نابودي سلاح‌هاي هسته‌اي ناممكن است

[هوایی]

  يك پايگاه تحليلي آمريكايي در گزارشي با طرح اين سوال كه "برنامه خلع سلاح اوباما چقدر شدني است؟ " به بررسي سلاح‌هاي هسته‌اي در جهان پرداخته است و امحاء اين سلاح‌ها را با وجود اظهارات رئيس جمهوري آمريكا مبني بر لزوم نابودي آنها غيرممكن دانسته است.  
  گزارش فارس، پايگاه "كامن دريمز " در گزارشي نوشت: از زمان "جيمي كارتر " و "رونالد ريگان " روساي جمهوري اسبق آمريكا كه چندين دهه قبل در مورد كاهش سلاح هاي هسته اي صحبت كردند، هيچ يك از روساي جمهوري آمريكا براي تحقق اين هدف متعهد نشده‌اند. اما "باراك اوباما " در5 آوريل 2009 هنگام صحبت در پراگ، به روشني تعهد آمريكا را به پيگيري صلح و امنيت يك جهان عاري از سلاح هاي هسته‌اي اعلام كرد.
اين پايگاه اينترنتي در ادامه نوشت: علاوه بر آن، اوباما اعلام اين هدف را به يك گفتگو در مورد اقدامات بخصوصي كه دولتش در سال 2009 به عمل خواهد آورد، پيوند داد. اين اقدامات شامل امضاي يك پيمان جديد كاهش تسليحات راهبردي (استارت) با روسيه - پيماني كه زمينه را براي كاهش هاي بيشتر مهيا كرده و همه كشورهاي داراي سلاح هسته اي را شامل خواهد شد-، پيگيري براي تصويب پيمان جامع منع آزمايش‌هاي هسته اي (CTBT) در سنا، و مذاكره و توافق با ايران درباره برنامه هسته اي آن كشور خواهد بود.
كامن دريمز همچنين تاكيد كرد: اين برنامه جاه طلبانه خلع سلاح هسته اي چيزهايي دارد كه آنرا تقويت مي كنند. علي الخصوص يك پيمان استارت، كه قابل مذاكره به نظر مي رسد. روسيه و آمريكا كه با يكديگر در صلح هستند و بيش از 95 درصد از 26هزار سلاح هسته اي جهان را در اختيار دارند، نيازي به زرادخانه‌هاي هسته اي انبوه و غيرضروري به سبك جنگ سرد ندارند. چندين سال قبل مسكو پيشنهاد كاهش شديد سلاح هاي هسته اي را داد، و اكنون كه حتي جمهوريخواهان سنا نيز از توافق تسليحاتي روسيه و آمريكا حمايت مي كنند، واشنگتن براي پذيرفتن يك پيمان استارت جديد آماده به نظر مي رسد. اين پيمان تعداد سلاح هاي هسته اي اين دو كشور را به حداكثر هزار و 500 سلاح براي هر كدام كاهش خواهد داد.
همچنين انگيزه زيادي براي تصويب يك پيمان منع آزمايش هاي هسته اي وجود دارد. پيمان جامع منع آزمايش‌هاي هسته اي ، كه در سال 1996 توسط بيل كلينتون به امضاء رسيد، در بين مردم آمريكا از محبوبيت اساسي برخوردار بوده و تا كنون توسط متحدان آمريكا از قبيل انگليس، فرانسه و آلمان و همچنين كشورهاي ديگري چون روسيه به تصويب رسيده است. به علاوه، از آنجاكه آمريكا از سال 1992 به بعد هيچ آزمايش هسته اي انجام نداده است، وضع رويه هاي تاييدي به نفع حكومت آن خواهد بود. حكومت آمريكا از اين طريق مي تواند مراقب باشد كه ديگر كشورها نيز از آزمايش هاي هسته اي خودداري مي كنند و بنابراين نمي توانند سلاح هسته اي توليد كنند.
اين پايگاه اينترنتي در ادامه به جمهوري اسلامي اشاره مي‌كند و مي‌نويسد: دولت اوباما با گشودن مذاكرات مستقيم با ايران، رويارويي تند ايران -آمريكا در سال هاي اخير را آرام كرده است. به علاوه دولت آمريكا با ايجاد طرح هايي براي نابودي بيشتر زرادخانه هسته اي خود، حس نارضايتي ايران و ديگر كشورهاي جهان سوم را نسبت به معيارهاي دوگانه آمريكا در مساله سلاح هاي هسته اي، كاهش مي دهد.
