پاسخ مقتدرانه سپاه به زیاده خواهی اماراتی ها

[امیر جمالی]

سلام بر همه دوستان فهیم.
در اصل سپاه و ارتش در جمهوری اسلامی ایران هیچ فرقی با نمیکنند . سپاه دلاور وارتش سرافراز هردو همگام در تعیین سرنوشت جنگ تاثیر بسزایی داشتن. ولی متاسفانه در سالهایی که دفاع در عمق مرزهای آبی بدست ارتش بود ، انها عملکرد خوبی نداشتند، نه تنها آنجا که در جزایر خارگ ، فارسی، سیری ،و ابو موسی وکل خلیج فارس هم اوضاع به همین منوال بود ، جسارت کشور های عربی و فرامنطقه ای بحدی بود که تا نزدیکی های این جزایر و در آبهای سرزمینی ما دارد میشدند ومتاسفانه گاه گاهی با شناورهای ما نیز برخور خوبی نداشتند. تا اینکه سالهای اخیر که وظیفه پدافند از خلیج فارس به سپاه واگذار شد الحمدا.. وضع تغییر کرد و خیلی کمتر شاهد آن قضایا هستیم ، یادم میاد حرص امریکا یها از این اقدام در آمده بود کلی عقب نشستند .
دوست گرامی mahshidm !
موجودیت ایران نمی تواند فقط بدست سپاه باشد ولی پاسداران در این راه با نثار جان ومال خویش از هیچ کوششی دریغ نکرده اند و در این زمینه با هیچ زورگویی مماشات و سازش نداشته است و گفته امام عزیزمان به همین دلیل است.
ارتش سرافراز جمهوری اسلامی ایران نیز همپای سپاه و دست در دست هم حافظ موجودیت ایران هستند .

[HORLIKAN]

موجودیت ایران وابسته به سپاه نبوده و نیست و اگر سپاه نبود به راحتی ارتش یا هر نیروی دیگری اینکارها را می کرد.

كابر محترمmahshid.M

شما به عنوان يك ايراني حقي نداري كه بين ارتش و سپاه فرق بگذاريد . شما يقيننا تحت تاثير سخنان دوشمان قرار گرفتي كه از اول هدفشون تفرقه بين دو گروه بود. فرق نميكنه يك بار شيعه و سني و يك بار ارتش و سپاه و يك بار ......

اقا بس كنيد شما داريد دوشمنان رو شاد ميكنيد !

اونا از خداشونه در ايران چند گروه باشه تا يك گروه. اينجوري بسيار ضربه پذير تر ميشن.

اگر ارتش نبود سپاه هم نبود و اگر سپاه نبود ارتش هم نبود. در ايران همه بايد مكمل و كنار هم باشيم نه مقابل هم .

هر دو اورگان هم وطنان ما هستند. و كوچك ترين فرقي با هم ندارند.

پس بجاي بحث هاي نا تمام بياييم با هم متحد و يك صدا بشيم و ار اينگونه جسارت هاي وقيحانه اعراب مفت خور جلو گيري كنيم .


نه شرقي نه غربي جمهوريه اسلامي ايران

[ali1371]

تنها قراردادی که ایران و امارات در موضوع ابوموسی منعقد کرده اند به سال 1971 بر می گردد و ایرن نیز بارها اعلام کرده نسبت به ابوموسی تنها این قرارداد جاری و ساری است اما اگر امارات نسبت به تفسیر آن دچار سوء تفاهم شده این آمادگی در ایران برای گفتگوی دوجانبه با امارات برای رفع سوء تفاهم احتمالی وجود دارد.

در تفاهم‌نامه 1971 ایران و امارات آمده است كه ایران از ادعای مالیكت بر جزیره ابوموسی چشم پوشی نمی‌كند و همچنین ادعای طرف مقابل را نیز به رسمیت نمی‌شناسد ولی موافقت‌ می‌كند كه در منطقه جنوب ابوموسی شیخ شارجه پاسگاه پلیس دایر كند و بدون داشتن حق مالکیت عهده دار برخی امور در جنوب جزیره باشد.

