[External Link Removed for Guests]


[url=<a]Click here to download latest version[/url]
flowplayer("player", "http://www.mashreghnews.ir/scripts/flowplayer-3.1.5.swf");

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، پرتعدادترین شناور رزمی نیروی دریایی ارتش در جنگ تحمیلی، هم اکنون با تغییراتدرونی فراوان در حال تولید در کشور است و با ورود هر یک از آنها به خدمت،گام مهمی در جهت افزایش توان دفاعی و بازدارندگی کشورمان ایران، برداشتهمی شود.
در سالهای پیش از انقلاب، تعدادی قایق موشک انداز سریع از ردهکمباتانت به فرانسه سفارش داده شد که برخی از آنها پس از انقلاب تحویلداده شد. البته این رده از شناورها در کشورمان با عنوان ناوچه یا ناوچهموشک انداز خوانده می شوند و مجهز به یک توپ 76 میلیمتری در سینه، یک توپکوچکتر در پاشنه، و دو پرتابگر دوتایی موشک های میانبرد ضد کشتی هارپون بهعنوان تسلیحات عمده بودند.
این نوع از شناورها به دلیل برخورداری ازویژگی های خاص عملیاتی در نیروهای دریایی در جغرافیای گوناگون مورد توجههستند. همین رده از شناورها در کشورهایی نظیر آلمان و مصر نیز به خدمتگرفته شدند.
سرعت بالا، تجهیز به توپ های سنگین دریایی و موشک هایمیانبرد و دوربرد ضد کشتی و امکان بکارگیری سلاح های ضدزیردریایی و مین،علاقمندان متعددی برای این شناورها پدید آورد.
12 فروند از این ناوچهها به خدمت نیروی دریایی کشورمان وارد شدند که یقیناً معروف ترین آنهاناوچه قهرمان پیکان و پس از آن جوشن می باشند. ناوچه پیکان پس از مشارکتاساسی در خلق حماسه عملیات مروارید و ناوچه جوشن در درگیری نابرابر باناوگان دریایی آمریکا، همیشه جاوید شدند، اما این دو واقعه، ارزش عملیاتیاین رده از شناورها و این نوع خاص را تحت تأثیر قرار نداد بلکه با روشنشدن ایرادات آنها، در سالهای پس از جنگ تحت بهینه سازی و ارتقاء سامانه هاقرار گرفتند و در ادامه نیز به ساخت آنها برای افزایش تعداد ناوگان رزمینداجا، اقدام گردید.
در واقع به موازات برنامه مطالعه و طراحی و ساختناوشکن جماران، یک گروه نیز بر روی این رده ناوچه آغاز به کار نمودند و درسال 1382، اولین فروند از این شناورها با نام پیکان، به یاد پیکانِ جاویدشده در دفاع مقدس، در منطقه چهارم نیروی دریایی ارتش در بندر انزلی به ایننیرو تحویل داده شد.
به گزارش مشرق، پروژه سینا بستر ساخت و آزمایش وبکارگیری بسیاری از آخرین تسلیحات و تجهیزات دریایی ساخت کشور بوده است بهعنوان نمونه اولین قبضه توپ دریایی فجر27 بر روی ناوچه موشک انداز جوشن کهدومین فروند از ناوچه های کلاس سینا است، نصب شد.
ناوچه های رده سیناحاصل همکاری بسیار نزدیک متخصصان نیروی دریایی ارتش و وزارت دفاع هستند وهر چند در ظاهر با رده پیکان شباهت های فروانی دارند اما در درون ازتجهیزاتی با بالاترین فناوری های الکترونیک و کنترل خودکار برخوردارند.
البتهخود شناورهای قدیمی این رده نیز مورد بازسازی و بهینه سازی قرار گرفته وبه موشک های ضد کشتی جدید و حتی در یک فروند، مجهز به پرتابگر موشکی شدهاند که مشابه سامانه پدافند هوایی موجود بر روی جماران است.

