نويسنده: علي غفوري اگر طالب صلحي، همواره براي نبرد آماده باش حضرت علي(عليه السلام ) در اين مقاله از مطالب طبقه بندي شده استفاده نشده و بيشتر با اتكا به تحليل داخلي و خارجي و سياست هاي نظامي نگاشته شده است. فضاي جهان در قرن ۲۱ حتي بيش تر از سال هاي مياني قرن بيستم، براساس منطق زور و توان رزمي كشورها شكل گرفته است. در چنين شرايطي متأسفانه تنها قدرت تدافعي و تهاجمي يك كشور است كه مي تواند مانع طمع ورزي دشمنان به خاك آن شود. ايران نيز از اين قاعده مستثني نيست. كشوري با موقعيت ويژه سياسي، جغرافيايي و اقتصادي چون ايران، اكنون بيش از هر زمان ديگري مورد توجه قدرت هاي بزرگ جهان بويژه آمريكا قرار گرفته است و به ناچار تنها راه منصرف كردن دشمن از تهاجم افزايش قدرت دفاعي در كنار ديپلماسي فعال است. مقاله اي كه در ادامه مي خوانيد به مناسبت هفته دفاع مقدس و پيرامون قدرت ارتش ايران نوشته شده و هدف آن نيز شناساندن بخشي از توان دفاعي كشور به خوانندگان عزيز است. 
* بزرگ ترين واحد نظامي منطقه ارتش ايران يكي از ۳ بازوي اصلي دفاعي كشور است كه بايد در كنار بسيج و سپاه پاسداران از يك ميليون و ۶۴۸ هزار كيلومتر مربع خاك پهناور ايران، آن هم در منطقه اي كه از ۳ هزار سال قبل به اين سو هرگز روي آرامش به خود نديده، دفاع كند. مقام هاي نظامي اعتقاد دارند ارتش ايران با در اختيار داشتن بزرگترين نيروي زميني غرب آسيا، بزرگ ترين واحد هاي زرهي، قوي ترين توان توپخانه و پر تعداد ترين واحدهاي موتوريزه از نظر تعداد، توان اول رزمي خاورميانه را در اختيار دارد و اين سخن آنگاه ارزش پيدا مي كند كه دريابيم ايران اين ارتش عظيم را در كنار بسيج و سپاه تنها با بودجه نظامي بسيار كمي، معادل يك سوم عربستان سعودي و نصف رژيم صهيونيستي سرپا نگه داشته است. (رئيس ستاد كل نيروهاي مسلح ايران سال گذشته هزينه سرانه دفاعي ايران را ۱۰۶ دلار اعلام كرد حال آن كه اين رقم براي تركيه ۱۵۴ دلار، سوريه ۲۸۰ دلار، عربستان حدود يك هزار دلار و عمان ۷۲۶ دلار بوده است. ارتش ايران در حال حاضر از همه ويژگي هاي يك نيروي فرامنطقه اي برخوردار است و به گفته همه ناظران، در حال حاضر به مراتب قوي تر از سال ۱۳۵۷ (سال خروج مستشاران خارجي و وقوع انقلاب اسلامي) و يا پايان جنگ در ۱۳۶۷ است. وجود دو رشته كوه عظيم زاگرس از شمال غربي به جنوب و البرز از شمال غرب تا شمال شرق ايران در كنار وجود كوير هاي عظيم شرقي، تپه هاي فراوان و نهرها و رودخانه هاي طويل، جغرافياي نظامي ايران را به گونه اي طراحي كرده كه نيروي زميني ايران با قدرت دفاعي خود در كنار واحدهاي ضربتي هوايي و بالگردها قادرند انديشه تهاجم را از فكر حريف بدر كنند، به گونه اي كه جغرافياي ايران در برابر كشورهايي نظير عراق براي يك مهاجم خارجي به مانند جاده اي سنگلاخ در برابر اتوباني وسيع است. ايرانيان از هزاران سال قبل به اين سو، همواره هنر جنگيدن را به نحوي نشان داده اند بطوري كه در بطن خود شواهدي چون ۷۰۰ سال شكست روميان و ۵۰۰ سال شكست عثماني ها، نشان داد كه ارتش ايران ، همه نيروهاي مهاجم از سمت غرب و شمال غرب را بسادگي متوقف كرده كه آخرين آن نيز تهاجم نافرجام ارتش عراق در سال هاي ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ بوده است. 
