اطلس، منطقه شگفت انگیزی وجود دارد که تاکنون، تعداد زیادی ازهواپیماها و کشتی‌ها، بی آنکه نشانه ای از خود برجای گذارند، به طرزاسرارآمیزی در آنجا ناپدید شده اند.
مرگبار که اصطلاحا «مثلث برمودا» یا «مثلث شیطان» نامیده میشود، ازشمال به جزیره «برمودا» از باختر به « فلوریدا» و از سوی خاور به نقطه ایاز اقیانوس اطلس محدود میشود. حوادث شگفت انگیزی که در این نقطه از عالماتفاق افتاده، دانشمندان را بر آن داشته است تا در «مثلث برمودا» بهمطالعه و کاوش بپردازند و در رابطه با این حوادث، نظریات گوناگون ارائهدهند، ولی این کوشش‌ها، تا کنون کمکی به حل معما نکرده است.
درحدود ساعت 5/10 شامگاه 29 ژانویه 1948 هواپیمای بزرگ چهار موتوره بریتانیاموسوم به «استار تایگر» هنگامی که با 26 مسافر و خدمه بر فراز « مثلثبرمودا» پرواز می کرد، ناگهان به طرز اسرارامیزی ناپدید شد و دیگر هیچخبری از آن به دست نیامد.
چند دقیقه قبل، تنها یک پیام رادیویی از خلبان هواپیما دریافت شده بود که اعلام کرده بود «هوا خوب است و هیچ مانعی وجود ندارد».
با این حال، هواپیمای « استار تایگر» ناپدید گردید و معلوم نشد چه بلایی بر سر آن آمد.
درساعت 45/7 دقیقه بامداد روز 17 ژانویه 1949 کاپیتان با هواپیمای خود ازفرودگاهی در جزیره «برمودا» به هوا برخاست تا به «کینگستون» واقعدر«جامائیکا» برود، ولی این هواپیما نیز هنگام عبور از فراز «مثلث برمودا»به سرنوشت هواپیمای قبلی دچار گردید.
کاپیتان40 دقیقه پس از پرواز، طی یک تماس رادیویی، وضع هوا را عالی توصیف کرد وبا اطمینان گفت که به موقع به « جامائیکا» خواهد رسید.
ولی این آخرین پیامی بود که از خلبان هواپیما دریافت شد و پس از آن، فقط سکوتی اسرار آمیز بر قرار گردید.
براییافتن این هواپیما، قطعات شکسته آن، و یا حتی آثار روغن و بنزین بر سطح آبکه می‌توانست سرنخی به دست دهد، جستجوی گسترده‌ای به عمل آمد، لیکن اینجستجو کاملا بی فایده بود.
پیشاز ناپدید شدن این دو هواپیما، حادثه شگفت انگیزی در مثلث برمودا رخ دادهبود که توجه همگان را به خود جلب کرد و در حقیقت وجه تسمیه «مثلث برمودا»از آنجا ناشی شد.
درروز 5 دسامبر 1945 پنج بمب افکن از نوع «اونجر» به منظور انجام یک پروازتمرینی که پرواز شماره 19 نامیده میشد، از پایگاه نظامی «فورت لودردیل»واقع در «فلوریدا» به هوا برخاستند. طبق برنامه، آنها می‌بایستی یک مسیرمثلث شکل را طی کنند و دوباره به پایگاه بازگردند.
قبلاچندین بار چنین تمرینی را انجام داده بودند، از این رو این ماموریت برایشان دشوار نبود. از سوی دیگر، خلبانان و خدمه این پنج بمب افکن راافرادی با تجربه و ماهر تشکیل می دادند. و همه هواپیماها مجهز به بهتریندستگاه بی سیم و تجهیزات هوانوردی بودند.
درساعت 10/2 دقیقه آن روز، هر پنج بمب افکن به هوا برخاستند و با آرایشیزیبا و سرعتی در حدود 200 مایل در ساعت به سوی خاور به پرواز در آمدند.
در ساعت 45/3 دقیقه، حادثه وحشتناکی رخ داد. ستوان «تایلو» فرمانده این اسکادران طی تماس رادیویی با برج مراقبت فریاد زد:
-برجمراقبت... وضع اضطراری پیش آمده... انگار ما از مسیر خود منحرف شده ایم...ما قادر نیستیم زمین را ببینیم... تکرار می‌کنم ... ما قادر نیستیم زمینرا ببینیم.
مسئول برج مراقبت پرسید:
-حالا در چه موقعیتی هستید؟
-موقعیت خود را به درستی نمی‌دانیم ... اصلا نمی‌دانیم کجا هستیم. به نظر میرسد راه را گم کرده‌ایم.
مسئولبرج مراقبت از این سخن بر خود لرزید. چگونه ممکن بود پنج هواپیما، باسرنشینان پر تجربه خود، در شرایطی که هوا کاملا مساعد بود راه خود را گمکنند.
برج مراقبت گفت:
-طاقت داشته باشید. به سوی غرب پرواز کنید.
ستوان « تایلور» پاسخ داد:
-ما اصلا نمی دانیم غرب کجاست... همه دستگاه‌ها از کار افتاده... همه چیز شگفت انگیز است. هیچ جهتی را نمی‌توانیم تشخیص دهیم.
حتی اقیانوس شکل دیگری به خود گرفته است...
چند لحظه بعد، دوباره صدای ستوان« تایلور» به گوش رسید که دیوانه وار فریاد زد:
-ما وارد آب‌های سفید می‌شویم... خطر همچون دشنه‌ای به سوی ما می‌آید... کمک... کمک ...
