هواپیما وارد خدمت شد ماموریت آن به پایان رسید . ایالات متحده عمدتا با در نظر گرفتن سامانه های پدافند هوائی شوروی ، پروژه بمب افکن راهبردی B-70 Valkyrie را متوقف و بمب افکن های مافوق صوت B-58 Hustler خود را در همان سال های نخست خدمت بازنشسته نمود . 

 

اما در عوض حالا بمب افکن های آمریکائی می توانستند با سرعت و در ارتفاع کم وارد حریم هوائی شوروی شوند در حالیکه جنگنده های Foxbat برای مقابله با آنها واقعا دارای تجهیزات ناقصی بودند. اما از آنجائی که مشخص شد که شوروی هرگز مورد تهاجم سنگین بمب افکن های آمریکائی قرار نخواهد گرفت ، بنابراین شایستگی و یا بی کفایتی Foxbat در این زمینه هرگز محک زده نشد.

 

جنگنده Foxbat تا زمانی که در خدمت شوروی بود به ندرت وارد نبرد شد اما در چندین مورد درگیری در دوران جنگ سرد و پس از آن مشارکت داشت . این جنگنده در ایفای نقش برتری هوائی در جنگ ایران و عراق نمایش خوبی از خود برجای گذاشت ، هر چند به دست جنگنده های F-14 ایرانی متحمل تلفاتی هم شد .   

 

 

[External Link Removed for Guests]

 

در جریان جنگ خلیج فارس یک فروند MiG-25 عراقی توانست آخرین هواپیمای آمریکائی ، یک فروند F/A-18. Another  را در نبرد هوائی سرنگون سازد . یک Foxbat دیگر هم توانست در سال 2002 با استفاده از مزیت سرعت بالای خود یک هواپیمای بدون سرنشین آمریکائی از نوع Predator را شکار کند. هواپیمای Foxbat نقش شناسائی خود را در خدمت نیروی هوائی هند به بهترین شکل در جریان مخاصمه آن کشور با پاکستان ایفاء نمود.

 

اما Foxbat فراتر از مرزهای شوروی ، فراتر از مشارکت در جنگ و حتی فراتر از توانائی های مهیب خود ، ضربه خود را وارد نمود. با در نظر گرفتن ماهیت بالقوه Foxbat ، طراحی جنگنده ها در ایالات متحده را تغییر داد . اطلاعات بدست آمده از Foxbat حاکی از آن بود که به سادگی بر جنگنده های غربی موجود ( در آن زمان ) برتری دارد اما ، وجود برخی کاستی ها نیز درآن تائید شده است .   

 

در نتیجه ، ایالات متحده مجددا برنامه F-X را احیاء نمود و طرح هائی را مورد بازبینی قرار داد که سرانجام منجر به تولید جنگنده F-15 Eagle گردید . جنگنده Eagle سرانجام تبدیل به سهمگین ترین جنگنده برتری هوائی در دنیا گردید اما بیشتر به این دلیل که برای نبرد با یک جنگنده روس طراحی شده بود که فقط در ذهن طراحان اطلاعاتی غربی وجود داشت .

 

سرانجام Foxbat منجر به طراحی جنگنده MiG-31 Foxhound گردید که از هر جهت رهگیری به مراتب موثرتر به شمار می رود. این جنگنده با برخورداری از رادارها و مواد بهتر همچنان به پرواز و خدمت در نیروهای هوافضای روسیه ادامه می دهد. اگر Foxbat هرگز پرواز نمی نمود ، جنگنده Foxhound به احتمال قوی توسط برخی گونه های جنگنده Su-27 که به عنوان یک جنگنده توانائی های زیادی داشته اما در مقام رهگیری دارای تاثیر کمتری است ، جایگزین شده بود.