نمونه ای از شناورهای بهینه سازی شده رده
شناورها از موشک های دوربرد ضد کشتی نور با برد حدود 170 کیلومتر دردو پرتابگر دوتایی استفاده شده که تا امروز، دستان بلند موشکی نداجا وستون فقرات موشکی آن به حساب می آیند. سامانه موشکی پدافند هوایی کوتاهبرد میثاق2 نیز با برد 5000 متر و سقف ارتفاع درگیری 4000 متر و تیربارهای 12.7 میلیمتری نیز در این ناوچه مستقر شده است.
توپ های 76میلیمتری در ابتدا در ناوچه های رده پیکان به خدمت نیروی دریایی ارتشدرآمدند و با توجه به کارایی عملیاتی بالای آنها، فناوری ساخت آن بومی شدهو با نام فجر27 بر روی ناو بازسازی شده نقدی و ناوچه های ایرانی سینا نصبو بکارگیری شدند. نواخت تیر بالای این توپ در کنار دقت و سرعت واکنش بالاو سرعت در هدفگیری و شلیک به اهداف متعدد و تغذیه داده ای از انواع سامانههای الکترواپتیک و راداری، این توپ تمام خودکار را به سلاح کارامدی برایهدف قرار دادن اهداف سطحی تا برد 12 کیلومتر و اهداف هوایی تا 7 کیلومترنموده است. عدم بکارگیری سامانه های غیر راداری، همان نقطه ضعفی بود کهجوشن را در مقابله با حمله هوایی آمریکا در شرایط جنگ الکترونیک موجود درصحنه نبرد با تسلیحات موجودش، ناتوان ساخت.

موشک های ضدکشتی دوربرد
نیز با کالیبر 40 میلیمتر، خودکار بوده و به سامانه های هدفگیریکارامدی مجهز می باشد که درگیری با اهداف را با دقت بالا و در بیشترین بردسلاح و در شرایط گوناگون آب و هوایی ممکن ساخته و در نتیجه آن را به سلاحمناسبی برای دفاع هوایی مبدل نموده است.
البته توضیحات پیرامون فرایند طراحی و ساخت و آزمایش این توپ ها و مهمات آنها، به گزارش مستقلی نیاز دارد.
پساز ورود به خدمت ناوچه های پیکان و جوشن، سومین فروند از این سری شناورها،با نام درفش، اما با تجهیز به سامانه های بروز و جدید که در نمونه هایقبلی مشاهده نشده بود، در اوائل پائیز سال گذشته تحویل یگان عملیاتی دادهشد. شواهد حاکی از آن است که توان ساخت و تجهیز این شناورها در کمتر از یکسال مقدور می باشد و هم اکنون نیز تعداد دیگری از این شناورها در دست ساختو تجهیز می باشند.
بیش از یکصد سامانه بکار رفته در درفش، آخریندستاوردهای تثبیت شده فناوری بومی در مجموعه های دفاعی کشور است که شاملانواع سامانه های مراقبت و نظارت الکترونیکی، جنگ الکترونیک، ضد جنگالکترونیک، سامانه ردگیری الکترواپتیک و فروسرخ و دید در شب، رادارهایسطحی، سامانه های ارتباطی امن، سامانه کنترل آتش یکپارچه، نمایشگرهایدیجیتال و انواع سامانه های فریب دهنده حرارتی-راداری و اهداف کاذب سامانهناوبری، هواشناسی و بسیاری سامانه های دیگر است.