* نيروي زميني ارتش ايران ستون فقرات ارتش ايران را در سال هاي اخير، همواره نيروي زميني تشكيل داده كه اين نيرو به عنوان واحدي حرفه اي در كنار سپاه و بسيج از سال ۱۳۵۹ تاكنون حلقه دفاعي ايران را تكميل كرده است. نبايد از ياد برد كه جنگ پديده اي چندوجهي است و همان طور كه در جنگ به كشتي، هواپيما، موشك و تسليحات ديگر نياز است، وجود مرداني را مي طلبد كه پاي ثابت جنگ باشند؛ كساني كه حتي اگر جنگ سال ها به طول بينجامد زندگي ديگري را براي خود در سنگرها تعريف كنند اتفاقي كه در سال هاي جنگ رخ داد و مردان نيروي زميني در بعضي موارد سوابقي بالاي ۸ ماه حضوردر جبهه را تجربه كردند. 
نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران به طور قطع امروز به مراتب آماده تر از مهرماه سال ۵۹ است، زماني كه تنها با ۲ لشكر در غرب و جنوب در برابر ۱۲ لشكر عراق دفاع كرد. نيروي زميني ايران در حال حاضر با بهره گيري از ده ها لشكر باسابقه از قوي ترين واحدهاي كماندويي و نيروي مخصوص بهره مند است كه بعضي از اين واحدها حداقل ۴ دهه داراي تجربه هستند. ارتش ايران همچنين در كنار تانك هاي قدرتمند و بازسازي شده چيفتن از تانك هاي پيشرفته (كه توسط صنايع داخلي ساخته شده) بهره مي برد. اگرچه تعداد تانك هاي ايران اعلام نشده اما رسانه هاي خارجي و نشريات تخصصي، ارقام آن را ۳ تا ۵ هزار دستگاه تخمين زده اند كه اين ارقام از قطعيت برخوردار نيست؛ چرا كه ايران با توجه به اين كه تانك هاي مورد نياز خود را به طور مستقيم مي سازد به طور طبيعي آمار آن محرمانه مي ماند. البته شكي نيست كه تانك هاي ايراني بيشتر از هر قدرت منطقه اي غرب آسيا حتي اسرائيل و تركيه است. ويژگي تانك هاي ايراني در نوسازي گسترده آنها از بعد از جنگ ۸ ساله به اين سو است چرا كه بيشتر ارتش هاي جهان از كهنگي نيروهاي زرهي خود در رنج هستند. ارزش ديگر نيروي زميني ايران، در قدرت بالاي جابه جايي آن است.در مانورهاي ولايت، ذوالفقار و نظاير آن نيز ناظران داخلي و خارجي شاهد جابه جايي سريع صدها هزار سرباز و هزاران تانك و نفربر از مسافت هاي دور بودند. 
* نيروي هوانيروز شرايط خاص جغرافيايي ايران، وجود يك هوانيروز قوي را الزامي كرده است. توان بالگرد ايران از دهه ۴۰ به اين سو قدرت گرفت و در سال ۱۳۵۷ ايران از تعداد زيادي هلي كوپتر قدرتمند كبرا، ۲۱۲ ، ۲۱۴ ، ۲۰۶ و ۲۰۵ برخوردار بود. اين نيرو در هفته هاي نخست جنگ و در زماني كه هنوز بسيج، سپاه و نيروي زميني ارتش قدرت سازماندهي بالايي نداشتند موفق شد با بهره گيري از پرنده هاي خود و البته شهادت بسياري از پرسنل، قدرت زرهي عراق را بشدت ضربه زند و سرعت آن را كم كند. هوانيروز ايران اكنون به مدد قدرت فني صنايع دفاعي و كارشناسان خود موفق به بازسازي خود و حتي ساخت هلي كوپترهاي جديد شده و از طريق مهندسي معكوس، بسياري از موشك ها و راكت هاي موردنياز هلي كوپترهاي خود را تأمين كرده است. در مصاحبه اي كه نگارنده ۳سال قبل با فرمانده هوانيروز داشته است. وي تأكيد داشت كه اكنون توان هوانيروز ايران چه از نظر كمي و چه از نظر كيفي كمتر از سال ۵۷ نيست. 
