آنچه که در ادامه می خوانید، متن کامل خبر راشاتودی در این زمینه است:
در حالیکه ایالات متحده آمریکا در حال تلاش است تا حضور نظامی خود در منطقه خلیج فارس را پررنگ تر جلوه دهد؛ استراتژیست های پنتاگون تخمین می زنند که نیروهای آمریکایی می توانند در کمتر از یک ماه نیروهای ایرانی را در یک حمله احتمالی شکست دهند.
سخنگوی ستاد فرماندهی مرکزی نیروهای نظامی ایالات متحده (سنتکام) در همین زمینه به واشنگتن پست گفته است که سنتکام معتقد است که می تواند طی سه هفته و با حملات هوایی و دریایی، قسمت اعظم استعداد نیروهای متعارف ایرانی را (در خلیج فارس) شکست داده و یا اینکه قدرت آنها را به شدت تنزل بدهد.
این مقام نظامی همچنین تصریح کرده است که ما می توانیم برای هر نوع احتمال برنامه ریزی کنیم و گزینه هایی را به رئیس جمهور بدهیم.
راشاتودی در ادامه گزارش خود به تجهیزات نظامی آمریکا در خلیج فارس نیز اشاره می کند و می نویسد: ایالات متحده آمریکا هم اکنون دو ناو هواپیمابر در خلیج فارس دارد و این در حالی است که آمریکا اخیراً نیز تعدادی جنگنده F22 را در امارات عربی متحده مستقر کرده است.
همچنین سنتکام (فرماندهی مرکزی نیروهای نظامی ایالات متحده) اعلام کرده است که حدود 125 هزار سرباز آمریکایی در اطراف جمهوری اسلامی ایران مستقر هستند.
*روایتی از بندر ام القصر که آمریکا نباید آن را فراموش کند
به گزارش مشرق، این نخستین باری نیست که استراتژیست های پنتاگون مدعاهایی را درباره توانمندی های ارتش آمریکا بیان می کنند که نه تنها هیچ مدرکی برای اثبات آنها وجود ندارد بلکه گزینه های فراوانی در دست ما هست که نشان می دهد نیروهای نظامی آمریکا حتی با کمک سایر کشورها هم قابلیت محقق کردن این ادعاها را ندارند.
برای نمونه می توان به ماجرای "بندر ام القصر" اشاره کرد.
شهری بندرگاهی که ارتش آمریکا به همراه سایر نیروهای موسوم به ائتلاف بزرگ در گام اول حمله خود به کشور عراق در سال 2003 مجبور به حرکت به سمت آن بود.
بندر ام القصر جنوب شرقی ترین نقطه کشور عراق است که در خلیج فارس دارای یک اسکله بزرگ است و در همسایگی کشور کویت نیز قرار دارد.
در واقع نیروهای نظامی ائتلاف بزرگ در سال 2003 (متشکل از 30 کشور مهاجم)، برای اشغال عراق، ناگزیر بودند که از این منطقه وارد خاک عراق شوند و به سمت بغداد پیشروی کنند.
اما اتفاق دیگری رخ داد.
*شهری که فقط مردم در آن بودند
در اینجا ذکر این نکته ضروری است که یکی از وقایعی که شاید بعدها تاریخ درباره جنگ عراق از آن رمزخوانی کند، میزان حضور نیروهای نظامی ارتش عراق در نقاط مختلف این کشور و در هنگام حمله آمریکا بود. به سخن دیگر، هیچگاه مشخص نشد که ارتش عراق در نقاط مختلف این کشور و در حتی داخل بغداد، چه میزان نیروی دفاعی را در مقابل مهاجمین سازماندهی کرده است.
و اما ادامه ماجرا...
این واقعیت تاریخی و شهادت هایی که گواهی می دهند در داخل لوله های تسلیحات ضد هوایی عراق، پرندگان لانه درست کرده بودند نشان می دهد که آمریکا و سایر فرماندهان نیروهای 30 کشور ائتلاف کننده در هنگام حمله به سمت ام القصر با ضریب اطمینان بالایی می دانستند که نیروی دفاعی قابل ملاحظه ای در برابر آنها وجود ندارد.
اما گزینه ای که رخداد تاریخی مفتضح شدن ارتش آمریکا و 29 متحد او را در بندر ام القصر رقم زد، مقاومت مردم و عشایر عراقی در بندر ام القصر بود.
ماجرایی که البته توانست بیش از 20 روز نیروهای ائتلاف بزرگ را در ام القصر زمینگیر کند و دست آخر نیز آنها را از اشغال این شهر منصرف کرد.
در واقع ماجرای دفاع بندر ام القصر بود که آمریکای ناتوان را مجبور کرد برای ورود به بغداد، کشور عراق را دور بزند و از سمت غرب روانه بغداد شود.
آنچه که در بندر ام القصر بر سر نیروهای متجاوز آمریکایی آمد به راحتی توانست این حقیقت واضح را به همه نشان دهد که آمریکا حتی در صورت برخورداری از متحدان بیشمار و استفاده از تمام استعدادهای هوایی، دریایی و زمینی خود نیز نمی تواند به دلایل مختلف از پس یک مقاومت مردمی ساده برآید چه رسد به آنکه بخواهد به خواسته های بزرگی مثل رویارویی با جمهوری اسلامی ایران فکر کند.
*جنگ 33 روزه و درسهایی برای آمریکا و متحدانش
آمریکا در پرونده درسهای نظامی خود، حتما نباید از آنچه که در جنگ 33 روزه رخ داد نیز غفلت کند.
استراتژیست های پنتاگون حتما به خوبی می دانند که ارتش صهیونیست ها به عنوان نیرویی که مدعی داشتن بیشترین قدرت نظامی در خاورمیانه است فقط ظرف مدت 33 روز و با دادن تلفات بسیار، از مبارزان شیعه حزب الله لبنان شکست خورد و مفتضح شد.
آیا آمریکا حاضر است تجربه جنگی که به اذعان خودش، مدل کوچک شده ای از جنگ ایران با ایالات متحده بود را تکرار کند؟
و آیا استراتژیست های پنتاگون حاضر به پذیرش این حقیقت هستند که وقتی جمهوری اسلامی ایران رسما از حزب الله حمایت می کند و حزب الله را به این قدرت ویران کننده تجهیز می کند؛ لذا قدرت متراکم شده در خود این کشور(ایران) در عرصه های نظامی می تواند در حد فراتصور باشد؟!
