[External Link Removed for Guests]
از نتایج موفق بدست آمده در عملیات کربلای5 که در آن عراق با همه گونه آمادگی اطلاعاتی، تسلیحاتی و لجستیکی حضور داشته و ایران دو هفته قبل از آن عملیات ناموفق کربلای4 را بدلیل ارسال اطلاعات ماهواره ای به دشمن توسط آمریکا پشت سر گذاشته بود، کشورهای پشتیبان عراق، وارد مرحله جدیدی در حمایت های خود از صدام شده و به رویایی مستقیم با ایران اقدام کردند. بیشترین نقش فعال در این مرحله را آمریکایی ها ایفا کردند بطوری که ایجاد مشکلات در مسیرهای صادرات و واردات دریایی، حمله به کشتی های ایرانی ورود به آب های سرزمینی ایران، حمله به سکوهای نفتی، انهدام ناوهای جوشن و سبلان و از همه بیشرمانه تر، ساقط کردن یک فروند هواپیمای مسافربری ایرباس با 290 نفر انسان بیگناه از آن جمله اقدامات است.از سه میلیون سهمیه مصوب ایران، تنها حدود ١٠٠ هزار بشکه تولید مى شد و با اینکه قیمت نفت در دنیا بالاى ٢٠ دلار بود، نفت را با قیمت ٦ دلار از ایران می خریدند و این از لحاظ عملى و روانى تأثیرات نامطلوبی بود.بعد از عملیات کربلاى٥ حضور آمریکایى ها بسیار متفاوت تر از قبل شد. در اوایل سال ٦٦ ، تعداد ٨٥ ناو و شناور آمریکایى در جنگ با ایران عمل مى کرد در حالیکه تا پیش از این سال حدود 10 فروند بود و در این مقطع حساس مسئولیت به سپاه واگذار شد تا در این منطقه به اقدامات متقابل و دفاع دست بزند و شکل گیرى نیروى دریایى سپاه با حضور آمریکایى ها همزمان شد. در این مقطع شناورهای عراقی بسیار کم دیده می شد اما حضور ناوهای آمریکایی پرتعداد بوده و به حالت رویایی مستقیم به همراه پشتیبانی هوایی تبدیل شده بود.با توجه به اینکه تجهیزات دریایی ایران پیش از انقلاب همگی غربی بوده و هیچ گونه ارتقاء بومی سامانه ای نداشتند، سطح توانمندی و نقاط ضعف آنها کاملاً برای دشمن شناخته شده بود. بنابراین نیاز بود تا با وسائل متفاوتی و روش بومی با دشمن مقابله می شد. بدین ترتیب با استفاده از قایق های تندرو، در سال 66 اقدامات متقابل علیه آمریکایی ها آغاز شد. در آن زمان قایق های تندرو که شاید معروفترین آنها قایق های «عاشورا» باشند، تنها به مین های دریایی، پرتابگرهای راکت 12 تایی 107 میلیمتری با حداکثر برد 8.5 کیلومتر و تیربارهای 12.7 میلیمتری مجهز بودند و راکت انداز آر پی چی و یا موشک های دوش پرتاب سطح به هوا نیز در آنها مشاهده می شد. البته در آن دوران برای کاهش خطای شلیک، راکت ها از فاصله نزدیک به سمت کشتی های دشمن شکلیک می شدند.در نمونه هایی از قایق های تندروی آن زمان حتی توپ بدون عقب نشینی 106 نیز نصب شده بود که از کارایی ترکیب آنها با قایق ها در عمل، اطلاع چندانی در دست نیست.