* نيروي هوايي ايران اگرچه بسياري از كارشناسان خارجي و حتي ناظران داخلي، گمان مي كنند كناره گيري آمريكا و اروپا ازكمك به نيروي هوايي ايران از سال ۱۳۵۷ از يكسو و نابودي ۷۰ درصد هواپيماهاي ايران در جنگ تحميلي ميان سال هاي ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷موجب شده تا توان هوايي ايران بشدت كاهش يابد، اما واقعيت چيز ديگري است. ايران بين سال هاي ۶۷ تاكنون هرگز نيروي هوايي خود را فراموش نكرد چرا كه بياد داشت كه اين نيروي هوايي بود كه در سال هاي جنگ در كنار از بين بردن نيروي هوايي عراق (نيروي هوايي عراق در سال هاي جنگ حداقل ۳ بار بازسازي كامل شد) مانع ضدحمله هاي خونين واحدهاي زرهي عراق شد و تا روزي كه خلبانان ايراني پرنده اي براي پريدن داشتند فضا را براي مهاجمان ناامن كردند. امروز نيروي هوايي ارتش در كنار نيروي هوايي سپاه قدرت ضربتي قابل توجهي را تشكيل داده است. كارشناسان زيادي در خارج از كشور در سال هاي اخير بر روي توان نيروي هوايي ايران كار مطالعاتي انجام داده اند و در مقالاتي حتي آن را خطر اصلي در برابر نيروي دريايي آمريكا در منطقه دانسته اند. 
آنها با انتقاد از دولت آمريكا كه چندي قبل اف-۱۴هاي نيرويي دريايي خود را كنار گذاشت تا لاكهيد بتواند صدها فروند اف-۱۸ جديد خود را به اين نيرو قالب كند، متذكر شدند كه ايران تنها كشور جهان است كه هنوز اف-۱۴ دارد و قادر است خطري بسيار جدي براي نيروهاي دريايي خارجي محسوب شود. بعضي از منتقدان حتي پا را فراتر گذاشته و كنار گذاشتن اف-۱۴ به وسيله نيروي دريايي را خيانت و حركتي براي گرفتن پورسانت اف-۱۸ ها دانستند. به اعتقاد آنها ايران در سال هاي اخير از تعدادي اف-۱۴ باقيمانده از جنگ خود استفاده كرده و با كمك روس ها قوي ترين نيروي رهگير منطقه را ايجاد كرده، كه مي تواند از فاصله ۲۴۰ كيلومتري همه جنگنده هاي آمريكايي نظير اف-،۱۶ اف-۱۸ و اف-۱۵ را رهگيري كند و زماني كه آنها حتي اين پرنده هاي قدرتمند را نمي توانند مشاهده كنند (اف-۱۸ از فاصله ۹۰ كيلومتري قادر به رهگيري هدف است) جنگنده هاي آمريكايي را ساقط كنند و در پناه اين هواپيماها بمب افكن ها، قايق هاي تهاجمي و ديگر نيروهاي ايران ناوهاي آمريكايي را از بين ببرند. بنظر مي رسد منتقدان اغراق نيز نمي كنند چرا كه ايران در شرايطي كه كارشناسان آمريكايي از سال ۱۳۵۷ ايران را ترك كردند توانست به تنهايي از اف-۱۴ ها استفاده كرده و حداقل ۸۰ تا ۱۰۰ هواپيماي عراقي را با موشك هاي فونيكس منهدم كند. ايران هم اكنون توانسته موشك هاي فونيكس و اسپارو را با روش مهندسي معكوس بسازد. در حال حاضر نيروي هوايي ايران مطابق برآورد غربي ها ازتعداد قابل توجهي نيرو و هواپيما بهره مي برد كه عمده آنها در اختيار نيروي هوايي ارتش است. (ارقام صحيح تنها بايد به وسيله مقام هاي رسمي اعلام شود) واحد اطلاعات ارتش اسرائيل و منابع غربي مدعي هستند ايران از ميراژاف-،۱ ميگ،۲۳ سوخو،۲۴ توپولوف۲۲ نيز بهره مند است. البته نيروي هوايي ارتش در سال