 

[External Link Removed for Guests]

 جنگنده های MiG-25 الجزایری در سال 2018 در پایگاه هوائی اوسرا . تصویر از  Google Maps 

 

 

امروزه ، تنها نیروی هوائی الجزایر تعداد معدودی MiG-25 را مورد استفاده قرار می دهد . در خلال گذشته ای نزدیک ، جنگنده Foxbat در نیروی هوائی سوریه و لیبی در خدمت قرار داشت ولی بیشتر نمایش غریبی از خود نشان داد تا نشان دادن ماهیت حقیقی خود . این هواپیما دقیقا بر خلاف دو جنگنده MiG-21  و MiG-23 که هر دو به صورت گسترده ای همچنان در دنیا در خدمت باقی ماندند رفتار کرد . 

 

اما ، وارث حقیقی Foxbat جنگنده MiG-31 Foxhound است که همچنان در خدمت نیروی هوائی روسیه باقیمانده تا ماموریت اصلی خود یعنی گشتزنی و رهگیری را انجام دهد ... و جنگنده F-15 ...  که از زمان طراحی و ساخت به نقش خود بعنوان یک جنگنده مقتدر در تاریخ هوانوردی ادامه می دهد .  جنگنده F-15 بر اساس یک اشتباه طراحی شد اما اشتباهی که بسیار خوش شانس از آب در آمد . 

 
 
 

توضیحات :

• در مورد فرار جنگنده MiG-25 به ژاپن مقاله کاملی تهیه شده که در اختیار دوستان قرار خواهد گرفت .
  

[h.irani]

  جنگنده            شوروی ، ماشین جنگی آمریکا را به وحشت        

  آمریکائی ها با عجله جنگنده

 

با سلام
با مشاهده ابعاد ورودي هاي هواي موتور اين هواپيما و نسبت آن با بدنه آن ( كه مي دانيم جثه بسيار بزرگي دارد) مي توان قدرت آن را تخمين زد. يادي مي كنيم از تيمسار زارع نژاد (سرنگون كننده ميگ 25 با هواپيماي اف 5) كه در مواجهه حضوري با اين هواپيما مي گفتند اف 5 من قادر به ورود به موتور ميگ 25 بود!

تيمسار خلبان زارع نژاد

البته همانگونه كه در متن يادآور شديد موتور اين جنگنده ايرادات زيادي داشت به نحوي كه اگر مدتي با سرعت بالاي 3 ماخ با آن پرواز مي كردند آسيب هاي عديده اي نظير آب شدن تيغه هاي موتور رخ مي داد و نياز به اورهال كلي داشت.
با تشكر

[reza128128]

سرعت بالای 3 ماخ در 100% ار پی ام موتور بدست می اید هر موتور توربینی برای بیشتر از 5 دقیقه در 100% ار پی ام کار کند دچار مشکل می شود و مختص این موتور نیست.

[abdolmahdi]

  جنگنده            شوروی ، ماشین جنگی آمریکا را به وحشت                

  آمریکائی ها با عجله جنگنده            

  
 
 

با سلام
با مشاهده ابعاد ورودي هاي هواي موتور اين هواپيما و نسبت آن با بدنه آن ( كه مي دانيم جثه بسيار بزرگي دارد) مي توان قدرت آن را تخمين زد. يادي مي كنيم از تيمسار زارع نژاد (سرنگون كننده ميگ 25 با هواپيماي اف 5) كه در مواجهه حضوري با اين هواپيما مي گفتند اف 5 من قادر به ورود به موتور ميگ 25 بود! 

  خلبان زارع  
البته همانگونه كه در متن يادآور شديد موتور اين جنگنده ايرادات زيادي داشت به نحوي كه اگر مدتي با سرعت بالاي 3 ماخ با آن پرواز مي كردند آسيب هاي عديده اي نظير آب شدن تيغه هاي موتور رخ مي داد و نياز به اورهال كلي داشت.
با   

سلام علیکم و رحمه ا...
حتی یک مورد بهینه سازی هم بر روی موتور MIG-25 انجام شد تا نقایص آن در سرعت های بسیار بالا برطرف شود . اما این بار بدنه دوام نیاورد و با افزایش سرعت ، متلاشی شد . مقاله اش را پیدا می کنم . 
 

[reza128128]

ارتقاع انجام شده برروی موتور برای افزایش رانش و رسیدن جنگنده به سرعتهای بالاتر بود که منجر به ساخت موتور r-15vf2-300 شد که توانایی رساندن جنگنده به سرعت 3700 کیلومتر بر ساعت رو داشت بطور کلی مشکل موتور r-15 مصرف سوخت زیاد ان در سرعتهای پایین است.

