واقعا جای تاسف دارد.
نمی دونم دلیل گفتن آهن پاره به ناوهای پیشرفته چیست؟
تا آنجا که بنده اطلاع دارم ناوهای کشور خودمان نیز از فلزات ساخته شده اند و مجهز به نیروی غیبی نیستند که آسیب ناپذیر باشند.
اگر قرار به بحث کردن است می توان توانایی ها را مورد بررسی قرار داد نه آنکه اصل موضوع را دور زد...در اینکه پرسنل نیروی دریایی کشورمان و در کل ارتش از جان گذشته هستند شکی نیست و بارها نمونه های آن در طی جنگ به اثبات رسیده است که با از جان گذشتگی حاضر به ترک ناو از دست رفته نشده اند اما اینگونه بحث ها اصل موضوع را زیر سوال می برد , اگر ناوهای غربی و شرقی آهن پاره بودند انجام این همه پروژه در نیروی دریایی برای چیست؟
تلاش نیروی دریایی برای به روز نگهداشتن تجهیزات برای حمله احتمالی چیست؟
اگر اینگونه بود هنگام رسیدن موشک همه پرسنل جمیعا یک "صلوات" ختم می کردند دیگر نیاز به چف و جمینگ و ... امثال این موارد نبود!
باز هم عرض می کنم بهتر است بحث را به طور منطقی و علمی ادامه داد , شخصا ادعایی بر دانستن ندارم اما کمترین کاری که می توانم انجام دهم در صورت عدم اطلاع از موضوعی وارد بحث نشده و سکوت کنم.
محض اطلاع دوستان عرض کنم که در طی جنگ نیز ما ناوهای کمی از دست ندادیم.
ناوچه مهران و تیران --- ابتدای جنگ --- پایگاه دریایی خرمشهر --- عدم توانایی خروج به دلیل بسته شدن مسیر اروند رود و هدف قرار گرفتن به وسیله توپخانه زمینی عراق و در نتیجه نابودی.
ناوچه پیکان --- ابتدای جنگ --- خلیج فارس --- پس از درگیری و نابودی نیروی دریایی عراق و هدف قرار گرفتن با موشک کرم ابریشم.
ناو توپدار دریادار کهنمویی --- اواسط جنگ --- پایگاه دریایی بوشهر --- بمباران به وسیله Mirage F-1 های عراقی و در غافلگیری کامل علیرغم تلاش حماسه آفرین پرسنل ناو.
ناو توپدار دریادار میلانیان --- اواسط جنگ --- اطراف جزیره خارک --- برخورد به خطوط لوله نفتی.
ناو ایران اجر --- اواسط جنگ --- خلیج فارس --- نابودی به وسیله ایالات متحده ( به دلیل سوء ظن به مین گذاری)
ناوچه جوشن --- اواخر جنگ --- خلیج فارس --- درگیری با نیروی دریایی ایالات متحده و هدف قرار گرفتن با موشک هارپون
ناو محافظ سهند --- اواخر جنگ --- تنگه هرمز --- درگیری با نیروی دریایی ایالات متحده و هدف قرار گرفتن با موشک هارپون , بمب لیزری A-6 توپخانه دریایی
ناو محافظ سبلان --- اواخر جنگ --- تنگه هرمز --- درگیری با نیروی دریایی ایالات متحده و هدف قرار گرفتن با بمب لیزری A-6 که البته بعدها تعمیر گشت.
دوستان ملاحظه بفرمایند نیروی دریایی ما نیز بی نصیب از نبرد های دریایی نبوده است , به هر حال هر سلاح با تمام قدرت ویرانگری که داشته باشد روزی آسیب خواهد دید و از بین می رود , و این موضوع تمام قدرت های دریایی را در بر می گیرد... پس صرف آنکه تجهیزات دیگران را آهن پاره در نظر بگیریم و تسلیحات خودمان را در نهایت قدرت و توانایی در اصل به خود توهین کرده ایم چرا که ارزش این همه پژوهش و ارتقا از بین خواهد رفت.
در پایان شکی نیست که نیروی دریایی کشورمان با صدها تحریم همچنان قدرتمندانه به جلو می تازد و علت آن هم نگاه روشنگرانه مسئولان این نیرو به آن است که جدا از هرگونه تفکر احساسی بهترین روش را برای مقابله در نظر گرفته اند که همانا ارتقا و به روز رسانی و عدم دست کم گرفتن ناوگان سایر کشورهاست.
موفق باشید.