هاي اخير با بازسازي هواپيماهاي اف-،۴ اف-۵ و اف-۱۴ در كنار خريد ميگ ۲۹ و سوخوي،۲۴ قدرت خود را بسيار افزايش داده و قادر است با استفاده از بيش از ۱۰ پايگاه شكاري از سراسر خاك ايران به خوبي حراست كند. قدرت نيروي هوايي ايران به اندازه اي در سال هاي اخير افزايش يافته كه چندي پيش ۲ نويسنده غربي به نام هاي دولين و كوپر در مقاله اي مفصل و جامع نسبت به ناديده گرفتن اين نيرو به وسيله نظاميان آمريكايي هشدار دادند. اما آنچه كه نبايد از ياد برد، ارزش مردان وخلبانان نيروي هوايي ارتش است. كساني كه با دست خالي و با بودجه هايي به مراتب كمتر از سال هاي حكومت شاه اين نيرو را سر پا نگاه داشته اند. نبايد فراموش كرد كه در رژيم سابق، سالانه ميلياردها دلار پول تنها صرف نيروي هوايي مي شد و شاه ۲/۵ميليارددلار در سال۱۹۷۳ براي خريد ۸۰ فروند اف-۱۴ داد ودر آن سال هر فروند موشك فونيكس ۲ميليون دلار قيمت داشت. (ارزش دلار آمريكا امروز حداقل يك سوم اوايل دهه۷۰ ميلادي است) 
* نيروي دريايي ايران هنوز در درياي شمال، درياي عمان و خليج فارس بزرگ ترين شناورهاي نظامي در اختيار ارتش جمهوري اسلامي ايران است. بعضي از اين ناوها بسيار بزرگ و مجهز بوده و قادر است برتري ايران را در درياهاي مذكور به اثبات برساند. نيروي دريايي ارتش در حال حاضر در كنار نيروي دريايي سپاه يك قدرت دفاعي- تهاجمي مشترك و پرقدرت را تشكيل مي دهند كه با بهره گيري رزمناوها و ناوشكن هاي سنگين و ناوچه ها و قايق هاي تندرو قادر به انجام مأموريت هاي متعدد هستند. ايران با برخورداري از زيردريايي هاي بزرگ طارق و زيردريايي هاي كوچك تر قدير و نهنگ اين توان را داردكه شناورهاي بزرگ سطحي دشمن را از زير آب مورد هدف قرار دهد و كاري كند كه ناوهاي چندده هزار تني قدرت هاي مهاجم غربي نتوانند از توپهاي عظيم خود و يا هواپيماهاي جنگي خود بهره ببرند. 
زيردريايي طارق در اين ميان قدرتي ويژه دارد. اين زيردريايي با توان حمل ۱۸ اژدر مي تواند قدرت تخريب يك ناوگان مهاجم را داشته باشد. نيروي دريايي ايران امروز قادر است با كمك صنايع دفاعي خود، تعداد زيردريايي هاي خود را بشدت افزايش دهد و آن را براساس نيازهاي دفاعي خود شكل دهد. نيروي دريايي ايران همچنين از ده ها شناور رزمي قدرتمند ديگر بهره مي برد. ايران مدت ها قبل در دكترين دريايي خود پيش بيني كرده بود كه بتواند به وسيله نيروي دريايي خود يك لشكر كامل را جابه جا كند و اين مسأله زماني اهميت مي يابد كه دريابيم همواره دشمنان كشور قصد تعرض به جزاير ايراني خليج فارس را داشته اند. نيروي دريايي ايران همچنين از واحدهاي ورزيده تكاور دريايي برخوردار است كه با استفاده از هاور كرافت ها (كه سريع ترين وسيله آبي- خاكي دنيا است) مي توان آن ها را به سرعت به نقطه درگيري اعزام كرد. نيروي دريايي ارتش در كارنامه خود، نبرد ۲ ماهه با نيروي دريايي عراق را نيز دارد كه طي آن (تنها از ماه هاي مهر تا آذر۵۹) نيروي دريايي عراق را براي هميشه از روي خليج فارس محو كرد. 
