خبرگزاري فارس: سايت خبري كانترپانچ در مقالهاي با اشاره به تاسيسات و فعاليت‌هاي پر از آلودگي آمريكا در فرايند توليد سوخت هسته‌اي در اين كشور، تصريح كرد: آمريكا يكي از پرخطرترين برنامه‌هاي هسته‌اي را در جهان دارد.
سايت خبري-تحليلي كانترپانچ در مقالهاي به قلم "سائول لاندائو " (Saul Landau) نوشت: "سالها قبل، گروهي از دانشمندان، نظاميان و دولتمردان با شيطان پيماني بستند كه نتيجه آن در سال 1945 بمبباران هسته‌اي هيروشيما و ناگازاكي بود. " وي افزود: از آن پس، هيچ كشور ديگري از تسليحات هسته‌اي استفاده نكرده است، اما هزاران آزمايش هسته‌اي با تشعشعات مقادير فراواني امواج راديواكتيو به انجام رسيده و تعداد زيادي نيروگاه هسته‌اي "با وعده انرژي ارزان، امن و پاكيزه "، مانند قارچ از زمين سربرآورده است.
گزارش فوق با بيان اين كه در طول ساليان متمادي، صنايع هسته‌اي همواره با موارد بسياري از هدر رفتن هزينه و حوادث ناگوار همراه بوده است، اضافه كرد: هزاران نفر در انفجار نيروگاه هسته‌اي "چرنوبيل " در اوكراين كشته شدند و چيزي شبيه به يك مصيبت در سه مايلي تاسيسات مستقر در جزيرهاي در پنسيلوانيا رخ داد. در حادثه ديگري، نيروي هوايي آمريكا يك بمب در اقيانوس آرام رها كرد كه در اثر آن خسارات زيادي به تاسيسات هسته‌اي و شهري وارد شد.
لاندائو با اشاره به فيلم مستندي كه خود به همراه "جك ويليس " (Jack Willis) با عنوان "پل ياكوبز و گانگستر هسته‌اي " تهيه كرده، اظهار داشت: اسناد ارايه شده در اين فيلم مستند نشان ميداد كه مسئولين دولتي و كارشناسان هسته‌اي در حال ساخت‌وپاخت با يكديگر هستند تا شكست خود را در تامين اين انرژي ارزان، امن و پاكيزه لاپوشاني كنند.
وي افزود: "ياكوبز " (Jacobs) خبرنگاري كه از سال 1950 در زمينه انرژي هسته‌اي تحقيق ميكرد و به استعمال دخانيات نيز عادت نداشت در سال 1977 به سرطان ريه مبتلا شد. پزشكان معتقد بودند كه علت بيماري وي، تنفس در فضاي آلوده به پلوتونيوم و در زماني بوده كه وي مشغول تهيه خبر از يكي از آزمايش‌هاي هسته‌اي آمريكا بوده است. ياكوبز در اين خيال بوده كه بنا بر ادعاي مقامات آمريكايي، تشعشعات راديواكتيو در نزديكي سايت "نوادا " بيخطر است.
* فريب مردم در خصوص بيخطر بودن تشعشعات راديو اكتيو
ياكوبز در سال 1957 درخصوص دروغ‌هايي كه در مورد امن بودن امواج راديواكتيو توسط كميسيون انرژي اتمي (AEC) گفته ميشد گزارشي تهيه كرده بود. وي توانست از مقامات بهداشتي لاس وگاس، مداركي را اخذ كند كه نشان ميداد آنچه اين كميسيون آن را "بيخطر " ميخواند، خطرات شديدي براي سلامتي افراد دارد. به گفته لاندائو، اين كميسيون اخبار مربوط به ضرر رساني اين تشعشعات را طبقهبندي كرده بود و به عامه ارايه نميكرد و بهانه آن نيز دور نگهداشتن اطلاعات از دسترس اتحاد جماهير شوروي بود اما در واقع شوروي به خوبي از مضرات اين تشعشعات مطلع بود و در حقيقت اين افكار عمومي آمريكا بود كه بايد در جهل باقي ميماند. به اين ترتيب مردم نميتوانستند بين آزمايش‌هاي هسته‌اي و سرطان‌هايي كه دچار ميشدند، ربطي برقرار كنند.
اين منتقد غربي با بيان اين كه وي و همكارش در تهيه فيلم فوقالذكر در سال 2007 به همراه ياكوبز به محلي رفته بودند كه او براي 20 سال در آن به تحقيق پرداخته بود، يادآور شد: وي در جنوب "يوتا " (ايالتي در غرب آمريكا)، توانست كساني را كه قبلاً با آن‌ها مصاحبه كرده بود بيابد، گرچه بسياري از آن‌ها يا مرده بودند و يا به سرطان مبتلا شده بودند. در خياباني كه منتهي به سايت آزمايشات هسته‌اي نوادا ميشد، ياكوبز توانسته بود يك اپيدمي سرطان و ناراحتي اعصاب را كشف كند. بنابر گزارش فوق، اين خبرنگار پيش از مرگش به تحقيقات خود موارد ديگر استفاده نادرست از انرژي هسته‌اي را نيز افزوده بود؛ نظير بلايي كه بر سر مردم ژاپن و بلايي كه بر سر سربازان و مردم آمريكا در دهه پنجاه آمد.
