سلام، دوستان عزیز آیا در تاریخ اول اردیبهشت 1389 اعزام به خدمت وجود داره؟؟؟ من دی ماه فارغ التحصیل میشم(دکتری دامپزشکی) نمیدونم زود دفترچه بفرستم تا اسفند بدون امریه اعزام بشم یا صبر کنم و تیر 89 امریه بگیرم؟ اگه اردیبهشت 89 اعزام باشه هم احتمالا میتونم با امریه اعزام بشم. خواهش میکنم اگه میدونین جواب بدین واسم مهم و حیاتیه.ممنون
اهل سیاست پاسخگو هستند ... البته تنها به پرسشهایی که دوست دارند...
dr.mansour.b نوشته شده:سلام، دوستان عزیز آیا در تاریخ اول اردیبهشت 1389 اعزام به خدمت وجود داره؟؟؟ من دی ماه فارغ التحصیل میشم(دکتری دامپزشکی) نمیدونم زود دفترچه بفرستم تا اسفند بدون امریه اعزام بشم یا صبر کنم و تیر 89 امریه بگیرم؟ اگه اردیبهشت 89 اعزام باشه هم احتمالا میتونم با امریه اعزام بشم. خواهش میکنم اگه میدونین جواب بدین واسم مهم و حیاتیه.ممنون
سلام من آبان دفترچه را پست کردم و تاريخ اعزام تير 89 شد. براي شما احتمالا بين 8 تا 12 ماه تاريخ اعزام مي شود . يعني اگر الان دفترچه را پست کنيد ممکن است مهر يا ابان سال بعد بيفتيد. البته بستگي به استان محل سکونت هم دارد
کسي را دوست داشته باش که قلب بزرگي داشته باشد
تا مجبور نباشي براي اينکه در قلب او جاي بگيري خودت را کوچک کني.
سلام من1 سوال دارم شاید جاش اینجا نباشه اما جایی از اینجا بهتر پیدا نکردم لطفن پاسخم رو بدید... من دانشجوی داروسازی هستم میخوام بدونم راهی هست که وفتی درسم تموم شد به ارتش برم؟اگه هست چه جوریه؟ در ضمن من پدرم هم افسر بازنشسته است یعنی فامیل درجه 1 نظامی هستم.لطفن کامل بگید که مثلن اگه برم ستوان1 میشم و ...
Arteshbod.A.K نوشته شده:سلام من1 سوال دارم شاید جاش اینجا نباشه اما جایی از اینجا بهتر پیدا نکردم لطفن پاسخم رو بدید... من دانشجوی داروسازی هستم میخوام بدونم راهی هست که وفتی درسم تموم شد به ارتش برم؟اگه هست چه جوریه؟ در ضمن من پدرم هم افسر بازنشسته است یعنی فامیل درجه 1 نظامی هستم.لطفن کامل بگید که مثلن اگه برم ستوان1 میشم و ...
سلام تا جایی که می دونم آجا خودش هر سال در رشته هایی مثل دارو سازی و پزشکی دانشجوی بورسیه می گیره و در دانشگاه علوم پزشکی آجا اونها رو آموزش می ده. الته در بعضی از رشته هم که سال به سال اعلام میشه برای یگانهای خاصی نیرو می گیره.بعد از آموزش نظامی 9 ماهه.البته به شما ستوان یکی می دهند.به دانشگاه افسری امام علی یا دفاتر استخدامی ارتش مراجعه کنید. ولی کلا به شما توصیه می کنم ارتش رو بی خیال شو ، خصوصا با مدرکی که داری.این سازمان جای جالبی نیست.!!!!!
