در ابتدا از همه ی دوستان عذر خواهی مینکم به خاطر کم و کاستی های این مطلب چون اولین ترجمه ی من برای سنترال بود و امیدوارم به بزرگی خودتون ببخشد...!
بخش اول این مقاله رو براتون میذارم و انشالله در فرصت های بعد کاملش میکنم
و میدونم که به پای مطالبی دوستانی مثل آقا SAMAN و CaptainPilot عزیز نمیرسه

ارتقای هرکولس های ایران
[External Link Removed for Guests]
اواخر دهه ی 1960 و اوایل دهه ی 1970 میلادی نیروی هوایی شاهنشاهی ایران (IIAF) ناوگان بزرگی از هواپیماهای ترابری C130 هرکولس را به خدمت گرفت که شامل: 4 فروند C130-B و 34 فروند C130-H و 24 فروند C130-E بود.در همان حال در اوایل دهه ی 70 میلادی تمامی C130-B و 5 فروند C130-H به پاکستان فروخته شد.نقش این ناوگان تحت پروژه ای بنام Ibex (بز کوهی) به عنوان همکاری میان نیروی هوایی ایران و سیستم اطلاعاتی آمریکا(NSA) توسه داده شده بود.برای تکمیل پروژه 2 فروند C130-E و 2 فروند C130-H به روز رسانی و به وسیله ی شرکت آمریکایی E-Systems برای Sigint به کار گرفته شد.این هواپیما ها بعدا به اسکادران جنگ الکترونیک اختصاص و در پایگاه هوایی مهرآباد مستقر گردید.
2 فروند از این هواپیماها متعاقبا به اسکادران ترابری بازگشتند و تمامی ارتقاهای صورت گرفته توسط Signit از روی آن ها حذف گردید.
ایران اولین کشوری در خاورمیانه بود که یک مجتمع صنعتی پشتیبانی زیر بنائی برای هرکولس هایش تاسیس کرد. در پی 2 سال کار عمرانی و با کمک هایی که از لاکهید و نورثروپ دریافت میشد این مکان تعمیر و نگهداری برای صنعت هواپیمایی ایران (IACI) زودتر از سال 1972 میلادی دایر گردید.این مجتمع شامل یک آشیانه بود که می توانست به طور همزمان 1 تا 4 فروند هرکولس و تمامی قطعات یدکی مورد نیاز را در خود جای دهد.
در ابتدا مشاورینی از لاکهید و نیروی هوایی آمریکا (USAF) برای کمک رسانی و پشتیبانی به مهندسین ایرانی که در آن مجتمع کار میکردند به ایران آمدند اما در یک دوره ی نسبتا کوتاهی از زمان ایرانیان به طور کامل از حمایت بیگانگان خارج شدند.
یکی دیگر از مراکز تعمیر و نگهداری در پایگاه هفتم شکاری شیراز تاسیس شده بود که...
.
.
.
پایان بخش اول
ادامه دارد...
منبع: Combataircraft.net
CentralClubs/Vahid