* نگاهي به توان ارتش در مانورهاي بزرگ اخير كشور الف- مانور ضربت سال گذشته ارتش با اجراي مانور عظيمي با عنوان ضربت ذوالفقار در هوا، دريا و زمين قدرت خود را به نمايش گذاشت. در دريا اين نيرو با به كارگيري گسترده نيروهاي خود، در منطقه اي به وسعت ۲۵۰ هزار كيلومتر مربع از شرقي ترين نقطه دريايي منطقه (خليج گواتر در غرب پاكستان تا خرمشهر در غرب خليج فارس) قدرت شناورها، هلي كوپترها و زيردريايي هاي خود را به نمايش گذاشت. در بخش زميني نيز نيروي زميني تنها طي يك روز ۱۲۰ هزار نفر را جابه جا كرد كه اين رقم به معناي جابه جايي ۷ تا ۸ لشكر نيرو، فقط در يك روز است. (۹۰درصد ارتش هاي منطقه حتي از ۵ لشكر نيرو نيز برخوردار نيستند) ارتش در اين مانور ۱۶ استان كشور را درنورديد و براي نخستين بار سربازان ايراني از گلوله هايي استفاده كردند كه حتي از جليقه هاي ضدگلوله هم عبور مي كرد. نيروي هوايي ارتش نيز در اين مانور براي نخستين بار از جنگنده «صاعقه» ساخت ايران استفاده كرد. اين هواپيما كه شبيه اف-۵ است (البته اندكي بزرگتر و داراي ۲سكان عمودي شبيه اف-۱۸) در كنار صدها فروند، اف-،۱۴ ميگ ،۲۹ اف-،۷ اف-۴ و اف-۵ قدرت رزمي ايران را به نمايش گذاشتند. ب- رزمايش پيامبر اعظم(ص) رزمايش پيامبر اعظم(ص) در فروردين سال گذشته نيز حركت ديگري از سوي ايران بود تا قدرت هاي خارجي را متوجه توان ايران كند. در اين عمليات كه به صورت مشترك ميان ارتش، سپاه وبسيج انجام شد ايران قدرت خود را در دريا، زمين و هوا نشان داد. ناظران معتقد بودند كه هيچكدام از قدرت هاي خاورميانه قادر به بكارگيري اين ميزان نيرو در يك مانور نبوده و نيستند. موشك هاي حوت، ميثاق، كوثر و فجر در اين عمليات موجي از نگراني را براي ارتش هاي مهاجم فرامنطقه اي به همراه داشتند. بويژه موشك هايي كه قادر است با سرعت ۱۰۰ متر بر ثانيه، هر شناوري را در يك چشم به هم زدن از بين ببرد. مانور دريايي رزمايش مذكور در عمق ۴۰ كيلومتر از نوار ساحلي ايران و به وسعت ۱۰۰ هزار مايل دريايي توان مشترك ارتش و سپاه را به نمايش گذاشت. آنچه كه از ديد ناظران مخفي نماند، قدرت بالاي هلي برن ايران در اين عمليات بود. هزاران سرباز تكاور و چترباز در فرصت زماني بسيار كوتاه در زير آتش سنگين واحدهاي هوايي و دريايي در سرپل هاي مقرر فرود آمدند اين درحالي بود كه حركت هواپيماي موسوم به «صاعقه» نيز كه از موتور قدرتمند بهره مي برد و همچنين از قدرت مانور بالايي نيز برخوردار بود در عمل به كارشناسان نظامي ثابت كرد كه ايران قادر به ساخت جنگنده است. *نگاهي به بعضي جنگ افزارهاي جديد ساخته شده به وسيله ايران ۱- موشك ضد زره توفان اين موشك كه برضد تانك هاي با زره ضخيم به كار مي رود مي تواند تا ۹۲ درصد برخورد با هدف را تضمين كند و در ۲ مرحله ابتدا