سلام من اینجا خاطرات خودم رو از سربازی براتون میزارم سعی میکنم درست و کامل باشه : اولین مرحله که فارغ التحصیلی از دانشگاه رو گرفتم تو سال 87 بود بعد در اولین فرصت دفترچه رو پر کردم و فرستادم که خودش تا بره و برگرده یه 7 ماهی طول کشید یعنی 7 ماه طول کشید تا معلوم بشه من باید کی خودمو کجا معرفی کنم البته تو این مدت همیشه نگران بودم که سربازی ما تو نیروی انتظامی نباشه یا به قول معروف مار از پونه بدش میاد در خونش سبز میشه خلاصه برگه اومد و ما باید خودمو به مرکز وظیفه نیروی انتظامی تو ساری معرفی میکردیم نوشته بود که ساعت 8 صبح به تاریخ 1/12/87 با توجه به این که محل زندگی ما از ساری دور بود شب قبلش راه افتادیم و رفتیم تو یه مسافر خونه درجه 8 نبش میدان ساعت یه اتاق گرفتیم تا صبح بشه اتفاقا تو همون مسافر خونه چند تا اعزام به خدمت دیگه هم بودن .صبح که شد و رفتیم محل اعزام که با سیل افراد اعزامی مواجه شدیم که بیشترشون بر خلاف من با خانوادشون اومده بودن خلاصه ساعت 8 که گفته بودن شد 12 ظهر بعد کم کم در ورودی رو باز کردن و ما هم بعد از کلی انتظار در ساعت 13 بود که تونستیم شرفیاب بشیم حالا ما موبایل آورده بودیم که آقایان گفتن نمیشه و باید همون جا دم در بزارین یعنی ساده بگم بندازینش دور که اولین تیز بازی رو تو خدمت از خودم بیرون آوردم موبایلو نجات دادم وگرنه تو رام نمیدادن بماند که تمام کسایی که بازرسی میکردن سرباز های صفر بودن که فکر میکردن وظیفه خطیری رو به دوش آنها گذاشتن البته اینو هم بگم بعدها تو خدمت با این عزیزان داستانها داشتم و چند تا دوست خوبم توشون پیدا کردم. با توجه به شماره مارو ردیف کردن معلوم شد ما تو همون نیروی انتظامی افتادیم که بعدها فهمیدم که همون نیروی ا....... که مردم میگن هست.مکان آموزش ما خوشبختانه مرزن آباد بود یعنی نزدیک محل زندگی
یکی از دوستان من میخواد از معافیت کفالت مادر فاقد شوهر استفاده بکنه. بعد از چند نفر شنیده که باید از طلاق والدین حداقل 2سال گذشته باشه. بعضی ها میکن 6ماه و بعضی میگن 4 سال. شما چیزی در این زمینه میدونید؟ آیا احتیاج هست به اینکه زمانی بگذره یا خیر؟
اما بعد از اینکه مکان آموزشی ما مشخص شد که همون پادگان مرزن آباده با اتوبوس های مدل نمی دونم چه سالی از ساری به سمت مرزن آباد راه افتادیم که حوالی ساعت 12 الی 13 رسیدیم پادگان اما حالا چه رسیدنی شاید نزدیک به 10 تا 20 تا اتوبوس شاید هم بیشتر از مشهد تهران ساری و جاهای دیگه اونجا بودن که همین جور پشت سر هم همینطور اتوبوس میومد و سربازان آینده رو مثل ...تخلیه میکرد تازه از اینجا آغاز مصیبت خدمت بود خیلی بده که انقدر زود بفهمی در سیستمی که خدمت میکنی اون هم سیستمی که داعیه دار نظم باشه انقدر بی نظمی و هزار مشکل دیگه وجود داره که بیشترش به اشخاص مربوط میشه که بعدها بیشتر توضیح میدم. فکر کنید هوا سرد در اون حال همه سربازا رو به صف کردن و جلوی همون دژبانی نشوندن انگار که کارگر افغانی استخدام کردن که بعدها فهمیدن به جای سرباز باید از واژه کارگر افغانی وظیفه استفاده کرد . در صورتی که بیشتر بچه های اونجا از دانشگاههای معروف و با معدل های بالا اون هم در چه رشته هایی فارغ التحصیل شده بودن و این طرز رفتار واقعا زننده بود اون هم از این اول کار خوب بعد از به صف شدن پوشه هایی رو بما دادن که مشخصات خودمون و چند برگ اعزام به خدمتی که مال نظام وظیفه بود رو در اون گزاشتیم . و حتی پر کردن فرم ها و ثبت نام کارت بانک سپه رو هم روی همون زمین نشسته اونهم تو باد و هوای سرد انجام دادیم و شما توجه داشته باشین که حالا ساعت 7 بعد از ظهر شده و از سرما شروع به لرزیدن میکنی و نه از غذا خبریه و نه از آبی یا سرویس بهداشتی برای کار فوری لااقل به افغانی یه حقوقی و غذایی میدن اینجا بود که معنی مردم داری و احساس وظیفه و نظم رو در نیروی انتظامی خوب فهمیدیم .