و این آخرین پیام ستوان « تایلور» بود و صدای او برای همیشه خاموش شد.
مسئولانفرودگاه، وضع اضطراری اعلام کردند و یک هواپیمای «مارتین مرینر» با 13سرنشین و مجهز به کلیه وسایل نجات از زمین برخاست تا به جستجوی پنجهواپیمای بمب افکن بپردازد، ولی شگفت اینکه این هواپیما نیز به همانسرنوشت پنج بمب افکن دچار گردید و برای همیشه ناپدید شد.
درساعت 4/7 دقیقه بعد از ظهر آن روز، برج مراقبت نیروی دریایی در «اوپالوکا»پیام ضعیفی دریافت کرد که مربوط به یکی از هواپیماهای پرواز شماره 19 بود.عجیب آن بود که به موجب پیش بینی، موجودی بنزین آخرین هواپیما می‌بایستیتقریبا دو ساعت پیش تمام شده باشد، در حالی که هنوز در آسمان بود.
سپیدهدم روز بعد، 242 فروند هواپیما و 18 فروند کشتی به جستجوی هواپیماهایگمشده پرداختند، ولی اثری از آنها نیافتند. انگار این هواپیماها، قطره ایشده و به درون اقیانوس فرو رفته بودند.
هرگاهفرض کنیم که این پنج هواپیمای بمب افکن، در آسمان با یکدیگر تصادف کردهاند، می‌بایستی قطعات شکسته هواپیما و یا آثار و علائمی از این تصادف پیدامیشد و از سوی دیگر هنگامیکه ستوان«تایلور» وضع اضطراری اعلام کرد، برخیاز خدمه هواپیما می‌توانستند به وسیله چتر نجات، خود را از مهلکه رهاییبخشند، یا پس از سقوط در آب از وسایل ایمنی نظیر تشک‌های بادی و جلیقه‌هاینجات استفاده کنند، در حالی که معلوم نیست چرا هیچ یک از این اقدامات صورتنگرفت. هواپیمای «مارتین مرینر» که به کمک این پنج هواپیما شتافته بود، بهگونه‌ای ساخته شده بود که می‌توانست روی آب بنشیند، در حالی که اینهواپیما نیز بی آنکه با برج مراقبت تماس بگیرد، به طرز اسرارآمیزی ناپدیدشد.
واقعیت حادثه تا بهامروز کشف نشده و این ماجرا همچنان در شمار یکی از اسرار حل نشده عالم،باقی مانده است. پس از این رویداد، تعداد زیادی هواپیما و کشتی همراه باسرنشینان آنها در منطقه مثلث برمودا ناپدید شده اند که تا کنون اثری ازآنها به دست نیامده است و این حوادث موجب شده که دانشمندان نظریات گوناگوندر رابطه با «مثلث برمودا» ارائه دهند.
پارهای از این دانشمندان بر این اعتقادند که از مثلث برمودا، دریچه‌ای بهدنیای دیگر گشوده میشود و این کشتی‌ها و هواپیماها از آن دریچه به بعددیگری که برای ما ناشناخته است منتقل می‌شوند.
وگروهی دیگر گناه این حوادث را به گردن موجودات فضایی می‌اندازند ومی‌گویند که ساکنان کرات دیگر، کشتی‌ها و هواپیماها را با سرنشینانش برایتحقیق به کرات خود می‌برند.
برخیدیگر نیز با توجه به فرضیه فرو رفتن قاره افسانه‌ای آتلانتیس به زیر آب،بر این باورند که در اعماق آب‌های مثلث برمودا، بلور عظیمی وجود دارد کهاشعه‌ای قوی‌تر از لیزر از آن ساطع میشود و این اشعه کشتی‌ها و هواپیماهارا ذوب می‌کند. در نقشه‌های قدیمی قاره‌ای به نام « آتلانتیس» به چشممی‌خورد که امروزه اثری از این خشکی وجود ندارد و دانشمندان حدس می‌زنندبر اثر وقوع فاجعه‌ای که ماهیت آن هنوز بر بشر معلوم نیست، در منطقه «مثلثبرمودا» به اعماق اقیانوس فرورفته باشد.
بهنظر میرسد که این منطقه طی زمان‌های متمادی گذشته نیز در افسانه‌ها بهمنزله مکانی ترسناک وجود داشته و حتی خیلی قبل از تاریخ کشف آن و بعد ازآن تاریخ تا صدها سال با عناوین «دریایی از مقبره‌ها»، «مثلث شیطان»،«مثلث مرگ»، «دریای بدبختی»، «گورستان آتلانتیک» نامیده می‌شده است.
شومیو بدشگونی مثلث برمودا حتی در عصر فضا نیز باعث تعجب انسانهایی چون کریستفکلمب و فضانوردان آپولو 13 که یکی کاشف در زمین و دیگری در فضاست، شده است.
اینکهچرا وقایع عجیب این منطقه گزارش نمی‌شود، شاید به دلیل ایجاد رعب و وحشتعمومی باشد، شاید هم چون دلیل اصلی وقایع معلوم نیست، اتفاقات مربوطهبازتاب نمی‌یابد. البته در اغلب گزارشات ارائه شده هم سانسورهایی وجوددارد که اصل وقایع را سرپوشیده نگه می‌دارد.
آیا این مثلث دوباره قربانیان دیگری می‌گیرد؟
آیا بشر موفق به کشف راز آن خواهد شد؟
و بسیاری آیاها و پرسش‌های بی جواب دیگر که مسلما در ذهن شما هم وجود دارد