[oweiys]

صمیمانه ممنونم که مطالب علمی رو اونهم برای اولین بار در سایت قرار میدید.
نکته جالب در مورد میگ ۲۵ داشتن دو رکورد مهم در صنایع هوایی یعنی سرعت و سقف پروازی یک جنگنده است که بیش از نیم قرن است که در اختیار این جنگنده قرار دارد. فقط در مورد ماده سازنده، امکان تولید روتور سرامیکی و حتی تیغه (blade) سرامیکی که مقاومت حرارتی بسیار بالایی دارد (در گذشته امکان شکل دادن سرامیک وجود نداشت ) در حال حاضر وجود دارد.
 

[External Link Removed for Guests]

منهای پیشرفت های حاصل در ابر آلیاژها، در حال حاضر امکان تولید نانو کامپوزیت های فوق سبک دارای مقاومت حرارتی تا هزاران درجه سانتیگراد هم وجود دارد. این مقاومت حرارتی که منجر به تولید موتورهای بسیار قوی خواهد شد به کنار، پیشرفت های صورت گرفته در مورد پیشرانه، مثل پیشرانه یونی، حتی ثبت جالب پتنت موتور هسته ای و ...  تنها منجر به کیفیت بالاتر موتور شده، دقیقا مثل تکامل بردار رانش اف ۳۵ به هریر، اما در مورد افزایش سرعت، رکورددار کماکان جنگنده ۵۵ سال پیش شوروی سابق است. 

این جنگنده در ایفای نقش برتری هوائی در جنگ ایران و عراق نمایش خوبی از خود برجای گذاشت ، هر چند به دست جنگنده های F-14 ایرانی متحمل تلفاتی هم شد .   

جدا از این که واقعاً نمایش خوبی داشت یا خیر، برخی منابع ۹ فروند رو درست میدونن که احتمالا ۳ تای اون ها توسط پدافند باشه [External Link Removed for Guests]، شکار با اف 5 و شکار با اف ۱۴ توسط آقایان رستمی و طوفانیان. علی رغم این که جدال دو جنگنده دوربرد اف ۱۴ و میگ ۲۵ خصوصا در آن زمان برای علاقه مندان به صنایع هوایی احتمالا بسیار جالب بوده، اما اطلاعات چندانی از شرح کامل ماجرای برخورد اف ۱۴ و میگ ۲۵ حداقل در اینترنت موجود نبود.

[reza128128]

بعنوان کسی که سالها در ضمینه موتورهای توربینی هوایی کار کردم و تخصصم سی اف دی است خدمت دوستان عرض کنم هدف اصلی در پیشرفتهای صورت گرفته افزایش عمر تعمیری و عملیاتی موتورها و همچنین کاهش مصرف سوخت اونها می باشد و بزرگترین عامل در این ضمینه تکنیک های خنک کنندگی است که نیاز به فناوریهای تولید نوین دارد (ساخت و سوراخکاری) که در گذشته امکان ان نبود و موتورها یا خنکاری نمی شدن و یا با تاثیر گذاری خیلی کم خنک می شدن.

[linux_c]

هرچی بیشتر تندبری طبیعت بیشتر باهات مخالفت میکنه
تا الان متریالی در دنیا ساخته نشده که بتونه سرعت بالا رو تحمل کنه
میگ 25 هم جز هواپیماهای کانسپت بود که شوروی ساخت و برا اینکه نشون بدند ما بصورت لحظه ای میتونیم به سرعت بالای 3000 کیلومتر برسیم ساخته شد


 

[reza128128]