مشرق، سامانه های فریب دهنده، سابقه ای به قدمت استقامت نداجا داشتهو در واقع ریشه در سالهای جنگ تحمیلی دارند. در آن سال ها با بهره گیری ازپوشال های فلزی(چف) و نیز اهداف کاذب، موشک های ضدکشتی غربی که در اختیاررژیم بعثی عراق قرار گرفته و حتی از احتمال اصابت به هدف بسیار بالاییبرخوردار بوده و علیه شناورهای غربی نیز کارنامه موفقی داشتند، توسط اینسامانه ها منحرف می شدند و امروزه نسل های جدید این تجهیزات با کاراییبالاتر در اختیار یگان های دریایی قرار گرفته که بقاپذیری در نبرد را برایاین شناورها به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. این پوشال های فلزی کهعموماً از جنس آلومینیوم هستند به فواصل مورد نظر در اطراف شناور پرتابشده و با ایجاد بازتاب راداری بالا جستجوگر موشک های ضدکشتی راداری رادچار خطا می کنند.
سامانه الکترواپتیکی پیشرفته ای بر روی پل فرماندهیدرفش در تصاویر منتشر شده مشاهده می گردد که پایدار شده با ژیروسکوپ،دارای دو درجه آزادی حرکتی و دارای امکان همراستایی با تسلیحات و یکپارچگیبا دوربین های حرارتی، مسافت یاب های لیزری و نرم افزارهای تحلیل تصویر میباشد. سامانه مخابراتی این ناوچه نیز امکان برقراری ارتباط امن با واحدهایهوایی، سطحی، زیر سطحی و ساحل را حتی در شرایط جنگ الکترونیک برقرار میکند.

نمایی از سامانه الکترواپتیکی بر روی پل فرماندهی
با بکارگیری نتایج تحقیقات علمی و پروژه های پژوهشی اجرا شده درکشور و با جانمایی مناسب تجهیزات در بخش های مختلف و سایر عوامل مؤثر، ازتعادل شناوری و پایداری بسیار خوبی در دریای مواج برخوردار است.
سامانههای خودکار مراقبت الکترونیکی، ضمن پوشش کامل فضای اطراف ناوچه و دستهبندی تهدیدات، با قابلیت واکنش سریع در برابر جنگ الکترونیک و سرعت عمل درشناسایی و ردگیری اهداف در کنار سامانه پیشرفته کنترل آتش دریایی ساختهشده برای این شناور، از بار کاری خدمه کاسته و تصمیم گیری در شرایط نبردرا ساده تر می نمایند.
ناوچه های رده سینا دارای 47 متر طول، عرض 7 مترو آبخور 2 متر بوده و با جرم 300 تن، از چهار پیشرانه 3500 اسب بخار نیروگرفته و به بیشینه سرعت 35 گره دریایی حدوداً برابر با 65 کیلومتر بر ساعتمی رسند. همچنین این شناورها به سه مولد 150 کیلوواتی برق نیز مجهز میباشند، بردی بین 500 تا بیش از 1500 مایل دریایی دارند.

پیشرانه از چهار پیشرانه
دارای بدنه فولادی و رو سازه آلومینیومی هستند که فناوری اتصالاین دو بخش با دو جنس فلز متفاوت، در کشور موجود نبوده و در جریان پروژهموج(که به ساخت ناوشکن جماران منجر شد) توسط متخصصان داخلی ایجاد گردیده وخود این آلیاژها نیز ساخت داخل هستند.
ساخت و بکارگیری این رده ازناوچه ها، در کنار ناوشکن ولایت که در آینده نزدیک به نداجا تحویل دادهخواهد شد، قدرت جمهوری اسلامی ایران را افزایش داده و خواهد داد و به حفظثبات این منطقه و جلوگیری از تحت تأثیر قرار گرفتن کشورهای کوچک و وابستهدر ایجاد مناقشه و ایجاد امنیت پایدار و شکوفایی اقتصادی در این دریای مهمکمک شایانی می نمایند.
حدود 2700 کیلومتر مرز آبی کشور، ایجاد مناطقعملیاتی جدید در جنوب و در آینده جایگزین نمودن شناورهای رزمی قدیمی بانمونه های بروز داخلی، لزوم ساخت تعداد بیشتری از این رده شناورها راآشکار می سازد که هم اکنون در مراحل مختلف ساخت، نصب تجهیزات و آزمایش هایپیش از تحویل قرار دارند.
مشرق نیوز