واقعا هم درسربازی عمر ادم هدر میره من خودم تو نیروی دریایی سپاه خدمت کردم اونم کجا ؟جزیره فارسی من هم که بچه ساوه بودم نمیدونم چطوری از اونجا سر دراوردم واقعا خیلی بهم سخت گذشت یه نصیحت قبل از خدمت رفتن یه پارتی خوب گیر بیارید تا مثل ما سرتون کلاه نره
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق به نقل از جهان نیوز، سرفصلی نفسگیر و سرشار از دلهره های مختلف که راه تمام پیشرفت های آینده زندگی باید از آن بگذرد و راه فراری هم نیست.
خدمت مقدس سربازی از آن روی اهمیت ویژه ای می یابد که درست در نقطه عطف زندگی یک مرد و در سال های ورود او به عرصه جوانی باید انجام شود و همین مسئله حساسیت های آن را صد چندان می کند.
اما باید اذعان کرد که با وجود حساسیت بالای این مسئله، به هیچ وجه از جانب مسئولان امر آنطور که باید و شاید به آن توجهی نمی شود.
این بی توجهی تا آنجا پیش رفته است که در موقعیت کنونی هیچ جوان سربازی نرفته ای را نمی توان در ایران پیدا که معتقد باشد، می تواند در سربازی راهی به سمت پیشرفت خود پیدا کند و یا اینکه چیزهای جدیدی بیاموزد. بلکه جملگی به سربازی رفتن به عنوان یک مقوله رفع تکلیف نگاه کرده و هرکس به نوعی سعی در کم کردن آلام این وظیفه اجباری و البته شاید سخت برای خود دارد.
این در حالیستکه حتی مقام معظم رهبری نیز بسیار قبل تر از آنکه دستور کاهش مدت سربازی را برای جوانان صادر کنند، در توصیه هایی به مسئولان امر تأکید داشته اند که دوران خدمت مقدس سربازی باید برای جوانان غنی سازی و از فرصت های آن استفاده شود اما متاسفانه شاید هنوز آنچنان که باید توصیه های معظم له اجرا نشده است.
در این رابطه البته طی چند سال اخیر اتفاقاتی نظیر ارائه آموزش های فنی و حرفه ای در دوران سربازی، تسهیلات برای سربازان متأهل، افزایش حقوق سربازی و غیره رخ داده اند که بعضاً به مرحله اجرا درآمده و یا در حالی طی کردن مراحل خود برای رسیدن به منصه اجرایی هستند اما اگر بخواهیم منصفانه تر به مسئله نگاه کنیم هنوز هم می توان تبعیض آشکاری که در برخی از یگان های نظامی کشور در حق سربازان وظیفه اعمال می شود را مشاهده کرد.
هنوز هم می شود سربازان بدون درجه نحیفی را دید که با لباس های مندرس و کوله پشتی های سربازی در فراخنای شهرها به دنبال سایه سار می گردند و صورت های سیاه و نگاه های دردمند آنها هر رهگذری را به فکر وا می دارد.