دوستان توجه کنن مشکل میگ 25 ارتفاعی است که به حداکثر سرعتش میرسه یعنی 13000 متر (همین هم باعث شد هیچوقت نتونه اس ار 71 رو رهگیری کنه) در حالیکه هدف سازنده رسیدن به این سرعت در ارتفاع بالای 20000 متر بود جایی که هوا خیلی رقیق است و اصطحکاک کم و در نتیجه دمای بدنه پایین باقی می مونه. البته مدلی از این جنگنده در حال تکمیل شدن برای رسیدن به سرعتهای بالا در ارتفاع بالای 20000 متر بود که بعدا رها شد. در این مدل از موتورهای بسیار قدرتمند  R-15bv-300 قرار بود استفاده بشه که ادعا می شد توانایی رسوندن جنگنده به سرعت 3700 کیلومتر در ساعت در اتفاع بالای 21000 متر رو دارند. شخصا در موزه، این مدل رو که برروی چمن ها رها شده بود دیدم که برروی بدنه ye-266m قرار داره ادعا می شد توان موتور این مدل با پس سوز 20 تنه!

[abdolmahdi]

سلام علیکم و رحمه ا...

 

[External Link Removed for Guests]

 

این هیولا از دو موتور توربوجت غول پیکر تومانسکی R-15 نیرو می گرفت . دو ورودی هوای موتور بزرگ هم در جلوی بدنه نصب شده بود تا بتوانند حجم خنده آور میزان اکسیژن مصرفی موتور را تامین کنند. موتور تومانسکی R-15 یکی از عجیب ترین موتورهائی است که تاکنون طراحی شده و اطلاعات موجود درباره آن به سختی قابل باور است . هر موتور بیش از 24000 پوند نیرو را با استفاده از پس سوز فراهم می آورد و MiG-25 مجهز به دو عدد از این موتور بود. این موتور می توانست تا هواپیما را به ارتفاعی فراتر از 90.000 پا رسانده و با سرعت بیش از 3.2 ماخ به پیش براند.  

 

[External Link Removed for Guests]
 موتور Tumansky R-15BD-300 با دو و نیم تن وزن !

 

اما با عبور از سرعت 3 ماخ مشکل کوچکی رخ می داد . در این حالت موتورها به شدت داغ می شدند تا آنجا که موتورها دچار آسیب دیده گی شده و دیگر قابل ترمیم نبودند . اگر موتور تومانسکی یک حیوان بود ، در آن صورت اشتهای سیری ناپذیری داشت و هواپیما را به سرعت سه برابر صوت می رساند و آن را تبدیل به حیوان درنده ای غیر قابل توقف می ساخت که همچنان که سوخت را می بلعید و آتش بیرون می داد تا سرانجام خود را بدراند.

 

به صورت تئوریک MiG-25 می توانست به حداکثر سرعت 3.2 ماخ دست یابد در حالیکه خط قرمز دسته گاز سرعت 2.8 ماخ تعریف شده بود که هواپیما در این سرعت هم به سختی می توانست خود را حفظ نماید . در سرعت بالای 2.000 مایل بر ساعت ، موتورهای تومانسکی شروع به تغییر شکل می کردند. سرعت سرسام آور هوای ورودی به موتور در چنین شرایطی ، به طور کامل پمپ های سوخت را در هم می شکست و آنها دیگر نمی توانست جریان سوخت را کنترل کنند . در نتیجه مقادیر مهار نشدنی از سوخت به درون محفظه احتراق می ریخت . همچنین سرعت جریان هوا از کمپرسورهای توربین می گذشت و موتور را تبدیل به  رم جت می نمود.

 

در چنین وضعیتی خلبان حتما کشته می شد . او چندین مایل بالاتر از دسترسی انسانی ، در جلوی چیزی نشسته بود که مانند قطاری با ترمز بریده بود. البته همه اینها فرضیه ای بیش نیست . اما در عالم واقعی ، هواپیما قبل از رسیدن به حداکثر سرعت خود شروع به خودخوری می کرد . قبل از آنکه جریان هوا ازکنار کمپرسورها عبور کند ، خود کمپرسورها آنقدر انرژی داشتند که به قول معروف شروع به تجزیه سایر قطعات فلزی نموده و با نیروی مکش بسیار بالا قطعات را به درون خود می کشید تا سرانجام همه چیز متلاشی می شد .