آنچه بسیار حائز اهمیت است و در این تفاهم‌نامه به آن تصریح شده این است كه امنیت كامل جزیره ابوموسی در اختیار ایران است. همچنین در این تفاهم‌نامه برای استفاده از منابع زیر سطحی انرژی در فلات قاره هم تصریح شده است كه دو طرف ایران و شیخ شارجه به صورت مشترك می‌توانند از این منابع بهره برداری كنند. همچنین در مورد ماهیگیری در این منطقه هم ذكر شده است كه دو طرف می‌توانند در حدود 12 مایلی آب‌های سرزمینی‌ به ماهیگیری بپردازند.

در بخش دیگری از این تفاهم‌نامه هم آمده است حق برقراری امنیت در این جزیره با ایران است و شیخ نشین شارجه ادعای اشغال ابوموسی توسط ایران را ندارد و امروز این ادعاها از سوی امارات مطرح می‌شود.

علاوه بر این بر اساس این توافقنامه رسمی، ایران با نیروهای ارتشی خود در ابوموسی می تواند مستقر باشد و این خود گویای اعمال حاکمیت بر خاک است چراکه نیروهای ارتش هر کشور در مقابل تجاوز بیگانه می ایستند نه نیروهای شهربانی!

البته هر اقدامی كه سكنه جزیره ابوموسی انجام می‌دهند باید با اجازه فرماندار جزیره كه ایرانی است و از سوی ایران منصوب می‌شود، باشد.
با این حال ، چندی قبل مقامات اماراتی در درخواستی مضحک خواستار ارجاع ادعاهای آنان درباره خاک ایران به دادگاه لاهه شدند و این در حالی است که گویا وکلای دولت امارات این جزئی ترین اصل حقوقی که ماهیت تشکیل دیوان بین‌المللی دادگستری یا همان دادگاه لاهه نیز است را نمی دانند چون بر اساس اصل صلاحیت اختیاری دیوان ، صلاحیت دیوان در رسیدگی به هر دعوی مبتنی بر رضایت كشورهای طرف آن دعوی است و اولین كاری كه دیوان باید در هر دعوی به آن رسیدگی كند، احراز این رضایت دو طرفه است.

البته مقامات امارات درخواست می کنند که ایران قضاوت دادگاه لاهه را بپذیرد حال یک پیشنهاد مطرح می شود که ایران نسبت به اعاده حاکمیت خود بر عجمان ، شارجه و راس الخیمه که بر اساس نقشه های تاریخی جزئی از ایران بوده اند به دادگاه لاهه شکایت کند و دولت امارات نیز بپذیرد برای حل و فصل این پرونده وارد بحث قضایی شود!

یعنی آیا اماراتی ها می پذیرند بر سر مالکیت ایران بر شارجه مذاکره کنند؟

در هر صورت تذکر این نکته نیز ضروری است که متاسفانه در موضع گیری های برخی مقامات داخلی در واکنش به ادعای امارات از عبارت جزایر سه گانه استفاده می شود در حالیکه امارات از گذشته تا کنون هیچ ادعای نسبت به تنب بزرگ و کوچک نداشته و تنها موضوع مورد مناقشه جزیره ابوموسی بوده است.

علاوه بر این مقامات عالی رتبه ایران بهتر است بیش از این در گیرو دار مسائل سیاسی داخلی و حتی هسته ای غرق نشوند و قدری نیز به کشورهای دوست و برادر همسایه توجه داشته باشند و ضمن رصد اقدامات و اظهارات خصمانه، توسعه طلبانه ، مداخله جویانه نه با محکوم کردن صرف بلکه با اقدام عملی نسبت به این مواضع واکنش نشان دهند.

قطعا تکرار شدن ادعای بی اساس رفته رفته در اذهان تداعی کننده حق خواهد کرد لذا بیش از این سهل انگاری در قبال ادعای ارضی امارات نمی تواند قابل توجیه باشد.

البته سیاست گذاران کشور نیز با نگریستن به تاریخ 40 ساله دوبی که امروز چه بخواهیم و چه نخواهیم از قطب های گردشگری و اقتصادی به شمار می رود توسعه اقتصادی و گردشگری در همه جزایر جنوبی ایران در خلیج فارس را در دستور کار قرار دهند تا با تحکیم حاکمیت ایران بر ابوموسی و دیگر جزایر، رضایت مندی ساکنان جزایر مسکونی جزایر خلیج فارس جلب شود .

قطعا سرمایه گذاری در تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی می تواند این مناطق را در زمره نقاط مهم جذب گردشگر و یا ویژه اقتصادی قرار دهد.

عصرایران