نفوذ كرده و سپس تانك را به آتش بكشد. اين موشك شبيه موشك تاو آمريكايي است و مي تواند تا ۷۶ سانتيمتر درون تانك نفوذ كند، بدين ترتيب قادر است حتي تانك ۸۰ تني ام يك آ يك آمريكايي را به مانند پوسته تخم مرغ متلاشي كند. توفان ۲ در حال حاضر به صورت گسترده بر روي خودروهاي جنگي ارتش به كار مي روند. ۲- موشك دريايي كوثر موشك هوشمندي به مانند كروز آمريكاست كه مي تواند از خشكي و يا دريا به سمت هدف پرتاب شود. اين موشك در اختيار ارتش است و مشابه آن را چين با عنوان (اف ـ ال ـ ۸) در اختيار دارد. ۳- موشك ضد كشتي اين موشك نيز كه از موشك ضدكشتي كرم ابريشم چيني پيشرفته تر است قدرت تخريبي زيادي به مانند موشك هاي غربي نظير هارپون و اگزوست دارد. در مانور ذوالفقار اين موشك از يك ناو الوند (نيروي دريايي ارتش) شليك شد. برد اين موشك به ۱۲۰ كيلومتر افزايش يافته و ويژگي آن در تغيير دادن مداوم ارتفاع آن است، به طوري كه در لحظات آخر برخورد، براي فرار از دست تور پدافندي دشمن، در ۵ متري سطح آب قرار مي گيرد و تنها پس از آن كه به عمق كشتي نفوذ كرد منفجر مي شود، سپاه نيز در كنار ارتش از اين موشك استفاده مي كند. ۴- موشك ضد كشتي غربي ها اين موشك را بسيار خطرناك مي دانند كه به دليل سرعت زياد امكان هرگونه تحرك را از شناور دشمن سلب مي كند. اين موشك ۸ متري تا ۲۰۰ كيلومتر برد دارد و وزن سرجنگي آن بالاي نيم تن است. * نتيجه گيري ارتش ايران شباهت زيادي به ملت ايران دارد. هر دو بدون ادعا بوده و جنگ طلب نيستند اما اگر لازم باشد روحيه صلح طلبي خود را كنار گذاشته و از خاك كشور دفاع مي كنند، اين كاري است كه ۲۶ قرن است انجام داده اند. ارتش ايران در سال هاي اخير تنها در مانورها ظاهر شده و هميشه سعي كرده در قالب يك مدافع بزرگ ملت ايران عمل كند. اين نيرو در ۱۵ سال اخير توأمان در مانورهاي مختلف قدرت خود را در نبردهاي كلاسيك و يا جنگ نامتقارن نشان داده و بدون اغراق عظمت آن، مي تواند بزرگ ترين «اطمينان دهنده» به ساكنان كشور عزيزمان باشد. واحد عظيمي كه در كنار سپاه و بسيج قدرت دفاعي ايران را به درجه اي افزايش مي دهد كه «خيال نفوذ سرباز مهاجم را حتي اگر نيروي متعلق به قدرت اول نظامي جهان باشد در مرحله آرزو باقي بگذارد.» شايد وجود چنين نيرويي باشد كه سبب شده تا دشمنان ما اوج تهديدشان تنها حمله از راه دور با موشك و يا بمباران از ارتفاع بسيار بالاباشد و كارشناسان نظامي غربي و روسي سال هاست به آمريكا هشدار مي دهند، انتقال نيرو به داخل فلات ايران به معناي باز كردن درهاي جهنم بر روي سربازان بر هنه آمريكايي است. علي :magiran.com (روزنامه ایران) مقاله: 9 عکس دیدن اصل مطالب [External Link Removed for Guests] نکته*==> ممکنه مقاله تکراری باشه،ولی من جستجو کردم چیز یافت نکردم 