 

[External Link Removed for Guests]
ورودی هوای موتورهای جنگنده Mig -25

هواپیما برای پرواز در سرعت 2.35 ماخ (2,500 km/h) و با استفاده جزئی از پس سوز در هنگام انجام ماموریت طراحی شده بود. حداکثر سرعت مجاز آن 2.83 ماخ (3,000 km/h)  بود که بدلیل احتمال خطر داغ شدن بیش از حد موتورها و سوخت موجود در مخازن ، نهایتا برای مدت 5 دقیقه رسیدن به آن سرعت مجاز بود. هنگامیکه حرارت بدنه به 290 درجه می رسید چراغ های اخطار روشن می شد و خلبان می بایست سرعت را کاهش می داد . در صورت استفاده جزئی از پس سوز و پرواز در ارتفاع 19 تا 21.000 متر شعاع عملیات آن تنها 230 کیلومتر کمتر از زمانی بود که با سرعت 0.9 ماخ و در ارتفاع 9 تا 10.000 متر پرواز می نمود.

 

حداکثر ارتفاع پرواز در یک ماموریت بدون استفاده از پس سوز 12.000 متر بود. مصرف کم سوخت در سرعت زیر صوت ناشی از تولید فشار بسیار پائین به نسبت تنها 4.75 توسط موتورها در سرعت های زیر صوت بود. مصرف ثابت سوخت موتورها در سرعت عادی 1.12 و در با استفاده از پس سوز ( سرعت بالا) 2.45 می باشد . برای مقایسه بد نیست بدانید که این میزان 50% بدتر از نخستین سری موتورهای موسوم به F-100 مورد استفاده در جنگنده F-15 Eagle می باشد اما همین میزان مصرف سوخت با استفاده از پس سوز تقریبا با موتورهای F-100 که دارای طراحی پیشرفته تری هستند یکی می باشد .

 

از آنجائیکه دشمن اصلی این MIG یعنی هواپیمای Valkyrie هرگز به تولید نرسید ، MiG-25 هرگز به صورت واقعی ،آنچنان که می بایست ، مورد استفاده قرار نگرفت . بدلیل وزن بالا و به همان نسبت محموله سنگین بالها ، این جنگنده نمی توانست به خوبی دور بزند و در نتیجه برای انجام داگفایت مناسب نبود.

 

جنگنده MiG-25 یکبار توسط رادارهای غربی در شرایط حداکثر سرعت ردیابی شد ، اما فقط یکبار . در مارس 1971 ، پرواز یک فاکس بت مصری با سرعت 3.2 ماخ برفراز صحرای سینا توسط اسرائیلی ها به ثبت رسید . خلبان توانست هواپیما را بر زمین بنشاند اما موتورها به طور کلی آسیب دیده و از بین رفته بودند.

 

گونه های مختلف موتور R-15 به این شرح می باشد :

R-15-300  : گونه اصلی است و در هواپیمای بدون سرنشین توپولف Tupolev Tu-123 Yastreb هم نصب شده بود

R-15-300M 

R-15B-300  : نخستین موتور ساخت شوروی سابق بود که توسط سامانه های الکترونیکی کنترل می شد . همچنین بهینه سازی هایی صورت گرفته بود تا عمر مفید آن افزایش یابد . این موتور اصلی نصب شده بر روی گونه های MiG-25P, MiG-25R بود و عمر آن 150 ساعت بود.

R-15BD-300  : گونه بهبود یافته و به مراتب قویتر ویژه گونه های MiG-25PD و MiG-25PDS بود و عمر مورد انتظار آن به 1000 ساعت افزایش یافته بود.

 R-15BF2-300  : این هم گونه ای بهینه سازی شده بود که بر روی نمونه اصلی بسیار کارآمد MiG-25M موسوم به Ye-266M نصب می شد اما این گونه هرگز به تولید نرسید .

[External Link Removed for Guests]


[External Link Removed for Guests]

 

[linux_c]

یک پروژه شکست خورده

[reza128128]

مشکل سرعت بالا در ارتفاع بالا را بلاخره روسها با میگ 31 حل کردن بطوریکه حداکثر سرعت میگ 31 در ارتفاع 21500 متری 3000 کیلومتر در ساعته.