و البته هنوز هم گه گاه خبرهایی از ضرب و شتم شدید سربازان وظیفه در یگان های خدمتی و بعضاً آسیب هایی که آنها به واسطه این مسئله متحمل شده اند، در رسانه ها منتشر می شود.
چنانکه روز شنبه گذشته نیز گزارشی از وضعیت بغرنج فرزاد فتاحی، سرباز وظیفه اصفهانی در سایت الف منتشر شد که بر اثر ضرب و شتم دچار فلج شده و هم اکنون نیز خود و خانواده اش در وضعیت بدی به سر می برند.
این قبیل خبرها پیرامون ظلم به سربازان وظیفه مسبوق به سابقه است. مثلا در حدود ۷ یا ۸ سال قبل بود که خبر قطع نخاع یک سرباز وظیفه بر اثر ضرب و شتم درجه دار مافوقش در رسانه ها منتشر شد.
و یا بر طبق اخبار موجود، چند سال قبل در یکی از یگان های مسلح در یکی از استان های کشور تمریناتی آنچنان سخت به سربازان وظیفه داده شد که برخی از آنان دچار آسیب های جسمی شده و در همان دوران آموزش از خدمت معاف شدند.
البته شاید باور این اخبار هنوز هم برای عده ای سخت باشد اما حقیقت آن است که تا هنگامیکه چتر عدالت و حمایت بر سر سربازان وظیفه کشور اعم از درس نخوانده و درس خوانده گسترده نشود و مسئولان امر برای این ۱۸ ماه عمر مفید جوانان برنامه ریزی های راهبردی نداشته باشند این ماجراهای تلخ ادامه خواهد داشت.
اینکه مدعی هستیم چتر عدالت و حمایت بر سر سربازان وظیفه کشور از جانب مسئولان امر گشوده نشده حرف گزافه ای نیست.
تنها همین یک مثال می تواند مدعای ما را ثابت کند و آن اینکه سرباز وظیفه ای که در شهری غیر از موطن اصلی خود مشغول خدمت است اگر مورد آزار مافوق نظامی اش قرار بگیرد باید به کدام محکمه شکایت کند؟
شاید عده ای بگویند به فرمانده بالا دست مافوق مذکور و یا به دادسرای نظام امکان مراجعه وجود دارد اما تجربه نشان داده است که اولا عموم فرماندهان مافوق به دلیل دیسیپلین موجود در یگان های نظامی، در موارد معدودی حاضر شده اند حق را به سربازان بدهند مگر آنکه جنبه آسیب و آزار آنقدر واضح بوده باشد که راهی برای انکار آن نباشد و ثانیا در مورد دادسراهای نظام نیز ضمن آنکه اطلاعات سربازان وظیفه بسیار کم است، اساسا اگر سرباز وظیفه ای هم بخواهد مسئله را از طریق دادسرا پیگیری کند به دلیل اینکه موطن اصلی سرباز همان یگان خدمتی است و مجبور است مدام در رفت و آمد بین یگان و دادسرا باشد (در صورت مراجعه احتمالی به دادسرا!) لذا ناگفته پیداست که می تواند کاملا تحت نفوذ مافوق فرضی اش قرار گرفته و برای این مراجعه بازخواست شده و تنبیهاتی علیه او لحاظ شود.
البته اذعان می کنیم که این تمام ماجرا نیست.
هم اکنون در بسیاری از یگان های نظامی کشور، این فرماندهان نجیب و بسیجی هستند که به تمامی سربازان به چشم فرزندان خود نگریسته و محبت های بی شائبه آنها زبانزد خاص و عام است. ضمن آنکه تنبیهی هم اگر از جانب آنان اعمال می شود، تنبیهی پدرانه بوده و به هیچ وجه جنبه عصبانیت یا خالی کردن عقده های روانی ناشی از خستگی های روزانه را ندارد.
این ادعای ما هم نیازی به اثبات ندارد و خاطرات خوش بسیاری از سربازان وظیفه از فرماندهان لایق و مذهبی خود گویای همین مسئله است. ضمن آنکه روح مذهبی حاکم بر کلیت نیروهای مسلح کشور نیز امری غیر قابل انکار است. اما آیا این تمام ماجراست...؟!