كامن دريمز افزود: اما در مورد هدف گسترده جهان عاري از سلاح هسته اي چه؟ در اين مورد نيز دلايلي براي خوشبيني وجود دارند. اوباما حتي در مبارزات انتخاباتي نيز در مورد امحاي سلاح هاي هسته اي صحبت كرده و مقالاتي نوشته بود، و دليلي وجود ندارد كه تصور كنيم عقيده اش را در اين مورد تغيير داده باشد. از اين گذشته، عقيده امحاي سلاح هاي هسته اي - كه در بين عوام محبوبيت دارد- در سال هاي اخير از سوي نخبگان سياسي، بخصوص مقامات سابق امنيت ملي، مورد حمايت واقع شده است. حتي بسياري از افسران بلندپايه نظامي در مورد ارزش اين سلاح ها كه هرگز قادر به استفاده از آن نيستند، مسائلي را مطرح كرده اند.
با اين وجود در اين راه برخي موانع جدي باقي مي مانند.
كامن دريمز تصريح كرد: گسترش ناتو به سمت مرزهاي روسيه در دهه هاي اخير رهبران روسيه را خشمگين ساخته، و طرح آمريكا براي استقرار سيستم هاي دفاع موشكي در لهستان و جمهوري چك باعث تشديد سردي روابط آمريكا و روسيه شده است. اوباما مدعي است كه اين سيستم هاي ضدموشكي تنها براي واكنش در مقابل تهديد حمله اتمي ايران بوده، و اگر ايران موافقت كند كه از برنامه‌هاي هسته اي صرف نظر كند، اين سيستم ها غير ضروري خواهند بود. اما مقامات روس در اين نقطه نسبت به رفتار آمريكا بسيار مشكوك هستند و ايجاد هرگونه شرايط پيمان استارت را به حل مساله دفاع موشكي منوط كرده اند.
تصويب پيمان جامع منع آزمايش‌هاي هسته‌اي حتي از آن هم دشوارتر است. در شرايطي كه تصويب هر گونه معاهده در سنا به حمايت دو سوم اعضا نياز دارد، يك اقليت مصمم مي تواند تقريبا هر معاهده اي را نابود كند. اين چيزي است كه در سال 1999 اتفاق افتاد و در طي آن گروهي از سناتورهاي جمهوريخواه تصويب پيمان جامع منع آزمايش‌هاي هسته اي را با شكست مواجه كردند. اين موضوع امسال نيز مي تواند تكرار شود. اگرچه دموكرات ها نسبت به پيمان جامع منع آزمايش‌هاي هسته اي مشتاق هستند، براي تصويب آن در سنا به 67 راي نياز خواهند داشت. اما تا كنون حتي يك سناتور جمهوريخواه از آن حمايت نكرده است.
بر اساس اين گزارش، بالاخره، امحاي سلاح هاي هسته‌اي از يقين خيلي به دور است. اگر حكومت آمريكا و ديگران، به رغم لفاظي هاي خود، آماده جدا شدن از سياست هاي گذشته خود نباشند، آنوقت چه؟ نيز، آيا سطح بسيج عمومي براي اقدام ضد هسته اي، در مقايسه با پيشرفت هاي دوره هاي گذشته كم نيست؟ و اگر يك يا چند مورد از اين اقدامات ويژه كه در بالا ذكر شد، با شكست مواجه شود، چه اتفاقي خواهد افتاد؟
حتي اگر اينگونه باشد، به نظر محتمل مي رسد كه در چند سال آينده، حداقل برخي از تلاش ها براي خلع سلاح هسته اي مثمر ثمر خواهند بود. از آن گذشته، ناكامي در تحقق يك يا چند مورد از آنها نبايد كل حركت به سمت جهان عاري از سلاح هسته اي را تخريب كند. براي اجتناب از چنين وضعيتي، كوين مارتين، مدير اجرايي "اقدام صلح " (بزرگترين سازمان صلح و خلع سلاح در آمريكا) يك استراتژي مرحله اي پيشنهاد كرده است. وي تصريح مي كند در كنار حمايت از اقدامات بخصوص براي خلع سلاح، حاميان خلع سلاح هسته اي بايد از بيانيه آمريكا در كنفرانس بازنگري پيمان منع تكثير سلاح‌هاي هسته‌اي در سال 2010 يا قبل از آن، در مورد آغاز مذاكرات چندجانبه براي يك پيمان يا كنوانسيون امحاي سلاح هاي هسته اي، پشتيباني كنند. به هر حال تا زمانيكه همه اقدامات ويژه انجام شده باشند، دليلي براي تعويق چنين معاهده اي وجود ندارد. در واقع برخي ها ممكن است در چنين پيماني شركت كنند.
كامن دريمز همچنين نوشت: بدين ترتيب آمريكا و كشورهاي ديگر يكبار ديگر براي مواجهه با خطر هسته اي پيش مي روند. با در نظر گرفتن موانع، پيشرفت نبايد سريع باشد. همانطور كه اوباما در پراگ خاطرنشان ساخت، "يك جهان عاري از سلاح هاي هسته اي به سرعت محقق نخواهد شد ... اينكار نيازمند صبر و پافشاري خواهد بود.