لاندائو با بيان اين كه پنتاگون براي اينكه اثر انفجار هسته‌اي را بر سربازان حاضر در ميدان جنگ بسنجد، برخي از سربازان را در نزديكي محل انفجار قرار ميداد، اظهار داشت: اين سربازان چشمان خود را پوشانيده بودند و توانايي خود را براي جنگ در چنين شرايطي ميآزمودند. در مصاحبه با يكي از اين سربازان به نام گروهبان "بيتس " (Sergeant Bates)، كه به وي ماموريت داده شده بود تا حفرهاي را كنده و در آن پناه بگيرد، سرباز قرباني گفته بود كه "انفجار هسته‌اي وي را 15 فوت به هوا پرتاب كرده است. " در اثر اين انجار تمام سربازان حاضر در منطقه بيمار شده بودند و خود وي نيز در سال 1977 دچار سرطان شده بود.
وي افزود: شنهاي داغ برخاسته از انفجار هسته‌اي، پوست صورت مردم منطقه نزديك به انفجار را كنده بود و در عين حال، آن‌ها مجبور بودند دروغ‌هاي كميسيون انرژي اتمي و سازمان‌هايي را كه بعداً جايگزين آن شدند را بشنوند.
* مرگ قربانيان هم جلودار برنامه ناسالم هسته‌اي آمريكا نيست
لاندائو با بيان اين كه مرگ و بيماري هزاران قرباني، شركت‌هاي انجام دهنده برنامه هسته‌اي آمريكا را از ادامه كارشان باز نداشت، افزود: براي دهههاي متمادي، كارخانجات توليد انرژي هسته‌اي، مقادير زيادي زباله هسته‌اي را با نيمه عمر هزاران سال انباشتهاند اما هيچ محل امني براي دفن آن‌ها در نظر نگرفتهاند. ساكنين نوادا دوست ندارند كه اين زبالهها در نزديكي محل زندگيشان دفن شود، همانطور كه مردم هندوستان و آفريقاييهاي فقير نيز به چنين چيزي علاقه ندارند اما به هر حال در سال 1995، "ملوانان روسي هزاران تن زباله هسته‌اي را در درياي ژاپن تخليه كردند. "
اين تحليلگر غربي با بيان اين كه بحران كمبود انرژي در جهان باعث شده است كه همگان فراموش كنند انرژي هسته‌اي در گذشته چه مضراتي را به بار آورده است، افزود: لابي‌هاي انرژي هسته‌اي در ايالات متحده حتي برخي از طرفداران محيط زيست را بر آن داشتهاند تا از اوباما بخواهند كه به انرژي هسته‌اي يارانه بيشتري اختصاص دهد. با اين حال به گزارش "جيم اشنايدر " (Jim Snyder)، حتي كمك ساليانه 5/18 ميليارد دلاري دولت آمريكا نيز كفاف هزينه ساخت نيروگاههاي جديد را نميدهد.
اين تحليلگر سايت كانترپانچ با بيان اين كه اعضاي كنگره آمريكا پيش از تصويب اين بودجه بايد نگاهي به ليست بلندبالاي حوادثي كه نيروگاههاي هسته‌اي به بار آوردهاند، بيندازند، اظهار داشت: تنها دو نمونه از اين حوادث ذيلاً مورد اشاره قرار مي‌گيرد: اول اين كه از سال 1950 به بعد، براي 20 سال، كارگران نيروگاهي در كنتاكي در معرض امواج راديواكتيو قرار گرفتند. اين افراد در حالي متحمل اين آسيب شدند كه در حال كار بر روي طرح دولت براي بازيابي سوخت رآكتور هسته‌اي بودند. دوم، در جولاي 2009، شعلههاي آتش در نزديكي تاسيسات "هندفورد " به زبالههاي هسته‌اي دفن شده اصابت نمودند و در نتيجه، ميزان پلوتونيوم مجاز در هواي منطقه به 1000 برابر بيش از حد مجاز افزايش يافت.
لاندائو در پايان تصريح كرد: آيا با وجود 64 سال گذر زمان از وعده دروغين انرژي ارزان، امن و پاكيزه، باز هم بايد به آزمون و خظاي دولت آمريكا در فناوري ناسالم هسته‌اي اين كشور زمان داد؟