باید بدانیم که وجود حتی موارد معدود ظلم و بی عدالتی نیز در حق سربازان وظیفه که هیچ کس را ندارند، پسندیده جامعه و حکومت اسلامی ما نیست.
البته خدمت مقدس سربازی مسئولیت های سنگینی را هم برای سربازان دارد و شاید گاهی هم سربازان وظیفه به هر دلیلی مرتکب جرایمی شوند که حتی لایق اعمال سخت ترین مجازات ها توسط نهادهای مسئول هم باشند اما حرف اساسی این است که باید باب ظلم و بی توجهی در این زمینه به کلی بسته شده و همه رایحه خودش عدالت را احساس کنند.
نیروهای مسلح ضامن سطوت و اقتدار و امنیت یک کشور هستند. وجود روزنه هایی از بی عدالتی و یا ظلم در حق قشری از آنان با عنوان سربازان وظیفه به هیچ وجهی در شأن ما نیست.
و بدتر آنکه اگر به دلایلی هم ظلمی صورت می گیرد باید هرچه سریعتر رسیدگی های لازم نسبت به آن صورت گیرد نه اینکه در ماجرایی مثل "سرباز اصفهانی" که هم اکنون خود و خانواده اش در شرایط سختی زندگی می کنند، همچنان شاهد تعلل مسئولان امر هستیم و مشخص نیست که چه کسی باید در این زمینه به این سرباز وظیفه، خانواده اش و در ادامه به افکار عمومی پاسخگویی کند...؟!
بعد از این که مراحل ثبت نام ما تو پادگان تمام شد تصحیح میکنم منظورم رو زمین جلوی در پادگانه نوبت به دادن استحقاقی و پوتین و ... حالا فکر کنین دونه دونه صدات میکنن و یه کوله میدن دستت بعد همین جوری استحقاقی ها رو میریزن تو کوله مثلا زیر پیرهنی و شلوار رضا زاده به ما رسید و پوتین که اندازش مال بچه کلاس اول دبستان بود تازه دو سه قلمی هم در حین تحویل گرفتن در راه غیب شد اشتباه نکنین کار سربازا نبود تازه وقتی اطلاع رسانی و شفاف سازی کردیم کلی هم دری وری شنیدیم بیخیال شدیم حالا ساعت شده 12 بله منظورم همون 24 میباشد حالا سربازان را به بیرون پادگان راهنمایی کرده گفتن برین 1 هفته دیگه بیان و اون کارهایی رو که گفته شده انجام بدین مثل آماده کردن اتیکت و لباس و... که تازه بیرون پادگان حالا باید بین برادران سریاز آینده دنبال لباس اندازه خودت بگردی که بازار سیاهی راه افتاده بود که نگو و نپرس کارمون که تمام شد ساعت شد حدودا 1.5 صبح حالا پیش به سوی خانه اونم کجا ماشین پیدا نمیشد خدا آدمو نصیب گرگ از هر مدلی نکنه خلاصه با توجه به نزدیک بودن محل زندگی ساعت 4 صبح موفق شدم با 100 کیلو بار به خونه برسم که بعدها متوجه شدم در طول خدمت این عمل بار ها در انواع و حالات مختلف تکرار میشه جالب این بود که برادران کادر انگار اومده بودن سربازی و ما کادری هستیم که انقدر زیر بار مسئولیت رفتیم
من دی ماه فارغ التحصیل میشم(دکتری دامپزشکی) نمیدونم زود دفترچه بفرستم تا اسفند بدون امریه اعزام بشم یا صبر کنم و تیر 89 امریه بگیرم؟ 
اگه اردیبهشت 89 اعزام باشه هم احتمالا میتونم با امریه اعزام بشم. خواهش میکنم اگه میدونین جواب بدین واسم مهم و حیاتیه.ممنون
