دو جت جنگنده متوسط چند منظوره روس که با یکدیگر رقابت دارند : SU-35 و MIG-35
بتاریخ 27 فوریه 2020
توضیحات مترجم : با نزدیکی زمان برداشته شدن تحریم های تسلیحاتی سازمان ملل متحد ( که احتمال تمدید مجدد آن نیز می رود ) ، گمانه زنی های مختلفی در مورد نوع جنگنده هایی ایران که برای نوسازی نیروی هوائی سالخورده خود قصد خرید آنها را دارد صورت گرفته که هر دو جنگنده مذکور را نیز شامل می شود. اگرچه این مقاله در اصل به بررسی درخواست هندوستان برای خرید یکی از دو جنگنده SU-35 و MIG-35 می پردازد اما در عین حال مقایسه ای مناسب را بین این دو جنگنده صورت می دهد که حاوی اطلاعات فنی جالبی است که ما در این تایپیک به آن می پردازیم :
جنگنده سوخوی Su-35 یا Flanker-E که بعنوان نسل 4++ جت های جنگنده روسی شناخته می شود ، هواپیمائی است با قدرت مانور فوق العاده . این جنگنده که توسط دفتر طراحی سوخو طراحی شده و در کارخانه هواپیما سازی کومسومولسک در آمور ساخته می شود دارای یک سرنشین و دو موتور می باشد که طرح اصلی آن از جنگنده سنگین وزن Su-27 برگرفته شده و با هدف رقابت با هواپیماهای برگزیده بلوک غرب ساخته شده است .
از سوی دیگر ، جنگنده MiG-35 که توسط دفتر طراحی میکویان طراحی شده نیز یک جت جنگنده نسل 4++ است آن هم بر مبنای طراحی جنگنده MiG-29 صورت گرفته و هدف از طراحی آن نزدیکی بیشتر به خطوط نبرد بوده است . در حالیکه Su-35 در سال 2014 وارد خدمت شده ، MiG-35 در سال 2019 وارد خدمت شده است . با وجود انکه در ساخت هر دو جنگنده فوق از فن آوری های مشابه استفاده شده است اما هر دوی آنها اساسا از لحاظ طراحی با یکدیگر تفاوت دارند. اگر چه ارزیابی قابلیت ها و نیز تفاوت های کلیدی این دو جنگنده می تواند دیدگاهی را در مورد ماهیت برنامه های ساخت و نیز وضعیت آنها در آینده به ما بدهد.
[External Link Removed for Guests]
جنگنده Su-35 با هدف کسب برتری هوائی از طریق انهدام اهداف در آسمان و زمین طراحی شده است . با کمک رادار Irbis-E ، برد جستجو به بیش از 400 کیلومتر افزایش یافته و نیز به صورت همزمان می توان 30 هدف هوابرد را نابود سازد. اما MiG-35 در اصل برای درگیری با اهداف هوائی در تمام شرایط جوی در شب یا روز طراحی شده است . این هواپیما ، یک جنگنده چند منظوره خط مقدم است یک مجهز به نخستین رادار آرایه فعال الکترونیکی (AESA) است که به مراتب پیچیده تر و سبکتر از رادار Irbis-E ( بکار رفته در Su-35 ) است . با این وجود Su-35 بدلیل قابلیت هشدار و آمادگی بالاتر نسبت به MiG-35 برتری دارد . هر دو جنگنده با در اختیار داشتن حسگرهای قدرتمند این قابلیت را دارند که از فواصل دورتر با هواپیماهای متخاصم درگیر شده و از موشک های هوا به هوای جدید فرا صوت R-37M برای درگیری استفاده کنند که این برتری موثری را در مقابل سایر رقبا به آنها بخشیده است . همچنین هر دو هواپیما توان حمل موشک های Kh-35 و Kh-31 را دارند اما جنگنده MiG-35 این مزیت را دارد که می تواند موشک های جدید Kh-38 را نیز حمل نماید .
جنگنده Su-35 ماموریت های گشتزنی طولانی را با موفقیت از پایگاه مبداء خود انجام می دهد و قادر است تا با اهداف دریائی ، هوائی و زمینی درگیر شود حملات دشمن را پاسخ گفته و از تاسیسات زیربنائی و مناطق عملیاتی حمایت نماید. از سوی دیگر MiG-35 برای انجام درگیری های هوائی ، شناسائی هوائی ، حمله به اهداف سطحی و تامین پشتیبانی زمینی برای نیروها بیشتر ترجیح داده می شود . طبق نظر کارشناسانی که با مجله EurAsian Times مصاحبه می کردند ، هر دو جنگنده Su-35 و MiG-35 تنها جنگنده هائی در دنیا هستند که از فن اوری هایی با قابلیت مانور پذیری فوق العاده استفاده می کنند. از این فن اوری ها در طراحی و ساخت موتورها ، برد عملیاتی و نیز قابلیت حمل سوخت بیشتر برای هر دو جنگنده استفاده شده است .
در بحث حمل استاندارد موشک ، هر دو جنگنده نسبت به اسلاف خود از قابلیت های بیشتری برخوردارند. در حالیکه Su-27 قادر به حمل 8 تیر موشک بود ، Su-35 قادر به حمل 12 الی 14 تیر و در حالیکه MiG-29 قادر به حمل 6 تیر موشک بود ، اکنون MiG-35 می تواند 8 تیر موشک را حمل نماید . سرعت هر دو جنگنده نیز به حدود 2.25 ماخ رسیده در حالیکه Su-35 از سقف پرواز عملیاتی بالاتر و برد عملیاتی بیشتری برخوردار است . اگرچه هر دو جنگنده از طراحی و فن اوری های مشابهی برخوردارند اما آنها برای نقش های متفاوتی در نظر گرفته شده اند. درحالیکه Su-35 دارای جثه بزرگی است اما برای مقابله با جنگنده های سنگین وزن مانند F-2 Raptors بهتر تجهیز شده ، متقابلا MiG-35 دارای توانائی بالاتری برای حفظ اراضی در مقابل انبوه دشمنان است .
[External Link Removed for Guests]
در بین این دو جنگنده ، Su-35 نه تنها پرقدرت تر است بلکه گرانتر نیز هست . اما MiG-35 از مزایای مهمی مانند هزینه های پائین عملیاتی بهره می برد . هزینه های عملیاتی MiG-35 حدود 20% کمتر از سلف خود یعنی MiG-29 است که آن را تبدیل به یکی از بهترین جنگنده های موجود با قیمتی مقرون به صرفه ساخته است . این امر همچنین بدان معنی است که هزینه های آموزش خلبانان نیز در مقایسه با Su-35 بسیار کمتر است . بدلیل توانائی جنگنده MiG-35 در نشست و برخاست از باندهای پروازی کوتاهتر و صرف وقت کمتر بر روی زمین ، در صورت انجام هرگونه حمله هوائی به پایگاه های هوائی از سوی دشمن ، این جنگنده در مقایسه با جنگنده سنگین Su-35 دارای آمادگی بیشتری می باشد.
