نياز نيروي هوائي روسيه به هواپيماهاي سوخترسان
در خلال برگزاري مانور Vostok-2010، نقل و انتقال هواپيماها يكي از كليدي ترين بخش هاي اين مانور بود. بمب افكن هاي تاكتيكي Su-24 Fencer و Su-34 Fullback با انجام عمليات سوختگيري هوائي خود را به مناطق خاور دور روسيه ميرساندند. سوختگيري هوائي كه به طور روتين در نيروي هوائي كشورهاي برتر هوائي از جمله آمريكا و ناتو انجام ميشود اين امكان را ميدهد تا نيروي هوائي خود را سريعا به مناطق درگيري برساند. براي اينكه چنين مانورهائي به طور موثر به انجام برسد، يك كشور بايد داراي تعداد كافي تانكر سوخترسان، هواپيماهاي جنگي مجهز به ادوات سوختگيري هوائي، هواپيماهاي باربري براي انتقال نيروي كمكي و بار و خدمه ماهر براي به انجام رساندن چنين ماموريت هاي باشد اما...
"هيچ كدام از عناصر موثر فوق به طور شايسته در نيروي هوائي روسيه موجود نميباشد"
تنها تانكر موجود در نيروي هوائي روسيه Il-78 (Il-78M) Midas, ميباشد كه بر اساس هواپيماي ترابري نظامي Il-76 ساخته شده. روسيه داراي 19 فروند از چنين تانكرهايي ميباشد كه براي سوخترساني هوائي به بمب افكن هاي استراتژيك Tu-160 Blackjack و Tu-95 Bear و آواكس A-50 مجهز شده است. اين درحاليست كه نيروي هوائي آمريكا داراي 250 فروند KC-10 Extender و KC-135 Stratotankerميباشد. در حاليكه اين كشور تعداد ديگري نيز در گارد ملي و حالت رزرو نيز دارد. اين به آمريكا اجازه ميدهد تا قادر باشد تعداد زيادي از واحدهاي هوائي خود را از منطقه اي به منطقه ديگر منتقل نمايد. روسيه همچنين فاقد هواپيماهائيست كه توانائي سوختگيري هوائي را داشته باشند به طور مثال Su-27 Flanker و MiG-29 Fulcrum فاقد تجهيزات سوختگيري هوائي ميباشند، بيشتر به اين خاطر كه در دوران شوروي، تعداد زيادي فرودگاه در تمام مناطق استراتژيك با تعداد كافي جنگنده موجود بود.
در حاليكه در روسيه مدرن امكان نگهداري تعداد زيادي جنگنده در تعداد زيادي فرودگاه نيست و دقيقا به همين دليل است كه تجهيز جنگنده هاي روسي به ادوات سوختگيري هوائي تا اين حد مهم جلوه ميكند. تمام جنگنده هاي جديد و مدرنيزه شده مجهز به چنين سيستمهائي بوده و همچنين برخي جنگنده هاي تاكتيكي بويژه Su-24 Fencer مجهز به مخازن سوخت خارجي و تجهيزات سوختگيري هوائي ميباشند. اما اين راه حل خوبي نيست زيرا اين جنگنده ها برد كوتاهي دارند و نميتوان به عنوان بمب افكن بكار روند و اين مسئله باعث تحليل پتانسيل يك اسكادران بمب افكن خواهند شد. بمب افكن دوربرد Tu-22M3 Backfire-C به دلايل سياسي نمي تواند از تجهيزات سوختگيري هوائي بهره ببرد زيرا در صورت سوختگيري هوائي تبديل به بمب افكن بين قاره اي شده و شامل پيمان START خواهد شد.
تجهيز يك هواپيما به سيستم سوختگيري نسبتا ساده است، اما مهمترين مشكل در خدمه پروازي است. هنوز در نيروي هوائي روسيه مسئوليت بيشتر عمليات هاي پروازي به عهده افسران ارشد از جمله سرگرد، سرهنگ دوم و سرهنگ ميباشد. اما معلوم نيست كه خلبانان ديگر ميتوانند عهده دار چنين ماموريتهاي باشند يا خير؟ مشكل ديگر در مورد هواپيماهاي ترابري ايست. عامل مهمي كه نيروي هوائي روسيه براي پشتيباني از عمليات در منطق دور بدان نيازمند است. روسيه داراي يكي از بزرگترين ناوگان هاي ترابري نظامي جهان است اما اين تعداد هنوز براي پوشش وسيع عملياتي در مناطق مختلف مورد نياز به كار گرفته نشده اند. اين مشكلات يك راه حل دارد: مقامات ارشد سياسي و نظامي بايد با توليد هواپيماهاي سوخترسان و آموزش خدمه پروازي براي چنين كاري موافقت نمايند. اين تصميم باعت افزايش تعداد هواپيماهائي كه قادر به انجام ماموريتهاي دوربرد ميباشند خواهد شد.
در همين حال، Il-78 Midas براي يك ماموريت سوخترساني هواپيماي بسيار بزرگي به نظر مي رسد، در حاليكه براي چنين كاري هواپيمايي كوچكتر، ارزانتر (به طور مثال) بر پايه Tu-204 بسيار مناسب خواهند بود. چند ده فروند هواپيما از چنين مدلي توانائي نيروي هوائي را به نحو چشمگيري افزايش خواهد داد. در كنار آن، خريد چندين فروند تانكر سوخترسان برپايه Tu-204 باعث نجات خطوط هوائي خواهند شد كه اكنون آخرين نفس هاي خود را ميكشند.
8 جولاي 2010
بخش انگليسي ريانووستي