ها در واکنش به این راهبرد جدید، کمی کند و با احتیاط عمل نمودند که به دلیل ناشناخته بودن ماهیت آن بود. با این رویکرد، ایران توان مقابله به مثل را بدست آورده و تا انتهای جنگ تحمیلی هر زمان که دشمن ضربه ای وارد می کرد، توان مقابله به مثل در کمتر از یک ساعت وجود داشت.از اسفند ماه 65 تا پایان جنگ حدود 100 عملیات مقابله به مثل اجرا شد. در ابتدا به ازای هر 6 کشتی مورد تهاجم ایرانی، یک کشتی دشمن مورد تهاجم قرار می گرفت، در سال 66 این نسبت یک به یک شد و در سال 67 به ازای هر دو کشتی ایرانی به سه کشتی دشمن حمله می شد. در تمام این مدت آمریکایی ها با بیش از 80 کشتی و حدود 500 هواپیمای نظامی در منطقه، موفق به توقف این عملیات های قایق های تندرو نشدند. بدین ترتیب استفاده از قایق های تندرو به عنوان دکترین عملیاتی بسیار کارآمد، مؤثر و کم‌هزینه در نبردهای دریایی مطرح و تثبیت گردید. در واقع قایق‌های تندرو به قدری موفق بودند که شکل گیری نیروی دریایی سپاه بر اساس آنها صورت گرفت و این موفقیت همچنین باعث تحول در دکترین حوزه‌های مختلف شد.ضربه زدن به ناو یک میلیارد دلاری و بالگردهای پیشرفته و انهدام چندین شناور آمریکا از نتایج این گونه عملیات های دریایی بود. ایده قایق‌های تندرو به همراه ایمان، اراده و پشتکار رزمندگان برای مقابله با ناوهای غول‌پیکر آمریکا مطرح شد و وجود خود را به آنها تحمیل کرد و باعث شد که خود آمریکایی‌ها اعتراف کنند در مقابل مقاومت رزمندگان ایرانی در دریا شکست خوردند و قایق‌های تندرو فصل جدیدی را در محاسبات دشمن ایجاد کرد.با توجه به لزوم وجود یک نگاه جامع به حوزه هایی که مجموعه نظامی کشور به آن وارد می شود رویکرد علمی و مهندسی به قایق های تندرو نیز در دستور کار قرار گرفت.هرچند قایق های تندرو در سایر نقاط دنیا مورد استفاده قرار می گیرد ولی آنچه در ایران اتفاق افتاده و تولید علم محسوب می‌شود، شناورهای تندرویی است که در شرایط مختلف دریا پایداری داشته و توانایی حمل و بکارگیری انواع سلاح را دارند.امروز نیز دکترین دریایی اکثر کشورهای مطرح، برگرفته از تئوری های دریایی آمریکا بوده و با توجه به سرمایه گذاری این کشور در راستای راهبردهای تعریف شده خود و پیشرفت های فناوری دریایی این کشور، با این راهبردها و تعاریف، عملاً احتمال پیروزی در رویایی دریایی با این کشور چندان بالا نخواهد بود.کشورهای فرامنطقه ای با نگاه راهبردی عمیق خود به دریا، حتی پیش از کشف مقادیر عظیم انرژی در منطقه خاورمیانه، تسلط بر دریا و تنگه های مهم را تسلط بر کل دنیا می دانستند و پس از پایان جنگ جهانی دوم، منطقه خلیج فارس هرگز از حضور کشورهای بیگانه و گسترش فیزکی آنها در پهنه دریا خالی نبوده است. بدین ترتیب دریا، یک منطقه تقابل راهبردی بین قدرت ها بوده و گرانترین و پیشرفته ترین تسلیحات در این عرصه برای کنترل میدان های مورد نظر بکارگرفته می شود.با توجه به شرایط جغرافیای کشور با وجود مناطق دریایی در شمال و جنوب ایران، عرصه دریا یکی از محورهای استراتژیک دفاعی ما است و از اینرو لازم است در دریا قدرتمند باشیم و توانایی نبرد پیروزمندانه را در دریا به دست آوریم.با توجه به اینکه در عرصه نبردهای دریایی، پدیده ها حالت ایستا نداشته و نبرد دینامیک و پویا می باشد، به اندازه ارزش سامانه ها، نیروها نیز ارزش دارند به همین دلیل شناورهای تندرو به همراه نیروهای آموزش دیده بومی که با دریا بزرگ شده اند، یکی از مهمترین بخش های سیاست دفاعی-رزمی کشورمان است.به گزارش مشرق، پس از جنگ تحمیلی، تلاش برای به خدمت گرفتن بهترین شناورهای تندروی دنیا در کنار توسعه بومی آنها و فناوری های کاربردی نظیر سلاح، ادوات ناوبری و مسیریابی و سامانه های مخابراتی امن آغاز شد و با روندی بی توقف و رو به رشد، ادامه یافت. استفاده از آخرین سامانه های الکترونیکی ساخت داخل مانند سامانه های کشف و ردیابی سیگنالی، بیسیم های دیجیتال در شناورهای تندرو و اتصال به سامانه های جامع نظارت و ردیابی اهداف از جمله این فعالیت ها می باشد که به خوبی ارزش خود را در فضای مدرن رویایی دریایی اثبات نموده است، بطوریکه در سال جاری، پس از کشف یک زیردریایی ناشناس در حوالی تنگه هرمز، قایق های تندرو به سمت محل حرکت کرده و با قرار گیری بر بالای این زیردریایی، در فرکانس کانال ارتباطی خاص آن، پیام های اعلام هویت را منتقل نمودند که با درخواست زیردریایی مبنی بر فاصله گرفتن قایق ها از محل برای به روی آب زیردریایی و برافراشتن پرچم(به جای اعلام هویت از طریق پیام) روبرو شدند و با رؤیت پرچم آمریکا و ممانعت شناروهای ایرانی، زیردریایی مجبور به فاصله گرفتن از منطقه شد.در زمینه های تسلیحاتی، بکارگیری پایدار کننده های هیدرولیکی و سامانه کنترل آتش، شلیک مؤثرتر راکت 107 میلیمتری را از فاصله دورتر و چند کیلومتری(بیشتر از برد سامانه هایی مانند فالانکس) ممکن نموده و نصب توپ های 23 میلیمتری تک لول نیز آتش سنگین تری در مقایسه با تیربارهای 12.7 میلیمتری ایجاد می نماید. اما در عصری که در تمام رده ها سلاح موشکی یافت می شود، موشک های کروز کوتاه برد و میانبرد دریایی با عملکرد خودکار، نصب شده بر شناورهای تندروی ایرانی، مؤثرترین سلاح آنها باشند که این قایق ها را حتی از برد توپ های کالیبر بالای ناوهای دشمن دور نگه می دارند، بعلاوه، سطح مقطع کم این قایق ها و سرعت بالای آنها ترک سریع محل شلیک و عدم فرصت کافی برای پاسخ دشمن را ممکن می سازد.در طرح های جدیدتر، ساخت بدنه های پیشرفته ای در دستور کار قرار گرفته که با درنظر گرفتن نقاط مرزی پایداری طراحی شده و با بهره گیری از سطوح تخت به صورت مایل و استفاده از کامپوزیت های پلیمری، سطح مقطع راداری کمتری را فراهم کرده اند.
برای ساخت شناورها با مواد پلیمری تلاش های زیادی از گذشته صورت گرفته است و حتی در دوران جنگ تحمیلی 15 هزار قایق با بدنه از جنس فایبرگلاس در کشور ساخته شد.شناورهای تندروی جدید با طول بین 9 تا 20 متر، بر مبنای رسیدن به سرعت بالا، مانورپذیری بالا، تعادل و پایداری، اختفاء و استتار، استفاده از کامپوزیت در بدنه، موتور و پروانه شناورها و قدرت حمل تسلیحات مناسب طراحی می شوند.موتورهای شناورهای تندرو عموماً بنزینی و دیزلی هستند که در زمینه پیشرانه های دیزلی، با پروژه های اجرا شده، بزودی این نوع موتور برای کاربری در شناورها، به تولید انبوه خواهد رسید.استفاده از فناوری های نوین از جمله پوشش های نانو برای کاهش میزان اصطکاک بدنه با هوا و آب، از جمله اقدامات ارزشمند و راه های میانبر انجام شده برای ارتقاء کارایی شناورهای تندرو در کشور است.در حال حاضر شناورهای تندروی نیروی دریایی سپاه، متوسط سرعت حدود 55 گره دریایی(نات) دارند و شناورهایی با سرعت 60 تا 70 نات هم اکنون موجود می باشند. همچنین طبق برنامه ها دستیابی به سرعت 80 تا 85 نات در آینده نزدیک در برنامه این نیرو است که قدرت دفاعی، سرعت عمل و چابکی قوای دریایی کشورمان را به طور چشمگیری افزایش خواهد داد.
[External Link Removed for Guests]
